Dag 447: Het Veranderen van Emotionele Reacties tijdens een Wedstrijd

Dit is een Verderzetting van "Dag 446: Het Veranderen van Interne Competitie en Zelf-Beoordeling" - waarin ik de Tweede Fase besproken heb van en in dit proces van het Veranderen van een specifieke Emotionele Reactie die ik in Dag 436 heb opgemerkt en vastgesteld en waarin ik, doorheen mijn proces van het opentrekken en  onderzoeken van deze emotionele ervaring van Opgeven die ik aanvankelijk had ervaren in één specifiek moment, uiteindelijk zag hoe deze ene emotionele ervaring in wezen geactiveerd en in stand gehouden wordt door allerlei verschillende achterliggende gedachten, gevoelens en emotionele reacties waarin ik dagelijks op haast continue basis participeer, waaronder bijvoorbeeld een mentaal/energetisch construct/programma van Competie en Vergelijking dat in mijn geest bestaat in de vorm van Beoordelingen die ik vel over zowel andere mensen die ik zie in mijn omgeving als mezelf en die gebaseerd zijn op voorgeprogrammeerde ideëen die in mijn geest bestaan in verband met wat goed/slecht, juist/fout en positief/negatief is.

De eerste fase was tot daartoe dus het vaststellen en onderzoeken van wat de emotionele reactie van Opgeven in de geest eigenlijk in feite is en hoe het functioneert - hetgeen bijvoorbeeld niet is wat ik aanvankelijk had gezien of gedacht wanneer ik aan dit proces van het veranderen van deze reactie/ervaring van Opgeven begon. In de Tweede Fase die waarover ik in Dag 446 verslag heb gegeven nam ik deze inzichten en realisaties in verband met hoe ik in mijn geest de emotionele ervaring van Opgeven Creëer mee in een Praktische Fysieke Toepassing van Zelf-Vergeving in het moment zelf (De Zelf-Vergeving statements hiervan heb ik in Dag 446 gedeeld en uitgeschreven) waarin ik de specifieke gedachten en emotionele/gevoelens reacties die bijdragen tot een emotionele reactie/ervaring van Opgeven zag opkomen in mijn Geest. In deze praktische toepassing zag ik, terwijl ik de zelf-vergeving aan het spreken was in het moment, hoe de emotionele reacties en ervaringen in mezelf langzaam maar zeker wegebden en ik stabiliseerde in mezelf in relatie tot de situatie waarin ik mij bevond.

Als deel van deze Tweede Fase - toen ik mij gisteren weer in een specifieke situatie bevond die voor mij als activeringspunt bestaat voor het mentale/emotionele construct en patroon van Competitie/Vergelijking en uiteindelijk Opgeven - had ik de kans om het proces dat ik tot dusver gewandeld heb, in mijn schrijven en toegepaste zelf-vergeving, te evalueren door in het moment zelf te zien voor mezelf welke de mate is waarin ik mij al dan niet nog laat meeslepen door de gedachten, gevoelens en emoties in dit welbepaalde mentale/emotionele construct --- met andere woorden: Hoe Effectief was mijn toepassing in dit proces eigenlijk? Omdat, gewoon omdat ik in één moment waarin ik zelf-vergeving heb toegepast, de emotionele reacties en ervaringen in mezelf heb kunnen veranderen, wil niet zeggen dat dit hele patroon nu volledig veranderd is in mezelf - het is immers een patroon waar ik mijn hele leven aan gewerkt heb en geïntegreerd heb in mijn lichaam en geest, door er keer op keer opnieuw in te participeren, in die mate dat het nu deel is gaan uitmaken van mijn 'Constitutie' als de ervaring in mijn 'bewustzijn' van 'Wie ik ben' in en als Mezelf -- het zou dus vrij arrogant zijn van mezelf om te veronderstellen, te geloven en te denken dat ik, omwille van één enkele ervaring in één moment, nu in staat ben om dit hele patroon richting te geven in mezelf - Echte Verandering Vergt Tijd (En Moeite).

