Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?

Dit is een verderzetting van "Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'rechten' te definieren in en als hebzucht

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'rechten' te definieren in en als het principe van 'recht hebben op iets' - waarin ik verwacht dat ik iets zal 'krijgen' van mijn omgeving omdat ik er zogezegd 'recht op heb', zonder dat ik zelf verantwoordelijkheid neem voor mijn omgeving en hoe het systeem werkt dat mij zogezegd moet geven waar ik 'recht op heb'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat de realiteit werkt op basis van het principe van 'geven en krijgen' - en dat ik altijd zal krijgen één en gelijk met wat ik geef -- en daarin nooit te hebben ingezien dat wanneer ik niet onvoorwaardelijk geef en mijn omgeving ondersteun - dan zal ik ook niet onvoorwaardelijk krijgen of ondersteund worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het leven op aarde onmogelijk is als ik zelf niet geef en bijdraag aan het systeem --- vanuit inzicht in hoe het systeem werkt en wat het beste is voor allen als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'bijdragen aan het systeem' te defineren in en als het woord 'plicht'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'plicht' te associeren met een negatieve energie --- omdat mij aangeleerd werd tijdens mijn kindertijd dat ik bepaalde plichten MOET uitvoeren om bepaalde 'rechten' te kunnen genieten/krijgen -- waarin ik vaak gedwongen werd om dingen te doen waar ik niets van begreep en die ook niet gebaseerd waren op gezond verstand en waarvan niemand mij wilde uitleggen waarom ik die dingen moest doen in de eerste plaats

