Friday, September 11, 2015

Dag 665: Welke Rol Speelt het Resonante Ontwerp in het Veranderen van een Geconditioneerde Persoonlijkheid?





In de voorgaande blog omschreef ik hoe ik in een moment van ademhaling een specifieke voorgeprogrammeerde en voorspelbare emotionele reactie in een situatie oversteeg door in een fractie van een seconde de beslissing te maken om eerder stabiel te blijven in mezelf dan mezelf toe te staan in die emotionele reactie te gaan. In deze blog zal ik dan delen welke realisatie en inzicht zich openbaarde in dat moment, hetgeen ik nooit gezien en beseft zou hebben als het niet ware voor de stabiliteit en het principe dat ik toepaste om in dat moment niet de voorgeplavijde weg te volgen van reacties.

De voorgeprogrammeerde reactie in die situatie zou geweest zijn dat ik mij minderwaardig zou hebben gevoeld in relatie tot X en specifiek in relatie tot haar 'gave' of vermogen om makkelijk vriendschap, relaties en verbinding te vormen met andere mensen en om bijvoorbeeld zomaar uitgenodigd te worden op een trouwfeest van iemand die ze pas had ontmoet. Als ik in de voorgeprogrammeerde gedachten zou hebben gestapt, dan zou ik zijn gaan denken van 'waarom kan ik dat niet?!', 'ik ben niet goed genoeg', 'er is iets mis met mij', 'ik ben nu eenmaal niet goed in sociale omgang', en dan zou ik mij tengevolge bedroeft, minderwaardig en bijna depressief gevoeld hebben.

Aangezien ik echter stabiel bleef in deze situatie was er plots ruimte in mezelf om de situatie te bekijken met een meer heldere blik. En het was hier dat ik zag hoe het feit dat ik doorgaans niet zo makkelijk vriendschap en hechte banden vorm met mensen niet zozeer is omdat ik op de één of andere manier 'minder' ben dan X, die er wel 'goed' in is. Maar het is omwille van de resonante persoonlijkheid en zelf-definitie die ik doorheen mijn leven gevormd heb en waar ik mij steeds hardnekkig mee geïdentificeerd heb.

Ik bedoel, ondanks ik mijn process van zelf-verandering voor een groot deel successvol bewandeld heb, in de zin van dat ik veel aspecten van mezelf heb kunnen veranderen, zoals bijvoorbeeld de sociaal onbeholpenheid en de ongemakkelijkheid die ik vroeger steeds ervoer in het bijzijn van de meeste mensen. Ik ben opmerkelijk zelf-zekerder en meer uitgesproken en heb geen angst meer om mezelf uit te drukken, althans bijlange niet meer in de mate die ik vroeger ervoer.

Dus ondanks dat veranderingsproces dat heeft plaatsgevonden binnenin mezelf, is er nog steeds het 'resonante ontwerp' in mezelf dat als het ware een blauwdruk van mezelf is die het resultaat is van jaren en jaren conditionering in en als een specifieke persoonlijkheid en zelf-ervaring. Die resonante persoonlijkheid is iets dat je als het ware belichaamt op fysiek vlak. Dus, ook al heb je bepaalde aspecten van jezelf op intern vlak verandert, op fysiek vlak druk je die aspecten nog steeds uit. Je drukt het uit op 'resonant' niveau, met andere woorden, op het fysiek, diepgeworteld vlak waar je je doorgaans niet per se van gewaar bent.

Ik was me daar niet van gewaar, van dit resonante ontwerp, tot dit moment waarin ik het voorgeprogrammeerde patroon van zelf-beoordelende en zelf-verminderende gedachten en reacties niet toestond plaats te vinden en aldoende plaats maakte in mezelf om meer te zien van hoe ik besta in en als dit specifieke ontwerp van 'sociale onbeholpenheid'.

Het resonante ontwerp is ook datgene dat op onbewust niveau door andere mensen opgepikt en ervaren zal worden, waardoor het ook is dat het resonante ontwerp van jezelf ervoor zorgt dat je ontwerp in stand gehouden zal blijven worden door de mensen in je omgeving die zullen fungeren als een feedback functie. Dus jezelf veranderen op dat resonante niveau zal dan ook ietwat langer duren dan jezelf veranderen op intern niveau in je gedachten en reacties.

No comments:

Post a Comment