Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in elk moment met mijn gedachten in de toekomst te zitten, en in mijn lichaam de energetische ervaring van opwinding en spanning voelen als het 'uitkijken naar' en de 'verwachting van' en 'verlangen naar' iets dat in de toekomst zal of staat te gebeuren
ik vergeef mezelf dat ik de toekomst heb toegestaan te bestaan in mezelf als letterlijk een persoonlijke alternatieve realiteit in mezelf, die op geen enkele manier ook maar iets te maken heeft met de fysieke realiteit als wat ECHT HIER bestaat in en als deze wereld waarin ik mij bevind, waarin alles gewoon HIER is, omdat er niets anders is dan HIER, en waarin 'de toekomst' enkel een energetische ervaring is in mezelf die gebaseerd is op mijn innerlijke geheime gedachten in en als mijn persoonlijke verlangen om speciaal te zijn en dus 'een toekomst' te hebben als 'wat mij zal toekomen/tegemoetkomen' en van mijn leven 'meer' zal maken dan wat het is en wie ik ben in en als dit moment HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd meer te willen zijn dan het moment HIER, en aldus gedachten in mezelf te onderhouden van 'de toekomst', als 'het volgende moment', als 'wat er zal gebeuren' of 'wat mij zal overkomen' ergens in één van de volgende momenten, waarin het huidige moment niet relevant lijkt, omdat ik mezelf heb toegestaan zo bezeten te zijn met de innerlijke ervaring van spanning en opwinding op basis van die gedachten/beelden in mijn hoofd van 'wat er mij zal/kan overkomen' en 'wat er zal/kan gebeuren' als de ervaring van hoop, verlangen en verwachting
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat het huidige moment HIER op zich eigenlijk niet relevant is omdat er 'niets gebeurt' - hetgeen dus betekent dat al wat 'gebeurt' of ooit gebeurt is in mijn leven, in wezen enkel in en als mijn eigen gedachten/geest bestond als een beeld van het verleden of de toekomst, en nooit eigenlijk echt HIER was, en dus ook nooit eigenlijk echt geweest is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat al wat ooit in mijn leven gebeurt is eigenlijk nooit echt 'gebeurt' is, in termen van dat het nooit echt bestaan heeft, als deel van de echte fysieke realiteit die HIER bestaat, omdat het altijd alleen maar bestaan heeft als een beeld in en als gedachten, waarin ik dat beeld dan opnieuw en opnieuw afspeel, alsof het wel bestaat en gebeurt is, niet beseffend dat ik mezelf hierin enkel vastzet/gevangen zet in een onechte, alternatieve innerlijke ervaring die volledig mijn eigen fabricatie is, waarvan ik de volledige verantwoordelijkheid heb uit handen gegeven door die innerlijke realiteit te projecteren op de echte fysieke realiteit en aldus de illusie te creëren voor mezelf dat die innerlijke 'realiteit' van 'gebeurtenissen' in en als beelden/gedachten 'echt' is
ik vergeef mezelf dat ik 'de toekomst' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan, als onbestaande 'matrix', als een eigen creatie waarin ik mezelf ervaar, als 'mijn eigen kleine wereldje van gebeurtenissen', waarin ik nooit heb beseft dat dat wereldje mijn eigen creatie is omdat ik de fysieke realiteit die hier bestaat, en die hier al heeft bestaan lang voordat ik gewaar was van mijn bestaan in deze wereld, heb gebruikt om die 'innerlijke matrix' als 'mijn creatie' op te projecteren en aldus de illusie te creëren dat ik als het ware het slachtoffer/de slaaf ben van mijn eigen creatie, door de 'gebeurtenissen' die zich als beelden/gedachten enkel en alleen in mijn eigen hoofd afspelen te projecteren op wat ik zie met mijn ogen in en als de fysieke realiteit, waarin ik aldus het gevoel heb in mezelf en geloof dat 'het leven' als al die 'gebeurtenissen' 'met mij gebeurt', en 'mij overkomt' - in de plaats van te beseffen dat ik hierin de fysieke realiteit als de substantie die HIER bestaat en altijd al HIER bestaan heeft, heb gebruikt en dus misbruikt om als excuus te dienen om mezelf te doen geloven dat mijn creatie 'echt is', waarin ik als het ware een speler wordt in mijn eigen zelf-gecreëerde film
