Dag 421: Waarom ziet de Geest Veiligheid in Wat eigenlijk Blinde Angst is?

Dit is een verderzetting van "Dag 420: Waarom Vrezen we het Ergste?"


Zelf Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf in mijn gedachten te hebben geprogrammeerd om steeds automatisch 'het ergste te vrezen' -- door, bij elke gebeurtenis of situatie die onverwachts gebeurt en waarin ik niet kan voorspellen wat er zal gebeuren, mezelf in mijn geest compleet te overspoelen tot verlammens toe met allerlei toekomstprojecties van 'wat als...' als mogelijke horror scenario's die zouden kunnen uitspelen volgens wat ik gezien heb in films of verhalen die ik gehoord heb van andere mensen - en de emotionele ervaring van angst en paniek

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een gevoel van 'veiligheid' en 'controle' en 'zekerheid' te hebben verbonden met de overspoelende verlammende ervaring van angst en paniek, verbonden met toekomstprojecties in mijn gedachten in verband met 'wat er allemaal zou kunnen mislopen' -- wanneer ik mij in een situatie bevindt die ik niet onmiddellijk kan voorspellen --- en daardoor steeds in zo een situatie mezelf te overspoelen met dat mechanisme van 'het ergste verwachten', zodat ik mij veiligh, zeker en 'in controle' kan voelen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de ervaring in mezelf van absolute verlammende verstening van angst en blinde paniek in en als mezelf te definieren in en als een gedachte dat ik veilig en verzekerd ben en controle heb over de situatie waar ik mij angstig over voel --- en daardoor opzettelijk die ervaring van verlammende en verstenende angst en paniek op te zoeken in een moment waarin ik geloof dat ik geen macht of controle heb over de situatie omdat ik niet kan voorspellen of cognitief begrijpen wat er aan het gebeuren is - zodat ik tegelijkertijd een gevoel kan ervaren in mezelf van zekerheid, veiligheid en controle

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd veiligheid, zekerheid en controle te projecteren in en als de geest als gedachten - en daardoor, wanneer en als ik dat gevoel van veiligheid, zekerheid en controle niet kan produceren op basis van gedachten waarin ik mijn omgeving/realiteit voorspel op basis van herkenbare, herhalende patronen --- al mijn angsten in mijn geest naar boven te halen in mijn gedachten, gebaseerd op de gedachte dat 'als ik denk aan al de dingen die er mogelijk zouden kunnen gebeuren, dan heb kan ik mijn omgeving voorspellen', zodat ik een gevoel van controle, veiligheid en zekerheid kan ervaren --- door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd veiligheid, zekerheid en controle te projecteren in en als gedachten - in de plaats van in te zien en te beseffen dat waar ik eigenlijk mee bezig ben wanneer ik mezelf in mijn geest overspoel met gedachten van angst en met een emotionele ervaring van angst en paniek, is dat ik mezelf in werkelijkheid een ervaring aan het geven ben van absolute onzekerheid, wanhoop, verlorenheid, onveiligheid en machteloosheid - en dat, omdat energie in de geest bestaat in en als polariteiten, die negatieve energie van onzekerheid, wanhoop, verlorenheid, onveiligheid en machteloosheid tegelijkertijd de positieve energie van controle, zekerheid en veiligheid zal produceren --- waarin die positieve ervaring de illusie creëert in mezelf van 'veiligheid, zekerheid en controle', waar ik mijn vertrouwen in plaats

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien en te begrijpen dat alles in de geest altijd het omgekeerde is van de realiteit - en dat dus de realiteit van het gevoel van veiligheid, zekerheid en controle dat ik heb verbonden met gedachten van angst van de toekomst --- is dat ik mij eigenlijk heel onveilig, onzeker en machteloos voel

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, zolang veiligheid, zekerheid en controle een 'gevoel' is in mijn geest - dat die veiligheid, zekerheid en controle in werkelijkheid het omgekeerde zijn van zichzelf --- omwille van hoe energie als emoties en gevoelens in de geest bestaan in en als polariteiten, waarin het positieve eigenlijk het negatieve is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd veiligheid, zekerheid en controle te definieren in en als de fysieke werkelijkheid die zich HIER bevindt in elk moment van ademhaling - als de stabiele realiteit van wat eigenlijk feitelijk HIER is --- als wat de gemanifesteerde zekerheid, veiligheid en controle is omdat de fysieke werkelijkheid steeds HIER is, onvoorwaardelijk --- waarin dus onzekerheid,  onveiligheid en machteloosheid niet kan bestaan omdat de fysieke werkelijkheid altijd een absolute zekerheid is --- en te beseffen dat als en wanneer ik vertrouw op de fysieke werkelijkheid als wat HIER bestaat in elk moment van ademhaling - dat ik mij nooit onzekerheid of onveilig of machteloos zal voelen omdat ik één en gelijk zal staan met de absolute gemanifesteerde zekerheid van de fysieke werkelijkheid


