Dag 753: Het Isolatiefenomeen in de Wereld van Vandaag

Dit is een verderzetting op Dag 752: De Herinneringen die Je Dacht Verwerkt en Losgelaten te hebben.

Ik ben dus in zekere zin dankbaar dat ik een aantal jaren hier op de Farm heb kunnen spenderen, samenwerkend en -levend met een groep van mensen omdat ik daardoor verschillende patronen in mijn geest en gedrag heb kunnen onder ogen komen zowel als veranderen die ik anders misschien nooit had kunnen ontdekken als ik alleen had blijven wonen. Het was immers pas vanaf het moment dat een bepaalde groepsdynamiek haar intrede doet in mijn leven dat er bepaalde patronen in mezelf geactiveerd werden.

En in feite is het maar vreemd dat het zelfs mogelijk is dat je als mens eigenlijk een heel leven alleen kunt blijven zonder veel contact te hebben met andere mensen en dat je daardoor ook nooit de dieperliggende patronen in jezelf die je ontwikkeld hebt tijdens je kindertijd in relatie tot andere kinderen, leerkrachten, familie, enzovoort (toen je je met andere woorden wel steeds in bepaalde groepen van mensen bevond) ziet, realiseert of ontdekt in jezelf.

Vreemd, omdat de aarde op zich een soort van 'groep' is, 'de mensheid' is een groep, 'het leven' is een groep, alle levende wezens op aarde is een groep. De samenleving waar we in bestaan is een groep en in feite bevinden we ons continu in de één of andere groep, maar het vreemde is dan dat we ons er niet van gewaar zijn omwille van iets dat je 'individualisme' kan noemen. Namelijk de keuze om 'op je eentje' te blijven. Niet dat er op zich iets mis is met alleen zijn, maar het gaat om het afzonderings en isolatie-fenomeen dat zich afspeelt in de levens van veel mensen in onze huidige samenleving.

In onze samenleving tegenwoordig is het niet echt meer nodig om samen te werken. Elk mens heeft de kans om voor een bedrijf te gaan werken, geld te verdienen, huis te huren/kopen en de rest van de tijd alleen of met een specifiek aantal mensen door te brengen. Dat is wat ik noem het isolatiefenomeen. Het is een fenomeen dat ervoor lijkt te hebben gezorgd dat we als individu niet meer zien wat de eigenlijke verbanden zijn tussen onszelf en de mensen om ons heen. We werken niet op direct vlak samen met de mensen/bedrijven in onze omgeving en er is geen interactie tussen de mensen die zich in onze wereld/realiteit bevinden. Weet je bijvoorbeeld hoe de winkel op de hoek opereert, hoe het geld vloeit van mens tot mens, wat de verbanden zijn tussen die winkel, jezelf en de boerderij op het eind van de straat? Wat is het verband tussen jezelf en de buren die je nooit hebt leren kennen?

Het is hier uiteraard ook niet een kwestie van het leren kennen van elk mens in je straat, maar het gaat eerder om de ingesteldheid waarin we lijken te vertoeven. Een ingesteldheid waarin we het niet belangrijk of waardevol vinden dat we verbanden kunnen zien tussen onszelf en de wereld om ons heen en het zelfs kan lijken alsof we werkelijk op een soort eiland of planeet alleen bestaan, met misschien de aantal mensen en dingen die wij persoonlijk waardevol vinden zoals onze partner en vriendenkring. Voor de rest kunnen we zeer gemakkelijk de illusie scheppen dat we 'alleen' bestaan in deze wereld en dus niet bestaan in 'groep' - ondanks het feit dat de realiteit ons laat zien dat er overal mensen om ons heen zijn, hetgeen in wezen onze 'groep' is.

Het lijkt hier dus haast alsof we een soort allergische reactie gevormd hebben in verband met het woord 'groep'. En wanneer ik terugkijk naar mijn kindertijd en hoe ik mezelf ervoer in veel van de 'groepen' waarin ik geplaatst werd door mijn omgeving, kan ik begrijpen waarom het is dat ik uiteindelijk ervoor gekozen heb om mezelf eerder niet met groepen te associeren en dat ik liever alleen was of met een klein aantal persoonlijke vrienden.

