Dag 760: Wat is de Zin van Zinloos Geweld?

In deze blog zoemen we wat dieper in op de term 'zinloos geweld' en kijken we specifiek naar de perceptie in de geest die gecreëerd wordt door deze term. De perceptie zijnde dat bepaalde vormen van geweld 'zinvol' zijn en dat andere vormen van geweld 'zinloos' zijn. Ook is het interessant om te bemerken hoe de term 'zinloos geweld' op zich een aanvaarding van 'geweld' in de wereld en samenleving impliceert, en dan wel door de onderliggende suggestie dat er sommige vormen van geweld bestaan die 'zinvol' - en daardoor 'gerechtvaardigd' en 'aanvaardbaar' - zijn.

Als voorbeeld kan je nemen de explosies in Brussel op 22 Maart 2016. Daarnaar kan verwezen worden als 'zinloos geweld'. Onze media maakt zelfs vaak gebruik van deze term. Om maar een aantal voorbeelden aan te halen:

• Brussel vecht tegen zinloos geweld (Weekend Knack)
• Man in levensgevaar na zinloos geweld in Brussel (HLN)
• Nederlandse politie zoekt Belgische daders van zinloos geweld (Het Nieuwsblad)
• Zinloos geweld op fuif meteen voor rechter (De Morgen)

Zinloos geweld is, net zoals het woord 'terrorisme', één van die concepten die we als samenleving zomaar schijnen aanvaard te hebben omdat iemand ooit begonnen is met het gebruik ervan, maar waarbij we niet echt lijken te zien of begrijpen wat er in en achter de woorden zelf eigenlijk gesuggereerd en geimpliceerd wordt.

Als je als buitenstaander bijvoorbeeld kijkt naar de aanslagen in Brussel of naar een individu die een schijnbaar onschuldig persoon vermoord, kan je zeggen van 'ja, dat is zinloos geweld'. En daarmee wil je dan zeggen dat de daden die gepleegd werden op het eerste zicht geen 'zin' of 'rede' lijken te hebben omdat de slachtoffers op het eerste zicht niets te maken lijken te hebben met de dader of de daad. Wat hadden al die mensen die toevallig op de luchthaven of de metro waren tijdens de explosies nu te maken met het gebeurde? Zij waren immers maar op de foute plek op het foute tijdstip. En wat heeft de persoon die toevallig over het voetpad wandelde in het moment dat een voorbijganger plots goesting kreeg om iemand te kwetsen of te vermoorden nu te maken met wat hen overkwam? Zij waren ook maar op het foute moment op de foute plek.

Toch is het bestempelen van dit soort daden als 'zinloos geweld' echter een limitatie op de realiteit plaatsen. Of beter gezegd plaats je een limitatie op je eigen perceptie van de realiteit. En dit namelijk omdat, hoewel de daad voor jou op het eerste zicht persoonlijk geen 'zin' leek te hebben, had het voor de dader steeds wel zin.

Wat is 'zin' immers? Wat is het dat 'zin geeft' aan dingen? Is het niet enkel de 'zinnen' in je geest, als met andere woorden je gedachten, die je toefluisteren wat voor jou belangrijk is en wat niet, wat goed en slecht is en juist en fout? En waar komen die gedachten vandaan? Als je wil weten wat de 'zin' is dat een persoon ziet in de daden die hij/zij verricht en uitvoert, is het maar een kwestie om te begrijpen wat de 'zinnen' zijn die door hun geest gaan en waar ze die zinnen geleerd hebben.

En om te begrijpen hoe gedachten gevormd worden in de geest van een mens, moet je in hun schoenen kunnen staan en moet je doorheen hun leven wandelen om te begrijpen hoe ze geworden zijn wie ze vandaag zijn en hoe hun overtuigingen, ideëen, percepties en gedachten over zichzelf en de wereld waarin ze bestaan tot stand gekomen zijn. Dit wil dan echter zeggen dat je dit eerst met jezelf dient te doen. Weet jij immers waar je eigen gedachten vandaan komen en hoe jij precies geworden bent wie je nu bent als persoon en individu in deze wereld?

Hoe kan je trouwens zeggen dat de daden van een ander geen zin hebben wanneer je zelf niet begrijpt hoe het mechanisme waarmee jij zelf zin geeft aan je eigen daden en bestaan werkt? Ook zal je pas oplossingen kunnen vinden voor het schijnbaar 'zinloos' geweld in je samenleving en realiteit, wanneer je in de eerste plaats kan verstaan wat het is dat precies zin geeft aan dingen en wanneer je beseft dat niets ooit 'zinloos' is, omdat er altijd wel bepaalde 'zinnen' in onze geest zijn die de aanleiding vormen tot de daden die we verrichten.

Dag 334: Onwetendheid is Geen Excuus voor Collectieve Verwaarlozing

Dit is een vervolg van "Dag 332:Criminaliteit is Altijd een Gevolg van Collectieve Verwaarlozing - Doss. Verkrachting in België" en "Dag 333: Is 'De Crimineel' het product van een Criminele Samenleving?"



ik besef en realiseer mij dat criminelen en criminaliteit in de samenleving van de mensheid waar ik in besta en deel van uitmaak, een direct resultaat en consequentie is van hoe ik mezelf heb toegestaan mijn bestaan en participatie in deze wereld en samenleving te definieren in en als 'blissful ignorance' als totale ego-centrisme en eigenbelang --- en dat mijn hele leven en wie ik ben als fysiek levend wezen, op elke manier in verbinding staat met al wat hier bestaat als de levens van alle andere levens-vormen in de wereld en dus stel ik mezelf tot doel om mijn fysieke expressie te baseren op het inzicht dat ik verantwoordelijk ben voor de hele wereld en dat ik dus de verantwoordelijkheid heb om mijn gedrag/expressie op elk vlak te onderzoeken en te herdefinieren/herprogrammeren op een manier die verzekerd dat elk levend wezen op aarde kan bestaan zoals ik zelf zou willen bestaan

ik besef en realiseer mij dat onwetendheid geen excuus is om geen verantwoordelijkheid te nemen of voor waarom ik nooit verantwoordelijkheid heb genomen voor de consequenties die ik door die onwetendheid heb gecreëerd - en dus stel ik mezelf tot doel om een proces te bewandelen van zelf-onderwijs en zelf-onderzoek zodat ik op elk vlak besta en beweeg in en als eenheid en gelijkheid als een gelijkmatige en gelijkwaardige consideratie en overweging van elke levensvorm die hier bestaat - op dezelfde manier als hoe ik in overweging genomen zou willen worden door een ander