Dit is wat zich ook liet blijken gisteren toen ik opnieuw ben gaan squashen in competitie-verband en ik bevond mij in precies dezelfde context waarin ik tegen iemand aan het spelen was en ik zag hoe ik aan het verliezen was en dat zij veel sterker/beter was dan mij - ik bedoel, het was echt erg, bij elke opslag die zij gaf, kreeg ik die maar niet teruggespeeld en kreeg zij punten -- ik geraakte met andere woorden niet verder dan de opslag en er was dus amper sprake van een 'spel'. En ik zag hoe ik mij negatief begon te voelen in mezelf, verbonden met gedachten van 'wat zullen de andere spelers niet van mij denken' en 'als ze zien dat ik een verliezer ben en dat ik dit niet kan, zullen ze geen respect voor mij hebben' - en hoe meer ik haar zag winnen van mij, begonnen de gedachten te transformeren naar 'waarom kan ik dit niet!' en 'Verdomme - ik moet dit kunnen!' en 'dat kan nu toch niet dat ik hier zo slecht in ben!', verbonden met een reactie van kwaadheid, waarin ik ook in mijn gedrag meer kortaf en bruusk werd en mijn hele gezichts- en lichaams-uidrukking 'resoneerde' die kwaadheid.

Toen ik dit zag - namelijk dat mijn interne emotionele reacties, ervaringen en conflicten zich begonnen te uiten op fysiek vlak - wist ik van 'ok, hier moet ik mezelf stoppen' omdat ik besefte dat ik consequenties zal creëren voor mezelf als ik mezelf laat leiden door emoties, omdat, in de realiteit zijn die emotionele reacties en ervaringen maar kortstondig en tijdelijk. Uiteindelijk zal ik mij niet meer kwaad voelen en dan zal ik moeten leven met hoe ik mezelf heb uitgedrukt tegenover mijn omgeving in het moment dat ik mij wel even kwaad voelde en met de reacties die ik hierin heb gecreëerd in andere mensen. Want, door mij zo uit te drukken, zowel intern als extern, in en als Competitie waarvan de emotionele reactie een uiting is, duw ik mensen van mij weg, door in mezelf een afscheiding te creëren tussen mezelf en andere mensen in en als de ingesteldheid van 'ik wil jou Verslaan!' -- en zo compromitteer ik mijn sociale interacties en relaties met mensen in mijn omgeving.

Ik besefte dat de emotionele ervaringen zich hadden zitten opbouwen in mezelf doorheen en tijdens mijn match en dat ik mezelf niet zou kunnen stabiliseren zonder zelf-vergeving toe te passen in het moment zelf. Met Zelf-Vergeving heeft de Geest altijd zoiets van 'neen, het is niet nodig - ik kan mezelf wel gewoon weer stabiel maken', 'ik kan deze interne ervaringen zelf wel stoppen' en 'wat zal het nu uitmaken of ik zelf-vergeving doe - hoe kan dat nu werken?' of 'ik zal het later wel doen' -- hetgeen in wezen opzettelijke zelf-sabotage gedachten zijn om er enkel en alleen voor te zorgen dat ik niet in het moment zelf mijn interne realiteit richting geef door mezelf daadwerkelijk te vergeven voor wat ik in dat moment in mezelf toesta en accepteer te bestaan.

Omdat, vanaf het moment dat ik mezelf zover kreeg om zelf-vergeving statements in mezelf te spreken in relatie tot de emotionele reacties die ik in dat moment ervoer - zag ik hoe de reacties zienderogen plaatsmaakten voor een meer ontspannen ingesteldheid, houding en ervaring waarin ik plots zag dat de dingen eigenlijk niet eens zo 'erg' zijn en dat ik in feite een drama aan het creëren was van de situatie door emotioneel te reageren op mijn gedachten en door die emotionele reactie mijn gedachten een specifieke 'lading' te geven waardoor ze 'echt' leken te zijn. Omdat, door in dat moment de beslissing te maken om zelf-vergeving toe te passen - hetgeen ik stilletjes fluisterde in mezelf -confronteerde ik mezelf met wat ik aan het doen was in mijn 'bovenkamer'/Geest/Gedachten en nam ik tegelijkertijd verantwoordelijkheid voor die gedachten waardoor het ook makkelijker wordt om in dat moment zelf te veranderen.

De zelf-vergeving statements die ik sprak waren specifiek:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij kwaad te voelen omdat ik denk dat ik dit niet kan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te denken dat ik het niet kan en op die gedachte te reageren met kwaadheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd mijn fysieke vaardigheden en dus mezelf in en als mijn fysieke lichaam te aanvaarden en accepteren door mij kwaad te voelen op mezelf omdat ik iets niet kan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te beoordelen omdat ik niet kan wat ik wil doen en kunnen en mij dan kwaad te voelen op mezelf omwille van die beoordeling


Dit waren maar een paar zinnen die ik sprak, maar toch was deze toepassing van gesproken-zelf vergeving zeer effectief in het diffuseren van de emoties die ik ervoer in dat moment. De emoties zullen uiteindelijk echter wel terugkomen wanneer ik mij in een gelijkaardige situatie bevindt omdat dit punt dat naar boven kwam in mijn geest een specifieke dimensie is van hoe het construct/programma van competitie in mijn geest bestaat dat ik nog niet had aangepakt en onderzocht in mijn schrijven.

