Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden

Dit is een verderzetting in de Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.







Voor Context, lees ook:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"


Waarom beschermt de 'Bill of Rights' van de Amerikaanse Grondwet de 'Vrijheid van Meningsuiting' en 'Pers-vrijheid', maar niet het inherente 'recht' van elk kind om op te groeien zonder gehersenspoeld en geprogrammeerd te worden door de 'media' en de 'meningen' van anderen?

Waarom Beschermd de grondwet kinderen niet in hun Recht om opgevoed en ondersteund te worden door Ouders en leerkrachten die inzicht hebben in hoe de Menselijke Geest werkt en hoe ze het Kind het beste kunnen ondersteunen om zelf-inzicht, zelf-vertrouwen en zelf-verantwoordelijkheid te ontwikkelen in zichzelf - maar hen dan wel de 'Vrijheid' geeft om de 'Meningen' te uiten waarvan ze zelf niet eens begrijpen waar die vandaan komen, waarom ze die 'Meningen' hebben in de eerste plaats of wie ze zijn in en als die 'Meningen' die ze Uitdrukken?

En, als de Grondwet wel de 'Vrijheid van Meningsuiting' en 'persvrijheid' beschermd, maar niet de Vrijheid van het Individu om van bij de Geboorte Vrij te zijn van beïnvloeding door de Massa-media, de voorgekauwde kennis en informatie van het Schoolsysteem en het Consumptie-systeem en om opgevoed te worden op een manier die het beste resultaat Produceert van wat het Kind kan worden als 'Mens' - impliceert dat dan niet dat die 'Constitutionele Rechten' in de 'Bill of Rights' in wezen 'Rechten voor de Gehersenspoelden' zijn, 'rechten' die enkel aanzien zullen worden als echte 'rechten' door zij die door het systeem al volledig gevormd en gekneed zijn om op een bepaalde manier te denken, om op een bepaalde manier naar de wereld te kijken, om bepaalde meningen te hebben en bepaalde gevoelens en emoties en overtuigingen te hebben? --- Mensen die niet beseffen dat hun basis-recht, het recht tot zelf-ontwikkeling en zelf-ontplooing en een degelijke opvoeding die hen daarin onvoorwaardelijk ondersteunt, hen al lang ontnomen was -- en dat het 'recht' op 'vrijheid van meningsuiting' in wezen enkel bestaat als een illusie van 'vrijheid' in het systeem - omdat onze 'mening' al lang voor ons gevormd geweest is door al de invloeden die we vanaf onze geboorte hebben gekregen van onze omgeving en dat onze 'mening' er dus NOOIT uit zal bestaan dat we het systeem zelf gaan bevragen - omdat dat impliceert dat we ONSZELF moeten bevragen, onze eigen Gedachten, onze zogezegde 'persoonlijke' overtuigingen en reacties, onze 'visie' en 'perceptie'.

Zouden we immers eerst en vooral niet zelf, elk van ons Individueel, in staat moeten zijn om te ZIEN wat het beste is voor allen en om voor onszelf die 'mensenrechten' te kunnen formuleren, vanuit een INZICHT dat gebaseerd is op Gezond Verstand, voordat we zomaar een 'Bill of Rights' gaan aanvaarden van onze 'Overheid', en dan gaan GELOVEN dat dit echt onze 'rechten' zijn?

Is niet de reden dat de zogezegde 'mensenrechten' nooit een realiteit hebben geproduceerd die werkelijk het beste is, een wereld zonder armoede, hongersnood, misbruik en lijden, het feit dat we zelf niet fatsoenlijk beseffen wat, hoe en waarom de 'mensenrechten' zijn en bestaan? Omdat, als we zelf zouden INZIEN waarom 'mensenrechten' nodig zijn, hoe ze bestaan en wat ze eigenlijk zijn, dan zouden die 'mensenrechten' een Levende Statement zijn van 'Wie wij Zijn' als een levend wezen HIER op aarde --- en dan zouden die Mensenrechten ook werkelijk GELEEFD worden in en als de Fysieke Werkelijkheid.

