Dag 129: Ik ben Niet Alleen - Zelf-Correctie

Dit zijn de Zelf-Correctieve Statements voor Dag 127 en Dag 128 "Ik ben niet Alleen"


wanneer en als ik de angst zie opkomen in mezelf om alleen te zijn met mezelf, om de relaties in mijn wereld te verliezen en 'alleen achter te blijven', dan stop ik en ik adem, en ik besef dat 'alleen zijn' in vergelijking met 'samen zijn' een energetische ervaring is in een energetische polariteit van positief en negatief die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf door de realiteit die ik zie met mijn ogen van mezelf af te scheiden in en als beelden in mijn geest -- waarin het 'samen zijn' met 'andere mensen' in functie staat van het voeden en ondersteunen van het gevoel van superioriteit als het gevoel/geloof dat ik speciaal ben en dat de angst om die beelden als 'andere mensen' te verliezen in wezen de angst is om mij niet meer speciaal en belangrijk en superieur te kunnen voelen, hetgeen dus niets te maken heeft met 'andere mensen' omdat ik hen altijd alleen maar gebruikt heb als pionnen in mijn wereldje van eigenbelang als mijn persoonlijke Hollywood-film met mezelf als de ster van de show

ik besef dat ik in zelf-eerlijkheid altijd alleen ben, altijd gewoon simpelweg HIER, als wie ik werkelijk ben, alleen in en als mezelf als de levende statement van wie ik ben, en dat dat niet goed noch slecht, niet positief noch negatief is, het is gewoon wie ik ben in en als de simpliciteit en eenvoud van mezelf als het leven zelf

wanneer en als ik merk dat ik in de slachtofferrol zit, waarin ik mij het slachtoffer en de slaaf van de angst in mezelf om alleen te staan voel, dan stop ik en ik adem, en ik besef dat deze slachtofferrol mij aangeleerd geweest is door mijn omgeving/familie/ouders, waarin ik geloof dat ik speciaal ben en dat al de 'slechte', onaangename, verschrikkelijke dingen die in de wereld bestaan niet met mij mogen gebeuren, maar waarin ik niet besef dat een ander één en gelijk is aan mezelf en dat de rug keren naar al degenen die in deze wereld terechtkomen in verschrikkelijke situaties van moord, verkracting, uitbuiting en andere vormen van pijn, hetzelfde is als mij de rug toekeren naar mezelf als het leven in mezelf - en dat dit van mij een hypocriet en een misbruiker maakt -- omdat ik mezelf boven het leven plaats door het leven in een ander niet te herkennen en erkennen als één en gelijk met het leven in mezelf en door een niet voor een ander te doen als wat ik voor mezelf zou willen

ik besef dat ik mij enkel alleen kan voelen wanneer en als ik mezelf heb toegestaan te participeren in de energetische ervaring van verbondenheid, als het opzettelijk creëren van definities, beoordelingen en gedachten over 'relaties', als het geven van een 'meerwaarde' en een 'speciale betekenis' aan het samenzijn met iemand of meerdere mensen - waarin het 'alleen zijn' enkel een negatieve ervaring is omdat de energie die ik in mezelf heb opgebouwd in mijn participatie in gedachten en gevoelens in relatie met die bepaalde mensen plots naar beneden zakt omdat de mensen waarmee ik die gedachten en gevoelens heb geassocieerd niet meer in mijn wereld zijn

ik stel mij tot doel om in elk moment van ademhaling te beseffen dat ik alleen ben in mezelf, als het directieve principe, het bepalende principe van mijn wereld als wie ik ben - en dat ik dus op een punt van verantwoordelijkheid sta als een beslissende factor van wat ik zal toestaan te bestaan in mijn wereld en wat niet, als de levende statement van het leven als wie ik ben

ik stel mij tot doel om in elk moment te beseffen dat ik alleen besta als het punt van verantwoordelijkheid in mijn wereld, en dat ik niet het slachtoffer ben van de angst in mezelf van 'de wereld', maar dat ik de creator ben, de beslissende factor, en dat ik in elk moment mijn leven en het leven op aarde in mijn handen heb

wanneer en als ik merk dat ik mijn macht weggeef aan relaties als gedachten en gevoelens in mezelf, in en als afscheiding van andere mensen/mijn omgeving, dan stop ik en ik adem, en ik besef dat het principe van twee of meer in mijn naam dat ik altijd gebruikt heb als excuus en validatie voor mijn participatie in het weggeven van mijn macht aan het energetische construct van relaties in en als mezelf een illusie is, omdat ik besef dat ik nog steeds het startpunt ben van mijn ervaring, van de realiteit, van al wat HIER bestaat, omdat alles bestaat in en als mezelf - en ik ben de creator van afscheiding via gedachten, gevoelens en emoties