Dus, wat ik hier in deze tweede fase in mijn proces van het praktisch toepassen van het veranderen van een emotionele ervaring en reactie van Opgeven heb geobserveerd is dat:

1. de toepassing van gesproken zelf-vergeving noodzakelijk is om mezelf in en als een specifieke patroon van gedachten en reacties in mijn geest daadwerkelijk te veranderen -- en dat dus, de toepassing van zelf-onderzoekend schrijven en geschreven zelf-vergeving en zelf-correctieve statements als het ware meer het 'voorbereidende werk' is waarin ik het 'platform' vormgeef waarop ik zal staan in een moment dat ik oog in oog kom te staan met de ervaringen die ik in mijn schrijven heb onderzocht -- omdat, dat fysieke moment van het 'oog in oog staan' met de realiteit van mezelf, dat is Echt, dat is 'het moment van de waarheid' waarin ik aan mezelf moet bewijzen dat al wat ik heb geschreven en voorbereid heb voor mezelf in mijn proces van zelf-verandering ook daadwerkelijk iets waard was en dus niet zomaar een beetje 'poëzie', als in 'mooie woorden zonder inhoud'
2. het praktische proces van zelf-verandering enkel mogelijk is door middel van consistentie, toewijding en doorzetting -- door bijvoorbeeld in te zien en te beseffen dat een emotionele reactie of gedachtenpatroon niet op slag zal veranderen, maar eerder gelaagd is in structuur en daardoor tijd nodig heeft, waarin ik stap voor stap de verschillende dimensies aanpak die deze structuur constitueren/opmaken en zo langzaam maar zeker een specifiek gedrags-, emotioneel en gedachten-patroon in en als mezelf volledig verander

In de volgende blog zal ik verderzetten in dit proces door de dimensie die zich heeft aangeboden in de situatie die ik hier in deze blog omschreven heb, verder te onderzoeken en uit elkaar te halen door middel van geschreven zelf-vergeving - zodat ik, de volgende keer dat dit patroon de kop opsteekt, het directieve, beslissende en sturende principe zal zijn in mezelf in relatie tot dit patroon en daadwerkelijk in het moment zelf de levende verandering en oplossing kan zijn van en voor mezelf.

Dag 425: Wat zegt mijn Emotionele Reactie op Kritiek mij over Mezelf?

Dit is een verderzetting van "Dag 424: Waarom is het zo Erg om Kritiek te Krijgen?" - waarin ik de eerste laag van/in de Geest heb onderzocht en omschreven voor mezelf in relatie tot de emotionele reacties in mezelf van woede, angst en verdriet op iemand die mij 'kritiek'/'commentaar' gaf in verband met iets wat ik had gedaan --- en waar ik hier in deze blog de zelf-vergeving zal delen die ik heb gesproken nadat ik in de reactie ben gegaan en waarin ik de reactie heb verminderd.


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mij kwaad te voelen op X omdat ze mij commentaar heeft gegeven op wat ik heb gedaan - door te denken dat het feit dat zij zo'n commentaar geeft wil zeggen dat zij gelooft dat ze beter is dan mij en dat zij juist is en ik fout

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te denken dat X denkt en gelooft dat zij beter is dan mij en superieur is aan mij en dat ik daarin dus mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn gedachten en backchat in haar te projecteren in mijn geest --- omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf met haar als het beeld dat ik zie met mijn ogen te vergelijken en haar te beoordelen als superieur en 'beter' en mezelf als 'minderwaardig' en 'minder' -- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en in te zien, te beseffen en te begrijpen dat de gedachten en gevoelens/emoties die ik zie in X, afkomstig zijn van de vooroordelen en geloofsystemen/gedachten die ik al had toegestaan te bestaan in en als mijn geest en daardoor dus altijd een reflectie en representatie zijn van wie ik ben als wie ik mezelf heb toegestaan te zijn in en als gedachten, gevoelens en emoties in en als de geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd X van mezelf af te scheiden door de beoordelingen en vergelijking die ik in mezelf heb toegestaan te bestaan in haar te projecteren, en daarop te reageren met een ervaring van inferioriteit in mezelf --- en daarin X te gebruiken als een excuus om geen verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als hoe/wie ik mezelf heb toegestaan te zijn/worden in en als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn backchat waarin ik denk dat 'X denkt dat ze beter is dan mij' en dat 'X gelooft dat zij juist is en ik fout' en de emotionele reactie/ervaring van woede tegenover X --- door niet te zien, beseffen en begrijpen dat die backchat en emotionele reactie in werkelijkheid een reactie zijn op mijn eigen beoordelingen tegenover mezelf in mijn geest waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf te vergelijken met X en te denken/geloven dat X beter is dan mij

