Deze
blog is een verderzetting op Dag 733: Het Ontwikkelen van je Expressie gebeurt in de Kleine
Momenten. Wat over het algemeen kan opkomen voor
veel mensen die de neiging hebben om zichzelf en hun expressie te onderdrukken,
is een angst om te 'falen', of om 'afgang te maken', 'een mal figuur te slaan' en/of 'uitgelachen
te worden', en dan specifiek een angst van de emotionele ervaring van schaamte
en vernedering.
En dat is een angst
die opkomt wanneer je voor de keuze staat om jezelf al dan niet uit te drukken.
Dan komen er gedachten in je geest naar boven waarin je jezelf al helemaal
afbeeld in de situatie waarin je jezelf uitdrukt, waarin je bijvoorbeeld een speech
geeft, of je staat voor de klas een spreekbeurt te doen, of je speelt een spel
waarin je iets moet uitbeelden, enzovoort. En in die afbeeldingen zie je je
eigen angsten uitkomen. Je ziet als het ware het 'ergste' dat je kan overkomen
afgebeeld. En onmiddellijk heb je dan zoiets van 'neen, dat wil ik niet!' en je
kiest ervoor om je toch maar niet uit te drukken: om toch maar niet dat spel te
spelen of iets voor te stellen aan de groep of simpelweg in een conversatie je
mening te delen.
En die reactie op
wat zich in je eigen geest afspeelt, waardoor je je dan uiteindelijk gaat
onderdrukken (door ervoor te kiezen om je niet uit te drukken, ondanks je
eigenlijk wel graag zou willen), speelt zich zo snel af in je geest dat niet
niet per se stil staat bij wat er zich 'daarboven' eigenlijk aan het afspelen
is. Je ziet bijvoorbeeld niet dat wat er in je gedachten naar boven komt
eigenlijk maar een vrij wazig beeld is en niet al te specifiek is.
Je ziet niet dat de
gedachte die opkomt in je geest in wezen de belichaming is van je eigen angst,
die op zich ook niet al te specifiek is. Met andere woorden, als jij ervoor
kiest om jezelf niet uit te drukken vanwege wat er in je geest omgaat, dan laat
jij jezelf en je hele bestaan in de fysieke werkelijkheid als een fysiek wezen
bepalen en sturen door een eendimensioneel en gelimiteerd systeem in je geest
dat ten eerste niet gebaseerd is op de fysieke werkelijkheid omdat het zich
compleet en helemaal alleen in je eigen geest afspeelt, en ten tweede niet
betrouwbaar is omdat jij nog nooit de keuze gemaakt hebt om je realiteit te
onderzoeken buiten dat systeem van zelf-onderdrukking in je geest om.
Dit hele systeem van
zelf-onderdrukking dat gebaseerd is op die angst om je te generen of om 'afgang
te maken' is in wezen een illusie omdat het hele concept van 'afgang maken' in
de eerste plaats ook enkel in jouw geest bestaat. In de fysieke werkelijkheid
zijn dingen niet zo eendimensioneel en oppervlakkig als oftewel afgang maken
oftewel niet. Het is in feite je eigen geest die oppervlakkig is als jij
gelooft dat dat de realiteit is en dat er niet meer is aan de realiteit dan die ene beoordeling.
Als en wanneer je je
eigen geest met meer diepgang begint te onderzoeken en uiteen te halen dan
besef je dat dingen die aanvankelijk zo 'echt' lijken in werkelijkheid maar een
perceptie zijn, een denkbeeld dat enkel
in je eigen geest bestaat.
