ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat het normaal is om te denken, en niet te beseffen dat denken per definitie betekent dat ik niet HIER ben met mijn aandacht maar dat ik in afscheiding besta van wat hier bestaat door in gedachten te vertoeven als beelden en woorden en innerlijke ervaringen in en als herinneringen als 'mijn persoonlijke interpretatie van de realiteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een persoonlijkheid te hebben opgebouwd in mijn gedachten waarin ik een 'rationeel', 'logisch denkend', 'inzichtvol' en 'intelligent' persoon ben die de mogelijkheid heeft om 'na te denken' over de realiteit en dus blijkbaar/schijnbaar 'meer' kan creëren in/van/aan de realiteit - in de plaats van te beseffen dat gedachten als de schijnbare 'superioriteit' van mezelf, in wezen de realiteit zijn waarin ik vlucht van de ECHTE realiteit die HIER bestaat omdat ik doodsbenauwd ben van de ECHTE realiteit en omdat ik, in de plaats van de angst in mezelf onder ogen te komen en te stoppen, mezelf heb toegestaan te vluchten van die angst in een zelf-gecreëerd wereldje van innerlijke gedachten als beelden en woorden waarin ik mij 'superieur' kan voelen, en waarin ik het gevoel heb dat ik 'de realiteit' onder controle heb, terwijl de enige realiteit die ik 'onder controle' heb, mijn eigen innerlijke creatie is van beelden en woorden waarin ik de fysieke realiteit die ik zie met mijn ogen gebruik en misbruik om te dienen als 'holografische projectie' in mijn gedachten, als de film waarin ik de ster/het hoofdpersonage kan zijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben van de fysieke wereld die ik zie met mijn ogen, als wat HIER bestaat in elk moment van ademhaling - en daarom te vluchten in en als gedachten, waarin ik besta in en als verleden en toekomst als beelden en woorden in en als gedachten, gevoelens en emoties, als de 'simulatie-realiteit' die ik in mezelf heb gecreëerd en die 'net echt' is in en als de 'heilige drievuldigheid van gedachten, gevoelens en emoties als 'mijn ervaring' van mezelf in en als 'de wereld' - zonder ooit te hebben beseft dat deze hele schijnbaar glorieuze, lichtgevende innerlijke realiteit alleen maar gebaseerd is op de angst die ik ervaar in mezelf tegenover de fysieke realiteit als het moment HIER
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om HIER te zijn, compleet, absoluut, helemaal aanwezig in en als het moment HIER omwille van herinneringen uit mijn kindertijd waarin ik mij aangevallen voelde door mijn omgeving en aldus het gevoel had dat de wereld 'de grote boze wolf' is en dus niet veilig is, waardoor ik ben gaan vluchten in een alternatieve innerlijke realiteit van energie in en als gedachten, gevoelens en emoties waarin ik een 'goed gevoel' heb gegenereerd, als de tegenpool van die emotionele ervaring van angst en onveiligheid -- niet beseffend dat dit een vicieuze cirkel is waarin mijn participatie in het positieve gevoel de negatieve ervaring ondersteund, als een energetisch systeem dat op zich niet eens echt is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat de emotionele ervaring van angst van mijn omgeving/andere mensen afkomstig is vanuit onwetendheid - als wat ik tijdens mijn kindertijd in mezelf heb laten programmeren omdat ik goedgelovig, naief en onwetend was, en de realiteit niet zag als wat ze werkelijk is, mensen niet zag als wat ze werkelijk zijn - en dus niet zag, besefte of begreep dat de 'aanval' van mijn omgeving op mij altijd afkomstig was vanuit angst - omdat mensen enkel aanvallen wanneer ze zich bedreigd voelen, omdat mensen 'overlevingssystemen' zijn die handelen vanuit voorgeprogrammeerde automatische energetische reacties die altijd alleen maar de persoonlijke overleving van het individu overwegen, als 'het instinct'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat 'de wereld' niet 'beangstigend' is of 'eng', maar dat het de emotionele ervaring van angst is die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf die de illusie creëert dat de wereld die ik zie met mijn ogen 'eng' en 'beangstigend' is - terwijl het maar beelden zijn en de ervaring van angst enkel in mezelf bestaat als een innerlijke energetische reactie/ervaring
ik vergeef mezelf dat ik instinct heb toegestaan in de mens als een voorgeprogrammeerde, blinde reactie van angst in de mens, die de mens heeft aanvaard als 'de kern van zijn wezen', waarin de mens in een situatie waarin hij reageert vanuit 'instinct', dus blinde paniek/angst, zichzelf en zijn omgeving zal compromitteren om te kunnen overleven -- en daarin consequenties creëert die vele erger zijn dan als hij niet vanuit 'instinct' gehandeld had -- hetgeen bewijst dat instinct compleet onbetrouwbaar is omdat het in wezen het bestaan op aarde enkel kwaad doet en niet het beste voor heeft met het leven, zelfs niet het leven van het individu
