Dit is een Verderzetting van "Dag 450: Het Veranderen van een Reactie van Opgeven -- Zelf-Vergeving Dimensie" waarin ik mijn zelf-vergeving gedeeld heb in verband met de emotionele ervaring van Opgeven die opkwam in een specifieke situatie --- en in deze blog deel ik mijn zelf-correctieve proces waarin ik de situatie en mezelf in relatie tot de situatie herbekijk en herdefinieer teneinde de emotionele reactie en ervaring van opgeven te corrigeren en veranderen en zelf te staan als het sturende en bepalende principe.
In deze stap lees ik door mijn zelf-vergeving statements en verzamelijk ik de inzichten en realisaties in relatie tot de specifieke situatie waarin de emotionele ervaring van opgeving opkwam en in relatie tot hoe deze emotionele ervaring functioneert en bestaat --- en ik schrijf dan uit voor mezelf hoe ik zie dat ik de volgende keer dat ik mij in een dergelijke situatie bevindt, kan staan en bestaan in relatie tot de situatie op een manier die het beste is voor mezelf.
Zelf-Correctie Dimensie
Wanneer en als ik mij in een situatie bevindt waarin de leerkracht mij wijst op mijn fouten of waarin ik een opdracht krijg om uit te voeren en de leerkracht wijst mij erop dat ik het niet juist doe - en ik zie een emotionele reactie van angst opkomen in mezelf, verbonden met een gedachte van 'de leerkracht is kwaad op mij' en een achterliggende backchat van 'het is slecht/negatief als en wanneer de leerkracht kwaad wordt op mij' --- dan stop ik en ik adem - en ik zie, besef en begrijp, dat ik in en als deze gedachte en emotionele ervaring, in werkelijkheid aan het reageren ben op een beeld dat ik zelf heb gecreëerd van 'mijn leerkracht' in mijn geest, op basis van mijn voorgeprogrammeerde herinneringen als kennis en informatie die ik in mezelf heb opgebouwd over en in verband met mijn relatie tot 'leerkrachten', en dat ik, door te reageren in die situatie vanuit die gedachte van 'de leerkracht is kwaad op mij', en de emotionele ervaring van angst, de leerkracht aan het beschuldigen ben van hoe ik mezelf ervaar in relatie tot mijn eigen herinneringen in mijn geest, en dat ik daarin alle verantwoordelijkheid tegenover mezelf als creator van mijn ervaring in de situatie volledig uit handen geef
hierin zie, besef en begrijp ik dat hoe ik mezelf ervaar in die situatie, in en als een emotionele ervaring van angst als reactie op een gedachte dat 'de leerkracht kwaad is op mij', op geen enkele manier iets te maken heeft met 'de leerkracht' - omdat ik hem heb afgescheiden van mezelf door een beeld van hem te projecteren in mijn geest waarop ik allerlei voorbepaalde geloofsystemen en ideëen heb geprojecteerd, op basis van een specifieke relatie tussen 'leerkracht' en 'student' die ik al had gedefinieerd in mijn geest --- waarin ik mezelf al in een inferieure positie had geplaatst tegenover hem in mijn geest --- en dat ik dus hierin zelf volledig verantwoordelijk ben voor hoe ik mezelf ervaar in relatie tot de situatie en in relatie tot 'de leerkracht', omdat deze ervaringen enkel en alleen in mijn eigen geest bestaan, geactiveerd door mijn eigen persoonlijke gedachten, interpretaties en percepties van de situatie
ik zie, besef en begrijp ook dat ik, in en als de emotionele reactie van angst op de gedachte dat de leerkracht kwaad is op mij, mezelf in een slachtofferrol geplaatst heb in relatie tot het beeld van de leerkracht en de gedachte van 'hij is kwaad op mij' in mijn geest - en dat ik daarin niet eerlijk ben met mezelf over het feit dat ik deze emotionele ervaring van angst zelf gecreëerd heb in mijn geest door te participeren in een positieve ervaring van verlangen --- door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in relatie tot de leerkracht in en als een verlangen om erkenning te krijgen van de leerkracht en om mij positief te voelen over mezelf, waarin ik tegelijkertijd een negatieve polariteit gecreëerd heb in mezelf van mij slecht/negatief voelen over mezelf in relatie tot een gedachte dat hij op mij neerkijkt en kwaad is op mij
