Wednesday, February 20, 2013

Dag 216: Verlangen naar erkenning en faalangst - zelf-correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 215: Angst om te falen en verlangen naar erkenning (deel 2)"


ik stel mezelf tot doel om mijn vertrouwen te verplaatsen/verleggen van het vertrouwen op de geest als gedachten en energetische reacties naar het vertrouwen op mezelf als het fysieke lichaam in en als de zelf-eerlijkheid van wie ik ben als het lichaam in elk moment van ademhaling

hierin stel ik mezelf tot doel om, wanneer en als ik gedachten zie opkomen in mijn geest van 'wat ik zal doen', mezelf te stoppen en te ademen, en mezelf niet toe te staan te reageren met beoordelingen op 'wat ik doe' --- en mezelf HIER te brengen, in en als de natuurlijke, simplistische, eenvoudige en vloeiende beweging van het fysieke lichaam in en als het moment

ik stel mezelf tot doel om 'zelf-vertrouwen' te leven als het vertrouwen op mezelf als het fysieke lichaam in elk moment van ademhaling - omdat ik besef dat de geest enkel bestaat in afscheiding van mezelf op basis van angst --- en dat het fysieke lichaam HIER is als al wat bestaat en dat het dus gezond verstand is om te vertrouwen op de absoluutheid, stabiliteit en soliditeit van het fysieke lichaam en niet op de onzekerheid, angst, twijfel, onstabiliteit en onbestaandheid van de geest

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik de energetische ervaring van opwinding zie opkomen in mezelf als reactie op gedachten aan mezelf in en als 'erkenning krijgen', mezelf te stoppen en te ademen --- en stabiel te blijven in mezelf als fysieke expressie omdat ik besef dat wanneer en als ik mezelf toesta mezelf te definieren in en als de ervaring van opwinding in en als 'erkenning krijgen', dat ik mezelf aan het saboteren ben door de angst om te falen te creëren als de tegenpool van het verlangen naar erkenning

 en dus stel ik mezelf tot doel om in elk moment mezelf uit te drukken in en als de zelf-eerlijkheid van mezelf als het fysieke lichaam, in en als absoluut zelf-vertrouwen - in en als het besef dat de geest mijn expressie enkel zal sturen vanuit voorgeprogrammeerde beoordelingen van 'juist/fout', 'goed/slecht', 'positief/negatief' en 'superieur/inferieur' in en als een voorgeprogrammeerde overlevingstechniek --- en dat mijn expressie als gestuurd vanuit de geest nooit het beste zal zijn voor allen als mezelf omdat het enkel 'mijn overleving in deze wereld' in overweging neemt

hierin stel ik mezelf tot doel om het leven van allen in overweging te nemen in mijn expressie in deze wereld --- door mezelf te stoppen in het weggeven van mijn vertrouwen aan het systeem van overleving als de geest als gedachten, gevoelens en emoties in en als verlangen naar erkenning en angst om te falen - en door mezelf in elk moment HIER te brengen in en als de fysieke expressie van mezelf in en als het moment --- omdat ik besef dat alles van mezelf in en als het fysieke lichaam bestaat als HIER, en dat ik dus niet moet vertrouwen op 'de geest' in afscheiding van mezelf

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik de ervaring van twijfel, onzekerheid en angst zie opkomen in mezelf als reactie op de gedachte dat ik zal 'falen' in wat ik doe, te stoppen en te ademen, - en mezelf niet te laten beïnvloeden, bepalen of sturen in mijn expressie door de energetische ervaring van angst, twijfel en onzekerheid --- omdat ik besef dat gedachten als zelf-beoordeling altijd een zelf-sabotage zijn omdat hun enige functie is om mij gelimiteerd te houden in het voorgeprogrammeerde 'programma' van overleving om te leven/bestaan als een kopie van voorgaande generaties - en dat de geest dus niet is wie ik werkelijk ben als het leven zelf als zelf-expressie