...Wordt vervolgd in Dag 754

Dag 735: Problemen Oplossen via Communicatie vergt Moed

Deze blog is een verderzetting van de voorgaande blog waarin het onderwerp 'expressie' naar boven gekomen is. Expressie in termen van het 'durven' uitdrukken van jezelf zonder angst om afgang te maken, een mal figuur te slaan of 'wat andere mensen van je zouden denken', maar ook 'expressie' als het durven open zijn met de mensen in je omgeving, durven communiceren over problemen in de plaats van ze op te kroppen en er durven voor kiezen om dingen uit te praten in de plaats van ermee te blijven zitten in de veronderstelling dat je het zelf wel allemaal kan oplossen.

Ik zeg 'durven' omdat, hoewel communiceren en open zijn en openlijk delen wie je bent en waar je mee zit het beste is voor jezelf en voor de omgeving en wereld waarin je bestaat als geheel, is het toch niet zo voordehandliggend en evident. Je zal zelfs merken dat de neiging om je af te zonderen van je omgeving wanneer je je emotioneel voelt of wanneer je met iets zit groter is dan de neiging om erover te praten en om problemen die je hebt met iemand op te lossen door middel van communiceren met die persoon.

Er is immers een zekere 'kwetsbaarheid' die bestaat in het toepassen van communicatie om problemen op te lossen en emoties te verwerken. Stel bijvoorbeeld dat je op een gegeven moment plots de indruk krijgt dat iemand in je naaste omgeving zich afstandelijk aan het gedragen is tegenover jou. Je weet ten eerste niet goed of wat je ziet wel degelijk de realiteit is omdat de verandering in gedrag zo subtiel is en ten tweede zie of begrijp je niet waar het vandaan zou komen omdat je zelf niet meteen wetenschap hebt van iets dat jij gedaan zou kunnen hebben dat zulk 'n reactie losgeweekt zou kunnen hebben in hen.

Maar tegelijkertijd is er iets dat je ziet in hun gedrag tegenover jou hetgeen jij ervaart als wegduwend en afstandelijk. De kans is in deze situatie groot dat jij hun gedrag persoonlijk zal opnemen en dat jij je zelf dan ook afstandelijk zal gaan opstellen tegenover hen omdat je je als het ware bedreigd voelt door hun gedrag, hetgeen jij ervaart als kwetsend aangezien je je weggeduwt voelt zonder klaarblijkelijke reden.

Hoewel in feite de oplossing hier in deze situatie is om 'simpelweg' met de persoon te gaan praten over wat jij ziet en voelt teneinde duidelijkheid te krijgen over je eigen ervaringen en over de hele situatie, ga je dus eerder de neiging hebben om het probleem verder te laten bestaan door er net niet over te praten maar je eerder af te zonderen en af te scheiden van de ander. Wat je dan doet is dus met andere woorden net het tegenovergestelde van wat je eigenlijk zou moeten doen om tot een oplossing te komen.

Wat er dan uiteindelijk gebeurt is dat je een emotionele relatie opbouwt tegenover die persoon door met wrok, rancune, kwaadheid, beschuldiging en allerhande emotionele ervaringen van gekwetstheid blijft zitten in je eigen geest en gedachten en de relatie dus laat verzuren omdat jij je in feite liever gekwetst voelt dan de moeite te doen om oplossingen te vinden voor de problemen in je relaties met anderen.

Wordt verdergezet in Dag Dag 736

Dag 351: Is Gevoelens en Emoties al wat er is aan Onszelf?

Dit is een verderzetting van "Dag 350: Zijn Gevoelens en Emoties in wezen Sociale Manipulatie?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie en merk dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als gevoelens en emoties, waarin ik geloof dat hoe ik mij voel en de energetische reacties die ik ervaar in mezelf, in relatie tot 'andere mensen' en gedachten over en in verband met en relatie tot 'andere mensen', 'echt' zijn - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat gevoelens en emoties deel uitmaken van het voorgeprogrammeerde systeem van de geest als het systeem van overleving en dus een teken zijn dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in, mezelf te definieren in en mezelf te laten sturen door het voorgeprogrammeerde systeem van overleving als de menselijke geest tot het punt dat ik mezelf heb 'verloren' in de leugen

