Dag 354: Wie ben ik in en als Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 353: Waarom Onderzoeken we Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie dat ik de seksuele ervaring en beleving in en als de menselijke geest aanvaard als 'normaal', 'natuurlijk', 'vanzelfsprekend' en 'wie ik ben' en wanneer ik mezelf zie participeren in en als het construct van gedachten en gevoelens van seksuele aard - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij hoe/dat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving in en als het willen/proberen beschermen van de interne geheime realiteit van seksuele verlangens/gevoelens/ervaringen door mezelf nooit te hebben toegestaan mezelf te onderzoeken in en als 'seksualiteit' als de gedachten, gevoelens, verlangens, fantasiëen, verbeelding, enzovoort, in verband met seks in en als de geest - omwille van hoe mijn omgeving als 'andere mensen' nooit open en 'vrij' hebben gecommuniceerd over seks en seksualiteit en hoe seksualiteit werkt in en als het lichaam en de geest --- waardoor ik mezelf heb toegestaan een kopie te worden van mijn omgeving door zelf ook nooit open te zijn over wie ik ben in en als mezelf en door 'seksualiteit' te aanvaarden in mezelf als een geheime interne realiteit waar ik nooit open over communiceer en die ik opzettelijk verborgen houdt van andere mensen - en dat ik op die manier het patroon heb verdergezet van het overdragen en in stand houden  van een consequentiele 'seksualiteitsbeleving' in en als de menselijke geest die in afscheiding bestaat van het individu in en als het menselijke lichaam

hierin zie, besef en realiseer ik mij dat als en wanneer ik seksualiteit toesta te bestaan in mezelf in afscheiding met/van mezelf,  dat ik het toesta te bestaan in en als mezelf als iets 'onnatuurlijks' en 'tegen-natuurlijks', aangezien 'de natuur' is wie ik werkelijk ben hier als een levend wezen in en als de fysieke realiteit als het fysieke lichaam en wanneer en als iets bestaat in afscheiding van mezelf  dan is het dus tegen- of on-natuurlijk -- waarin ik zie, besef en realiseer dat de stelling waarin ik mezelf had toegestaan mezelf te definieren dat 'de seksuele beleving in en als de menselijke geest in de vorm van gedachten, fantasiëen, verbeelding, gevoelens en verlangens natuurlijk en normaal is en daarom niet in vraag gesteld of onderzocht moet worden', en die ik mezelf had toegestaan te gebruiken om de seksuele verlangens die ik had toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf te rechtvaardigen, niet opgaat --- en dat ik dus wel degelijk de verantwoordelijkheid heb  om die interne afgescheiden realiteit van seksuele verlangens, ervaringen, gevoelens, gedachten en fantasiëen te onderzoeken, in en als het besef dat dat wat tegen- of on-natuurlijk is niet het beste is en kan zijn voor 'de natuur' als het leven op aarde als de fysieke werkelijkheid - zodat ik deze realiteit van seksualiteit in en als het menselijke lichaam en de menselijke geest, kan veranderen en corrigeren zodat het wel in één lijn staat met en bestaat als wat het beste is voor 'de natuur' als mezelf als al het leven op aarde in en als de fysieke werkelijkheid en zodat dus 'seksualiteit in en als de mens wel iets 'natuurlijks' wordt

hierin stel ik mezelf tot doel om het proces te bewandelen van zelf-onderzoek in zelf-eerlijkheid door middel van het uitschrijven van de aanvaardde patronen in en van de geest, zelf-vergeving en zelf-correctie in verband met wat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding met mezelf, als hoe ik 'seksualiteit' heb toegestaan te bestaan als een voorgeprogrammeerd 'tegen-natuurlijk' systeem van gedachten, fantasiëen en gevoelens in mezelf als iets dat niet het beste is voor mezelf en mijn omgeving als 'de natuur' als het leven op aarde - zodanig dat ik mezelf in staat stel om het construct/programma van 'seksualiteit' in en als de menselijke geest te transformeren, veranderen en corrigeren tot een expressie/programma/construct dat één en gelijk is met mezelf als wie ik werkelijk ben als de natuur van mezelf als HIER

zodat ik kan opstaan in en als deze wereld en realiteit waarin ik mij bevindt, als het levende voorbeeld, een levende statement van wat het beste is voor allen, vanbinnen en vanbuiten

Dag 353: Waarom Onderzoeken we Seksualiteit? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 352: Hoe hebben we Seksuele Stoornissen aanvaard als Normaal? - Seksuele Paranoia Series"