en dus hierin zie, besef en begrijp ik dat ik volledig zelf verantwoordelijk ben voor die emotionele ervaring van angst in mezelf wanneer ik in een situatie ben waarin de leerkracht mij wijst op mijn fouten -- omdat ik in mijn achterhoofd eigenlijk verlang om complimenten en erkenning te krijgen van de leerkracht voor wat ik doe --- waardoor ik dan, wanneer hij mij dat niet geeft, emotioneel reageer
waarin ik zie, besef en begrijp dat de emotionele reactie van angst en van zelf-medelijden, waarin ik zeg en denk van 'ik kan dit niet', en dan wil opgeven - in wezen een manipulatie techniek is waarin ik de leerkracht probeer te manipuleren door emotioneel te reageren, om mij te geven wat ik wil - in de plaats van dat ik mezelf geef wat ik wil als erkenning en goedkeuring in het besef dat de leerkracht als wezen daar niet voor verantwoordelijk is
ik stel mezelf dus tot doel om de leerkracht te zien en te erkennen als wat en wie hij is, namelijk een persoon die de functie bekleed van mij iets aan te leren - waarin ik zijn tijd en toepassing gebruik om zelf iets bij te leren
hierin neem ik verantwoordelijkheid voor mijn leerproces --- omdat ik inzie, besef en begrijp, dat ik, door emotioneel te worden wanneer de leerkracht mij geen complimentjes en erkenning geeft, en te verwachten dat hij zich op een specifieke manier uitdrukt tegenover mij zodat ik mij positief kan voelen over mezelf - dat ik daarin geen verantwoordleijkheid aan het nemen ben voor mijn eigen leerproces en voor het feit dat ik daar ben voor mezelf, om iets bij te leren, en dus niet om mij 'goed te voelen over mezelf'
ik stel mezelf dus tot doel om mijn relatie tot/met de leerkracht te herdefinieren tot een praktische, realistische relatie waarin ik hem zie en herken in en als zijn positie van 'leerkracht', als iemand die zijn tijd geeft om mij iets bij te leren en waarin ik als student de keuze heb gemaakt om iets bij te leren en om de tijd van de leerkracht te gebruiken om mezelf in mijn vaardigheden uit te breiden --- waarin ik mezelf tot doel stel om persoonlijke emotionele reacties, verlangens en angsten achterwege te laten omdat ik zie, besef en begrijp dat die emotionele reacites en gedachten, en angsten en verlangens zich enkel afspelen in mijn geest, vanuit en in en op basis van mijn persoonlijke eigenbelangen die niets te maken hebben met de eigenlijke fysieke situatie en relatie tussen 'leerkracht' en 'student', maar die ik eerder in mezelf heb laten programmeren doorheen mijn kindertijd door middel van hoe ik mezelf heb ervaren in relatie tot de leerkrachten die ik had toen ik een kind was
hierin stel ik mezelf dus tot doel om deze relaties los te laten omdat ik zie, besef en begrijp dat ze niet meer relevant zijn tot mijn huidige fysieke situatie - waarin ik dit keer zelf de keuze gemaakt heb om 'student' te zijn, en om les te krijgen van een 'leerkracht', teneinde specifieke vaardigheden beter te kunnen ontwikkelen in mezelf
en dus hierin zie, besef en begrijp ik hoe ik mezelf aan het saboteren ben in mijn eigen leer- en ontwikkelingsproces door emotioneel te gaan reageren en allerhande gevoelsmatige verwachtingen en verlangens te hebben tegenover mijn leerkracht en dus geen verantwoordelijkheid aan het nemen ben voor de beslissing die ik zelf gemaakt heb om daar te zijn en om les te krijgen