hierin zie ik in en besef ik dat onwetendheid enkel kan bestaan in en als het ego als afscheiding - omdat, als ik zou bestaan in en als zelf-eerlijkheid in en als eenheid en gelijkheid, en een ander zou zien en erkennen als één en gelijk en evenwaardig met mezelf, dan zou ik automatisch de realiteit onderzoeken om ervoor te zorgen dat elke levensvorm als mezelf kan bestaan op de meest optimale manier als hoe ik zelf ook zou willen bestaan --- en dat onwetendheid dus altijd een gevolg/resultaat is van het feit dat ik gewoon niet genoeg geef om het leven op aarde en dus om mezelf -- en dus stel ik mezelf tot doel om een proces te bewandelen waarin ik mezelf HIER breng, als een fysiek levend wezen hier in en als eenheid en gelijkheid met deze fysieke realiteit --- zodat ik in elk moment en op elk vlak besta in en als eenheid en gelijkheid met al wat hier is, en dus in elke daad en in elk woord een wereld/bestaan kan garanderen die het beste is voor allen als mezelf

ik besef en realiseer mij dat criminaliteit altijd een 'kreet om hulp' is van mensen die verwaarloosd zijn door hun omgeving - en dus altijd een gevolg zijn van collectieve onwetendheid en dus de onwetendheid als verwaarlozing die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf --- en dat criminaliteit enkel kan bestaan wanneer en als ik niet genoeg geef om het leven op aarde als mijn omgeving één en gelijk met mezelf om voldoende aandacht te besteden aan andere levende wezens één en gelijk met de aandacht die ik zelf zou willen krijgen, waardoor ik situaties van misbruik toesta te bestaan in de levens van anderen, en bijgevolg 'criminaliteit' als een consequentie en reactie op misbruik --- hierin stel ik mezelf tot doel om op te staan in en als de wereld en samenleving als een levende statement van wie ik werkelijk ben als het leven zelf, als mens - en van hoe de samenleving en al de structuren in de samenleving, zoals het rechtssysteem en de politiek, zouden moeten bestaan, in en als het principe van 'doe voor een ander zoals je zou willen dat een ander voor jou doet', waarin het vanzelfsprekend is dat alles onderzocht moet worden en dat we onszelf in de schoenen plaatsen van elkaar, om onze daden en woorden uit te drukken op een manier die altijd het beste resultaat zal produceren voor alle levende wezens op aarde

Dag 327: Wie ben ik als Verkrachting? - Zelf-Correctie

Dit is een verderzetting van "Dag 326: Wie ben ik als Verkrachting - Zelf-Vergeving"

ik besef en realiseer mij dat ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van angst van het woord 'verkrachting' als een angst van sociale uitsluiting --- en dat ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als het systeem van de menselijke geest als angst van angst - waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het bestaan van verkrachting in de wereld en de menselijke samenleving te negeren omdat ik niet geconfronteerd wil worden met de angsten die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf - en dat ik mezelf daarin heb toegestaan het bestaan van verkrachting toe te staan te bestaan in deze wereld en realiteit door het probleem te negeren in de plaats van er verantwoordelijkheid voor te nemen

ik besef en realiseer mij dat elk individu in de samenleving bestaat in en als de menselijke geest als een voorgeprogrammeerd systeem waarin mensen angst hebben van angst - en daardoor maatschappelijke problemen zoals verkrachting collectief negeren en bagataliseren omdat we niet geconfronteerd willen worden met onze persoonlijke angst van sociale uitsluiting die we verbonden hebben met 'verkrachting' - als hoe 'de verkrachter' in onze samenleving behandeld wordt --- en dat we in deze houding het probleem enkel versterken en in stand houden door niet in te zien dat we zelf creëren waar we angst van hebben door niet direct te onderzoeken hoe en waarom verkrachting bestaat, en het individu te ondersteunen in een herstellings-proces tot een waardig bestaan en een proces van zelf verandering, maar door 'verkrachters' te stigmatiseren vanuit onze persoonlijke angst om zelf gestigmatiseerd te worden

wanneer en als ik angst zie opkomen in mezelf als reactie op het woord verkrachting - dan stop ik en ik adem --- en ik realiseer mij dat die angst een voorgeprogrammeerde ervaring is van persoonlijke overleving --- waarin ik mijn verantwoordelijkheid tegenover deze wereld abdiceer door de problemen van mij weg te duwen en te negeren uit angst, in de plaats van de problemen te onderzoeken om te komen tot werkbare oplossingen en in te zien dat als elk mens zou bestaan op deze voorgeprogrammeerde manier in en als het negeren van problemen uit angst, dat de problemen in de samenleving enkel erger zullen worden omdat niemand werkelijk geinteresseerd is om te werken aan oplossingen omdat niemand werkelijk wil kijken naar de problemen

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf niet te laten sturen en bepalen door angst wanneer ik kijk naar deze wereld en naar problemen die bestaan in deze wereld - omdat ik besef dat angst altijd een persoonlijke ervaring is die in de weg staat van het begrijpen van mezelf en van de realiteit die hier bestaat als mezelf, en dat als ik mezelf laat sturen/bepalen door die angst, dat ik altijd consequenties zal creëren voor mezelf en voor de samenleving/wereld als geheel

ik stel mezelf tot doel om steeds door de angst te duwen wanneer ik kijk naar een bepaald probleem in de wereld - omdat ik besef en inzie dat het angst is dat er altijd voor gezorgd heeft dat mensen in de menselijke samenleving nooit werkelijk de problemen in de samenleving hebben onderzocht tot in de kern en dus nooit in staat zijn geweest om werkbare oplossingen te ontwikkelen die het beste zijn voor iedereen  --- en dat de wereld en realiteit die hier en nu bestaat een product en resultaat is van hoe de mens zichzelf doorheen het menselijk bestaan heeft laten besturen en leiden door de ervaring/reactie van ANGST

Dag 322: Kan De Mens zich Beschaafd Noemen als Verkrachting bestaat? - Dossier verkrachting in België

Dit is een verderzetting van "Dag 321: Zijn we allemaal verantwoordelijk voor Verkrachting? - Dossier Verkrachting in België"


We zijn nu al een tijdje aan het kijken naar de problematiek van 'verkrachting' in deze blog-series, met name 'verkrachting in België'. Waarom is dat zo? De kern van deze 'verkrachtings-blogs' en de kern oorzaak van 'verkrachting', is een bepaalde 'paranoia' die zich afspeelt in de menselijke geest. Wat we gedaan hebben in de voorgaande blogs, is verschillende aspecten bekeken die bijdragen tot het vormgeven en in stand houden van zo'n paranoide gedachtengang die kan leiden tot het uitvoeren van de fysieke daad van verkrachting.