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de stelling aan te nemen dat "hoe de seksuele beleving van de mens in de menselijke geest volledig 'normaal' en 'OK' is zolang het niet ervaren wordt als problematisch door het individu en/of de omgeving" - en daarin te aanvaarden dat we onszelf in en als de menselijke geest niet zouden moeten onderzoeken en dat we niet zouden moeten zien wie we eigenlijk zijn in en als onze eigen gedachten, fantasiëen en gevoelens ook al weten of begrijpen we niet waar onze interne ervaringen vandaan komen, waar onze seksuele fantasiëen, gedachten en gevoelens en impulsen vandaan komen of hoe ze bestaan of welke consequenties ze werkelijk creëren in onszelf als onze geest en ons lichaam en in onze omgeving als het wereld-systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te willen onderzoeken hoe seksualiteit bestaat in en als mezelf door angst te hebben dat ik mijn persoonlijke interne gevoelens en ervaringen die ik heb geassocieerd met mijn geheime interne fantasiëen en gedachten in verband met seks in mezelf, zou moeten opgeven als en wanneer ik mij zou realiseren welke de echte consequenties zijn van mijn participatie in 'seksueel verlangen' in en als de menseljike geest - en dat ik daarin een collectieve/globale 'blinde vlek' heb toegestaan in en als het menselijk bewustzijn en het leven op aarde in verband met seks en seksualiteit --- hetgeen zich dan uit in allerlei alternatieve realiteiten in en als de menselijke geest waarin mensen seks beleven, ervaren en uitleven op verschillende manieren die misbruik tot gevolg hebben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de gedachte en idee dat 'seks en seksualiteit natuurlijk is' te gebruiken als excuus en rechtvaardiging voor het feit dat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor hoe seksualiteit bestaat in en als mezelf in mijn geest en gedachten, ondanks het feit dat seksualiteit in en als de menselijke geest overduidelijk een 'programma' is van voorgeprogrammeerde verlangens, ervaringen, impulsen, gedachten, beelden en ideëen en dus niet werkelijk is 'wie ik ben', maar eerder een programma is dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf in afscheiding van mezelf en waar ik mijn macht aan heb weggegeven door mezelf ermee te identificeren en door nooit de verantwoordelijkheid te hebben genomen om te onderzoeken hoe die seksualiteit bestaat, wat het is en wie ik ben in en als de voorgeprogrammeerde seksualiteit in en als de menselijke geest - en of het al dan niet het beste is voor mezelf en alle levende wezens in en als dit bestaan --- en dat ik daardoor 'seksualiteit' heb toegestaan te bestaan in mezelf en bijgevolg in de mensheid en het leven op aarde als een 'systeem', een 'ervaring' die macht en controle heeft over de mens en die de 'vrije loop' krijgt om zich te ontwikkelen tot demonische bezetenheid en stoornissen in de mens zonder dat de mens weet hoe het te stoppen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het feit dat ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor mijn beleving van 'seksualiteit' in en als de menselijke geest in en als mezelf en dat ik dus mezelf nooit heb onderzocht in 'wie ik ben' in en als seksualiteit', is omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te laten programmeren in en als een geloof en vertrouwen in 'God'/'een hogere kracht', waarin ik geloof dat het geoorloofd is om mijn verantwoordelijkheid te abdiceren en te verwachten dat de ervaring van 'seksualiteit' een soort van 'God-gestuurde' ervaring is in mezelf, die zogezegd 'natuurlijk' en 'vanzelfsprekend' is omdat, 'God het heeft gecreëerd' - als een geloof dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te gebruiken in en als mezelf als een 'reden' om al de seksuele fantasiëen, gedachten, verlangens, gevoelens en reacties die ik kan observeren in en als mijn geest nooit in vraag te stellen --- ook al is het vaak duidelijk dat die fantasiëen, gedachten en reacties consequentieel zouden zijn als ik ze zou uitvoeren in de fysieke werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien en beseft dat, omdat ik mijn interne ervaringen en realiteit van seksuele ervaringen/gevoelens/fantasiëen/verlangens nooit heb onderzocht, ik nooit heb ingezien  wat de echte consequenties zijn in de fysieke realiteit van mijn participatie in die interne gevoelswereld en dat er ook wel degelijk daadwerkelijk consequenties zijn aan hoe ik besta in en als mijn geest --- omwille van wat ik toesta te bestaan in en als de wereld en realiteit van elk mens op aarde, door wat ik toesta te bestaan in en als mijn gedachten-realiteit - waarin ik verantwoordelijk ben om mijn gedachten realiteit op één lijn te plaatsen met wat het beste is voor al het leven op aarde, waarin ik er zeker van kan zijn dat wat er bestaat in en als mijn geest/gedachten als mezelf, in elke situatie, op elke manier en op elk vlak altijd een resultaat zal produceren dat het beste is voor al het leven


Wordt vervolgd in Dag 354

Dag 352: Hoe hebben we Seksuele Stoornissen aanvaard als Normaal? - Seksuele Paranoia Series

In de Seksuele Paranoia series die ik nu een tijdje aan het doorlopen ben, waarin ik onderzoek hoe 'menselijke seksualiteit' in elkaar zit door aan zelf-onderzoek in zelf-eerlijkheid te doen - en dan zelf-vergeving en zelf-correctie toepas om 'seksualiteit' te herdefinieren en veranderen vanuit een starpunt van wat gezond verstand is in hoe seksualiteit het best beleeft wordt in en als mezelf en het 'menselijk bewustzijn' opdat seksualiteit en de seksuele beleving in en als de mens geen consequenties creëert in onze realiteit.

