Dag 82: Ik wil zijn als Jij

Het ontrafelen van de 'zelf-onzekere' persoonlijkheid' door middel van zelf vergeving voor de verscheidene karakters die deze persoonlijkheid onderbouwen.

Het karakter van vandaag: 'Ik wil zijn als Jij' = het constante vergelijken van mezelf met andere mensen en 'de ander' telkens zien als 'beter dan mij' en dus mezelf proberen te veranderen om meer te lijken op de ander.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te kijken naar andere meisjes en net als hen te willen zijn, er te willen uitzien als hen, te willen praten als hen, hun handschrift te willen hebben, hun 'manier van doen' te willen hebben, hun manier van kleden, wandelen, lachen te willen en mezelf continu subtiel te vergelijken met andere meisjes/vrouwen van mijn leeftijd om mijn expressie aan te passen aan die van hen om 'zoals hen' te zijn, zodat ik mij goed kan voelen over mezelf door te geloven dat andere meisjes/vrouwen beter zijn dan ik en dat ik dus zoals hen moet zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om niet als andere meisjes/vrouwen van mijn leeftijd te zijn, als de angst om niet 'in het systeem te passen' en dus ook niet te kunnen overleven in het systeem als een systeem van relaties - in de plaats van te beseffen dat het systeem van relaties in en als mezelf waarin ik mezelf zie en ervaar als een karakter/beeld in een wereld van karakters/beelden, niet is wie ik werkelijk ben, maar een aangeleerd, gekopieerd systeem is dat in mij geprogrammeerd geweest is door mijn familie tijdens mijn kindertijd, als een 'manier' van kijken naar en interpreteren van de wereld die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij continu af te vragen wie ik ben in vergelijking/relatie met andere meisjes/vrouwen en mij af te vragen of ik wel 'goed genoeg' ben, ben ik wel 'juist', 'goed', 'aanvaardbaar', 'normaal'?, waarin ik andere meisjes/vrouwen, vooral degenen die het meeste aandacht/appreciatie/erkenning krijgen, zie als 'de norm' voor mij, als voorbeelden van hoe ik zou moeten zijn - als een ervaring in mezelf die ik heb gekopieerd/geleerd van mijn omgeving tijdens mijn kindertijd die mij vaak expliciet vergeleek met de andere meisjes van mijn leeftijd en mijn 'waarde' afmeet aan de hand van hoe ik leek op hen, waarin de andere meisjes gezien/genomen werden als 'de norm', 'de standaard'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te beseffen dat mijn omgeving mij vergeleek met 'de andere meisjes' en 'de anderen' zag/aanvaardde als de 'norm' en de 'standaard' van hoe/wie ik zou moeten zijn als een beeld/karakter in deze realiteit, vanuit de zelf-onzekerheid die zij hadden toegestaan te bestaan in zichzelf, die zij dan doorgaven aan mij in en als de 'zonden van de vaders' door via de woorden die ze spreken tegen mij en de emotionele/energetische lading van die woorden, hun 'visie'/perceptie/interpretatie van de realiteit als de ervaring van zichzelf in mij te programmeren ---- waardoor ik heb bestaan in en als de ervaring van zelf-onzekerheid in en als mezelf in en als het constant vergelijken van mezelf met andere meisjes/vrouwen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als mijn geslacht in deze wereld als hoe ik eruit zie, als een systematische expressie waarin ik mezelf continu vergelijk met andere vrouwen/meisjes als beelden die ik zie in en als de wereld om mezelf te definieren als 'goed' of 'slecht' in mijn verlangen om 'goed' te zijn en  aanvaard te worden door deze realiteit als 'een goede vrouw' naargelang wat ik geleerd heb van mijn omgeving tijdens mijn kindertijd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om alleen te staan in deze realiteit, als een angst die ik heb gekopieerd van mijn omgeving tijdens mijn kindertijd, als een zelf-onzekerheid die ik heb overgenomen en geleerd als een 'overlevings-techniek' in deze wereld - in en als het geloof dat 'als ik mij aanpas aan mijn omgeving en andere mensen nadoe en lijk op andere mensen, dan zal ik aanvaard worden door de samenleving als 'één van hen' - hetgeen gebaseerd is op een angst van mensen die ik ook heb gekopieerd van mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegetaan en geaccepteerd te kijken in mijn omgeving naar wie van de meisjes/vrouwen het meeste aandacht krijgt van mannen en andere vrouwen/meisjes, en hen te willen nadoen zodat ik ook zo 'goed' en 'aanvaardbaar' kan/zal zijn als hen - waarin ik mezelf compleet onderdruk in mezelf in angst om 'niet goed' te zijn als wie ik ben, door te geloven dat mijn 'waarde' bepaald wordt door andere mensen, in de plaats van te beseffen dat ik als levend wezen, als het leven zelf in en als mezelf, een zelf-bepalend wezen ben als verantwoordelijk voor mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat andere meisjes/vrouwen beter zijn dan mij door mezelf met hen te vergelijken en niet te beseffen dat dit geloof iets is dat ik heb geleerd van mijn omgeving toen ik een kind was, waarin ik altijd werd vergeleken met andere meisjes met mezelf als 'de mindere' die 'meer als hen moest zijn', en dus niet is wie ik werkelijk ben, maar een gedachten-construct dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het gedachten-construct van vergelijking in en als de ervaring van zelf-onzekerheid en zelf onderdrukking als een persoonlijkheidseigenschap die ik heb gekopieerd van mijn ouders/familie, door mezelf af te scheiden van de expressie van mijn omgeving door relaties te creëren met de mensen in mijn omgeving en aldus mezelf te laten beïnvloeden en hun expressie 'persoonlijk op te nemen', in de plaats van te beseffend at de zelf-onzekerheid die mijn ouders tegenover mij uitdrukten was wat zij hadden toegestaan te bestaan in zichzelf en niet echt was, het was hun persoonlijke ervaring/visie/perceptie op/van de wereld in en als afscheiding van zichzelf met de wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezlef heb toegestaan en geaccepteerd niet een en gelijk te staan met andere mensen in de plaats van mezelf te vergelijken en 'zoals hen' te willen zijn door niet te beseffen dat ik net afscheiding creëer tussen mezelf en andere mensen door mezelf te vergelijken en op hen te willen LIJKEN, omdat 'lijken' enkel de uiterlijke vertoning is van 'gelijkheid', die gebaseerd is en afkomstig is uit angst om 'er niet bij te horen', als een overlevingsangst die ik blindelings van mijn omgeving gekopieerd heb - waarin ik mezelf heb afgescheiden van mijn omgeving en een systeem van overleving geworden als de menselijke geest, in en als onderdrukking van wie ik werkelijk ben als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten misleiden door wat ik zie met mijn ogen, door niet te beseffen dat wat ik zie met mijn ogen een illusie is, het is maar een beeld, en een beeld is niet echt, een beeld is gedefinieerd door de beoordelingen, definities, percepties en visies die ik heb geleerd van mijn omgeving toen ik een kind was als kennis en informatie en heeft niets te maken met de realiteit als het leven in en als mezelf als ademhaling, als fysieke beweging/ervaring - het beeld dat ik zie met mijn ogen is een programma, een geprogrammeerde ervaring/visie/perceptie/interpretatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het beeld dat ik zie met mijn ogen als geleerde, gekopieerde, geprogrammeerde woorden, definities,gedachten, beoordelingen , kennis en informatie in en als het construct van vergelijking - door mezelf te hebben afgescheiden van het beeld dat ik zie met mijn ogen en van het construct van vergelijking en aldus mezelf te ervaren als het slachtoffer van mijn geest als de ideeen, gedachten, percepties, beoordelingen in mezelf als wat ik zie met mijn ogen als 'mijn perceptie/ervaring van de werkelijkheid' - in de plaats van één en gelijk te staan met wat ik zie met mijn ogen en wat ik ervaar in mezelf als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de geest als vergelijking door te participeren in vergelijking door middel van gevoelens en emoties - als de angst van beoordelingen als 'abnormaal' en 'raar' en het verlangen naar beoordelingen als 'goed' en 'juist' en 'mooi' -- als de woorden/beoordelingen over de realiteit en mezelf die ik heb geleerd/gekopieerd van mijn ouders/familie en de energetische ladingen van die woorden