hierin stel ik mezelf tot doel om stil te staan bij wie ik ben in en als elk moment dat ik een 'ervaring' gewaar wordt in mezelf, en deze ervaring niet zomaar te aanvaarden als 'wie ik ben', maar te onderzoeken wat deze ervaring is, welke gedachte, gevoel en emotie erin/erachter zit, en op die manier ontdekken en inzien hoe en waar ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van mezelf als het leven door mezelf te definieren in en als eigenbelang als persoonlijke overleving - en zo mezelf te ondersteunen in mijn proces van het corrigeren van mezelf en het transformeren van mezelf als ego-centrisch wezen in en als het bewustzijnssysteem van de geest tot leven in en als eenheid en gelijkheid en te leven en bestaan als de levende statement van wat het beste is voor allen

wanneer en als ik merk en zie dat ik mensen benader vanuit gevoelens en emoties en wanneer ik communiceer met mensen vanuit gevoelens en emoties - en gevoelens en emoties gebruik als mijn 'vertrouwd platform' van 'menselijke interactie' en communicatie --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat gevoelens en emoties als 'communicatievorm' tussen en in en als 'menselijke relaties' een voorgeprogrammeerd en overgenomen/gekopieerd overlevings-mechanisme is dat ALTIJD bestaat in en als eigenbelang --- waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf uit te drukken vanuit 'sociale angst', als de angst van verlies en de angst van mensen waarin ik mezelf heb afgescheiden van mijn omgeving als mezelf en dat ik vanuit die ervaring van angst een 'communicatievorm' van manipulatie, bedrog en leugens heb toegestaan te bestaan in mezelf als gedachten, gevoelens en emoties in en als de menselijke geest - waarin ik mezelf in en als mijn expressie opzettelijk compromitteer en verander en aanpas aan de mensen die ik zie met mijn ogen om te 'passen' in het geheel van de 'menselijke samenleving', omwille van hoe ik als kind geleerd heb dat ik andere mensen nodig heb om te overleven in en als deze fysieke realiteit

hierin stel ik mezelf tot doel om het proces te doorlopen van mezelf te leren kennen, ontdekken en verkennen als wie ik werkelijk ben als WEZEN, als het leven zelf, als HIER --- en om 'menselijke relaties' en interactie/communicatie te ontdekken en verkennen vanuit het startpunt van wat het beste is voor allen als mezelf als wie ik werkelijk ben --- en om dus te verkennen en ontdekken voor mezelf wat 'communicatie' is zonder dat het gestuurd en gedefinieerd wordt door het voorgeprogrammeerde en voorspelbare 'format' van gedachten, gevoelens en emoties - zodat ik, vanuit en in en als de stilte en de leegte van mezelf, mijn wereld en realiteit als de fysieke tastbare realiteit die HIER is kan leren kennen in eenheid en gelijkheid met mezelf -- waarin ik mezelf de kans geef om op een praktische, fysieke manier mezelf te ontwikkelen in en als het leven en toepassen van wat het beste is voor allen

ik besef, realiseer mij en begrijp hoe gelimiteerd gevoelens en emoties zijn als het voorspelbare, voorgeprogrammeerde systeem van het 'menselijk bewustzijn' dat ik heb gekopieerd van mijn ouders en omgeving uit ANGST voor mijn Overleving --- en dat ik daarin mijn hele wezen, leven en bestaan heb laten draaien rond OVERLEVING als een ééndimensioneel punt dat niet eens echt bestaat, aangezien er enkel 'het leven' is, 'overleving' bestaat niet werkelijk aangezien elk individueel fysiek wezen op aarde uiteindelijk sterft - er is enkel 'het leven' in eenheid en gelijkheid dat in elk moment van ademhaling HIER is, in en als de fysiek werkelijkheid --- waarin, ik besef dat ik mezelf heb toegestaan de fysieke werkelijkheid in en als het leven op aarde te limiteren, beperken en onderdrukken net zoals hoe ik mezelf heb gelimiteerd, beperkt en onderdrukt in en als mijn expressie in en als mezelf door mezelf te hebben toegestaan mezelf te definieren in en als het voorgeprogrammeerde en voorspelbare systeem van gedachtne, gevoelens en emoties in en als het menselijk bewustzijn

en dus stel ik mezelf tot doel om mezelf uit te breiden in en als wie ik ben als mijn bestaan HIER, door het proces te doorlopen van het stoppen van het voorgeprogrammeerde en voorspelbare systeem van gedachten, gevoelens en emoties in mezelf - en op te staan als wie ik werkelijk ben als het leven zelf als ZELF-expressie, waarin ik het zelf-directieve principe ben van mezelf als het leven zelf, en mezelf dus niet laat sturen, bepalen en beïnvloeden door een systeem van energie als gedachten, gevoelens en emoties --- en op op te staan als het levende voorbeeld van wie ik en allen als mezelf in en als deze realiteit werkelijk ben als het leven zelf

Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie

Dit is een verderzetting van"Dag 337: Hoe kan de Mens Betrouwbaar zijn zonder Zelf-Inzicht? - De Seksuele Paranoia Series", waarin we onderzocht hebben hoe seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest en waarom het is dat de Mens in en als de Menselijke Geest niet te betrouwen is omwille van het aanvaardde gebrek aan zelf-inzicht en bijgevolg een gebrek aan zelf-verantwoordelijkheid en toerekeningsvatbaarheid. En het probleem van dat we dit gebrek aan zelf-inzicht als een aanvaardde domheid/blindheid/onwetendheid in onszelf gebruiken als excuus voor waarom we niet doen wat het beste is voor allen en waarom we een wereld/realiteit/samenleving toestaan te bestaan die consequentieel is voor Elkeen.


Zelf-Vergeving Dimensie

ik vergeef mezelf dat ik een samenleving heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan waarin seks en seksualiteit gedefinieerd wordt in en als een geheime interne realiteit van verbeelding, fantasie, gedachten en gevoelens en dat ik hierin nooit heb ingezien en beseft dat geheimzinnigheid altijd een excuus is voor misbruik, omdat, mensen anders de noodzaak niet zouden voelen om bepaalde dingen geheim en verborgen te houden van andere mensen als niet omdat ze weten dat als andere mensen zouden zien wat er omgaat in die 'geheime interne realiteit', dat ze dan afgewezen en weggeduwd zouden worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat geheimen en geheimzinnigheid, zoals wat mensen doen door na te denken en innerlijke gedachten, fantasieen en gevoelens en emoties te hebben die ze met niemand willen delen, altijd een teken van onbetrouwbaarheid is --- omdat iemand die geheime gedachten in zich houdt, een geheime en persoonlijke agenda heeft in wat hij/zij doet en daardoor niet zal doen wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens een onbetrouwbaar wezen is dat niet in staat is om te leven op een manier die het beste is voor allen, omdat de mens denkt en een 'geheime interne realiteit' heeft van gedachten, gevoelens en emoties

ik vergeef mezelf  dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat als en wanneer ik mezelf toesta te participeren in seksuele fantasiëen in mijn geest, als een geheime interne wereld van persoonlijke verlangens en gevoelens, dat ik dan onbetrouwbaar ben als levend wezen omdat ik een persoonlijke geheime realiteit toesta te bestaan in mezelf, als een achterliggende motivatie/reden achter de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht --- waarin de woorden die ik spreek en de daden die ik verricht dus niet te betrouwen zijn omdat ze niet afkomstig zijn vanuit zelf-eerlijkheid als de simpliciteit van wie ik ben als HIER, maar omdat ze dus achterliggende en geheime betekenissen hebben die enkel in mijn geest bestaan --- van waaruit ik tracht de wereld om mij heen te manipuleren door en speicifieke plaatsing van woorden en daden, om mijn geheime interne verlangens te kunnen bevredigen --- waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in wezen alle andere levensvormen om mij heen te misbruiken in functie van mijn persoonlijke verlangens