In dit 'onderzoek' is het dus belangrijk om na te gaan hoe onze seksualiteit en seksuele ervaringen en belevingen consequenties creëren in en als onze fysieke wereld en realiteit - consequenties zoals verkrachtingen, pedofilie, porno, impotentie, seksuele ziektes, seksuele stoornissen en allerhande vormen van seksueel misbruik.

Hier is een interessante statement, gevonden op PsycheCentral:

"Houdt in gedachten dat seksualiteit bestaat als een continuum. Er is enkel sprake van een probleem en een "seksuele stoornis" als het voor ongemak zorgt in het leven van het individu, en het individu het gedrag of probleem wil veranderen. Sommige van de onderstaande stoornissen worden gezien als gezonde delen van de normale menselijke seksualiteit. Bijvoorbeeld, als een persoon een fetish heeft en hij of zij is er OK mee (en het zorgt niet voor problemen in het leven van een ander), dan wordt het niet gezien/bestempeld als een stoornis."


Deze statement toont aan dat:

1. ons begrip van en inzicht in hoe onze interne realiteit, zoals onze gedachten, gevoelens en emoties, bijvoorbeeld in onze 'seksuele beleving' in fantasiëen, gedachten en verlangens, onszelf, ons gedrag en bijgevolg onze omgeving en de wereld impliciet beïnvloeden --- omwille van hoe er pas sprake lijkt te zijn van een 'stoornis' wanneer de innerlijke realiteit van gedachten, fantasiëen, verlangens en gevoelens zich heeft ontwikkeld tot het punt waarop het individu het zelf niet meer onder controle heeft en hij/zij lijdt onder de eigen 'seksualiteit'
2. we impliciet 'seksualiteit' hebben aanvaard als een innerlijke 'demon', een 'ervaring' die zich kan opbouwen tot een 'stoornis' die controle heeft over ons - omwille van het feit dat we de mogelijkheid in onszelf aanvaarden dat onze 'seksuele ervaring' zich zomaar zou kunnen 'ontwikkelen' en 'opbouwen' op zichzelf, zonder dat wij het zelf richting geven op een bewuste manier, en uiteindelijk kan uitgroeien tot een ervaring, een 'iets' dat macht en controle heeft over onszelf, alsof het in volledige afscheiding bestaat met onszelf - hetgeen impliceert dat het eigenlijk al een 'stoornis' was om mee te beginnen.
3. Er geen echte interesse bestaat om verantwoordelijkheid te nemen voor hoe onze geest bestaat en functioneert, omdat we niet willen loslaten van hoe we 'seksualiteit' en 'seksuele beleving' hebben aanvaard in onze geest, als een 'demon' in onszelf die het potentieel heeft om uit te groeien tot een ware stoornis die volledige controle en macht heeft over onszelf - waardoor onze wetenschap in verband met hoe seksualiteit werkt in en als de menselijke geest, en wie wij zijn en hoe wij bestaan in en als seksualiteit in onszelf, heel gelimiteerd is --- omdat, onze wetenschappelijke instituten en wetenschappelijk onderzoek afhankelijk is van geld en daardoor werken in functie van bedrijven die enkel hun producten willen verkopen en daardoor niet werkelijk geïnteresseerd zijn in het uitvoeren van onderzoek vanuit het startpunt van wat het beste is voor iedereen, maar dat onderzoek willen gebruiken om te weten hoe ze de mens in en als de menselijke geest het best kunnen besturen.

Ik bedoel, het is zelfs ten voordele van bedrijven dat mensen een seksuele stoornis ontwikkelen in zichzelf, omwille van hoe Seks de mens opsluit en consumeert in en als geheime interne verlangens - omdat, niemand durft werkelijk open zijn over wat er omgaat in onze gedachten wanneer het aankomt op seks. Het is dus in het voordeel van bedrijven die ons hun producten willen verkopen om het verlangen naar seks in de menselijke geest te gebruiken en uit te buiten teneinde daar te kunnen op inspelen in het verkopen van hun producten - en, aangezien de wetenschap gesponsord worden door geld en al het geld in de handen van de bedrijven ligt, kunnen we aannemen dat die wetenschappelijke onderzoeken en resultaten niet gebruikt worden ten voordele van iedereen.