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de gedachten in mijn geest waarin ik mezelf afscheid van X en mezelf vergelijk met X en X beoordeel als superieur en beter dan mezelf en mezelf als inferieur en minder dan X, verbonden met de energetische ervaring van inferioriteit en minderwaardigheid --- door op deze negatieve ervaring in mezelf te reageren met de reactie/ervaring van woede, verbonden met backchat waarin ik X beschuldig van zich superieur te voelen en te denken dat zij beter is dan mij, in een poging om mij machtig en dus superieur te kunnen voelen in mezelf --- in de plaats van één en gelijk te staan met de gedachten in mijn geest waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van X als een beeld dat ik zie met mijn ogen en mezelf met dat beeld te vergelijken in mijn geest en dat beeld van X te beoordelen als 'superieur' aan mezelf, verbonden met de energetische ervaring van inferioriteit in mezelf - en daarin één en gelijk te staan met de eigenschappen die ik zie in X en die ik beoordeel als 'superieur' -- en op die manier mezelf te ondersteunen om te groeien en mezelf te ontwikkelen en mezelf te realiseren als de eigenschappen die ik zie in X

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te limiteren in en als wie ik ben, door mezelf te vergelijken met X als het beeld dat ik zie met mijn ogen van X, en met de eigenschappen die ik zie in X, waarvan ik geloof en denk dat ze niet in mezelf bestaan -- en dan mezelf in mijn geest te beoordelen als 'minder' dan X, en mij dan minderwaardig te voelen --- in de plaats van in te zien dat deze gedachten van vergelijking tussen mezelf en andere mensen op basis van het uiterlijk als wat ik zie met mijn ogen, is een voorgeprogrammeerd construct van zelf-limitatie, zelf-onderdrukking en zelf-sabotage dat ik in mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan door mezelf te hebben gedefinieerd in en als Energie en dus in en als Afscheiding - waarin ik mezelf opzettelijk gelimiteerd en onderdrukt houdt zodat ik een energie van minderwaardigheid kan genereren in mezelf en in competitie kan treden met andere mensen en daarin energie kan opwekken in mezelf --- in de plaats van in te zien dat deze vorm en definitie van 'competitie' in wezen een zelf-limitatie en zelf-vermindering is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd 'competitie' te zien en te leven als een vorm van 'zelf-perfectie' -- hetgeen enkel ervaren en bereikt kan worden in en als eenheid en gelijkheid --- wanneer ik besta ALS Alles, en dus niet in afscheiding en energetische reacties besta --- maar wanneer ik mezelf realiseer en manifesteer als één en gelijk met elke levensvorm en elke expressie die hier bestaat in fysieke vorm --- enkel zo kan ik werkelijk uitmuntend worden op elk vlak, en werkelijk het beste worden dat ik kan zijn, op elk vlak

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik werkelijk in Competitie zou bestaan vanuit het opzicht van wat het beste is voor mezelf - dat ik dan commentaar en kritiek en tips zou verwelkomen als een kans om te leren van andere wezens, en mezelf uit te breiden in mijn gewaarzijn en begrip van mezelf en mijn omgeving -- opdat ik mezelf kan optimaal kan ontwikkelen om het beste te worden dat ik kan zijn

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te begrijpen en te realiseren dat zelf-beoordeling en vergelijking in mezelf met andere mensen waarin ik de mensen die ik zie met mijn ogen van mezelf afscheid, een excuus is dat ik in mijn geest gebruik om mijn angst van verandering te rechtvaardigen -- en ervoor te zorgen dat ik blijf bestaan in en als de gelimiteerde vorm van de geest

Zelf-Correctieve Statements volgen in Dag 426