ik stel mij tot doel wanneer en als ik merk dat ik naar andere meisjes aan het kijken ben en mezelf automatisch vergelijk vanuit het startpunt van inferioriteit, te stoppen in mezelf en op te staan in en als mezelf en te beseffen dat wat ik zie met mijn ogen niet 'gelijk' is aan mezelf als een beeld, want ik ben geen beeld, ik ben het leven zelf in en als ademhaling - en ik besef dat 'relaties' in en als afscheiding enkel gebaseerd zijn op het beeld dat ik zie met mijn ogen, en dat het leven geen beeld is

ik stel mij tot doel in interactie te staan met de realteit die ik zie met mijn ogen vanuit het besef dat het beeld dat ik zie de illusie is als woordjes die in mij geprogrammeerd zijn doorheen mijn kindertijd als de 'perceptie' die ik heb gekopieerd van mijn omgeving - en dat als ik mezelf afscheid en identificeer met wat ik zie met mijn ogen en de innerlijke ervaring op basis van wat ik zie met mijn ogen, dat ik mezelf daarin toesta te bestaan in en als een geprogrammeerd systeem in en als complete ongewaarzijn van wie ik werkelijk ben als het leven zelf -- het geen niets te maken heeft met de beelden die ik zie met mijn ogen

ik stel mij tot doel te staan/bestaan in en als het besef dat het gevoel van zelf-onzekerheid en inferioriteit tegenover andere mensen die ik zie met mijn ogen, een systeem is dat ik in mij heb laten programmeren door mijn omgeving en niet is wie ik werkelijk ben - en om op te staan in en als mezelf wanneer en als ik merk dat ik in inferioriteit aan het gaan ben in relatie met andere mensen, door te beseffen dat die innerlijke ervaring van inferioriteit en minderwaardigheid niet echt is omdat het maar gebaseerd is op het beeld dat ik zie met mijn ogen en interpreteer/ervaar vanuit een voorgeprogrammeerd gedachtenconstruct --- ik ben zelf-zekerheid als een levende expressie/statement in en als mezelf als het leven zelf, hetgeen niet in relatie/afscheiding bestaat met/van andere wezens

ik stel mij tot doel te stoppen met mij af te vragen of ik wel goed, mooi, normaal ben in vergelijking/relatie met andere meisjes en vrouwen door te beseffen dat de beoordelingen waarin ik mezelf en anderen beoordeel een construct zijn dat ik blindelings heb gekopieerd van mijn omgeving toen ik een kind was, hetgeen de afscheiding vormt die ik ervaar in mezelf met wat ik zie met mijn ogen - en ik stel mij tot doel te staan in en als mezelf in en als de duisternis van mezelf als wie ik werkelijk ben als het leven zelf in en als het besef dat het licht als beelden enkel een systeem is van geprogrammeerde 'afscheiding' dat ik echt heb gemaakt voor mezelf door erin te participeren, door niet te staan in en als mezelf in en als gezond verstand

ik stel mij tot doel te bestaan/staan in mezelf in en als het besef dat het licht als mijn ervaring in mezelf in afscheiding/relatie met het licht als de beelden die ik zie met mijn ogen, een leugen is die ik enkel in mezelf heb toegestaan te bestaan omdat ik mezelf heb toegestaan goedgelovig en naief te zijn - en nooit de verantwoordelijkheid heb beseft van mezelf tegenover mezelf als het bestaan --- omdat ik eigenlijk al in afscheiding bestond van mezelf vanaf mijn geboorte en dus heel makkelijk programmeerbaar door mijn omgeving

ik stel mij tot doel mezelf te ontwikkelen en te trainen om te vertrouwen op ademhaling als het enige dat echt is en mezelf te stoppen elke keer wanneer ik merk dat ik weer 'uit mijn ogen aan het kijken ben' naar andere mensen waarin ik mezelf onderdruk en ervaar als het slachtoffer van mijn innerlijke ervaringen bij wat ik zie met mijn ogen als een automatisch gedachten construct waaraan ik mijn macht weggeef

ik stel mij tot doel mezelf te stoppen in het weggeven van mijn macht aan het automatische geprogrammeerde gedachtenconstruct van vergelijking in en als wat ik zie met mijn ogen - en mezelf te trainen in het bestaan/staan in en als ademhaling in elk moment HIER - en om mezelf dus niet te laten beinvloeden door wat ik zie met mijn ogen omdat ik besef dat ik mezelf enkel laat beinvloeden door de gedachten, gevoelens en emoties als voorgeprogrammeerde gedachten constructen die in mezelf heb laten programmeren in afscheiding met mezelf

ik neem verantwoordelijkheid voor de gedachten constructen die in mezelf bestaan als 'mijn persoonlijke ervaring van de realiteit als wat ik zie met mijn ogen' - en sta op in en als mezelf in en als absolute éénheid en gelijkheid als zelf-directiviteit in elk moment van ademhaling