Want, als en wanneer 'seks' en 'seksualiteit' een punt is in onszelf dat zomaar kan 'uitgroeien' tot een groot probleem voor onszelf en onze omgeving, zonder dat we zelf inzicht hebben in het hoe en waarom, dan wil dat toch zeggen dat er sprake is van een 'stoornis', van een ongezonde mentale ingesteldheid. En dus, omdat we allemaal impliciet hebben aanvaard dat seksualiteit een potentiele stoornis en problematische ervaring is, zijn we allemaal verantwoordelijkheid voor alle seksuele misdrijven en misbruiken die bestaan en uitgevoerd worden door mensen in deze wereld. Omdat, dit is wat wij als ouders en leerkrachten onze kinderen aanleren. Wij willen onze persoonlijke geheime innerlijke seksuele verlangens niet opgeven en dus zijn niet geïnteresseerd in het onderzoeken van hoe seksualiteit werkelijk in elkaar zit in en als de menselijke geest - en leren bijgevolg onze kinderen ook niet aan om verantwoordelijkheid te nemen voor yhun interne ervaringen zoals seksuele verlangens en fantasiëen, waardoor we hen toestaan open te staan voor allerlei invloeden door bijvoorbeeld de media, films, muziek, leeftijdsgroepen, familie, enzovoort -- die het potentieel hebben om hen te ondersteunen in het ontwikkelen van een seksuele stoornis in zichzelf.


Wordt vervolgd in Dag 353

Dag 327: Wie ben ik als Verkrachting? - Zelf-Correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 326: Wie ben ik als Verkrachting - Zelf-Vergeving"

ik besef en realiseer mij dat ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van angst van het woord 'verkrachting' als een angst van sociale uitsluiting --- en dat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als het systeem van de menselijke geest als angst van angst - waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het bestaan van verkrachting in de wereld en de menselijke samenleving te negeren omdat ik niet geconfronteerd wil worden met de angsten die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - en dat ik mezelf daarin heb toegestaan het bestaan van verkrachting toe te staan te bestaan in deze wereld en realiteit door het probleem te negeren in de plaats van er verantwoordelijkheid voor te nemen

ik besef en realiseer mij dat elk individu in de samenleving bestaat in en als de menselijke geest als een voorgeprogrammeerd systeem waarin mensen angst hebben van angst - en daardoor maatschappelijke problemen zoals verkrachting collectief negeren en bagataliseren omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze persoonlijke angst van sociale uitsluiting die we verbonden hebben met 'verkrachting' - als hoe 'de verkrachter' in onze samenleving behandeld wordt --- en dat we in deze houding het probleem enkel versterken en in stand houden door niet in te zien dat we zelf creëren waar we angst van hebben door niet direct te onderzoeken hoe en waarom verkrachting bestaat, en het individu te ondersteunen in een herstellings-proces tot een waardig bestaan en een proces van zelf verandering, maar door 'verkrachters' te stigmatiseren vanuit onze persoonlijke angst om zelf gestigmatiseerd te worden

wanneer en als ik angst zie opkomen in mezelf als reactie op het woord verkrachting - dan stop ik en ik adem --- en ik realiseer mij dat die angst een voorgeprogrammeerde ervaring is van persoonlijke overleving --- waarin ik mijn verantwoordelijkheid tegenover deze wereld abdiceer door de problemen van mij weg te duwen en te negeren uit angst, in de plaats van de problemen te onderzoeken om te komen tot werkbare oplossingen en in te zien dat als elk mens zou bestaan op deze voorgeprogrammeerde manier in en als het negeren van problemen uit angst, dat de problemen in de samenleving enkel erger zullen worden omdat niemand werkelijk geinteresseerd is om te werken aan oplossingen omdat niemand werkelijk wil kijken naar de problemen

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen en bepalen door angst wanneer ik kijk naar deze wereld en naar problemen die bestaan in deze wereld - omdat ik besef dat angst altijd een persoonlijke ervaring is die in de weg staat van het begrijpen van mezelf en van de realiteit die hier bestaat als mezelf, en dat als ik mezelf laat sturen/bepalen door die angst, dat ik altijd consequenties zal creëren voor mezelf en voor de samenleving/wereld als geheel

ik stel mezelf tot doel om steeds door de angst te duwen wanneer ik kijk naar een bepaald probleem in de wereld - omdat ik besef en inzie dat het angst is dat er altijd voor gezorgd heeft dat mensen in de menselijke samenleving nooit werkelijk de problemen in de samenleving hebben onderzocht tot in de kern en dus nooit in staat zijn geweest om werkbare oplossingen te ontwikkelen die het beste zijn voor iedereen  --- en dat de wereld en realiteit die hier en nu bestaat een product en resultaat is van hoe de mens zichzelf doorheen het menselijk bestaan heeft laten besturen en leiden door de ervaring/reactie van ANGST