ik vergeef mezelf dat ik het verleden heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan als 'mijn identiteit', als een geheel van gebeurtenissen die bestaan in mezelf als herinneringen in en als gedachten/beelden, gevoelens en emoties, die zich constant en continu her-afspelen in mezelf, als een constante en continue her-bevestiging van 'mijn identiteit' waarmee ik mezelf geidentificeerd heb - waarin ik de fysieke substantie die HIER bestaat en die altijd al HIER bestaan heeft gebruik als een 'referentie-punt' waarvan ik de gelijkenissen gebruik die overeenkomen met de herinneringen in mezelf om aldus mijn herinneringen op te projecteren, zodat ik op die manier constant en continu in en als herinneringen als het verleden kan blijven bestaan als mijn creatie die als het ware 'echt gemaakt is' als zogezegd 'de wereld buiten mezelf' is, door middel van en door gebruik van de fysieke substantie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in elk moment HIER te staan/bestaan, één en gelijk met de fysieke substantie als de eeuwigheid, als het leven zelf, als dat wat altijd al HIER geweest is en dat wat altijd HIER zal zijn - en aldus los te laten van mijn creatie in het besef dat die creatie niet echt is en enkel echt leek omdat ik steeds de fysieke substantie heb gebruikt als excuus om te kunnen geloven dat mijn creatie 'buiten mezelf' bestaat, in en als de fysieke substantie, terwijl het altijd mezelf geweest is die mijn creatie geprojecteerd heb op de fysieke substantie en aldus de fysieke substantie heb gevormd naar mijn evenbeeld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd op zoek te zijn naar mezelf in en als het verleden en toekomst als beelden/gedachten in mijn hoofd en aldus enkel vast te houden aan de gelijkenissen in en als de fysieke substantie die overeenkomen met de beelden/gedachten in en als mijn herinneringen, omdat die mij doen denken aan 'mezelf' - en aldus te bestaan in en als constante angst om die gelijkenissen in en als de fysieke substantie te verliezen als de angst om mezelf te verliezen als het verleden in en als herinneringen -- in de plaats van te beseffen dat de fysieke substantie die altijd HIER is, mezelf is, als het 'canvas' waarop ik mijn creatie heb 'geschildert' en aldus heb gevormd naar mijn evenbeeld
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als een continue staat/ervaring van gehaastheid als het constante zoeken naar mezelf in en als verleden en toekomst, waarin ik 'gebeurtenissen' in en als gedachten, gevoelens en emoties, projecteer in mezelf in en als 'de toekomst' en aldus verlang naar de toekomst in en als het geloof/gevoel dat ik 'mezelf' zal ervaren in 'de toekomst' - in de plaats van te beseffen en verantwoordelijkheid te nemen voor het feit dat ik mezelf in dit construct van verleden en toekomst net verloren heb en aldus mezelf gevangen heb gezet in een constante staat van verlorenheid, angst, spanning, wanhoop en gehaastheid, door niet te beseffen dat de 'gebeurtenissen' waar ik naar op zoek ben in de fysieke realiteit, overeenkomstig met de 'gebeurtenissen' in en als het verleden in mezelf in en als herinneringen, niet en nooit echt geweest zijn en aldus nooit gevonden zullen worden in deze fysieke realiteit, waardoor ik altijd, wat ik ook doe, waar ik ook ben, hoeveel moeite ik ook doe om dat 'verleden' als gebeurtenissen, uit te spelen in en als de fysieke realiteit in en als de toekomst, het gevoel zal hebben dat het 'niet genoeg is' en dat het 'nog steeds niet echt is wie ik ben', omdat ik in wezen op zoek ben naar een geest, naar iets dat nooit echt geweest is en nooit echt zal/kan zijn omdat het altijd maar een beeld/gedachten geweest is in mezelf als mijn eigen creatie en nooit iets te maken had met de echte fysieke substantie die HIER bestaat
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat 'thuis' HIER is in en als de fysieke substantie en dat de 'thuis' waar ik altijd naar op zoek geweest ben in en als de 'gebeurtenissen' in en als beelden/gedachten in de afgescheiden alternatieve 'realiteit' in mezelf, die ik probeer terug te vinden in projecties op/van de fysieke realiteit, net de afleiding/wegleiding was van mezelf, waarin ik mezelf als HIER net verloren heb, omdat die gebeurtenissen een eigen fabricatie zijn/waren van energetische reacties/ervaringen in mezelf als gevoelens en emoties op een beeld, hetgeen op zich NOOIT iets te maken had met de fysieke realiteit en dus nooit echt geweest is, waardoor ik die gebeurtenissen die ik heb gedefinieerd als 'thuis' als de herinneringen in en als mezelf ook nooit zal terugvinden en aldus steeds het 'verloren schaap' zal blijven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf op te sluiten in een gevangenis van angst, als de angst om mezelf te verliezen, waarin ik