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik creëer in en als het leven op aarde, door middel van wat ik toesta te bestaan in mezelf in en als de geheime interne realiteit van gedachten, gevoelens en emoties als eigenbelang - door nooit de consequenties van die interne realiteit te onderzoeken, door nooit te hebben ingezien dat ik een fysiek wezen ben in en als een fysieke werkelijkheid en dat al wat bestaat zowel intern als extern, zich reflecteert en manifesteert in en als deze werkelijkheid die HIER bestaat --- waarin de interne realiteit in relatie staat met de externe realiteit omdat ALLES HIER is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zomaar te geloven dat mijn 'interne' realiteit niet echt is omdat het schijnbaar geen directe consequenties heeft in de externe realiteit, en dat te gebruiken als een excuus om mezelf ervan te overtuigen dat ik 'mag doen wat ik wil in mijn interne realiteit als fantasiëen en gedachten', zolang ik mij maar aan de 'sociale regeltjes' houdt in de externe realiteit, zodat niemand kan zien wie ik werkelijk ben als wat er werkelijk bestaat in en als mijn geest en gedachten --- en dus nooit te hebben ingezien dat ALLES, zowel de interne als externe realiteit, HIER bestaat en aanwezig is, en dat al wat bestaat onvermijdelijk een consequentie zal hebben als een gemanifesteerde uitdrukking van wat ik toesta te bestaan in en als mezelf in mijn gedachten -- en dat, de consequenties van wat ik toesta te bestaan in en als mijn geest en gedachten wel degelijk aanwezig zijn in de externe realiteit als een fysieke gemanifesteerde uitdrukking, maar dat ik dit gewoon nooit heb opgemerkt of gezien omdat ik nooit de moeite heb gedaan om de realiteit te onderzoeken en verder te kijken dan de oppervlakkige beoordelingen in mijn bewuste geest en gedachten over de realiteit die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mens, in en als de menselijke geest, geprogrammeerd is om de realiteit enkel te zien vanuit persoonlijke beoordelingen en dat de geest geprogrammeerd is als een gelimiteerd systeem van kennis en informatie waarin en waardoor de mens nooit de relaties ziet tussen de interne en de externe realiteit -- en dus ook nooit de consequenties ziet en beseft van wat hij toestaat te bestaan in en als de geest --- en dat dit een zeer groot probleem is op aarde, omdat de consequenties wel degelijk aanwezig zijn maar gewoon niet gezien worden tot het te laat is


wordt vervolgd in Dag 339

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf

Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-337-hoe-en-waarom-is-onze-beleving.html#sthash.PmgiDQps.dpuf

"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf

"Dag 337: Hoe en Waarom is Onze Beleving van Seks niet de Echte Fysieke Seksuele Beleving?" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.GtEaFGmc.dpuf

Dag 327: Wie ben ik als Verkrachting? - Zelf-Correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 326: Wie ben ik als Verkrachting - Zelf-Vergeving"

ik besef en realiseer mij dat ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van angst van het woord 'verkrachting' als een angst van sociale uitsluiting --- en dat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als het systeem van de menselijke geest als angst van angst - waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het bestaan van verkrachting in de wereld en de menselijke samenleving te negeren omdat ik niet geconfronteerd wil worden met de angsten die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - en dat ik mezelf daarin heb toegestaan het bestaan van verkrachting toe te staan te bestaan in deze wereld en realiteit door het probleem te negeren in de plaats van er verantwoordelijkheid voor te nemen

ik besef en realiseer mij dat elk individu in de samenleving bestaat in en als de menselijke geest als een voorgeprogrammeerd systeem waarin mensen angst hebben van angst - en daardoor maatschappelijke problemen zoals verkrachting collectief negeren en bagataliseren omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze persoonlijke angst van sociale uitsluiting die we verbonden hebben met 'verkrachting' - als hoe 'de verkrachter' in onze samenleving behandeld wordt --- en dat we in deze houding het probleem enkel versterken en in stand houden door niet in te zien dat we zelf creëren waar we angst van hebben door niet direct te onderzoeken hoe en waarom verkrachting bestaat, en het individu te ondersteunen in een herstellings-proces tot een waardig bestaan en een proces van zelf verandering, maar door 'verkrachters' te stigmatiseren vanuit onze persoonlijke angst om zelf gestigmatiseerd te worden

wanneer en als ik angst zie opkomen in mezelf als reactie op het woord verkrachting - dan stop ik en ik adem --- en ik realiseer mij dat die angst een voorgeprogrammeerde ervaring is van persoonlijke overleving --- waarin ik mijn verantwoordelijkheid tegenover deze wereld abdiceer door de problemen van mij weg te duwen en te negeren uit angst, in de plaats van de problemen te onderzoeken om te komen tot werkbare oplossingen en in te zien dat als elk mens zou bestaan op deze voorgeprogrammeerde manier in en als het negeren van problemen uit angst, dat de problemen in de samenleving enkel erger zullen worden omdat niemand werkelijk geinteresseerd is om te werken aan oplossingen omdat niemand werkelijk wil kijken naar de problemen

