Dit zijn de Zelf-Correctieve Statements van "
Dag 136: Het Format van het Leven"
Ik stel mij tot doel om te bestaan als 'de enige echte' in en als mezelf als het zelf-bepaalde, zelf-directieve format van het leven in en als het principe van wat het beste is voor allen als wie ik werkelijk ben
ik stel mij tot doel om alle
relaties in mijn leven te transformeren van gevangenissen van angst, onzekerheid, spanning, onveiligheid en misbruik tot voedingsbodems van zelf-eerlijkheid, zelf-respect, vertrouwen, veiligheid, zekerheid en communicatie -- door mezelf te transformeren in mezelf van een zelf-oneerlijk wezen tot een wezen dat staat in absolute zelf-stabiliteit en zelf-zekerheid in en als het besef dat ik compleet verantwoordelijk ben voor mijn bestaan op elke manier
Ik stel mij tot doel mezelf niet zomaar te laten meeslepen door het voorontworpen 'format' van 'hoe relaties zijn/functioneren' als innerlijke ervaringen van angst en opwinding -- maar om in elk moment
aanwezig en gewaar te zijn van mezelf als wie ik werkelijk ben, en te beseffen in elk moment dat ik ALLEEN compleet verantwoordelijk ben voor mijn leven/bestaan, en dat ik compleet ALLEEN verantwoordelijk ben voor het veranderen en transformeren en herformatteren en herdefinieren van het relatieconstruct om te staan als wat het beste is voor allen
ik stel mij tot doel om mezelf niet te laten tegenhouden en saboteren in het opstaan in de relatie als wie ik werkelijk ben als de levende statement van zelf-eerlijkheid als wat het beste is voor allen, door angst --- omdat ik besef dat die angst
een creatie is van mezelf die ik altijd OPZETTELIJK gebruikt heb als een excuus om niet te veranderen, een excuus om niet verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf, een excuus om mezelf klein en onderdrukt te houden en mijn macht te blijven weggeven aan mijn omgeving
hierin besef ik dat angst geen macht heeft over mij behalve de macht die ik er ZELF aan heb gegeven in mijn verlangen om te kunnen geloven dat ik 'te zwak' en 'te machteloos' en 'inferieur' ben om mezelf en mijn wereld te veranderen --- en ik besef dat
de waarheid van mezelf is dat ik gewoon mezelf en mijn wereld nooit WILDE veranderen, en dat ik dus angst altijd gebruikt heb als een excuus om dat verlangen te rechtvaardigen
wanneer en als ik angst zie opkomen in mijn interactie met mijn partner, dan stop ik en ik adem, en ik besef dat angst in wezen een teken is dat er een
verlangen is in mezelf, als een punt van zelf-oneerlijkheid, waar ik niet van wil loslaten -- en dus, in de plaats van mijn macht weg te geven aan angst en te participeren in backchat, gedachten en gevoelens en dus consequenties te creëren, sta ik op in dat moment in mezelf en onderzoek ik wat het verlangen is dat ik niet wil loslaten, en ik laat onvoorwaardelijk los, om HIER te staan in het moment van ademhaling in mijn wereld te sturen en transformeren en veranderen in eenheid en gelijkheid met wie ik werkelijk ben als het leven zelf
wanneer en als ik angst om afgewezen te worden door mijn partner zie opkomen in mezelf, dan stop ik en ik adem, en ik sta mezelf niet toe mezelf in dat moment te onderdrukken en dus zomaar 'mee te vloeien met de stroom' en dus
consequenties te creëren, omdat ik besef dat die angst altijd gebaseerd is op persoonlijke interpretaties, gedachten en ideëen van de realiteit die altijd draaien rond persoonlijke verlangens en niet zelf-eerlijkheid als wat het beste is voor allen -- en ik besef dat angst altijd angst zal bevestigen en voeden, omdat ik enkel mijn angst zal zien door te kijken naar mijn omgeving/wereld vanuit angst, en dat angst altijd een punt waarin ik opzettelijk een excuus creëer voor mezelf om niet te veranderen en om niet te doen wat ik eigenlijk wel weet wat ik moet doen en niet op te staan en mezelf te bewegen en uit te drukken in en als zelf-eerlijkheid
hierin besef ik dat de angst van verandering een voorgeprogrammeerd zelf-sabotage programma is van de geest die ervoor moet zorgen dat ik nooit zal veranderen, dat ik nooit zal opstaan, omdat ik in en als de angst van verandering mijn geest zal overspoelen met allerlei gedachten en beelden in mijn geest die mijn '