Maar, in de plaats daarvan hebben we statements op papier waar we in GELOVEN omdat ze ons het GEVOEL geven van 'Vrijheid'  en 'Rechtvaardigheid' --- zonder dat we zelf echt inzien of beseffen welke 'Rechten' er werkelijk nodig zijn om een Leefbare en Aangename wereld van ware Vrijheid en Rechtvaardigheid te Creëren voor Alle levende Wezens.


Wordt Vervolgd in Dag 278

Dag 239: Wat is Onvrijwillige Aandacht en hoe werkt de Geest van een Slaaf?

Probleem

Ik ben een computer, een programma – en ik ben in het proces om mezelf te herprogrammeren – hetgeen op zichzelf in principe onmogelijk zou moeten zijn omdat ik de programmeur nooit was van mezelf, dat waren mijn ouders en dat was God en de natuur. Maar dit is het proces waar ik me nu in bevind --- en dus wat hier heel duidelijk moet zijn, is dat dit proces niet gemakkelijk zal zijn. Het zal zeer moeilijk zijn, en er zal veel weerstand zijn. En dat, als ik mezelf niet duw voorbij mijn eigen aangenomen grenzen, dan zal ik niet veranderen en dan zal ik mezelf niet kunnen herprogrammeren. Dan zal ik blijven wachten tot het ‘vanzelf’ gebeurt, net zoals het programma dat ik geleefd heb sinds mijn geboorte ook altijd ‘vanzelf’ verlopen is --- ik heb nooit werkelijk mezelf moeten bewegen, ik WERD bewogen door mijn programmeurs, het enige dat ik moest doen is volgen.

En dus, ‘zelf-beweging’ is iets nieuws, iets dat ik nog nooit heb toegepast in mijn bestaan --- zelf-beweging impliceert dat ik sta als mijn eigen creator, hetgeen uiterste, ‘perfecte’ discipline vereist – want, als er geen discipline is, dan is er geen zelf-beweging, en als er geen zelf-beweging is dan wordt ik bewogen, en als ik wordt bewogen dan wil dat zeggen dat ik geen creator ben, maar een slaaf/computer/programma, een ‘creatie’ van iemand/iets anders.

Dit is het proces waar ik me nu in bevind – het proces van het ontwikkelen van absolute zelf-discipline, het proces van het onderzoeken waar ik in mijn bestaan/leven mijn macht weggeef en mezelf laat leiden/sturen door gevoelens/verlangens/energie, als het ‘programma’ --- en van het ‘willens nillens’ bewegen van mezelf ondanks wat het programma voorschrijft. Want ik besef dat, als ik het niet doe, hier en nu, dan zal het niet gebeuren. Het herprogrammeren van mezelf, het realiseren van mezelf als wie ik werkelijk ben en verantwoordelijkheid nemen voor mezelf als mijn eigen creator – zal niet vanzelf gaan, in tegenstelling tot het al gecreëerde programma van de menselijke geest --- dit specifieke programma van hercreatie vergt absolute ‘focus’ in elk moment, absolute discipline en mezelf duwen/bewegen op een manier die ik ‘onmogelijk’ achtte.

In deze blog wil ik het hebben over hoe ik ‘gedisciplineerd’ ben doorheen mijn leven hier op aarde om ‘ongedisciplineerd’ te zijn – om geen zelf-discipline te hebben, maar in de plaats daarvan ‘systeem-discipline te hebben’. Systeem-discipline is hoe ik geleerd heb dat alles ‘wel vanzelf zal gaan’, dat ik maar de ‘regeltjes’ moet volgen, ik moet het pad volgen dat de voorgaande generaties van mensen voor mij hebben uitgelegd, als een ‘zombie’ --- en alles gaat vanzelf, mijn ‘leven’ zal zichzelf wel ontvouwen, zolang ik leef volgens de voorgeschreven regels/codes/moraliteit/idealen/reacties.