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen en bepalen door angst wanneer ik kijk naar deze wereld en naar problemen die bestaan in deze wereld - omdat ik besef dat angst altijd een persoonlijke ervaring is die in de weg staat van het begrijpen van mezelf en van de realiteit die hier bestaat als mezelf, en dat als ik mezelf laat sturen/bepalen door die angst, dat ik altijd consequenties zal creëren voor mezelf en voor de samenleving/wereld als geheel

ik stel mezelf tot doel om steeds door de angst te duwen wanneer ik kijk naar een bepaald probleem in de wereld - omdat ik besef en inzie dat het angst is dat er altijd voor gezorgd heeft dat mensen in de menselijke samenleving nooit werkelijk de problemen in de samenleving hebben onderzocht tot in de kern en dus nooit in staat zijn geweest om werkbare oplossingen te ontwikkelen die het beste zijn voor iedereen  --- en dat de wereld en realiteit die hier en nu bestaat een product en resultaat is van hoe de mens zichzelf doorheen het menselijk bestaan heeft laten besturen en leiden door de ervaring/reactie van ANGST

Dag 318:Hoe draagt onze Media bij tot Maatschappelijke Problemen? - Dossier Verkrachting in België

Dit is een vervolg van "Dag 317: Waarom is ons Rechtssysteem niet Oplossingsgericht - Dossier Verkrachting in België" - en we gaan verder vanuit volgende paragraaf:

In de volgende blog zullen we de rol van de media bekijken, onderzoeken en bespreken in het beïnvloeden en aansturen van het menselijk denken en reageren op bepaalde gebeurtenissen door bijvoorbeeld veel meer opzettelijk in te spelen op de emotionele en gevoelens-reacties van de mens en zeer weinig wetenschappelijk onderbouwde perspectieven te bieden op het hoe, wat en waarom van gebeurtenissen die plaatsvinden in onze samenleving --- en wat daar bijgevolg de consequenties van zijn in onze samenleving en in hoe wij als samenleving met problemen, zoals bijvoorbeeld seksuele delinquentie, omgaan.


Wanneer we kijken naar de rol van de media in het fenomeen 'criminaliteit' in onze samenleving, en meer specifiek gerelateerd aan het onderwerp in de voorgaande blogs, seksuele delinquentie, kunnen we vaststellen dat de media, als 'het Nieuws', enkel functioneert als een mechanisme van verslaggeving. Het is alsof we kunnen zien precies hoe diep we in de shit zitten en precies hoe dysfunctioneel onze samenleving en menselijke relaties zijn, terwijl we onszelf langzaam maar zeker tenonder zien gaan als de Titanic.

En al wat wij kunnen doen wanneer we het nieuws zien, horen of lezen, is onze schouders ophalen en zuchten 'tja, het is allemaal wel erg, ja, maar wat kan ik daar nu aan doen?'. De media, het nieuws, de verslaggeving brengt ons in een staat van aanvaardde hulpeloosheid en machteloosheid terwijl we onze eigen leefomgeving, wereld en samenleving zien zieker en zieker worden - door enkel te berichten over al wat er misloopt, al de criminele activiteiten en problemen die de kop opsteken, zonder op welke manier dan ook verslag te geven over het hoe of waarom van die problemen.

Neem verkrachting en seksuele delinquentie bijvoorbeeld, wat de media weergeeft zijn al de statistieken, al de cijfers van verkrachting in België/Vlaanderen - 50 per week! - al de verhalen van meisjes en vrouwen die verkracht geweest zijn. Maar met welk doel kan je wel vragen? Wat deze verslaggeving uitlokt bij de kijker/lezer/luisteraar is een REACTIE, van bijvoorbeeld verontwaardiging, woede en angst, maar vooral van moedeloosheid, verslagenheid en hulpeloosheid die gepaard gaat met de gedachte van 'ik ben maar een mens', 'wat weet ik nu over hoe ik deze problemen kan oplossen?!'.