ik vergeef mezelf dat ik blinde paniek heb toegestaan te bestaan in mezelf en dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten sturen door blinde paniek als 'instinct', in de plaats van te beseffen dat 'instinct' maar een ander woord is voor domheid/stompzinnigheid/onwetendheid als de onwetendheid en blindheid die de mens in zichzelf heeft toegestaan te bestaan in de vorm van gedachten, gevoelens en emoties als een voorgeprogrammeerd programma waarin de mens de slaaf is van zijn eigen innerlijke ervaringen als 'instinct', waar de mens 'in gestonken' is
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan niet te beseffen dat instinct als blinde paniek niet te vertrouwen is omdat de mens hierin geen rekening houd met de eigenlijke consequenties van zijn daden, en aldus spijt en schuld en schaamte zal manifesteren in de wereld en zichzelf door te handelen vanuit persoonlijke innerlijke gevoelens die niets te maken hebben met de wereld, maar altijd enkel PERSOONLIJK zijn -- als de schuld, spijt en schaamte die zich in deze wereld heeft gemanifesteerd in en als het geld-systeem waarin de mens 'vrij gelaten' wordt om te handelen vanuit 'blinde angst/paniek', die nog meer gevoed/ondersteund wordt door de entertainment industrie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat het niet normaal is om ergens anders te willen zijn dan HIER, door te verlangen om na te denken en in gedachten te vertoeven waarin ik besta in verleden en toekomst als beelden in mijn gedachten als persoonlijke verlangens en angsten als 'mijn leven' dat nooit HIER is, hetgeen bewijst dat ik als wie ik mezelf heb toegestaan te worden als een 'karakter'/identiteit van gedachten, gevoelens en emoties, nooit echt bestaan heb -- ik ben altijd maar de 'geest in de machine' geweest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat 'mijn leven', als de beelden in mijn gedachten van verleden en toekomst als 'mijn innerlijke ervaring'/'mijn identiteit', een leugen is die enkel en alleen gebaseerd en gebouwd is op de immense angst die ik ervaar in mezelf tegenover de fysieke realiteit, tegenover de 'echte mensen' die in elk moment HIER zijn in mijn wereld, de mensen in mijn omgeving - als een angst die ik heb opgebouwd doorheen mijn kindertijd waarin ik mij aangevallen voelde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als een complete leugen in en als complete afscheiding van mezelf, door te bestaan in de energetische 'realiteit' van de geest als gedachten, gevoelens en emoties, als het tegenovergestelde van de angst van de wereld die ik in mezelf ervaar - en aldus twee gezichten heb en niet zelf-eerlijk ben
ik stel mij tot doel één en gelijk te staan met mezelf als HIER, om niet tk te vluchten van het moment, omdat ik besef dat ik enkel probeer te vluchten van mijn eigen ervaring van angst
ik stel mij tot doel één en gelijk te staan met de ervaring van angst en niet ervan proberen te vluchten, omdat ik besef dat ik hierin enkel besta in een illusie en de angst enkel toesta te bestaan in mezelf en macht geef over mezelf
ik stel mij tot doel verantwoordelijkheid te nemen voor de angst die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en om aan te tonen dat 'instinct' een rechtvaardiging/excuus is dat de mens gebruikt heeft om niet in te zien dat de mens simpelweg dom, blind en onwetend is - waarin de mens ook heel makkelijk bespeelbaar is door automatische emotionele reacties zoals angst, als een blinde paniek, omdat de mens bestaat in en als domheid en stompzinnigheid en niet in en als gezond verstand
ik stel mij tot doel aan te tonen dat het mogelijk is om het instinct te stoppen als de innerlijke ervaring van angst, en om op te staan in en als mezelf en te staan in en als de realiteit als het leven zelf, in en als gezond verstand waarin ik niet beinvloedbaar ben door automatische, gepre-programmeerde emotionele ervaringen/reacties
ik stel mij tot doel te bestaan/staan als een stabiel en constant wezen, in en als de stabiliteit, constantheid, simpliciteit en eenvoud van het leven zelf, en om te staan als de levende statement dat ik geen systeem ben van instinct
ik stel mij tot doel dat 'de wereld' NIET een 'gevaarlijke plek' van overleving is, maar dat de 'overleving' enkel bestaat in de menselijke geest, en dat het 'gevaar' bestaat in en als de zelf-oneerlijkheid van de mens, in en als de afscheiding die de mens heeft toegestaan te bestaan in zichzelf - en dat dit niet 'de realiteit' is, dit is niet 'de wereld', dit is wie ik als mens mezelf heb toegestaan te worden in en als mezelf - dus, ik neem verantwoordelijkheid voor mezelf en ik stop het systeem van overleving
No comments:
Post a Comment