...Het is eigenlijk gewoon een vorm van Stemmen in het Hoofd, van verschillende 'lagen van bewustzijn' die tegen elkaar in conflict staan, waarin het zogezegde 'hogere bewustzijn', het 'lagere bewustzijn' beoordeelt --- maar in werkelijkheid is er niet zoiets als een hoger/lager of superieur/inferieur bewustzijn - omdat, de hele menselijke geest in en als al de Bewustzijnslagen is gewoon een systeem van voorgeprogrammeerde Woorden dat gegroeid, uitgebreid en opgebouwd is doorheen de Tijd omwille van het feit dat ik nooit ben opgestaan, dat ik mijn macht heb weggegeven aan dat hele Systeem, en dat systeem zich heb laten ontwikkelen, zich heb laten opbouwen, zonder dat ik ooit tussenbeiden kwam - en zonder dat ik ooit heb ingezien en heb opgemerkt hoe dat systeem zich in mezelf aan het Lagen was, hoe dat systeem zelf systemen is beginnen creëren, hoe het zelf connecties is beginnen maken in zichzelf - en zelf extra lagen van Bewustzijn heeft geproduceerd.
In het Eqafe interview "My Intelligence is my Only Friend - Life Review", deelt een man zijn ervaring van hoe zijn geest opgebouwd was in zijn leven op aarde en wat daar de consequenties van waren in zijn leven -- waarin, hij zag hoe hij een 'extra' Geest/Bewustzijn had gecreëerd in zichzelf van Kennis en Informatie, en daarin een soort van 'Super-Intelligentie' of 'Super-Bewustzijn' had gemanifesteerd in zichzelf, en hoe zijn primaire relatie in zijn leven met die interne 'intelligentie'/'bewustzijn' was.
Dit was een interview waar ik mezelf in herkende, in de zin van, dat ik, in het doorlopen van mijn Reis naar leven, mijn Process van Zelf-Realisatie, heb gemerkt en gezien hoe ik zelf besta in en als mijn geest - op min of meer dezelfde manier als wat deze man beschreef in zijn interview --- waarin ik een soort van Extra/super Bewustzijnslaag gecreëerd heb in mezelf, van waaruit ik kennis en informatie toepas om de realiteit die ik zie om mij heen en de realiteit die ik zie in mezelf te beoordelen, analyseren en contempleren, waarin ik een ervaring in mezelf creëer van Superioriteit -- vanuit het perspectief dat ik mij zodanig altijd heb bezig gehouden met het analyseren van Menselijk gedrag en het Menselijk bestaan als wat ik zie om mij heen, dat ik mezelf er in die mate van had afgescheiden, van al wat zogezegd typerend 'menselijk gedrag' is, dat ik mezelf zag en ervoer als 'boven-menselijk' - in de zin van dat ik geloofde en dacht dat, als iedereen nu gewoon net zoals ik zich zou toewijden aan het analyseren van onszelf, het beoordelen van onszelf, zonder onszelf zomaar uit te drukken vanuit impulsen en voorgeprogrammeerd, voorspelbaar 'menselijk' gedrag, dan zou de wereld een betere plek zijn --- dan zouden we samen kunnen leven en bestaan zonder conflict, omdat conflict altijd voortkomt vanuit impulsief gedrag, conflict ontstaat, of ontstond volgens mij, altijd omdat mensen niet nadenken, omdat mensen niet stilstaan in zichzelf en analyseren, nadenken en contempleren over hun eigen gedrag, over hun bestaan.
Ik heb een zeer intieme relatie opgebouwd doorheen mijn bestaan, met 'nadenken' - omdat ik geloofde dat als ik nadenk over al wat ik doe, als ik nadenk over mijn eigen gedachten, over mijn gedrag, over andere mensen, over de wereld, dan ben ik 'perfect', of dan kan ik als het ware de 'Perfectie' bereiken - dan kan ik de zekerheid scheppen in mezelf dat al wat ik doe op elke manier 'perfect' is, in de zin van, 'Correct', 'juist', 'goed', 'rechtvaardig', en al die Kwaliteiten en eigenschappen die zogezegd eigen zijn aan een Geëvolueerd/Ontwikkeld/beschaafd bewustzijn.
Maar, wat ik nooit heb beseft of ingezien is hoe deze interne realiteit van Gedachten in mijn geest, als mijn zogezegd 'intelligentie', een eigen leven is gaan leiden -- omdat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor het startpunt ervan, ik heb nooit onderzocht voor mezelf waarom of hoe het is in de eerste plaats dat ik zo geworden ben, waarom en hoe ik mezelf op die manier geprogrammeerd heb in en als mijn geest --- ik had het gewoon aangenomen en aanvaard als 'Wie ik ben'. En daardoor zag ik niet in hoe ik uiteindelijk verloren zou geraken in dat Netwerk en doolhof van Gedachten in en als mijn Geest, hoe ik mezelf zou doen doldraaien in en als dat Mechanisme van het Nadenken over het Nadenken over het Nadenken...
