In
navolging van de voorgaande blogs in relatie tot het stoppen en veranderen van
een moment van reactie tegenover een persoon, deel ik in deze blog de
zelf-correctieve stellingen. Deze zijn immers noodzakelijk om de reactie
richting te geven in de zin van ervoor te zorgen dat als en wanneer de reactie
in de toekomst opnieuw wil naar boven komen, ik weet wie ik ben en waar ik sta
in relatie tot de reactie en ik op basis van dat besef richting kan geven aan
de reactie en kan voorkomen dat ik door de reactie meegezwiept zal worden.
Zelf-correctieve stellingen
Wanneer
en als ik zie dat ik in een reactie van irritatie ga in mezelf jegens X en
wanneer ik bijvoorbeeld reageer op haar gedrag of iets wat ze zegt - dan stop
ik en ik adem - en ik zie, besef en begrijp dat deze reactie van irritatie
aanduid dat ik binnenin mezelf mijn macht heb weggegeven en ben aan het
weggeven aan een idee of definitie of perceptie die ik van X gevormd heb in
mijn geest en dat ik in en als dat idee, definitie of perceptie mijn aandacht
en dus een deel van mezelf in en als die aandacht heb weggegeven aan dat
idee/definitie/perceptie van X en daarin de ervaring en perceptie heb gecreëerd
in mezelf dat ik inferieur en minder ben dan X
Dus hier
zie, besef en begrijp ik dat hoe ik X zie, niet is wie ze werkelijk is omdat
waar ik op aan het reageren ben, aanvankelijk met inferioriteit en daarna met
irritatie, is de idee, definitie en perceptie die ik zelf van haar gevormd heb
in mijn geest, waarin ik X van mezelf heb afgescheiden door haar niet te zien
en te erkennen als één en gelijk met mezelf, als HIER net als ik HIER ben
waarin zij niet meer is en ik niet minder, maar we beiden één en gelijk zijn
met en aan elkaar als twee levende wezens
En dus
stel ik mezelf tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor de perceptie,
idee en definitie die ik van X gevormd heb in mijn geest, als wat eigenlijk aan
het startpunt ligt van de irritatie die ik in dat moment aan het ervaren ben in
relatie tot haar -- omdat ik zie, besef en begrijp dat ik die irritatie niet
werkelijk ervaar tegenover wie zij is, maar ik ervaar de irritatie in relatie
tot het beeld en de perceptie die ik gevormd heb in mijn geest en gedefinieerd
heb als X, hetgeen in feite mijn eigen fantasie is als een fictief personage in
mijn verbeelding hetgeen niets te maken heeft met wie X is als wezen
Dus, in
de plaats van mijn irritatie dan te gaan uiten en projecteren naar X toe, stel
ik mezelf tot doel om verantwoordelijkheid te nemen voor het feit dat ik in de
eerste plaats binnenin mezelf mijn aandacht heb weggegeven en dat ik mezelf heb
afgescheiden van mezelf en van X als mezelf door een idee en perceptie te gaan
vormen in mijn geest en dat beeld en perceptie dan aandacht en daarin waarde te
gaan geven
Hierin
zie, besef en begrijp ik dat het feit dat ik een beeld en idee en perceptie van
X gevormd heb en dat ik X gedefinieerd heb in mijn geest in en als dat
idee/definitie/perceptie, eigenlijk laat zien dat ik zelf mezelf gedefinieerd
heb als een beeld, idee en perceptie in mijn geest en dat ik zelf verlang om
een bepaalde aandacht en waarde te ervaren op basis van het beeld, idee en
perceptie dat ik van mezelf in mijn geest gevormd heb
Hier stel
ik mezelf tot doel om los te laten van het idee en de perceptie die ik van
mezelf in mijn geest gevormd heb omdat ik zie, begrijp en besef dat ik als wie
ik werkelijk ben niet besta in en als een idee of perceptie in de geest. Ik ben
het fysieke lichaam, ik ben de simpliciteit van ademhaling, van het moment
waarin ik besta als het lichaam - en de waarde van wie ik ben is niet bepaald
door de aandacht die ik krijg in relatie tot het idee, de definitie of de
perceptie die ik van mezelf gevormd heb in mijn geest, maar de waarde van wie
ik ben staat één en gelijk met mijn bestaan als levend fysiek wezen en is
onvoorwaardelijk HIER binnenin en als mezelf aanwezig als een inherent deel van
wie ik ben
No comments:
Post a Comment