Dimensies die we hebben bekeken die bijdragen tot het in stand houden van verkrachting in onze samenleving, zijn bijvoorbeeld:

• De manier waarop de Media berichtgeeft over Verkrachting
• De manier waarop ons Rechtsysteem omgaat met zaken van Verkrachting
• De manier waarop wij, de samenleving kijken naar Verkrachting, als een Individueel in de plaats van een maatschappelijk probleem
• de Manier waarop onze samenleving gebaseerd is op Freudiaanse principes van Onderdrukking en Controle in de plaats van Openheid, communicatie en Gezond Verstand 
• de Manier waarop in Pornografie vaak beelden getoond worden van het Misbruiken en Verkrachten van Vrouwen opzettelijk om in te spelen op geheime verlangens van De Man --- en hoe die Pornografie vrijlijk beschikbaar is op het internet en daardoor een viriele voedingsbodem vormt  voor het vormen van seksuele verslavingen in de Mens die deze beelden gebruikt om een Opwinding te ervaren 
  

In termen van wat bijdraagt tot het creëren en manifesteren van een 'ingesteldheid', een 'mentale ingesteldheid' die een mens motiveert om een ander te verkrachten - hebben we Pornografie al onderzocht, die, door het tonen van beelden waarin de man de vrouw misbruikt en mishandelt in functie van seksueel genot, kinderen en volwassenen die in contact komen met deze beelden, de idee verschaft dat 'Seks' gelijk staat aan 'de Mishandeling van de Vrouw' en 'de onderdrukking van de vrouw' en 'het domineren van de vrouw' --- waar Verkrachting dan een uiteindelijke Fysieke uitdrukking van is.

Ook hebben we onderzocht hoe de Seksuele Theoriëen van Freud, waarin Freud oppert voor een onderdrukking en 'controle' van de 'seksuele driften' in en van de mens om zogezegd een 'gezonde samenleving' te creëren, bijdragen tot een samenleving waarin kinderen en volwassenen geen blijf weten met hun 'seksuele driften', en dan uiteindelijk geheime innerlijke fantasie-werelden gaan creëren waarin 'alles kan en alles mag', zonder dat mensen zelfs begrijpen waarom ze bijvoorbeeld verlangen om een vrouw te mishandelen, misbruiken en onderdrukken - omdat onze samenleving en menselijke interactie gebaseerd is op het onderdrukken van die 'driften' en bijgevolg de mens niet kan en wil ondersteunen of begeleiden in het begrijpen en ontcijferen van en verantwoordelijkheid nemen voor de innerlijke realiteit -  tot het te laat is en er iemand verkracht wordt en we gedwongen worden om  psychologische begleiding te overwegen voor dit individu.


Ik bedoel, laten we even duidelijk zijn: Verkrachting is NIET OK. Verkrachting is NIET aanvaardbaar - zeker niet in een samenleving die beweert 'geëvolueerd' te zijn of 'beschaafd'. Zolang verkrachting bestaat in die zogezegde beschaafde samenleving - is het woord 'beschaving' absoluut betekenisloos. En je kan niet zomaar zeggen van 'ja, maar sommige mensen zijn beschaafd en andere mensen niet', omdat, die zogezegde 'beschaade mensen' deel uitmaken van dezelfde samenleving. 'Beschaving' in die 'sommige mensen' die toevallig niet participeren in verkrachting, wil dan zoveel zeggen als 'zichzelf opsluiten en afsluiten van de rest van de wereld in een individuele bubbel van superioriteit' en zichzelf niet willen aanvaarden als deel en product van DEZE realiteit, waarin 'verkrachting' en dus 'onbeschaafdheid' wel degelijk bestaat.

Als dit is hoe we 'beschaafdheid' definiëren, als een 'elite eigenschap', een 'privilege' dat enkel weggelegd is voor een aantal mensen, die zichzelf, in al hun 'superieure beschaafdheid' boven al de rest plaatsen, is het geen wonder dat we in een 'onbeschaafde' samenleving bestaan, omdat die 'beschaafde' mensen met hun 'intellectuele' en 'morele' superioriteit geen verantwoordelijkheid nemen voor de wereld/samenleving waarin ze bestaan. Terwijl zij het net zijn die de verantwoordelijkheid hebben om de rest van de wereld te ondersteunen en te onderwijzen, en dus die 'beschaving' te verspreiden, omdat dat het beste is voor allen. Het feit dat dit niet gebeurt, en dat de 'beschaafden' onder ons, zich eerder gaan afscheiden in een individuele innerlijke fantasie-wereld van intellectuele superioriteit, toont aan dat deze vorm van 'beschaving' niet het beste is voor allen en dus niet geldig is - en dus een leugen is.

Deze vorm van 'beschaafdheid' dient immers enkel het ego van het individu, en staat daarin gelijk aan de verkrachter - die gewoon een andere vorm van superioriteit toepast, als die van het fysiek domineren en misbruiken van de vrouw. Maar het is allemaal één pot nat, waarin niemand verantwoordelijkheid neemt voor wat er gebeurt in onze leefomgeving.

