Dit is een Verderzetting op "Dag 453: Het Veranderen van Onderbewuste Gedachtenpatronen in relatie tot de Emotionele Ervaring/Reactie van Opgeven" in mijn proces van het veranderen van specifieke emotionele reacties en ervaringen die opkomen in mezelf haast elke keer ik mij in de les bevindt wanneer ik in de Squash Academie ben. In mijn laatste blog had ik vastgesteld, wanneer ik mijn fysieke werkelijkheid toetste en onderzocht, dat de emotionele ervaringen en reacties die anders altijd opkwamen daadwerkelijk niet meer aanwezig waren in mezelf - en dat, wanneer ik de specifieke gedachten die deze emotionele ervaringen/reacties activeren zag opkomen in mijn geest, ik in staat was om stabiel te blijven in mezelf en niet in een emotionele reactie te gaan -- hetgeen super was, omdat ik hierin niet enkel veranderde in mijn interne ervaring in mezelf waarin bijvoorbeeld mijn hele ervaring van de les en mijn relatie tegenover de leerkrachten en mijn medestudenten veel meer comfortabel en genietbaar werd, maar tegelijkertijd ondervond ik dat mijn Squash-spel enorm verbeterd was, waarvoor ik ook feedback kreeg van de leerkracht die zei dat ik erop vooruitgegaan was -- ik bewoog sneller en vloeiender op het veld en kon de technieken die ik geleerd had gemakkelijker toepassen --- omdat er geen emotionele ervaringen en reacties in de weg stonden.
Omdat, als ik terugkijk op waarom het eigenlijk was dat ik steeds het gevoel had en de indruk kreeg dat ik een 'trage leerling' ben en dat ik niet in staat was om nieuwe informatie en technieken te integreren in mezelf - is omdat ik mezelf steeds bleef saboteren door emotioneel te reageren elke keer de leerkracht mij wees op mijn fouten of mij commentaar gaf, waarin ik als het ware mezelf compleet afsloot in mezelf van wat het eigenlijk is dat de leerkracht aan het doen is, namelijk mij ondersteuning bieden in mijn ontwikkelings- en leer-proces om een betere squash speler te worden. En nu dat die emotionele reacties niet meer in de weg stonden in mezelf - zag ik hoe alles vloeiender werd, zowel in mijn interne als externe realiteit.
Wat ik echter ook had vastgesteld was dat er nog een specifiek gedachtenpatroon in mijn geest aanwezig was dat een potentieel activeringspunt is voor reacties in mezelf - hetgeen wil zeggen dat als ik dit gedachtenpatroon niet loslaat en verander in mezelf, dat er uiteindelijk opnieuw emotionele reacties in mezelf zullen ontwikkelen en ik in precies hetzelfde patroon zal hervallen --- omdat ik nog een schijnbaar klein en onbeduidend deel van mijn geest heb laten bestaan in mezelf, zonder in te zien dat de geest een systeem is dat niet afgescheiden van zichzelf bestaat, het is als één levend organisme dat ik enkel volledig kan veranderen als en wanneer ik elk klein deeltje, detail en aspect ervan onderzoek en aanpas.
In de volgende blog zal ik, zoals ik in mijn vorige blog had uitgelegd, het proces van zelf-vergeving toepassen op dit gedachtenpatroon dat nog resteerde in mezelf - zodat ik mezelf ervan kan verzekeren dat ik niet meer zal hervallen in het patroon van emotionele reacties in relatie tot het leren van nieuwe dingen en het ontwikkelen en ontdekken van nieuwe vaardigheden --- en zodat ik daarin mezelf kan ondersteunen in mijn leven om te kunnen bestaan op een manier die absoluut het beste is voor mezelf.
Wordt vervolgd in Dag 455
No comments:
Post a Comment