Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik ALTIJD de winnaar zal en moet zijn en mij ALTIJD superieur moet en zal voelen tegenover een ander
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het karakter dat continu streeft naar het verslagen van andere mensen zodat ik ALTIJD de winnaar, de beste, de snelste, de eerste zal zijn, en ALLE glorie, status, aanzien en aandacht zal krijgen en ALLE positieve gevoelens -- terwijl de andere mensen alle negatieve energie krijgen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te programmeren zodanig dat ik in ALLES dat ik doe, ALTIJD de winnaar zal zijn - zelfs wanneer ik mezelf nederig opstel tegenover een ander --- ik zal MOET EN ZAL altijd in mijn geest de winnaar zijn, de eerste, de beste, de snelste en aldus de energetische positieve ervaring van superioriteit ervaren in mezelf
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten tegen de ervaring in mezelf dat ik de minste ben, de minderwaardige, de domme, voor eeuwig de slechtste, de sloomste, de meest idiote en onkundige tot in de eeuwigheid -- door een energetische entiteit te creëren in mezelf die erop gebrand is om KOSTE WAT KOST ALTIJD te bewijzen dat ik de beste ben, de snelste, de hoogste, de superieure in ALLES dat ik doe, om de ervaring van complete inferioriteit in mezelf te onderdrukken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer mezelf te definieren in en als de constante ervaring van gevecht in mezelf, tegen andere mensen - als het gevecht tegen het gevoel van inferioriteit dat ik ervaar in mezelf tegenover anderen - en dus de beste te willen zijn, de anderen te willen verslagen zodat ik in mijn geest altijd de beste zal zijn en mij altijd superieur kan voelen, terwijl al mijn negatieve energie gedumpt wordt op de anderen die ik in de inferieure positie plaats in mijn gedachten
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd wanneer iemand anders eerst of beter is in iets dan ikzelf, mij jaloers te voelen in mezelf en te denken dat het 'niet eerlijk is' omdat ik geloof dat zij op mij neerkijken, op dezelfde manier waarop ik neerkijk op hen elke keer ik denk en geloof dat ik beter ben dan hen - waarin ik mij dan inferieur en minderwaardig voel --- in de plaats van te beseffen dat ik hierin de oneerlijkheid/ongelijkheid creëer in mijn gedachten door te participeren in de energetische ervaring/verlangen in mezelf om mij de beste/superieur te voelen in vergelijking met andere mensen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf toesta en accepteer te bestaan in een innerlijke wereld van beelden waarin ik mij superieur voel om de inferioriteit die ik ervaar op fysiek niveau als de energetische ervaring die in mij geprogrammeerd is tijdens mijn kindertijd te onderdrukken/ontwijken - en vanuit gedachten als het verlangen naar de positieve energetische ervaring van superioriteit het het fysieke lichaam te sturen om dingen te DOEN die mijn 'superioriteit zullen bevestigen in deze wereld, in en als mijn zoektocht naar erkenning, aandacht en validatie -- en mij dan kwaad en gefrustreerd te voelen op mezelf wanneer iets mij 'niet lukt' of wanneer iets dat ik probeer uit te voeren 'mislukt', omdat ik in dat moment 'val' in het lichaam en niet kan participeren in de innerlijke energetische realiteit van superioriteit en aldus geconfronteerd wordt met de eigenlijke inferioriteit als de fysieke ervaring van mezelf die ik koste wat kost wil ontwijken/onderdrukken/vermijden/ontvluchten omdat het zo'n traumatische ervaring was tijdens mijn kindertijd
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het lichaam te sturen vanuit gedachten, vanuit de interne verlangens naar het ervaren van superioriteit - en te denken dat het 'niet eerlijk is', in en als emotionele ervaringen van frustratie en woede op mezelf en anderen, wanneer iets dat ik 'probeer' te doen, mij niet 'lukt', en ik het niet 'kan', en ik dus ook die energetische ervaring van superioriteit niet kan bereiken en dus ook de ervaring van inferioriteit in mezelf niet kan onderdrukken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in en als gedachten constant te zoeken naar manieren om aandacht te krijgen van andere mensen, als een continue poging om mij positief te voelen en om de lichamelijke ervaring van mezelf in en als het fysieke lichaam te onderdrukken/ontvluchten/ontwijken/vermijden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd diep binnenin mezelf te geloven dat ik niets kan, dat ik minder ben dan anderen, en dat ik NOOIT iets zal kunnen, hoe hard ik ook probeer, 'ik ben nu eenmaal een mislukkeling/gefaald' en daarom in mijn gedachten te vechten om erkenning te krijgen en te bewijzen dat ik WEL beter ben dan andere mensen en dat ik WEL iets kan, en dat wat ik doe, altijd het beste is, en altijd beter is dan hoe andere mensen het doen, zodat ik mij superieur kan voelen en de ervaring van inferioriteit in mezelf kan onderdrukken