Ik zag niet hoe mijn Verliefdheid op mijn eigen 'Intelligentie', op hoe mijn geest functioneert en in elkaar zit, mij verblindt in het zien van de Realiteit van die zogezegde superioriteit. Omdat, de realiteit van het hoe en waarom ik die 'superieure intelligentie' zich heb laten ontwikkelen in mijn geest, is niet omdat ik werkelijk superieur ben, is niet omdat ik 'een goed persoon ben', het is niet omdat het 'is wie ik ben' -- maar het is omdat ik ergens, tijdens mijn kindertijd, moeite ervoer in mezelf in relatie tot andere kinderen, ik ervoer een angst, een onzekerheid in mezelf in verband met het Omgaan met de kinderen in mijn klas. En, in de plaats van die angst en onzekerheid in mezelf te onderzoeken en te veranderen en corrigeren, om ervoor te zorgen dat ik wel sociale vaardigheden ontwikkel en mezelf in mijn communicatie en interactie met de mensen om mij heen dus niet laat saboteren en tegenhouden door Angst - ben ik op de vlucht gegaan van die angst door een positieve ervaring te creëren in mezelf in relatie tot mijn eigen geest, kwestie van de negatieve ervaring die ik ervoer in relatie tot mijn omgeving te balanceren.
Ik vond en ervoer een gevoel van Comfort, van veiligheid, in mijn eigen gedachten, omdat, in mijn gedachten kon ik dingen bekijken, kon ik redeneren, kon ik contempleren en een vorm van 'zekerheid' manifesteren -- ik kon dingen uitleggen aan mezelf en muren opbouwen rond mezelf in de vorm van redeneringen en analyses. Ik kon kastelen bouwen met gedachten, en daarin kon ik het gevoel creëren dat ik 'thuis' was, in het gevoel van comfort in het kasteel van mijn gedachten, ver weg van Mensen en van de ervaring van Angst die ik daarmee had geassocieerd.
Dus, wat ik niet zag was dat ik, terwijl ik in en als de Intelligentie van mijn Geest Geloofde dat mijn manier van denken en bestaan superieur en beter is dan die van andere mensen, is hoe die hele 'superioriteit' in en als mijn 'intelligentie', compleet gebaseerd was op mijn Angst van Mensen, en daardoor dus niet Werkelijk/Wezenlijk of Werkbaar was voor iedereen en alles. Ik bedoel, mijn antwoord op mijn angst van mensen en relaties was: Laten we onszelf opsluiten in onze gedachten, in kennis en informatie --- waarin ik nooit heb ingezien, dat dat niet werkelijk het beste is of zelfs werkelijk practisch is voor en in het leven/bestaan op aarde, omdat mijn startpunt in de manier waarop ik bestond was nooit om te bestaan als wat het beste is voor allen, maar was vanuit mijn persoonlijke angst van Relaties en mensen en de angst die ik daarmee geassocieerd had, waarin ik enkel in werkelijkheid zocht naar een manier om mij persoonlijk positief en comfortabel te kunnen voelen.
En wat ik daarin bijgevolg gedaan had, is mezelf saboteren in het ontwikkelen van sociale vaardigheden, in het leren kennen van wie ik ben in fysiek contact met andere mensen - omdat, in de plaats daarvan had ik automatisch 'relaties' en 'menselijk contact' volledig afgeschreven en uit mijn wereld geduwd, en gezegd van 'nope, dit is niet wie ik ben --- ik ben Intelligent' - en daardoor ook een heel gelimiteerde definitie te hebben gecreëerd van wat 'intelligentie' eigenlijk is of wil zeggen, door te geloven dat alles dat te maken heeft met menselijke relaties, met seks, met het 'vleeslijke', 'inferieur' en 'onintelligent' en 'primitief' is en al wat te maken heeft met gedachten, met de geest, met kennis en informatie is 'intelligent' en 'superieur'.
Ik bedoel, dat is niet zo, dat is de Angst die praat - de angst van relaties, van mensen, waardoor ik ga zeggen van 'relaties en mensen zijn inferieur', om een excuus te hebben voor mezelf om de beslissing te kunnen maken om mezelf te isoleren van mensen en mezelf op te sluiten in mijn Geest/'intelligentie'.
De oplossing hierin is om los te laten van die 'intelligentie' als het compulsief 'nadenken' dat ik gedefinieerd heb als mijn schuilplaats, mijn vluchtoord - en de angst onder ogen komen die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf tegenover en in relatie tot Mensen --- en om mezelf daarin eerst te ontdekken, te onderzoeken en corrigeren waar nodig - en om, in lijn daarmee te ondervinden wat 'intelligentie' werkelijk is als een levende expressie/uitdrukking van wie ik ben in Alles dat ik doe - waarin ik dus de definitie van 'intelligentie' limiteer tot een polariteit waarin ik 'nadenken' en 'interne kastelen bouwen van analyses, contemplaties en overpeinzingen' definieer als 'intelligent' en 'menselijke relaties' definieer als 'onintelligent' -- maar 'intelligentie' in mezelf manifesteer als een levende uitdrukking en toepassing van mezelf, waar ik ook ben en wat ik ook doe.
In Dag 380 zal ik verder ingaan op en kijken naar hoe ik het woord Intelligentie op een praktische manier voor mezelf kan definieren en toepassen, zodat 'intelligentie' bestaat als een ondersteuning voor mezelf in mijn proces van zelf-ontdekking en zelf-uitbreiding.
No comments:
Post a Comment