In deze blog deel ik het proces van zelf-vergeving dat ik heb toegepast om dit specifieke mentale en emotionele patroon dat opkomt in mijn geest als reactie op bijvoorbeeld een fysieke situatie waarin ik in de les niet kan doen wat de leerkracht van mij verwacht en ik fouten maak in de opdracht die ik moet uitvoeren.
In het toepassen van deze zelf-vergeving leg ik stap voor stap het parcours af van wat er precies in mijn geest gebeurt als reactie op die specifieke situatie en bereid ik mezelf op die manier voor om, wanneer de situatie zich herhaalt, mezelf te kunnen stabiliseren in relatie tot het patroon van interne emotionele ervaringen en reacties dat zich geïntegreerd heeft in mijn lichaam en geest -- zodat ik in dat moment de beslissing kan maken om te veranderen in mezelf in en als hoe ik in relatie sta tot de specifieke situatie.
Zelf-Vergeving Dimensie
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd om, wanneer de leerkracht mij zegt dat ik het niet juist/correct/goed doe of dat ik een fout gemaakt heb in wat hij wilt dat ik doe - te reageren met een emotionele ervaring van angst in mezelf, verbonden met een gedachte van 'de leerkracht is kwaad op mij of zal kwaad worden op mij', en verbonden met de gedachte van 'ik heb het niet juist/correct/goed gedaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de gedachte dat ik 'een fout gemaakt heb' of dat ik 'het niet juist/goed/correct gedaan heb', te verbinden met een gedachte van 'de leerkracht zal kwaad op mij worden'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van 'de leerkracht' door een beeld van hem te projecteren in mijn geest en een emotionele ervaring/reactie van frustratie in hem te projectere en gedachten waarin hij denkt van 'waarom kan je dat niet juist/correct/goed doen?' en 'wat ben je dom' of 'zij is zo dom' --- en dan op dat beeld te reageren in mezelf met een emotionele ervaring van angst, verbonden met backchat van 'de leerkracht mag niet kwaad worden op mij' en 'het is erg/slecht wanneer en als de leerkracht kwaad wordt op mij --- in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor die projectie van 'de leerkracht' die ik heb gecreëerd in mijn geest gebaseerd op wat ik zie met mijn ogen, en waarin ik mijn verleden als de ervaringen in mijn herinneringen in relatie tot leerkrachten in projecteer en mee associeer --- en daarin dus in te zien dat ik aan het reageren ben met angst op mijn eigen herinneringen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van mijn herinneringen en dus van mezelf door ze te projecteren in een beeld in mijn geest van 'de leerkracht' en door daar dan op te gaan reageren met een voorgeprogrammeerde emotionele ervaring van Angst, waarin ik dus in wezen met angst aan het reageren ben op mijn eigen angsten die ik geprojecteerd zie in het beeld in mijn geest van 'de leerkracht'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met de emotionele reactie van angst op de gedachte dat 'de leerkracht kwaad is op mij' en mezelf daarin af te scheiden van de emotionele ervaring van kwaadheid door die emotionele reactie te projecteren in het beeld van de leerkracht in mijn geest en door daar dan op te reageren met een emotionele ervaring van angst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd die emotionele ervaring van kwaadheid en frustratie te aanvaarden in mezelf door deze te projecteren in 'de leerkracht' en daarop te reageren met angst --- in de plaats van in te zien dat ik die kwaadheid heb geprojecteerd op een beeld in mijn geest en dat daarom dus die kwaadheid een deel is van mezelf dat in wezen in mezelf bestaat, als de tegenpool van de emotionele ervaring van angst
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de leerkracht te aanvaarden in en als mezelf door mezelf te identificeren met de emotionele ervaring van angst als reactie op een beeld van 'de leerkracht' in mijn geest, verbonden met de gedachte dat 'de leerkracht kwaad is op mij'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de voorgeprogrammeerde emotionele ervaring van angst in relatie tot het woord 'leerkracht', als een ervaring uit mijn kindertijd - en daarin die ervaring nu te ervaren in relatie tot mijn 'leerkracht' - en daarin mijn hele ervaring in deze specifieke huidige fysieke situatie al helemaal voor te ontwerpen en bepalen op basis van een voorgeprogrammeerd patroon en programma dat bepaald is geweest door mijn geest doorheen mijn kindertijd als een geheel van emoties en gevoelens en gedachten die 'automatisch' opkwamen in mezelf als reactie op mijn omgeving --- in de plaats van in elk moment van ademhaling te staan in relatie tot mijn omgeving als het zelf-directieve principe waarin ik in elk moment bepaal en beslis wie ik ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een verbinding te maken in mijn geest tussen de gedachte dat 'de leerkracht kwaad is op mij omdat ik fouten maak' en een emotionele reactie in mezelf van angst - en daardoor, vanaf het moment dat ik denk van 'ik ben fouten aan het maken', onmiddellijk te reageren op die gedachte met 'de leerkracht is kwaad op mij en/of gefrustreerd door mij' met een emotionele ervaring van angst
en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegesetaan en geaccepteerd te onderzoeken hoe het is dat deze energetische reactieve en emotionele relatie bestaat in mezelf tussen mezelf en 'de leerkracht' - en daardoor dus nooit te hebben ingezien, beseft of begrepen dat dit mentale/emotionele construct in mezelf in wezen bestaat in en als een polariteit die ik heb toegestaan te bestaan in mijn geest, waarin ik eigenlijk verlang om erkenning te krijgen van de leerkracht voor wat ik doe, en het positieve gevoel van superioriteit dat ik daarmee geassocieerd heb te ervaren - en daardoor dus langst de andere kant ook angst heb van het tegenovergestelde, namelijk dat de leerkracht 'op mij zou neerkijken' bijvoorbeeld door zich gefrustreerd te voelen tegenover mij omdat ik 'fouten maak'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het verlangen om erkenning te krijgen van de leerkracht en mij superieur te voelen te verbergen in mezelf achter een ervaring van angst dat hij kwaad zou worden op mij en dat hij mij in zijn geest op een negatieve manier zou beoordelen - en daarin/daardoor geen verantwoordelijkheid te nemen voor deze emotionele ervaring van angst in mezelf, omdat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de positieve ervaring van verlangen
en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik in en als mijn geest de emotionele reactie en ervaring van angst dat de leerkracht gefrustreerd en kwaad zou worden op mij omdat ik fouten maak, opzettelijk gebruik als een excuus om te participeren in de positieve ervaring van verlangen om erkenning te krijgen van de leerkracht en om mij positief te voelen
...
In de volgende blog deel ik de zelf-correctieve statements die ik heb toegepast na deze zelf-vergeving --- waarin ik voor mezelf onderzoek en vaststel hoe ik mezelf kan veranderen en corrigeren in en als dit mentale/emotionele patroon zodat ik sta en besta als het directieve principe van mezelf in die situatie waarin ik fouten maak in het uitvoeren van een opdracht die de leerkracht mij gegeven heeft.
No comments:
Post a Comment