Want, ja, verkrachting is 'erg' en 'slecht' en 'verschrikkelijk' en, ja, geen enkele vrouw/meisje zou zoiets moeten doorstaan. Maar, als het erop aankomt, wat weten we eigenlijk over het fenomeen 'verkrachting'? Waarom bestaat zoiets? Wat kunnen we eraan doen? Wat vertelt het feit dat verkrachting voorkomt in onze samenleving over onze samenleving en over onszelf als individuen/participanten in die samenleving? Deze vragen worden niet gesteld noch beantwoord in de media, en dat zijn net de meest pertinente en drukkende vragen die elke gezonde samenleving en individu zich zou moeten stellen.

Waarom is het dat wij onze media hebben aanvaard als een mechanisme dat enkel bijdraagt tot het creëren van een passieve, machteloze en hulpeloze samenleving/bevolking/individu - een individu/samenleving vol feiten, vol data, informatie, statistieken en kennis/wetenschap van zaken, maar zonder enig oplossingsgerichte ingesteldheid?

Waarom, met andere woorden, is het dat wij de media, dat in principe een vorm van 'onderwijs-instelling' is die de mens behoort te onderwijzen over de wereld waarin hij zich bevind en hoe hij zich kan ontplooien tot een betrokken en verantwoordelijke deelnemer in die wereld, hebben toegestaan een industrie te worden  die opzettelijk inspeelt op het ego in en van de mens, namelijk het verlangen van de mens om te REAGEREN op 'nieuws' in en als 'nieuws-GIERIGHEID', om daar winst uit te kunnen slaan --- net zoals bij elke andere industrietak het geval is?

Het wordt tijd dat we inzien, beseffen en begrijpen dat het soort media die wij toestaan in onze samenleving, bijdraagt tot het vormgeven van de samenleving waar wij ons in bevinden omdat het bijdraagt tot het vormgeven van onze ingesteldheid tegenover de wereld waar wij ons in bevinden. De media heeft hierdoor een inherente plicht te vervullen - het heeft de plicht om de problemen in de samenleving, zoals bijvoorbeeld 'verkrachting', niet enkel te kaarten, maar daarnaast ook wetenschappelijk onderzoek te verrichten en vragen te stellen naar het hoe en waarom van die problemen --- teneinde de problemen te kunnen oplossen en zodoende bij te dragen tot het vormgeven van een gezond functionerende samenleving.

Je kan zelfs stellen dat de media in zijn huidige vorm bijdraagt tot het in stand houden van de problemen door enkel REACTIES uit te lokken bij de luisteraar/kijker/lezer op de feiten, statistieken en bericht-gevingen --- reacties die altijd afkomstig zijn vanuit het ego van de mens als persoonlijke meningen, opinies, gedachten en geloofsystemen -- en daardoor het individu in een staat te brengen van het passief aanvaarden van de samenleving en de problemen in die samenleving 'zoals het is', door het individu niet bij te brengen over het werkelijke hoe en waarom van de samenleving, van het economische systeem en van hoe ons economische systeem tot veel consequenties leidt door niet te bestaan op een manier die het beste is voor al het leven op aarde.

De problemen die zich voordoen in onze leefwerend zijn immers allemaal, stuk voor stuk, gevolgen en consequenties van een groter probleem dat zich al sinds jaar en dag afspeelt in de menselijke samenleving - het economische stelsel en hoe mensen gedreven worden om vanuit persoonlijk winstbejag en overleving zonder verpinken een ander uit te buiten en te misbruiken. En het feit dat onze media dit inherente probleem, als de verziekte voedingsbodem waar onze samenleving op gebouwd is, niet aankaart en linkt aan alle andere problemen die de kop opsteken, bewijst dat de media niet het beste met ons voorheeft en dus niet bestaat op een manier die het beste is voor onszelf, onze samenleving en onze kinderen.

Onderzoek de Equal Life Foundation, waar we opperen voor een Basis Inkomen Garantie voor elk mens - dat de kans zal bieden voor de mens om zijn integriteit en eerlijkheid te herwinnen en om onze samenleving te herbekijken en herdefinieren en dingen zoals de Media te onderzoeken en hervormen, vanuit het besef en inzicht dat de media een belangrijke factor vormt in het vormgeven van de ingesteldheid van het individu en bijgevolg in het vormgeven van het soort samenleving waarin wij bestaan.