ik stel mezelf tot doel om te leven/bestaan als het levende voorbeeld van wat het leven werkelijk is, als ongelimiteerde zelf-expressie, niet bepaald of gestuurd door de geest als het programma van overleving --- door in elk moment mezelf uit de energetische polariteit te halen van verlangen naar erkenning en angst om te falen als de ervaring van 'twijfel' en mezelf te vertrouwen in wie ik werkelijk ben als de natuurlijke expressie van het fysieke lichaam in elk moment van ademhaling

ik stel mezelf tot doel om 'expressie' te leven als de vloeibaarheid, ongelimiteerdheid en eenvoud van het bestaan van mezelf als het fysieke lichaam - en dus niet als een 'competitie' - omdat ik besef dat de definitie van 'expressie' in en als 'competitie' een voorgeprogrammeerde definitie is en niet is wie ik werkelijk ben als het leven zelf

ik stel mezelf tot doel om de definitie en 'ervaring' van het woord 'twijfel' te veranderen van een strijd tussen juist en fout, goed en slecht en superieur en inferieur in en als zelf-beoordelingen - naar de expressie van 'zelf-bevraging' als 'zelf-onderzoek' - als het niet blindelings aanvaarden van beoordelingen als 'wie ik ben' --- maar het besef te leven dat beoordelingen nooit een oplossing bieden voor problemen, en dat de enige oplossing is om het probleem te onderzoeken en de aanvaarde realiteit te bevragen

ik stel mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen in mijn expressie door het verlangen om iets te 'bereiken' omdat ik besef dat ik daarin tegelijkertijd de angst creëer om te 'falen' - en dat ik mezelf op die manier enkel saboteer in mijn expressie in deze wereld omdat ik inzie en besef dat in in en als mijn geest de 'realiteit'/'toekomst' niet kan voorspellen - en dat ik dus enkel onzekerheid, angst en twijfel creëer in mezelf door te vertrouwen op de geest

hierin stel ik mezelf tot doel om te leven/bestaan in en als elk moment van ademhaling in en als het besef dat alles al HIER is - dat ik niets moet 'bereiken' of 'worden' of 'behalen' - omdat ik besef dat alles in de geest in wezen omgekeerd is, en dat ik in het verlangen om iets te bereiken/behalen, net een 'gemis' creëer in mezelf als het geloof dat ik 'niet goed genoeg' ben als wie ik ben HIER

ik stel mezelf tot doel om te bestaan/staan als een levende statement van/als het leven zelf als HIER - hierin besef ik dat enkel de geest een 'toekomst' zal projecteren/creëren met een 'doel' om te 'bereiken' - om mezelf in een 'race'/'competitie' te plaatsen, in functie van het genereren van energie in mezelf, als een constante wisselstroom tussen verlangen naar erkenning en angst om te falen --- hierin besef ik dat er geen 'toekomst' is, er is geen 'doel', er is niets 'meer' dan HIER - en dat enkel de geest werkt in 'polariteiten' van 'minder'/'meer', 'beter/slechter', 'goed/slecht', 'juist/fout', 'positief/negatief', 'superieur/inferieur' om zichzelf als een systeem van energie te voeden/ondersteunen en in stand te houden

ik besef dat 'het leven' als wie ik werkelijk ben in allen op elk moment GELIJK is, en dat er dus niets te 'bereiken' valt - omdat het verlangen om iets te 'bereiken' enkel bestaat in de geest van het individu als eigenbelang en het verlangen om 'speciaal'/'uniek' te zijn

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf uit te drukken als allen als één als gelijk als het leven zelf - waarin ik besef dat ik als het lichaam de 'catalysator' ben van eenheid en gelijkheid --- en dat er dus geen 'persoonlijk doel' is dat ik moet 'bereiken'/'worden'/'behalen' --- en dat, vanaf het moment dat ik een energetische 'motivatie' ervaar in mezelf om iets te 'doen'/'behalen'/'bereiken'/'worden, ik in de geest zit als afscheiding

No comments:

Post a Comment