'Beschaafdheid' en 'Beschaving' kan enkel echt zijn - wanneer er sprake is van het nemen van verantwoordelijkheid voor de mensheid en voor de wereld --- wanneer die 'beschaafdheid' een echte, levende fysieke uitdrukking is die gezien kan worden door allen als een levend bewijs en toegepast inzicht dat dit het beste is voor het bestaan op aarde. Zolang de 'beschaafde mensen' in de samenleving, de 'intellectuelen' die zichzelf boven andere mensen gaan plaatsen omdat ze geloven van 'ik zou nooit iemand verkrachten, dus ik ben beter dan en verkrachter', die 'beschaafdheid' niet uitdrukken als een levende statement van 'wie zij zijn', door bijvoorbeeld verantwoordelijkheid te nemen voor de hele samenleving en ervoor zorgen dat elk mens in deze wereld op hetzelfde 'niveau' van beschaafdheid komt te staan, door zich te verschuilen achter hun angsten van 'andere mensen' --- is die 'beschaafdheid' enkel een woord dat in de geest bestaat en geen realiteit.


Onderzoek de Equal Life Foundation, die staat voor het Vormgeven van een Samenleving en een Individu die 'Beschaafdheid' toepast als een werkelijke realiteit die echt is voor elk levend wezen - en onderzoek een Basis Inkomen Garantie die een stabiele economische situatie garandeert voor elk individu, en een platform biedt voor persoonlijke groei en ontwikkeling van het individu en de samenleving als geheel.

Dag 321: Zijn we allemaal verantwoordelijk voor Verkrachting? - Dossier Verkrachting in België

Dit is een verderzetting van "Dag 320: Het probleem van Intellectuele Eigendomsrechten op Maatschappelijke Problemen - Dossier Verkrachting in België" en we gaan verder op volgende paragraaf:

Om dit in de context van het maatschappelijke probleem van 'verkrachting' te plaatsen en waarom er maar geen werkbare oplossingen gevonden worden of zelfs praktisch toepasbare verklaringen gevonden worden voor het bestaan van 'verkrachting' --- is omdat er naar het probleem gekeken wordt vanuit het ego als persoonlijke reacties en meningen, waarin elk individu een 'intellectueel eigendom' heeft in en van het probleem. Dit 'intellectueel eigendom' als de gepersonaliseerde mening en reactie van het individu op het probleem en hun persoonlijke belangen in relatie tot het probleem, maakt mensen blind voor de realiteit van het probleem --- en zorgt er enkel voor dat mensen alleen maar geïnteresseerd zijn in het oplossen van problemen waar zij persoonlijke belangen bij hebben, en zelfs daarin enkel aspecten van die problemen zullen overwegen waar zij zich persoonlijk betrokken bij voelen.


Wat wil ik nu eigenlijk zeggen met 'intellectueel eigendom' wanneer ik zeg dat wanneer mensen in de samenleving kijken naar problemen of bepaalde problemen willen oplossen, die problemen benaderen vanuit een 'intellectueel eigendomsrecht'? Is dat, elk persoon wel een persoonlijke reactie, gevoel, emotie en mening zal hebben over het probleem, een 'persoonlijk perspectief' en 'persoonlijke visie' op het probleem. Bij het maatschappelijk probleem van verkrachting is dat bijvoorbeeld het slachtoffer die zich angstig/kwaad/... voelt in relatie tot wat er gebeurt is en tot verschillende aspecten die meespeelden in de situatie, zoals beschuldiging tegenover de dader, gepaard met allerhande gedachten in verband met 'wie hij is' en 'waarom hij het deed' en 'wat er met hem zou moeten gebeuren', die altijd emotioneel getint zijn. Dan heb je de dokters/psychologen die hun persoonlijke visie vormen over de situatie, die getint is door hun persoonlijk verlangen om iets te zeggen te kunnen hebben over zo'n dingen die gebeuren in de samenleving zodat ze zich speciaal en belangrijk kunnen voelen. Dan heb je de ouders van het slachtoffer die hun eigen reacties en meningen hebben over de verschillende aspecten die bijdroegen tot wat er gebeurt is met hun dochter. En dan heb je nog de samenleving waarin elk mens die een bericht over verkrachting leest in de krant of hoort op het nieuws, zijn eigen persoonlijke mening en reactie heeft op de situatie. Dan is er ook nog de dader die op zijn manier kijkt naar het slachtoffer, naar wat er gebeurt is en naar zichzelf.

Zo 'eigent' elk individu zich het probleem toe in en als persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht' --- waarin elk individu zichzelf gelijk geeft in 'MIJN mening/visie' en 'MIJN reactie'. En dit is een gevolg van het feit dat geen enkel mens geeft om wat het beste is voor IEDEREEN, voor de hele samenleving. Geen enkel mens bekijkt zichzelf en de situatie als een deel van een groter geheel, als een consequentie van een groter achterliggende problematiek - waarin iedereen van het slachtoffer tot de dader, de psychologen, dokters, ouders, het gerecht, de media, de politiek, de economie, de advocaten en ieder ander individu in de samenleving en de wereld deel uitmaakt van die grotere problematiek die de 'voedingsbodem' is van het fenomeen 'verkrachting' (om maar een voorbeeld te geven van de problemen die in onze samenleving bestaan). Ieder mens draagt zijn steentje bij tot al wat er bestaat in onze wereld, door wat wij elk individueel toestaan te bestaan op kleine en grote schaal.

Het probleem hierin is dat geen van ons zich daarvan bewust is, we beseffen niet hoe we zelf als individu bijdragen tot het grotere geheel en tot elk klein probleem dat de kop opsteekt in dat geheel - omdat we allemaal kijken naar de wereld om ons heen vanuit ons persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht', en daarin enkel zien wat we willen zien als onze eigen reacties, gevoelens, gedachten, meningen, opinies en geloofsovertuigingen. En, omdat we ons niet bewust zijn van onze impliciete en expliciete invloed op het groter geheel van 'de wereld' en 'de samenleving', kunnen we zogezegd onze handen schoon wassen en onze verantwoordelijkheid ontkennen tegenover wat we zien in de wereld --- hetgeen ons dan weer een excuus biedt om te geloven dat we 'gelijk hebben' in onze persoonlijke mening over wat we zien in die wereld/samenleving, terwijl we als het ware langs de zijlijn staan te kijken naar al wat er gebeurt als een passieve aanwezige, alsof we niet werkelijk aanwezig of betrokken zijn bij wat we zien als 'het leven op aarde' - alsof we niet werkelijk HIER zijn en bestaan.