angst' enkel zullen bevestigen en voeden --- maar hierin besef ik dat ik altijd enkel zal zien en ervaren wat ik toesta te bestaan in mezelf, en dat als ik mezelf toesta angst te vertrouwen en te kijken naar mezelf en mijn wereld vanuit de bril van angst, ik enkel die angst gereflecteerd zal zien in mijn wereld en mij dus bevestigd zal voelen in mijn angst --- hierin stel ik mij tot doel om angst simpelweg te stoppen omdat ik besef dat angst niet echt is, het is maar een ervaring die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf als een punt van bescherming van mijn egoïsme als persoonlijke verlangens
wanneer en als ik de
angst van verandering zie opkomen in mezelf wanneer ik geconfronteerd wordt met een punt van ego in mezelf, dan stop ik en ik adem door de angst in het besef dat angst een automatisch voorgeprogrammeerd ego-beschermingsmechanisme is dat ik zelf heb gecreëerd om er gewoon voor te zorgen dat ik NOOIT zal veranderen --- hierin besef ik dat die angst MAAR angst is, maar een gevoel/ervaring die in mezelf bestaat en op geen enkele manier relevant is, en dat ik volledig in staat ben om simpelweg te veranderen omdat angst op geen enkele manier een excuus is om niet te veranderen
ik stel mij tot doel om angst als excuus en rechtvaardiging voor egoïsme niet toe te staan te bestaan in mezelf, en om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn wereld en bestaan in elk moment van ademhaling -- omdat ik besef dat ik één en gelijk ben met mijn wereld en
dat ik ALTIJD zal ervaren en zien wat ik toesta te bestaan in mezelf --- hierin sta ik mezelf niet toe mezelf af te scheiden van mijn wereld, van mijn partner, van mijn relatie
ik sta op als het zelf-directieve principe van en in de relatie in het besef dat ik één en gelijk ben met mijn wereld als mijn partner en mijn relatie, en dat ik het verantwoordelijke principe ben van mijn wereld en mijn relatie
ik sta op in en als het absolute besef dat ik alleen besta in mezelf, als een punt dat ik nooit heb willen inzien, en dat ik niet kan vluchten van zelf-verantwoordelijkheid en van de consequenties die ik mezelf heb toegestaan te creëren in mijn leven --- hierin stel ik mij tot doel om
het proces te bewandelen van het verantwoordelijkheid nemen voor mijn leven/wereld en consequenties en om te stoppen met het weggeven van verantwoordelijkheid in het verlangen naar erkenning en bevestiging van mijn partner
ik stel mij tot doel alle punten naar brengen en te beseffen dat '
een relatie' of 'de relatie' als een punt van 'positiviteit' en 'goede gevoelens' in mijn wereld op zich niet echt bestaat in afscheiding met mezelf, maar dat ik zelf die afscheiding heb gecreëerd in mezelf via mijn participatie in gedachten, gevoelens en emoties -- hierin sta ik mezelf niet toe te participeren in deze overduidelijke zelf-oneerlijkheid en zelf-deceptie, en om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn creatie door één en gelijk te staan met mijn relatie en partner en aldus mijn relatie te sturen en bewegen in eenheid en gelijkheid met mezelf als het beste voor allen
ik stel mij tot doel om voor eens en voor altijd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven en mijn wereld door te staan en bestaan en mezelf uit te drukken zonder angst, en door te beseffen dat 'het leven' als 'wie ik ben', werkelijk zo simpel is, het is simpele, eenvoudige communicatie, interactie, beweging en expressie zonder angst --- en ik besef dat ANGST het enige is dat ik altijd in mijn weg heb laten staan van werkelijk te leven/bestaan in zelf-eerlijkheid, en dat dit punt van
ANGST in wezen een compleet verwaarloosbaar punt is, omdat angst niet eens echt bestaat, omdat het mijn eigen creatie is --- en dat daarom zelf-verandering in wezen uiterst simplistisch is, en dat de geest altijd alles, door middel van angst, meer 'complex' doet lijken dan wat het eigenlijk is