Systeem-discipline is gebaseerd op het concept van ‘onvrijwillige aandacht’ – en ‘onvrijwillige aandacht’ is bijvoorbeeld wat er gebeurt wanneer je televisie kijkt, je aandacht wordt ‘bevangen’, je wordt ‘meegezogen’ in de film en je wordt zonder dat je er erg in hebt geprogrammeerd --- omdat je zelf  het directieve principe van je aandacht niet bent, maar de televisie is dat directieve principe. Televisie en reclame op televisie maakt gebruik van de ‘orienterings-reactie’, een primitieve ‘reflex’ waarbij de geest bij elke ‘plotse verandering’ in de omgeving in een staat van shock/angst gaat, als een ‘onvrijwillige aandacht’ – en zich probeert te ‘oriënteren’ in relatie tot die ‘verandering’, om weer tot een ‘ontspannen’ staat en dus ‘vrijwillige aandacht’ terug te keren. Televisie gebruikt opzettelijk een snelle aaneenschakeling van beeld-verschuivingen en –verwisselingen, om het brein in die ‘orientatie-respons’ te houden en te kunnen ‘captiveren’. (http://www.tvsmarter.com/documents/brainwaves.html)

Hoe de geest/het brein geprogrammeerd wordt is volgens hetzelfde principe van ‘onvrijwillige aandacht’, waarbij er een ‘schok’ gebruikt wordt, om de ervaring van ANGST te genereren en opwekken, waarbij het individu/wezen als het ware even zijn ‘macht’ verliest en zich verloren voelt in en als die staat van ‘onvrijwillige aandacht’ – om het brein en het individu makkelijk beïnvloedbaar en programmeerbaar te maken.

Ouders en leerkrachten gebruiken het om hun kind ‘op te voeden’ en bedrijven gebruiken het via televisie om mensen hun producten te doen kopen en de 'consumptie-mentaliteit' te creëren – maar het is allemaal gebaseerd op één principe – het creëren van een volgzaam, dociel, gehoorzaam wezen, een ‘slaaf’.


Oplossing 

Dit proces is dus een proces van het ontwikkelen van 'vrijwillige aandacht' - om mezelf te ontwikkelen tot een 'aandachtig', 'alert' en 'aanwezig' wezen dat in staat is mezelf en de realiteit te onderzoeken om tot werkbare oplossingen te komen voor de problemen in de wereld - en om mezelf en de realiteit te sturen op een manier die het beste resultaat produceert voor het leven op aarde --- een zelf-verantwoordelijk wezen.

En dit kan enkel gebeuren wanneer en als ik de mechanismen van 'onvrijwillige aandacht' die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf op elke manier 'breek' - en op elke manier, in elk moment uit het voorgeprogrammeerde patroon stap van de 'volgzame slaaf'. Door eerst en vooral eerlijk te zijn met mezef over waar en wanneer het is dat ik mezelf laat leiden, waar en wanneer ik dingen doe en mezelf beweeg vanuit een voorgeprogrammeerde motivatie als een gevoel, gedachte of emotie - en door dan zelf-vergeving toe te passen om de patronen en mechanismen te doorzien en vervolgens via zelf-correctie te kunnen stoppen en veranderen.


Wordt vervolgd in Dag 240

Dag 177: Hoe programmeert de MEDIA Machteloosheid in de vorm van LIEFDE?

Dit is een verderzetting van "Dag 176: Media-brainwashing en Relaties" - waarin ik gekeken heb naar hoe ik de media heb laten bepalen 'wie ik ben' als mijn expressie van 'vrouw' in deze wereld en als mijn definitie van 'een relatie met een man' -- en waarin ik dit construct uiteengehaald heb door zelf-vergeving toe te passen.

in deze blog-post kijk ik naar het aspect van hoe 'liefde' en voornamelijk de eigenschap van 'hals over kop verliefd worden' die gepromoot wordt/werd in de media als een fantastische, geweldige en 'magische' ervaring en naar hoe ik mezelf hierdoor heb laten beïnvloeden/programmeren in de relaties die ik heb gecreëerd met mensen in mijn wereld --- waarin ik bestond in en als het personage van 'hals over kop verliefd' in en als een ervaring van totale machteloosheid tegenover de ervaring van 'liefde' die ik ervoer voor mijn partner en waarin ik deze ervaring van 'machteloosheid'/radeloosheid/wanhoop/hoop in en als 'liefde' heb aanvaard als 'wie ik ben' en als de realiteit van wat 'een relatie' is of zou moeten zijn.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven in 'liefde' als een overweldigende ervaring die mij kan doen 'zweven' en 'de controle kan doen verliezen' - door mezelf te hebben geïdentificeert met hoe 'liefde' gepresenteerd/gepromoot werd door/in de Media