Hierin vormt zich fascinerend genoeg een 'vicieuze cyclus', waarin het net onze meningen zijn, en dus onze 'passieve aanwezigheid' en 'onbetrokken houding' tegenover wat we zien in onze wereld, die de oorzaak vormt van de consequenties die plaatsvinden, van de conflicten die de kop opsteken. Ik bedoel, waarom is het dat geweld, oorlog, mishandeling en misbruik bestaat als al de vormen van conflict die in onze wereld bestaan? Omdat elk mens zijn eigen mening heeft, zijn eigen persoonlijke levensstijl, overtuigingen, ideëen, moralistische principes, gedachten en reacties - en dan gaat dat natuurlijk beginnen botsen.

We kunnen hieruit dus al concluderen dat 'verkrachting' een vorm van 'conflict' is die een consequentie is van de 'verschillen' die mensen zich opzettelijk toeëigenen en van hoe mensen zich opzettelijk afscheiden van een ander in en als hun persoonlijk 'intellectueel eigendomsrecht', met andere woorden 'de Geest', de Gedachten, de 'Min(e)-d'. En dat, de reden waarom dingen zoals verkrachting, dat toch wel een indicator is van een ongezonde ingesteldheid en een zeer zware afwijking in de interne realiteit van de mens in relatie tot zijn omgeving, niet aangepakt worden en opgelost worden, is omdat mensen hun 'intellectueel eigendomsrecht' niet willen opgeven, mensen verkiezen het ego boven gezond verstand en wat het beste is voor Allen. Mensen verkiezen oorlog boven vrede omdat het is in het conflict met onze omgeving dat wij ons de 'winnaar' kunnen voelen, dat we ons speciaal en belangrijk en 'beter dan' kunnen voelen. En dat geld niet enkel voor de dader, ook het slachtoffer en elke andere betrokken partijen gebruiken hun persoonlijke reacties als gedachten, gevoelens en emoties als een excuus om zich belangrijk te voelen en om niet te kijken naar de situatie op een manier die gericht is op waarachtig oplossingsgericht redeneren/handelen.

Doen wat het beste is voor allen vereist immers dat we onze persoonlijke belangen aan de kant schuiven en de wereld op de eerste plaats zetten in onszelf.

Onderzoek de Equal Life Foundation die de mens uitdaagt om op te staan als een wezen van integriteit die kan bewijzen dat hij in staat is om te geven om een ander in eenheid en gelijkheid met zichzelf - en Onderzoek een Basis Inkomen Garantie  als een systeem van Economische Stabiliteit voor elk individu, dat de oplossing is om vele conflicten tussen mensen de wereld uit te helpen.

Dag 320: Het probleem van Intellectuele Eigendomsrechten op Maatschappelijke Problemen - Dossier Verkrachting in België

Dit is een verderzetting van "Dag 319: Hoe zijn meningen een gevolg van een Dysfunctioneel Media-Instituut? - Dossier Verkrachting in België"- en we gaan verder op volgende paragraaf:


Het feit dat er dus onbegrip en verontwaardiging bestaat in de mens als een reactie en mening over het fenomeen 'verkrachting' waar we over lezen in de krant en horen en zien op het Nieuws, toont aan dat de mens onvoldoende onderwezen is over hoe onze realiteit en wijzelf als deel van die realiteit functioneert. Het feit dat de mens meer waarde hecht aan persoonlijke meningen en emotionele reacties dan aan de wetenschappelijke verklaarbaarheid van bepaalde problemen die zich voordoen in onze samenleving toont aan dat de mens zelfs volledig onwetend en 'naïef' is --- om niet te zeggen 'dom' en 'stompzinnig'.


Begrijp goed, te zeggen dat de mens in een staat van 'stompzinnigheid', 'naïviteit', 'onwetendheid' en 'domheid' verkeerd is geen verwijt, beschuldiging of beoordeling - het is een conclusie die eenieder zich kan vormen door de realiteit te observeren en gezond verstand toe te passen.

Er zijn zij, de zogezegde 'intellectuelen' onder ons, die de mensheid dit wel verwijten en die de mens wel gaan categoriseren en beoordelen als 'dom', maar enkel om zichzelf superieur te kunnen wanen --- maar als je dan werkelijk gaat onderzoeken naar deze 'intellectuele persoonlijkheid', dan merk je snel dat deze individuen, net als de rest van ons, geen benul hebben van hoe onze realiteit echt functioneert als geheel omdat ze zichzelf de titel van 'intellectueel' hebben aangemeten op basis van allerhande diploma's die ze hebben verworven, boeken die ze hebben gelezen, dingen die ze 'kennen' en 'weten' - hetgeen ze dan nu gebruiken enkel en alleen in functie van hun ego als hun persoonlijk verlangen om zich superieur te kunnen voelen over al de andere mensen in de samenleving die zogezegd 'dommer' zijn dan hen.

Maar, ze hebben zich op geen enkele manier ooit in de schoenen verplaatst van de 'andere mensen' in de samenleving, ze hebben met andere woorden geen enkel inzicht in het hoe en waarom van die zogezegde 'domheid' die ze zien in andere mensen - hetgeen hen net zo 'dom' maakt, als niet 'dommer'. De 'Intellectuele persoonlijkheid' zal zich immers blindstaren op de eigen schijnbare superioriteit en zal allerlei meningen, kennis en informatie gaan verkondigen vanuit die zelf-toegeëigende superioriteit en het geloof dat ze 'het beter weten dan alle anderen', en zullen bijgevolg, omdat ze werkelijk inzicht in de dynamiek van de menselijke geest en de voorspelbare programma's die zich onder het oppervalk afspelen ontbreken, enkel bijdragen aan het creëen van consequenties in en als de samenleving.

Dit fenomeen kan je zelf gadeslaan wanneer je de politiek observeert: zoveel slimme, 'intelligente' en 'intellectuele' mensen, zoveel begaafde en 'geleerde' individuen, maar geen enkele functionele oplossing die het beste is voor de hele samenleving. Het ego is immers niet geïnteresseerd om zich te verplaatsen in de schoenen van een ander en te doen wat het beste is voor elk individu in en als gelijke waardering en consideratie - en het zal bijgevolg ook nooit in staat zijn om zijn beslissingen te baseren op inzicht in het geheel van gevolgen en consequenties van die beslissingen.