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven en het gevoel te hebben dat wanneer andere mensen beter of sneller zijn dan mij in iets, of wanneer anderen de eersten zijn, en ik niet, dat dat een bevestiging is van mijn inferioriteit en minderwaardigheid en van het 'feit' dat ik 'niets kan' en 'een mislukkeling ben' als hoe ik eigenlijk constant denk over mezelf in en als de onderbewuste geest die ik heb laten programmeren in mezelf in relatie met mijn familie toen ik een kind was, en mij onmiddellijk negatief/slecht te voelen over mezelf --- en te denken dat het 'niet eerlijk is' dat ik niet 'de beste' en 'de eerste' ben, in en als de ervaring van woede in mezelf tegenover andere mensen omdat ik in mezelf denk dat ik 'zo hard mijn best doe om beter/de beste te zijn', 'ik doe zoveel moeite de hele tijd om de beste/de eerste te zijn', 'Ik doe zo hard mijn best om niet te falen, en toch lukt het mij niet' --- waarin ik mijn omgeving beschuldig van de inferioriteit en minderwaardigheid die ik ervaar in mezelf en waar ik altijd tegen gevochten heb in mezelf, en dus geloof dat mijn omgeving het mij verschuldigd is om mij te laten winnen door mij erkenning te geven voor de moeite die ik gedaan heb en op te merken dat ik 'de beste' ben omdat ik zo hard mijn best gedaan heb om te winnen' en omdat mijn hele bestaan in functie bestaat van 'winnen', zodat ik mij superieur kan voelen als mijn 'beloning' voor de moeite die ik heb gedaan om beter te zijn dan hoe mijn familie mij had beoordeeld toen ik een kind was
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat andere mensen mij erkenning verschuldigd zijn, dat andere mensen verplicht zijn/het mij verschuldigd zijn om mij aandacht en erkenning te geven voor de moeite die ik continu doe om 'beter' te zijn dan wie ik eigenlijk ben als mijn natuurlijke fysieke expressie, voor de stress/spanning die ik mezelf constant aandoe door mezelf proberen te veranderen voor andere mensen om 'goed genoeg' te zijn voor hen - omdat ik mijn omgeving beschuldig voor de inferioriteit die ik ervaar in mezelf als de fysieke ervaring van mezelf in en als herinneringen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als het startpunt van mijn ervaring in en als de realiteit en te beseffen dat de gevoelens van superioriteit die ik zie in de mensen die 'beter' of 'sneller' zijn dan ik, degenen die 'eerst' zijn, vanuit mezelf komen als wat ik van mezelf geprojecteerd zie in een ander, als de gevoelens van superioriteit die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf tegenover anderen, wanneer ik 'eerst'/'beter'/'sneller' ben in iets -- door mij jaloers te voelen op zij die eerst/beter/sneller zijn, als het 'loeren' in het 'ja'-spel als het spel van competitie van de geest waar ik 'ja' tegen/in gezegd heb en mijn leven/bestaan/macht aan weggegeven heb en nu 'loer' naar de winnaars in het spel, waarin ik mij 'minder' voel - in de plaats van te beseffen dat de ervaring van jaloezie eigenlijk het moment is waarin ik geconfronteerd wordt met hoe ik mezelf heb gelimiteerd in mezelf door mezelf/mijn expressie te definieren in en als een spel van competitie als een energetische ervaring
ik stel mij tot doel uit het spel van winnen en verliezen te stappen en gewoon mezelf te zijn, simpel, eenvoudig - zonder te DENKEN in termen van 'beter' en 'minder', superieur en inferieur geassocieerd met 'eerste' en 'laatste'
ik stel mij tot doel aan te tonen dat de eersten de laatsten zullen zijn - omdat zij die de winnaars zijn in het spel van de geest, nooit zullen willen loslaten van die positieve energetische ervaring in zichzelf, en zullen dus zichzelf niet realiseren als het leven zelf -- en aldus aan te tonen dat het spel van winnaars en verliezers als 'eersten' en 'laatsten' in termen van 'superieur' en 'inferieur' als een energetische ervaring altijd een illusie is geweest die enkel bestaat om de mens af te leiden van wie hij werkelijk is als het leven zelf