mijn ervaring van mezelf in en als de fysieke wereld enorm gelimiteerd heb, door constant enkel op zoek te zijn naar de gelijkenissen en overeenkomstigheden van/in de fysieke realiteit met de herinneringen in mezelf, in en als de zoektocht naar 'mezelf' als 'thuis', aangezien ik mezelf heb toegestaan mezelf te definieren in en als herinneringen als het verleden en de toekomst als innerlijke energetische ervaringen van gevoelens en emoties -- in de plaats van los te laten van gevoelens en emoties als de innerlijke energetische ervaring in het besef dat dat niet 'thuis' is, dat is net de afscheiding die zich gemanifesteerd heeft en die ik zich heb laten manifesteren in mezelf tussen mezelf als mijn innerlijke realiteit en mezelf als de fysieke substantie als wat HIER bestaat, en aldus te beseffen dat gevoelens en emoties net het tegenovergestelde zijn van 'thuis', emoties en gevoelens zijn de parasiet die ik in mezelf heb laten kruipen, een een afscheiding heb laten creëren in mezelf van mezelf
ik stel mij tot doel de opwinding en spanning als 'uitkijken naar' en 'verwachten' van een gebeurtenis in de toekomst te stoppen in mezelf omdat ik besef dat dit een systeem is dat ik heb toegestaan en geaccepteerd heb te bestaan in mezelf, een systeem van innerlijke energetische ervaringen als gedachten, gevoelens en emoties in en als herinneringen die opgeslagen zijn in en als mezelf, waarin ik costant op zoek ben naar mezelf - en omdat ik besef dat dit systeem als een identiteit die gebaseerd is op de identificatie van mezelf met gevoelens en emoties niet is wie ik werkelijk ben, maar in wezen een parasiet is die ik in mezelf heb toegestaan te worden die een afscheiding/kloof heeft gecreëerd in mezelf tussen mijn innerlijke realiteit en de substantie die HIER is
ik stop het 'bestaan' van de toekomst in mezelf in en als de ervaring van verwachtingsvolheid als het verlangen om speciaal te zijn, en ik neem verantwoordelijkheid voor de toekomst als mijn eigen creatie als een innerlijke 'realiteit' van gedachten, gevoelens en emoties - en hierin stel ik mij tot doel mezelf te stoppen in het gebruiken/misbruiken van de fysieke substantie als excuus om die etherische, onechte innerlijke realiteit te valideren als 'echt' door mezelf in elk moment waarin ik merk dat ik in de geest besta in en als een energetische ervaring van gehaastheid, angst, spanning, opwinding, te stoppen en mezelf terug HIER te brengen in en als ademhaling in en als het besef dat die 'ervaring' in mezelf op basis van het verwachten van/verlangen/anticipatie naar gebeurtenissen een eigen fabricatie is en dat de zoektocht naar die gebeurtenissen in de fysieke realiteit niet 'meer' is dan mezelf
ik stel mij tot doel mezelf te stoppen in het zoeken en verlangen naar gebeurtenissen als het her-afspelen van mijn herinneringen in en als de fysieke realiteit, als het verlangen om mezelf te 'ervaren' aangezien ik mezelf heb gedefinieerd in en als herinneringen als gebeurtenissen, en te staan/bestaan in en als het besef dat deze herinneringen als 'gebeurtenissen' in en als beelden/gedachten, gevoelens en emoties in en als de geest niet echt zijn en nooit echt geweest zijn, omdat het altijd mijn persoonlijke interpretatie/ervaring was van het moment, hetgeen ik dan opgeslagen heb in mezelf als 'mijn herinneringen'/'mijn ervaringen, die dus onmogelijk terug te vinden zijn in de fysieke realiteit omdat de fysieke realiteit absoluut niets te maken heeft en nooit iets te maken heeft gehad met die ervaringen in mezelf
ik stel mij tot doel om wanneer en als ik merk dat ik de innerlijke 'realiteit' van persoonlijke ervaringen in en als herinneringen op de fysieke realiteit projecteer en aldus besta in en als een innerlijke ervaring van gehaastheid/opwinding/spanning als de 'zoektocht naar mezelf', mezelf te stoppen en te ademen, en op te staan in en als stabiliteit en constantheid in en als mezelf als het besef dat ik HIER ben, in en als eenheid en gelijkheid als de fysieke substantie die altijd al hier geweest is en altijd hier zal zijn, omdat ik hierin besef dat ik als hoe ik mezelf altijd heb ervaren als gevoelens en emoties, nooit echt geweest ben, omdat de innerlijke realiteit van gevoelens en emoties gebaseerd waren op een leugen waarin ik de fysieke substantie steeds nodig had om de herinneringen op te projecteren en aldus gevoelens en emoties te kunnen ervaren in mezelf
No comments:
Post a Comment