Om eender welk probleem op te lossen, moet elk deeltje, elk aspect, elk facet van het probleem mee in de vergelijking betrokken worden --- als je deeltjes eruit laat omdat je geen zin hebt om ze te betrekken, omdat ze je niet interesseren, omdat je persoonlijk niet waardevolg genoeg vindt of omdat ze volgens jouw mening geen invloed hebben op het geheel, dan is die oplossing gebaseerd op vooringenomenheid, bevooroordeeldheid en dus foutieve redenering en kan onmogelijk een resultaat produceren dat werkbaar en houdbaar is voor alle betrokken partijen. Het gevolg daarvan is dat, als de 'oplossing' niet het beste is voor ALLE betrokken partijen, dan is ze ook niet het beste voor de andere partijen, omdat de delen/partijen die niet in de oplossing betrokken werden een invloed blijven uitspelen op het geheel en uiteindelijk consequenties zullen creëren waar iedereen van zal afzien.

Om dit in de context van het maatschappelijke probleem van 'verkrachting' te plaatsen en waarom er maar geen werkbare oplossingen gevonden worden of zelfs praktisch toepasbare verklaringen gevonden worden voor het bestaan van 'verkrachting' --- is omdat er naar het probleem gekeken wordt vanuit het ego als persoonlijke reacties en meningen, waarin elk individu een 'intellectueel eigendom' heeft in en van het probleem. Dit 'intellectueel eigendom' als de gepersonaliseerde mening en reactie van het individu op het probleem en hun persoonlijke belangen in relatie tot het probleem, maakt mensen blind voor de realiteit van het probleem --- en zorgt er enkel voor dat mensen alleen maar geïnteresseerd zijn in het oplossen van problemen waar zij persoonlijke belangen bij hebben, en zelfs daarin enkel aspecten van die problemen zullen overwegen waar zij zich persoonlijk betrokken bij voelen.

Niemand die nederig genoeg is om te kijken naar het geheel, om elk facet/aspect/dimensie van het probleem evenveel en evenwaardige aandacht en overweging te schenken om te komen tot een holistische oplossing.

Het is dus ten gevolge van onze aanpak van maatschappelijke problemen zoals verkrachting vanuit de 'intellectuele persoonlijkheid' dat problemen niet opgelost geraken.

Onderzoek de Equal Life Foundation die staat voor een holistische benadering en aanpak van maatschappelijke problemen - en een Basis Inkomen Garantie als een platform van economische stabiliteit voor ieder individu, hetgeen op zich al zal zorgen voor een vermindering van heel wat maatschappelijke problemen die wij tot op dit punt zijn gaan aanvaarden als een 'normaal' deel van onze menselijke samenleving.

Dag 319: Hoe zijn meningen een gevolg van een Dysfunctioneel Media-Instituut? - Dossier Verkrachting in België

Dit is een verderzetting van "Dag 318:Hoe draagt onze Media bij tot Maatschappelijke Problemen? - Dossier Verkrachting in België" en we gaan verder vanuit volgende paragraaf:

Je kan zelfs stellen dat de media in zijn huidige vorm bijdraagt tot het in stand houden van de problemen door enkel REACTIES uit te lokken bij de luisteraar/kijker/lezer op de feiten, statistieken en bericht-gevingen --- reacties die altijd afkomstig zijn vanuit het ego van de mens als persoonlijke meningen, opinies, gedachten en geloofsystemen -- en daardoor het individu in een staat te brengen van het passief aanvaarden van de samenleving en de problemen in die samenleving 'zoals het is', door het individu niet bij te brengen over het werkelijke hoe en waarom van de samenleving, van het economische systeem en van hoe ons economische systeem tot veel consequenties leidt door niet te bestaan op een manier die het beste is voor al het leven op aarde.


Wat eigenaardig is aan de mening van mensen over bijvoorbeeld 'verkrachting', wanneer er weer een verhaal verschijnt in de media, en waar mensen doorgaans niet bij stilstaan, is dat we bijvoorbeeld zullen denken en uiten dat 'verkrachting erg en slecht is', we zullen reageren op de verhalen die we lezen met verontwaardiging, woede en, als je een vrouw bent, met angst. We zullen zelfs stellingen uiten zoals 'ze zouden zo'n mensen hun geslachtsdeel moeten afhakken' of 'ze zouden hen harder moeten straffen' of 'ik begrijp niet hoe iemand zoiets kan doen' of 'onbegrijpelijk hoe sommige mannen zo weinig respect hebben voor vrouwen', etcetera. En al deze stellingen die we ongetwijfeld allemaal al weleens gehoord hebben wanneer er in een conversatie verwezen wordt over verhalen die we gelezen, gehoord of gezien hebben in 'het Nieuws', komen vanuit een emotionele toestand, een emotionele reactie op die verhalen --- waarin dan een MENING gevormd werd over het verhaal en over de betrokken individuen/personages in het verhaal. Maar die 'mening', is altijd persoonlijk en is nooit gebaseerd op een werkelijk inzicht in de situatie, in het hoe en waarom van het fenomeen 'verkrachting'. Die mening beperkt zich tot de individuele reactie en ervaring van het individu die het verhaal leest.

We lijken te vergeten dat er maar één realiteit bestaat, er is maar één echte realiteit die HIER bestaat en die ons allen bindt in en als specifieke wetmatigdheden, zoals al de wetten van de fysica, de chemische bouwstenen en relaties van de natuur en het menselijk lichaam en de menselijke geest. Deze ene realiteit die hetzelfde is voor elk van ons is bijgevolg voorspelbaar, kan onderzocht worden en verklaard worden en begrijpelijk gemaakt worden voor elk individu. Over die ene realiteit kan er geen discussie zijn, geen conflict, onenigheid of misverstand, want, het is nu eenmaal wat het is als een voorspelbaar programma --- ik bedoel, dit principe werd al wijd en breed aangetoond door onze wetenschap.

Het feit dat er dus onbegrip en verontwaardiging bestaat in de mens als een reactie en mening over het fenomeen 'verkrachting' waar we over lezen in de krant en horen en zien op het Nieuws, toont aan dat de mens onvoldoende onderwezen is over hoe onze realiteit en wijzelf als deel van die realiteit functioneert. Het feit dat de mens meer waarde hecht aan persoonlijke meningen en emotionele reacties dan aan de wetenschappelijke verklaarbaarheid van bepaalde problemen die zich voordoen in onze samenleving toont aan dat de mens zelfs volledig onwetend en 'naïef' is --- om niet te zeggen 'dom' en 'stompzinnig'.