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de media als televisie, muziek en magazines - en daarin mezelf te hebben laten programmeren in en als het geloof dat een relatie tussen een man en een vrouw gedefinieerd is in en als de ervaring van 'liefde' --- als een 'overweldigende' energetische ervaring waarin mensen 'zichzelf verliezen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te hebben geïdentificeert met hoe 'liefde' door de media verpakt/gepresenteerd/gedefinieerd werd als een obsessie - als schijnbaar iets 'waar je niet zonder mee kan leven', iets waarin je je partner 'nodig hebt' en 'niet zonder elkaar kan leven' -- en daarin mezelf te hebben toegestaan relaties te creëren met mannen waarin ik automatisch geloofde dat wij 'gemaakt zijn voor elkaar' en 'elkaar nodig hebben om te bestaan' in en als de ervaring van 'liefde' als 'verbondenheid' en langs de andere kant de ervaring van angst om hem te verliezen, hopeloosheid, machteloosheid en wanhoop - zonder ooit te hebben ingezien waar deze ervaring en geloofsystemen vandaan komen en dus nooit te hebben beseft dat ik het concept en de ervaring van 'liefde' heb gekopieerd van de Media

ik vergeef mezelf dat ik het geloof  dat 'liefde' groter/meer is dan het leven, als een 'magische' ervaring die ik MOET ervaren in mijn leven heb toegestaan te bestaan in mezelf door mezelf te hebben laten programmeren door muziek en films waarin 'liefde' op die manier gepromoot werd in en als 'relaties'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat alles van wat ik geloof en ervaar in verband met het concept 'liefde', van de media komt als wat ik gezien en gehoord heb in films en muziek --- en dat ik, in en als de menselijke geest als een programmeerbaar systeem van gedachten, gevoelens en emoties, mezelf hierin heb laten programmeren door blindelings en automatisch de woorden die ik hoorde en de beelden die ik zag in muziek en films te integreren in mezelf als 'wie ik ben' in en als 'mijn identiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'een relatie tussen een man en een vrouw' te definieren in en als het woord 'liefde' en de energetische ervaring van 'liefde' - op basis van allerlei betekenissen als woorden die ik heb gekopieerd van de media in verband met 'liefde' - zoals 'ik kan niet leven zonder jou', 'jij bent de ware', 'jij bent mijn ster/maan/zon', 'we zijn gemaakt voor elkaar', 'zielsverwanten', 'we staan in de sterren geschreven', wij horen bij elkaar', 'ik heb je nodig/verlaat me niet', 'wat is het leven zonder liefde', 'iedereen heeft liefde nodig', 'je hebt niet geleefd als je niet hebt liefgehad', ik zou mijn leven voor je geven', ...

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'liefde' meer/groter is dan het leven - en dat ik dus mijn leven zou moeten geven voor/aan liefde en aan de zoektocht naar de ervaring van 'liefde' --- in de plaats van in te zien dat ik hierin mijn leven/mezelf heb verspilt aan een constante zoektocht naar een energie die schijnbaar 'meer'/'beter' is dan mezelf op basis van voorgeprogrammeerde geloofsystemen, en dat ik daarin mijn macht compleet heb weggegeven aan het wereld-systeem door niet HIER te bestaan in en als zelf-macht

