Dag 442: Hoe is de Emotionele Reactie van Opgeven een Gevolg van het Weggeven van mijn Macht?

Dit is een verderzetting van "Dag 441: Als ik zo Makkelijk kan Opgeven - Besta ik dan wel Echt?" - waarin ik de Zelf-Vergeving Dimensie in het proces dat ik aan het wandelen ben van het veranderen van een reactie van Opgeven heb uitgeschreven. En in deze blog was ik van plan om de Zelf-Correctie Dimensie toe te passen, gebruik makend van de inzichten en realisaties die zich openbaarden in de vorige stap/blog.

Wat echter fascinerend was, is dat, een dag nadat ik de zelf-vergeving dimensie had toegepast in verband met de ervaring van opgeven - kwam er een moment waarin ik in mijn reactiepatroon op een situatie in mijn omgeving emotioneel reageerde -- en daar kwam dan de ervaring van opgeven naar boven, waarin ik zag hoe ik het hele patroon uitspeelde dat ik had onderzocht en uitgelegd voor mezelf in mijn blogs.

Ik zag hoe de gedachten van 'ik kan dit niet meer' en 'ik geef gewoon op' geactiveerd werden, en dan een emotionele ervaring van zelf-medelijden, depressie en opgeven -- hetgeen dan overging naar een huilbui. En, ik bedoel, ik ging er echt volledig in -- in die absolute emotionele beslissing van "ik wil opgeven!" en "ik kan niet meer". En ik dacht van "maar allez nu, ik dacht dat ik dit had gestopt?!".

Dit was echter een coole gebeurtenis omdat het mij dimensies laat zien van hoe het programma van 'opgeven' in de geest bestaat en hoe ik mezelf gedefinieerd heb in relatie tot de reactie/ervaring van opgeven die ik nog niet had overwogen in het proces van zelf-onderzoekend schrijven, zelf-vergeving en zelf-correctie dat ik tot zover gewandeld heb. Het veranderen van patronen die ik gedurende mijn hele leven hier op aarde heb opgebouwd en herhaald, gebeurt namelijk niet op één, twee, drie -- het is een proces van het voortdurend onderzoeken, vergeven en corrigeren van mezelf tot de correctie een levende consistentie wordt van wie ik ben in elk moment.

Dus, de reactie van 'opgeven' is duidelijk een teken dat ik dit besef en begrip nog niet geïntegreerd heb in mezelf - dat, gewoon omdat een emotionele ervaring en een gedachtepatroon weer opkomt in mezelf nadat ik het heb doorwandeld in mijn proces van zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie - wil niet zeggen dat ik 'gefaald' heb in mijn proces -- het is net zoals met elk nieuw punt dat ik wil integreren in mijn leven --- het vergt tijd en moeite en herhaling eer ik mezelf daadwerkelijk in lijn geplaatst heb in mijn leven met dit nieuwe punt. Dus, om te gaan opgeven vanaf het moment dat de specifieke gedachtenpatronen en emotionele reacties weer opkomen in mezelf, is mezelf saboteren in dit natuurlijke leerproces.

Wat ik ook heb ingezien, nadat ik weer oog in oog kwam te staan met hoe de ervaring/reactie van 'opgeven' mij nog steeds overweldigd en meesleept - is dat de reactie van opgeven op zich in wezen een gevolg en consequentie is van een opbouwing van heel veel reacties en energie in een specifiek patroon/programma in mijn geest --- en dat, de reactie van opgeven is in feite een teken dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn macht weg te geven aan dit specifieke patroon/programma van energie in mijn geest -- en dat, elke keer ik dit programma 'wil stoppen', zie ik hoeveel macht het heeft over mij en dat ik het niet lijk te kunnen stoppen en dan geef ik op. In de plaats van vast te stellen van 'ok, ergens in mezelf heb ik mijn macht weggegeven aan dit programma -- laat mij het onderzoeken een proces bewandelen van zelf-verandering -- waarin ik mijn macht kan hernemen en als een punt van autoriteit staan tegenover dit patroon/prgramma in mijn geest.

Dus, teneinde de ervaring/reactie van opgeven te kunnen veranderen ---  zal ik eerst die emotionele overweldiging moeten veranderen --- en dus onderzoeken waar en hoe het is dat ik mijn macht weggeef aan specifieke patronen van gedachten en energie in mijn geest. Daarom zal ik niet verderzetten in dit proces van het veranderen van een emotionele reactie van opgeven --- omdat ik dan enkel een vicieuze cyclus van opgeven zal creëren voor mezelf, zolang ik de eigenlijke oorsprong/oorzaak van waarom ik mezelf laat overweldigen door energie in de eerste plaats niet aanpak.