En de consequentie van deze 'naïviteit' en 'onwetendheid' is dat problemen zoals bijvoorbeeld 'verkrachting' niet opgelost geraken, ondanks al de organisaties en 'goede doelen' die opgericht worden, al het geld dat ingezameld wordt, al de verhalen over verkrachting die media-aandacht krijgen, al de witte marsen en feministische protesten. Omdat, zolang het inzicht in en begrip van hoe deze fysieke realiteit en de menselijke geest functioneert, als een voorspelbaar programma, ontbreekt in de mens, kan men geen waarachtig begrip hebben van het probleem, hoe het probleem in elkaar zit, waar het vandaan komt, wat de factoren zijn die ertoe bijdragen --- en kan men uiteraard bijgevolg ook niet in staat zijn om een oplossing te ontwerpen voor het probleem. Al wat we uiteindelijk hebben zijn beschuldigingen en verwijten aan het adres van de dader, die een personage geworden is in ons 'verhaal' dat volledig gebaseerd is op en getint is door onze persoonlijke emotionele reacties op en meningen over dat verhaal/de situatie.

De vraag is dus: Willen we wel tot oplossingen komen? Of zijn we meer geïnteresseerd in het in stand houden van en ons wentelen in onze emotionele reacties, omdat we onszelf daarin op de één of andere manier speciaal en belangrijk kunnen voelen? Misschien willen we ons verontwaardigd en kwaad voelen, en negeren we daardoor opzettelijk de voorspelbare REALITEIT van de situatie waar we ons kwaad en verontwaardigd over voelen. Want, die REALITEIT volgt altijd een programma, zoals ooraak en gevolg, begin en einde, actie en reactie --- net zoals al wat hier in onze wereld op dit moment bestaat het gevolg en de consequentie is van een cumulatief en opbouwend proces van acties en reacties doorheen de geschiedenis. En dus, als we onze geschiedenis niet volledig begrijpen en dus niet absoluut begrijpen waarom en hoe we tot op dit punt gekomen zijn, waarom en hoe het is dat bepaalde fenomenen, zoals bijvoorbeeld verkrachting, bestaan in onze samenleving en in de geest van mensen, is het maar vanzelfsprekend dat we niet weten wat aan te vangen met problemen die zich voordoen in onze wereld en samenleving.

Dit doet zich niet enkel voor op collectief vlak maar ook op individueel/persoonlijk vlak --- kennen we onze eigen geschiedenis? Weten we hoe we zelf in elkaar zitten - hoe we precies ontwikkeld en gegroeid zijn tot het individu en 'de persoonlijkheid' die we nu zijn? Waar komen onze gedachten en gevoelens en emoties vandaan? Hoe hebben bepaalde fysieke condities en ziektes zich ontwikkeld in ons lichaam en onze geest? Welke ervaringen, herinneringen en situaties hebben bijgedragen tot het bewerkstelligen en vormgeven van een welbepaalde ingesteldheid in en als onze geest? We zullen misschien verrast zijn te beseffen hoe weinig we onszelf kennen, hoe weinig inzicht we hebben in het hoe en waarom van onszelf --- en zo is het ook op maatschappelijk vlak. We hebben geen inzicht in onze geschiedenis, in het reactief en cumulatief proces van consequenties doorheen ons collectief verleden, en dus hebben we geen inzicht in hoe en waarom bepaalde conflicten en problemen bestaan in onze wereld.... en dus vinden we maar geen oplossingen. We blijven enkel rondjes lopen in onze emotionele reacties, beschuldigingen en verwijten.

Als we werkelijk geïnteresseerd zijn om problemen zoals verkrachting aan te pakken en voor eens en voor altijd op te lossen - dan zullen we ervoor moeten zorgen dat maatschappelijke instellingen zoals 'de media' hun doel dienen als het onderwijzen van de mens in de samenleving om een welgevormd en holistisch beeld te krijgen van zijn omgeving, zodat elk mens in de samenleving een zicht kan krijgen op hoe specifieke problemen zich ontwikkelen - waardoor er kan beginnen gewerkt worden aan preventie van problemen, in de plaats van reactie op problemen.

Onderzoek de Equal Life Foundation en de Basis Inkomen Garantie - die staat voor een maatschappelijke oplossing en het creëren van een economisch platform van maatschappelijke stabiliteit dat de mens de kans geeft om bepaalde instituties zoals de media te herbekijken, hervormen en herdefinieren op een manier die onze samenleving en onszelf als individu ondersteunt op de best mogelijke manier tot het praktisch vormgeven van een gezonde samenleving.




DIP Lite - Gratis Online Cursus in Zelf-Ondersteuning voor Beginners
DIP PRO - Een Desteni Cursus voor zij die Klaar zijn om de Reis van hun Leven te Maken
desteni.org - Doe mee in Discussies op het Forum en/of Onderzoek het Desteni Materiaal
eqafe.com - Investeer in de Verscheidene Interviews Als Ondersteuning in je Reis naar Zelf-Perfectie
equalmoney.org - Leer Over een GelijkGeld Systeem en Stem op de Doelen en Principes
Equal Life Foundation - Facebook Stream met de Dagelijkse Realiteit en Oplossingen
Creations Journey To Life 7 Year Process Blogs
Heavens Journey To Life 7 Year Process Blogs

Dag 318:Hoe draagt onze Media bij tot Maatschappelijke Problemen? - Dossier Verkrachting in België

Dit is een vervolg van "Dag 317: Waarom is ons Rechtssysteem niet Oplossingsgericht - Dossier Verkrachting in België" - en we gaan verder vanuit volgende paragraaf:

In de volgende blog zullen we de rol van de media bekijken, onderzoeken en bespreken in het beïnvloeden en aansturen van het menselijk denken en reageren op bepaalde gebeurtenissen door bijvoorbeeld veel meer opzettelijk in te spelen op de emotionele en gevoelens-reacties van de mens en zeer weinig wetenschappelijk onderbouwde perspectieven te bieden op het hoe, wat en waarom van gebeurtenissen die plaatsvinden in onze samenleving --- en wat daar bijgevolg de consequenties van zijn in onze samenleving en in hoe wij als samenleving met problemen, zoals bijvoorbeeld seksuele delinquentie, omgaan.