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb gedefinieerd in en als de ervaring van 'liefde' in mezelf - en dat ik mezelf heb toegestaan deze ervaring nooit te hebben onderzocht door blindelings dit concept van 'liefde' te hebben aanvaard als hoe het aan mij gepresenteerd werd door de media en mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd op zoek te zijn naar mijn 'zielsverwant' zodat ik de 'ultieme liefde' kan ervaren, en nooit te hebben ingezien dat deze zoektocht/verlangen voorgeprogrammeerd is als wat ik gekopieerd heb van de media als films en muziek, waarin ik het concept van 'zielsverwantschap' heb geleerd en geïntegreerd in mezelf en heb aanvaard als 'de realiteit' --- in de plaats van in te zien dat 'zielsverwantschap' een uitvinding is van de media als de menselijke geest die op zoek is naar de 'ultieme/hoogste energie', als een woord dat opzettelijk geprogrammeerd wordt in het menselijk brein, om de mens op een zoektocht te plaatsen naar 'dat missende deel', zodat de mens zal bestaan in en als absolute machteloosheid in deze wereld en dus nooit zal opstaan en verantwoordelijkheid zal nemen voor het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat 'liefde' als wat gepromoot wordt door de media, de mens enkel programmeert in en als de ervaring van machteloosheid in zichzelf door te geloven dat hij nog iets/iemand nodig heeft om werkelijk ten volle te bestaan en dus in zichzelf niet compleet, machtig, krachtig en 'echt' is en dus ook de macht niet heeft om op te staan in deze wereld en verantwoordelijkheid te nemen voor het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien en te beseffen dat 'liefde' niet 'echt' is omdat het een woord/concept is dat ik geleerd heb door naar televisie te kijken en naar muziek te luisteren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat de ervaring die ik heb verbonden met het woord 'liefde', als een hoge energetische ervaring in mezelf, enkel in mezelf bestaat als wat ik heb gecreëerd op basis van voorgeprogrammeerde BETEKENISSEN die ik heb geassocieerd met het woord 'liefde'

ik vergeef mezelf dat ik 'liefde' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in de realiteit als een opzettelijke hersenspoeling van de mens door middel van de MEDIA -- waarin kinderen leren om, in de plaats van op zichzelf te vertrouwen en zichzelf te respecteren en zelf-ondersteuning en zelf-intimiteit te ontwikkelen, hun vertrouwen, macht en kracht weg te geven in en als de zoektocht naar een ervaring

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het geloof dat 'liefde' echt is, het resultaat is van een opzettelijke negatie en ontkenning van hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit en van hoe kinderen opzettelijk geprogrammeerd worden door de media en hun omgeving om te GELOVEN in 'liefde', op basis van allerlei betekenissen die toegeschreven worden aan 'liefde', waarin ze uiteindelijk opgroeien tot volwassenen die hun voorgeprogrammeerde gedachten, gevoelens en emoties hebben aanvaard als 'echt' en 'wie ze zijn' zonder enig gewaarzijn of inzicht in waar die gedachten, gevoelens en emoties vandaan komen en hoe ze gecreëerd zijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'liefde' te definieren in en als 'het nodig hebben van een ander'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'liefde' te definieren in en als de ervaring van afhankelijkheid als machteloosheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van het woord 'liefde' door het woord 'liefde' te definieren in en als de ervaring van verlangen in en als het geloof dat ik 'iemand NODIG heb om te bestaan'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren/hersenspoelen door de media in en als het geloof dat ik 'iemand nodig heb om te bestaan' in en als de ervaring van 'liefde'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat ik niet 'goed genoeg' ben als wie ik ben als alleen in en als mezelf en dat ik 'liefde' nodig heb in mijn leven, in en als een 'relatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het verlangen naar de ervaring van 'liefde' -- door die ervaring van mezelf te hebben afgescheiden door 'liefde' te definieren in en als 'een relatie', op basis van wat ik zag/hoorde op televisie en in muziek

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de media en mijn omgeving en daarin te geloven dat alles dat mij verteld/gepresenteerd wordt als woorden en beelden door mijn omgeving/de media 'echt' is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te verliezen in de illusie van 'liefde', door in een relatie mijn geloofsystemen en ervaringen in verband met 'liefde' in en als de relatie te projecteren op mijn partner - en daarin mijn partner te gebruiken om mijn geloof en ervaring van 'liefde' te bevestigen en valideren en dus te kunnen bestaan in en als het geloof dat die ervaring van 'liefde' en het geloof dat 'wij samen horen', dat wij 'gemaakt zijn voor elkaar' en 'zielsverwanten zijn' in mezelf 'echt is' --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor wat IK heb toegestaan te bestaan in mezelf als een illusoire realiteit van voorgeprogrammeerde gedachten, gevoelens en emoties die enkel 'echt' zijn/aanvoelen voor MIJ, maar in wezen niets te maken hebben met de realiteit die HIER is