ik zie, besef en begrijp dat het verlangen dat ik doorheen mijn kindertijd heb opgebouwd tegenover leerkrachten om erkenning te krijgen en complimentjes te krijgen van hen zodat ik mij positief kan voelen over/in mezelf als reactie op die erkenning/complimentjes in wezen een ervaring is waarin ik mijn verantwoordelijkheid heb geabdiceerd met betrekking tot wat het is dat ik doe in/met mijn leven in relatie tot de mensen in mijn omgeving --- en dat ik die ervaring in mezelf heb laten programmeren tijdens mijn kindertijd omdat ik mij toen daadwerkelijk in die situatie/positie bevond waarin ik de indruk kreeg dat mijn leven niet van mij is en dat ik eerder gedwongen werd om bepaalde dingen te doen dan dat ik zelf keuzes mocht maken in verband met wat ik wilde doen in/met mijn leven
hierin besef ik dus dat deze ervaring niet meer relevant is omdat ik nu een volwassene ben en zelf de macht en controle heb om beslissingen te maken in verband met hoe ik mijn leven zal inrichten en wie ik zal zijn --- en dat deze ervaringen in mezelf dus 'restanten' zijn als herinneringen die ik heb opgeslagen in mijn geest en nooit heb losgelaten in mezelf
ik stel dus mezelf tot doel om mezelf in lijn te plaatsen met de relevante fysieke realiteit van mezelf op dit moment, waarin ik sta als het punt van verantwoordelijkheid in verband met de dingen die ik doe en de beslissingen die ik maak in mijn leven - zoals squash-les krijgen van een leeraar om mijn squash-techniek te ontwikkelen en verbeteren en zo mezelf uit te breiden in mijn vaardigheden
ook stel ik mezelf tot doel om deze relatie tussen student en leerkracht te corrigeren voor de generaties en kinderen die na mij zullen komen -- zodat deze zelf-sabotage in de geest waarin mensen zichzelf saboteren in hun eigen beslissingen, niet meer zal voorkomen --- door bijvoorbeeld te onderzoeken hoe een kind ondersteund kan worden om te begrijpen, vanaf de kindertijd, dat het verantwoordelijk is voor zijn eigen leven en bestaan en hoe ik als volwassene mijn uidtrukking tegenover en omgang met het kind zo kan ontwerpen dat het precies die boodschap zal overdragen - dat, wat het kind ook doet, waar het kind zich ook bevindt, het kind is steeds verantwoordelijk voor zichzelf, voor zijn eigen ervaringen in relatie tot de situatie waarin het zich bevindt -- niet tegenstaande uiteraard dat de omgeving van het kind ook een verantwoordelijkheid heeft tegenover het kind om zo goed mogelijk voor het kind te zorgen op fysiek vlak
ik stel mezelf dus tot doel om, wanneer en als ik mezelf in een situatie bevindt waarin ik een 'student' ben in relatie tot een 'leerkracht' - om niet in een polariteit te gaan in mijn geest van verlangen naar erkenning en angst van berisping -- maar om eerder stabiel te blijven in mezelf, en één en gelijk te staan met de fysieke situatie waarin ik mij bevindt, in en als het besef dat ik daar ben voor mezelf, om mezelf te ondersteunen om iets bij te leren en vaardigheden te ontwikkelen --- waarin ik mezelf ook ondersteun om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie en voor wie ik ben in relatie tot de leerkracht, door er bijvoorbeeld steeds voor te zorgen dat wat ik leer van de leerkracht en hoe de situatie zich ontvouwt steeds in lijn staat met wat het beste is voor mezelf in die situatie --- omdat ik besef dat dat mijn verantwoordelijkheid is als student in relatie tot de situatie en tot de leerkracht, namelijk om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leerproces
No comments:
Post a Comment