Wanneer we kijken naar de rol van de media in het fenomeen 'criminaliteit' in onze samenleving, en meer specifiek gerelateerd aan het onderwerp in de voorgaande blogs, seksuele delinquentie, kunnen we vaststellen dat de media, als 'het Nieuws', enkel functioneert als een mechanisme van verslaggeving. Het is alsof we kunnen zien precies hoe diep we in de shit zitten en precies hoe dysfunctioneel onze samenleving en menselijke relaties zijn, terwijl we onszelf langzaam maar zeker tenonder zien gaan als de Titanic.

En al wat wij kunnen doen wanneer we het nieuws zien, horen of lezen, is onze schouders ophalen en zuchten 'tja, het is allemaal wel erg, ja, maar wat kan ik daar nu aan doen?'. De media, het nieuws, de verslaggeving brengt ons in een staat van aanvaardde hulpeloosheid en machteloosheid terwijl we onze eigen leefomgeving, wereld en samenleving zien zieker en zieker worden - door enkel te berichten over al wat er misloopt, al de criminele activiteiten en problemen die de kop opsteken, zonder op welke manier dan ook verslag te geven over het hoe of waarom van die problemen.

Neem verkrachting en seksuele delinquentie bijvoorbeeld, wat de media weergeeft zijn al de statistieken, al de cijfers van verkrachting in België/Vlaanderen - 50 per week! - al de verhalen van meisjes en vrouwen die verkracht geweest zijn. Maar met welk doel kan je wel vragen? Wat deze verslaggeving uitlokt bij de kijker/lezer/luisteraar is een REACTIE, van bijvoorbeeld verontwaardiging, woede en angst, maar vooral van moedeloosheid, verslagenheid en hulpeloosheid die gepaard gaat met de gedachte van 'ik ben maar een mens', 'wat weet ik nu over hoe ik deze problemen kan oplossen?!'.

Want, ja, verkrachting is 'erg' en 'slecht' en 'verschrikkelijk' en, ja, geen enkele vrouw/meisje zou zoiets moeten doorstaan. Maar, als het erop aankomt, wat weten we eigenlijk over het fenomeen 'verkrachting'? Waarom bestaat zoiets? Wat kunnen we eraan doen? Wat vertelt het feit dat verkrachting voorkomt in onze samenleving over onze samenleving en over onszelf als individuen/participanten in die samenleving? Deze vragen worden niet gesteld noch beantwoord in de media, en dat zijn net de meest pertinente en drukkende vragen die elke gezonde samenleving en individu zich zou moeten stellen.

Waarom is het dat wij onze media hebben aanvaard als een mechanisme dat enkel bijdraagt tot het creëren van een passieve, machteloze en hulpeloze samenleving/bevolking/individu - een individu/samenleving vol feiten, vol data, informatie, statistieken en kennis/wetenschap van zaken, maar zonder enig oplossingsgerichte ingesteldheid?

Waarom, met andere woorden, is het dat wij de media, dat in principe een vorm van 'onderwijs-instelling' is die de mens behoort te onderwijzen over de wereld waarin hij zich bevind en hoe hij zich kan ontplooien tot een betrokken en verantwoordelijke deelnemer in die wereld, hebben toegestaan een industrie te worden  die opzettelijk inspeelt op het ego in en van de mens, namelijk het verlangen van de mens om te REAGEREN op 'nieuws' in en als 'nieuws-GIERIGHEID', om daar winst uit te kunnen slaan --- net zoals bij elke andere industrietak het geval is?

Het wordt tijd dat we inzien, beseffen en begrijpen dat het soort media die wij toestaan in onze samenleving, bijdraagt tot het vormgeven van de samenleving waar wij ons in bevinden omdat het bijdraagt tot het vormgeven van onze ingesteldheid tegenover de wereld waar wij ons in bevinden. De media heeft hierdoor een inherente plicht te vervullen - het heeft de plicht om de problemen in de samenleving, zoals bijvoorbeeld 'verkrachting', niet enkel te kaarten, maar daarnaast ook wetenschappelijk onderzoek te verrichten en vragen te stellen naar het hoe en waarom van die problemen --- teneinde de problemen te kunnen oplossen en zodoende bij te dragen tot het vormgeven van een gezond functionerende samenleving.

Je kan zelfs stellen dat de media in zijn huidige vorm bijdraagt tot het in stand houden van de problemen door enkel REACTIES uit te lokken bij de luisteraar/kijker/lezer op de feiten, statistieken en bericht-gevingen --- reacties die altijd afkomstig zijn vanuit het ego van de mens als persoonlijke meningen, opinies, gedachten en geloofsystemen -- en daardoor het individu in een staat te brengen van het passief aanvaarden van de samenleving en de problemen in die samenleving 'zoals het is', door het individu niet bij te brengen over het werkelijke hoe en waarom van de samenleving, van het economische systeem en van hoe ons economische systeem tot veel consequenties leidt door niet te bestaan op een manier die het beste is voor al het leven op aarde.

De problemen die zich voordoen in onze leefwerend zijn immers allemaal, stuk voor stuk, gevolgen en consequenties van een groter probleem dat zich al sinds jaar en dag afspeelt in de menselijke samenleving - het economische stelsel en hoe mensen gedreven worden om vanuit persoonlijk winstbejag en overleving zonder verpinken een ander uit te buiten en te misbruiken. En het feit dat onze media dit inherente probleem, als de verziekte voedingsbodem waar onze samenleving op gebouwd is, niet aankaart en linkt aan alle andere problemen die de kop opsteken, bewijst dat de media niet het beste met ons voorheeft en dus niet bestaat op een manier die het beste is voor onszelf, onze samenleving en onze kinderen.

Onderzoek de Equal Life Foundation, waar we opperen voor een Basis Inkomen Garantie voor elk mens - dat de kans zal bieden voor de mens om zijn integriteit en eerlijkheid te herwinnen en om onze samenleving te herbekijken en herdefinieren en dingen zoals de Media te onderzoeken en hervormen, vanuit het besef en inzicht dat de media een belangrijke factor vormt in het vormgeven van de ingesteldheid van het individu en bijgevolg in het vormgeven van het soort samenleving waarin wij bestaan.