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd zekerheid, veiligheid en controle te definieren in en als en te projecteren op een 'toekomstbeeld' in mijn geest en de idee/gedachte dat ik kan 'voorspellen wat er zal gebeuren in  de toekomst' in mijn geest door middel van toekomstprojecties - en dat ik daarin mezelf heb toegestaan en geaccepteerd veiligheid, zekerheid en controle van mezelf af te scheiden door te geloven dat 'als ik de toekomst niet kan voorspellen, dan kan ik geen zekerheid, veiligheid en controle hebben/ervaren' en daardoor een inherente, constante ervaring van onveiligheid, onzekerheid en angst om de controle te verliezen te manifesteren in mezelf --- in de plaats van te beseffen, in te zien en te begrijpen dat als ik veiligheid, zekerheid en controle definieer in en als een specifiek 'gevoel' dat ik enkel kan ervaren op voorwaarde dat ik een specifiek 'toekomstbeeld' in mijn geest kan projecteren, dat die veiligheid, zekerheid en controle nooit echt kan zijn omdat het voorwaardelijk is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als en wanneer ik de geest toesta veiligheid, zekerheid en controle te definieren - dat ik dan mijn macht weggeef aan een systeem van energie, dat veiligheid, zekerheid en controle zal definieren in en als datgene wat het meeste energie zal producereN -- met andere woorden ANGST -- en dat dus mijn zogezegde 'veiligheid', 'zekerheid' en 'controle' als gedefinieerd door de geest, in werkelijkheid onzekerheid, onveiligheid en verlorenheid zal zijn als een constante ervaring van ANGST

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in de geest als een systeem van voorgeprogrammeerde kennis en informatie en energetische reacties --- in de plaats van te vertrouwen in/op mezelf in en als het fysieke lichaam en te staan/bestaan ALS de levende uitdrukking van veiligheid, zekerheid en controle in en als de simpliciteit en eenvoud van wie ik ben als HIER als het leven in en als mezelf


Wordt Vervolgd in Dag 422

Dag 212: Faalangst - Zelf Vergeving

In deze blog-post deel ik de Zelf-vergeving statements gerelateerd aan het onderwerp in "Dag 211: Faalangst - Probleem, Oplossing en Beloning"


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf in de toekomst te projecteren aan de start van een project door te verlangen naar erkenning voor het eindresultaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik mezelf daarin in een energetische polariteit plaats van verlangen en angst - en dat de consequentie van het verlangen naar erkenning voor het eindresultaat is dat ik angst zal hebben om te falen, en waarschijnlijk niet zal beginnen aan het project uit angst om te falen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat verlangen naar erkenning voor het resultaat/product van mijn daden een zelf-sabotage is - door angst om te falen te creëren in mezelf en door niet in te zien dat het 'resultaat' dat ik verwacht van mijn daden als hoe ik het inbeeld in mijn geest/verbeelding NOOIT overeenkomt met de fysieke werkelijkheid en dat het daarom onmogelijk is om het 'project' in mijn geest om te zetten in fysieke realiteit en om het resultaat dat ik in mijn verbeelding heb als wat ik 'wil bereiken', werkelijk te bereiken in de fysieke werkelijkheid - omdat de geest een gelimiteerd systeem is van kennis en informatie gebaseerd op herinneringen als een 'persoonlijke interpretatie van de realiteit die ik zie met mijn ogen en dus niet gebaseerd is op of rekening houdt met hoe de fysieke realiteit werkelijk functioneert -- waardoor ik als het ware 'gedoemd' ben om te 'falen' aangezien het 'resultaat' dat ik bereik in de fysieke realiteit nooit overeen zal of kan komen met het 'resultaat' dat ik wil bereiken in mijn geest

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te saboteren in het uitvoeren van een opdracht/project/taak door mezelf in de toekomst te projecteren in mijn geest en mij in te beelden hoe ik het project tot een einde zal brengen, in en als het verlangen om erkenning te krijgen voor 'het resultaat', en door niet in te zien dat ik daarin de 'angst om te falen' creëer waarin ik mezelf saboteer in het daadwerkelijk uitvoeren van het project in de fysieke werkelijkheid, omdat ik nooit heb beseft dat de 'realiteit' in mijn verbeelding niet de realiteit is die HIER is als de fysieke werkelijkheid/substantie - en dat het uitvoeren van het project in fysieke werkelijkheid zoals ik het in mijn verbeelding heb gedaan onmogelijk is en dus 'gedoemd' is om te 'falen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te denken 'ik kan dit niet' bij het begin van een project als een gedachte van angst om te falen in wat ik doe

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om kritiek te krijgen voor wat ik doe