ik stel mij tot doel te beseffen en te bestaan in en als het besef dat het leven geen energetisch spel is en aan te tonen dat elk mens het slachtoffer is van het energetisch spel van winnen en verliezen als superieur en inferieur dat elk mens speelt in zichzelf als de geest, omdat elk mens elk ander mens wil verslagen omdat iedereen aan de top wil staan - waardoor we de 'elite' in deze wereld gerechtvaardigd hebben, en aanvaarden in deze realiteit, omdat zij het verlangen dat in elk mens bestaat symboliseren --- waardoor we nooit zullen beseffen dat het onaanvaardbare misbruik is om een handvol wezens in deze wereld AL het geld, grondstoffen en goederen te laten hebben en de meerderheid letterlijk te laten verhongeren
ik stel mij tot doel het gevecht in mezelf tegen de negatieve ervaring in en als het lichaam te stoppen en één en gelijk te staan in en als en met het lichaam - en dus niet meer mijn expressie proberen te sturen via gedachten, in een poging om 'beter' te zijn dan het lichaam als wie ik werkelijk ben, door mezelf toe te wijden aan het doorlopen van een proces van zelf vergeving, zelf eerlijkheid en zelf correctie om te staan/bestaan in mezelf in en als wat het beste is voor allen als absolute eenheid en gelijkheid
ik stel mij tot doel op te staan in en als mezelf in en als het besef dat elke gedachte, elke emotie, elk gevoel in mezelf als 'karakters', enkel bestaat in functie van aandacht proberen te krijgen van mijn omgeving, als excuses en redenen om te kunnen geloven dat ik speciaal en uniek en 'beter' ben dan alle andere mensen, om mezelf te kunnen afscheiden van de realiteit en mij 'speciaal' te kunnen voelen en dus stel ik mij tot doel om te staan/bestaan in en als mezelf in en als eenheid en gelijkheid met alle levende wezens, en dus niet gedefinieerd door herinneringen als 'redenen waarom ik speciaal ben', omdat ik besef dat elk mens zijn eigen persoonlijke innerlijke wereldje heeft van herinneringen als allemaal persoonlijke redenen waarom hij/zij speciaal/uniek/beter is
ik stel mij tot doel wanneer en als ik mezelf zie participeren in de gedachte dat het 'niet eerlijk is' en de emotionele ervaring van jaloezie in mezelf tegenover anderen, mezelf hierin te stoppen en te beseffen dat jaloezie bestaat om mij aan te tonen dat ik mezelf heb toegestaan mijn macht weg te geven aan een fictioneel spel van competitie in en als de geest, door te participeren in het verlangen naar superioriteit in relatie/afscheiding met anderen - en aan te tonen dat ware 'eerlijkheid' enkel bestaat in en als eenheid en gelijkheid als de gelijke verdeling van de aarde aan elk levend wezen, en dus niets te maken heeft met persoonlijke verlangens naar energetische ervaringen
ik stel mij tot doel mezelf de kans te geven om gedachten te stoppen en wanneer en als ik merk dat ik mijn gedrag/expressie probeer te sturen vanuit gedachten, te stoppen in mezelf en mezelf de kans te geven om mezelf te leren kennen als wie ik werkelijk ben als de natuurlijke expressie van het lichaam als het leven zelf, in en als het moment hier --- en om aldus één en gelijk te staan met alle herinneringen die ik heb laten programmeren in en als het lichaam en er dus niet van te vluchten in een fictieve wereld van gedachten en gevoelens
ik stel mij tot doel mijn leven niet te laten bepalen door andere mensen, en aldus mij ook niet meer jaloers te voelen, in en als het besef dat jaloezie enkel bestaat als en wanneer ik mezelf vastzet in een voorgeprogrammeerd spel van competitie in en als relaties met andere mensen waarin ik mezelf, mijn waarde, laat bepalen door andere mensen -- en dus alleen te staan/bestaan in en als mezelf als een zelf-besturend/bepalend/leidend wezen
ik stel mezelf tot doel aan te tonen en te staan in en als de levende expressie van het besef dat wanneer en als ik mezelf uitdruk en mijn expressie stuur vanuit gedachten, ik mezelf eigenlijk uitdruk vanuit inferioriteit en minderwaardigheid als de ervaring van mezelf, waarin ik dan op zoek ben naar erkenning, aandacht en validatie van mijn omgeving als een positieve ervaring om proberen weg te vluchten van de negatieve ervaring in mezelf
No comments:
Post a Comment