Dag 431: Is 'Intelligentie' Echt als het Verdedigd moet Worden?

Dit is een verderzetting van "Dag 430: Het Veranderen van een Angst-Reactie op het Krijgen van Kritiek - Evaluatie", waarin ik heb gekeken naar mijn proces van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie dat ik heb bewandeld met betrekking tot het veranderen van een angst reactie op het krijgen van kritiek --- om voor mezelf te toetsen en af te meten of ik die angst reactie daadwerkelijk heb veranderd door middel van de toepassing van schrijven, zelf vergeving en zelf-correctie.

En wat ik gevonden heb is dat er meer gewaarzijn was in relatie tot de emotionele ervaringen en gedachten en backchat die opkomt in mijn geest in zulk 'n situatie waarin ik kritiek krijg --- maar dat er nog steeds een emotionele reactie aanwezig is en dat er nog steeds specifieke gedachten opkomen waar ik emotioneel op reageer en dat ik dus niet grondig genoeg geweest ben in mijn proces van schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie.

In het herbekijken van het moment waarin ik kritiek kreeg van iemand en van wat er omging in mijn geest, als het punt waarop ik nog reageerde met een emotionele ervaring van angst - zag ik dat ik een persoonlijkheidssysteem gecreëerd heb in mezelf waarin ik een idee/beeld van mezelf probeer te projecteren naar andere mensen toe, van 'ik ben intelligent' en 'ik weet wat ik doe' - dat als functie heeft om de mensen in mijn omgeving te manipuleren zodat ze mij aanvaarden als 'een volwaardig deel van de groep', zodat ik ondersteuning zal krijgen van de groep.

En dus wanneer ik kritiek krijg van iemand - gaat de gedachte door mijn geest dat die idee dat ik van mezelf wil overbrengen en projecteren in het gedrang wordt gebracht, en dat bijgevolg mijn overleving in de 'groep' in het gedrang wordt gebracht --- omdat mensen nu zien of denken dat ik 'dom' ben. En dus, in dat moment voel ik mij bedreigd in de idee dat ik heb opgebouwd over 'wie ik ben' in mijn geest -- als zijnde 'een intelligent persoon', een idee dat in functie van mijn overleving staat omdat ik het geloof in mijn geest heb gecreëerd dat ik aan andere mensen moet kunnen bewijzen en laten zien dat ik 'intelligent' ben om aanvaard te worden door hen en bijgevolg ondersteuning te krijgen van 'de groep'.

In mijn volgende blog zal ik dus zelf-vergeving toepassen in verband met dit punt van manipulatie en zelf-oneerlijkheid dat ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf in mijn relatie tegenover de mensen in mijn omgeving --- waarin ik enkel emotioneel reageer wanneer iemand mij kritiek geeft omdat ik een idee van mezelf in mijn geest probeer te beschermen en verdedigen - als de idee dat ik een 'intelligent' persoon ben en dat ik erkenning moet krijgen voor mijn 'intelligentie'.

Terwijl, wanneer ik eerlijk ben met mezelf over de eigenlijke waarachtigheid van deze idee in relatie tot wie ik eigenlijk echt werkelijk ben in en als mezelf --- dan zie en besef ik dat ik helemaal niet 'intelligent' ben, in de zin van dat mijn 'intelligentie' werkelijk niet verder strekt dan het beeld/idee dat ik van mezelf probeer te projecteren naar de buitenwereld toe --- mijn zogezegde 'intelligentie' is met andere woorden niets meer of minder dan een leugen, een illusie, een beeld - en niet een echte levende toepassing van wie ik werkelijk ben in en als mezelf. En daarom reageer ik zo emotioneel wanneer ik denk dat iemand mijn 'intelligentie' in vraag stelt, omdat die intelligentie in wezen niet echt bestaat in en als mezelf -- waardoor ik het dus moet 'verdedigen' via bijvoorbeeld emotionele reacties en backchat en redeneringen in mijn geest.


Wordt vervolgd in Dag 432