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door mijn familie in en als het geloof dat ik erkenning moet krijgen van andere mensen voor wat ik doe om te overleven in deze wereld, en dat ik daarom mijn expressie moet onderdrukken door na te denken over 'wat andere mensen zouden goed vinden'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe mijn familie geen inzicht had in de consequenties van hun daden - en dat ze niet zagen hoe ze angst om te falen aan het programmeren waren in mij door een negatieve waarde te geven aan 'fouten maken' in en als 'kritiek krijgen' - waardoor ik uiteindelijk niet meer zou durven mezelf uitdrukken of zelf beslissingen maken uit angst om fouten te maken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de angst om fouten te maken te hebben gekopieerd van mijn familie door mezelf te definieren in en als de energetische polariteit van verlangen naar erkenning en angst om te falen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'falen' enkel in de geest bestaat in en als beoordelingen en in wezen niet echt is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'falen' te definieren in en als 'competitie', als de angst om negatief beoordeeld te worden door andere mensen en daarom afgewezen te worden en te 'verliezen' - in de plaats van 'falen' te definieren als 'zelf-oneerlijkheid', als het 'vallen' in energie in het proces van zelf-realisatie, en dat dus 'angst om te falen' op zich een 'falen' is, als het 'vallen in energie', in de plaats van mezelf te vertrouwen in en als zelf-eerlijkheid, en mezelf uit te drukken in het moment in en als zelf-eerlijkheid, en zo te staan/bestaan als het levende voorbeeld van wat het leven werkelijk is en zou moeten zijn, als dus NIET een competitie met 'winnaars' en 'verliezers', maar als een onvoorwaardelijke zelf expressie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als en wanneer ik angst heb om te falen, ik al 'gefaald' ben, door zelfs maar te overwegen om 'falen' toe te staan te bestaan in mezelf --- in de plaats van mezelf te vertrouwen in en als wie ik werkelijk ben als het leven zelf en in te zien dat er geen 'juist' of 'fout', 'goed' of 'slecht' is, er is enkel mezelf in en als zelf-eerlijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'angst om te falen' in wezen een excuus is om niet te groeien, leren, ontwikkelen en veranderen - door mezelf, in en als 'angst om te falen', te saboteren in het uitdrukken en dus leren kennen van mezelf --- door niet in te zien dat ik mezelf enkel kan ontwikkelen en dat ik enkel kan leren en groeien als en wanneer ik mezelf toesta mezelf onvoorwaardelijk uit te drukken in en als zelf eerlijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te saboteren in mijn leerproces, en in mijn proces van zelf-ontwikkeling, zelf-verandering en zelf-verbetering door mezelf te definieren in en als en te laten beinvloeden door angst om te falen als de angst om negatief beoordeeld en afgewezen/afgekeurd te worden door 'andere mensen' - in de plaats van in te zien dat, zolang ik mezelf definieer in en als een 'beeld' dat 'andere mensen' kunnen zien/beoordelen, ik mezelf 'gevangen' houdt in een gelimiteerde eendimensionele expressie van mezelf, en mezelf dus tegenhoudt in het werkelijk ontplooien, onwikkelen en ontdekken van mezelf als een interdimensioneel wezen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met angst om te falen en mezelf te laten beinvloeden door angst om te falen, door onmiddellijk te stoppen met wat ik doe, en te zoeken naar afleiding, als iets dat mij een 'goed gevoel' zal geven - in de plaats van te ademen door de angst en in te zien dat ik in en als die angst mezelf enkel aan het saboteren ben in mijn proces van zelf-verandering, zelf ontdekking en zelf-expressie door mezelf gelimiteerd te houden in mijn fysieke expressie - en daardoor in mijn geest te gaan, in en als verbeelding en gedachten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de angst om te falen een techniek is van de geest om ervoor te zorgen dat ik mezelf nooit zal realiseren als een fysiek wezen, als het leven zelf, in en als eenheid en gelijkheid, als wie ik werkelijk ben -- door mezelf te hebben toegestaan steeds te 'vluchten' van de angst om te falen in 'verbeelding' en gedachten, op zoek naar een positief gevoel, waarin ik mezelf nooit de kans geef om mezelf als fysieke expressie te ontdekken, leren kennen en realiseren

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd  'fouten maken' te verbinden met de ervaring van angst - door 'fouten maken' te beoordelen als 'negatief' en 'slecht'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'groei' en 'ontwikkeling' en een 'leerproces' onmogelijk is zonder 'fouten' te maken --- waarin 'fouten maken' in wezen zoveel betekent als 'proberen', 'leren', 'ontwikkelen' en 'perfectionneren'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat fouten maken zelfs noodzakelijk is in elk ontwikkelings- en groei-proces

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'fouten maken' te definieren als 'kritiek' krijgen van en beoordeeld worden door mensen en met een emotionele reactie in mezelf van angst --- in de plaats van 'fouten maken' te definieren in en als  het ontdekken, verkennen en ontwikkelen van wie ik ben als een fysiek wezen, tot in de perfectie - in het besef dat een 'perfect resultaat' onmogelijk is zonder het 'leerproces' dat eraan vooraf gaat


zelf correctieve statements volgen in Dag 213