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik tijdens mijn kindertijd heb geleerd om te aanvaarden dat mijn 'plichten' een vorm van dwangarbeid en dus slavernij zijn - omdat ik werd opgevoed en geprogrammeerd om 'plichten' te ervaren/zien als iets dat mijn omgeving aan mij oplegt en dat ik blindelings moet uitvoeren, om dan een beloning te kunnen krijgen hebben --- en dat ik zo een ervaring van 'hebzucht' heb gecreëerd in mezelf als een obsessie met mijn 'rechten'/'beloningen', als wat ik zal 'krijgen' en 'hebben', omwille van de negatieve ervaring die ik heb leren associeren met het uitvoeren van mijn 'plichten'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik geprogrammeerd ben door mijn omgeving tijdens mijn kindertijd om niet te begrijpen en geen inzicht te hebben in waarom ik doe wat ik zogezegd 'moet doen', zoals gaan werken, belasting betalen, en mijn zogezegde 'plichten' als 'burger', kind, ouder en partner uitvoeren - en om dus te handelen als een Slaaf van mijn omgeving --- en dat ik daarin geleerd heb om een negatieve lading te verbinden  met het woord 'geven'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het woord 'geven' enkel een negatieve lading heeft voor mezelf in dit systeem omdat het geassocieerd is met het woord 'plicht' - en met het bestaan van een Slaaf dat ik heb aanvaard voor mezelf in en als deze realiteit --- waarin ik mezelf heb gedefinieerd als 'inferieur' aan het systeem en dus 'verPLICHT' om bepaalde dingen te doen om een 'beloning' te krijgen, als GELD - zonder dat ik zelf enige verantwoordelijkheid neem voor mijn daden en voor hoe het systeem werkt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een energetische polariteit van het natuurlijke proces van 'geven' en 'krijgen' door 'geven' te associeren met het woord 'plicht' en 'verplichting' en te definieren in en als een negatieve lading en door 'krijgen' te associeren met het woord 'recht' en te definieren in en als een positieve lading -- omdat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving tijdens mijn kindertijd om een 'slaaf' te zijn van mijn omgeving en geen vragen te stellen en geen inzicht te ontwikkelen in hoe de realiteit werkt en dus ook geen verantwoordelijkheid te nemen voor mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er enkel 'misbruik' gemaakt kan worden van een systeem dat mensen onvoorwaardelijk voorziet van de basisbehoeften, als het uitvoeren van de mensenrechten - wanneer en als mensen bestaan in en als de voorgeprogrammeerde polariteit van 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf', waarin ze zichzelf definieren als de 'slaaf' van hun omgeving als de houding die hen aangeleerd geweest is tijdens de kindertijd en wanneer mensen dus niet beseffen dat ze verantwoordelijk zijn voor het leven op aarde en voor het systeem waarin ze bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat al het misbruik en al het lijden in de wereld een resultaat is van het feit dat mensen 'rechten' en 'plichten' hebben gedefinieerd in en als een slaafs concept van 'beloning' en 'straf' en dat dus geen enkel mens echt verantwoordelijkheid neemt voor het systeem en inziet dat 'rechten' en 'plichten' in wezen hand in hand gaan als een natuurlijk proces van 'geven' en 'krijgen' --- net zoals de natuur in elke beweging, in elke ademhaling, automatisch geeft en krijgt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat mensen een obsessie hebben ontwikkeld met 'krijgen', en dus 'hebzucht' hebben gecreëerd in zichzelf - omwille van de energetische polariteit die ze hebben geassocieerd met de woorden 'rechten' en 'plichten' in en als het geloof dat ze slaven zijn van het systeem - en omdat ze zichzelf hebben afgescheiden van zichzelf als een 'natuurlijk' levend wezen op aarde en van de natuurlijke expressie van 'geven' en 'krijgen' als een vanzelfsprekende uitdrukking/beweging van het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ouders en leerkrachten kinderen leren om hun 'slaven' te worden, door 'rechten' en 'plichten' te definieren in en als 'beloning' en 'straf', waarin ze elke vorm van verantwoordelijkheidsbesef van de kinderen wegnemen --- en zo mensen creëren die nooit verantwoordelijkheid zullen nemen voor het leven op aarde als de realiteit waar ze zich in bevinden omdat ze nooit ondersteund geweest zijn om inzicht te ontwikkelen in het natuurlijk proces van 'geven' en 'krijgen' als de basis van een gezond organisme/systeem ---- waardoor de mensheid een systeem heeft gecreëerd en heeft toegestaan te bestaan dat compleet tegennatuurlijk is, en dat dan de 'menselijke natuur' is gaan noemen, in de plaats van in te zien dat dat gewoon een gevolg is van een dysfuctionele opvoeding waardoor volwassenen zich nog steeds 'kind' wanen, als een wezen dat totaal geen verantwoordelijkheidsbesef heeft tegenover zijn omgeving --- en dat geobsedeerd is met 'hebben' en 'krijgen' zonder inzicht te hebben in hoe het systeem waarvan ze verwachten te hebben en te krijgen eigenlijk functioneert en wat hun rol/verantwoordelijkheid is in dat systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'rechten' en 'plichten' te definieren in en als 'eerlijkheid' - als een begrip dat mij aangeleerd geweest is door mijn ouders/familie - als een woord dat mijn ouders gebruikten om ervoor te zorgen dat ik mijn 'plichten' zou uitvoeren zodat ik zou krijgen 'waar ik recht op heb' - en nooit te hebben ingezien dat ik zo de idee heb ontwikkeld in mezelf dat het 'oneerlijk' is wanneer iemand iets krijgt zonder dat die daarvoor iets heeft gedaan/gegeven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het concept van 'eerlijkheid' als de idee 'voor wat hoort wat' de reden is waarom elk mens op aarde niet onvoorwaardelijk krijgt wat ie nodig heeft om te bestaan, en waarom er onnoembaar lijden wordt toegestaan --- omdat we geprogrammeerd zijn om te geloven dat het 'oneerlijk' is en dus negatief en 'slecht' is wanneer iemand zomaar iets krijgt zonder daar eerst iets voor gedaan te hebben - omdat we nooit opgevoed zijn door onze ouders/omgeving om een verantwoordelijkheidsbesef te ontwikkelen in onszelf tegenover onze omgeving als het leven op aarde, als het besef en inzicht dat 'wat we geven is wat we krijgen' en dat als we dus niet onvoorwaardelijk geven aan een ander, dat we dan zelf onmogelijk onvoorwaardelijk kunnen krijgen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'eerlijkheid' en 'oneerlijkheid' maar begrippen zijn die enkel in de menselijke geest bestaan in en als het EGO en die niets te maken hebben met de fysieke realiteit -- en in wezen het bewijs zijn dat de mens zichzelf niet ziet en erkent als verantwoordelijk voor zijn omgeving als het leven op aarde maar eerder als een slaaf, een inferieur wezen dat verwacht dat er een superieure figuur zoals de ouders, de leerkracht, de overheid en 'God' het 'leven op aarde' zal sturen en besturen en dat zij gewoon hun voorgeprogrammeerde 'plichten' moeten uitvoeren en dan zullen krijgen 'waar ze recht op hebben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mensenrechten nooit werkelijk uitgevoerd geweest zijn, als het onvoorwaardelijk geven aan allen - omdat de mensheid geprogrammeerd is in en als de angst van 'oneerlijkheid', als de angst dat 'ik meer MOET doen dan een ander' en dat 'een ander meer zal krijgen dan ik' -- en dat dat komt omdat de mens nooit verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf als het leven op aarde en dus niet inziet dat 'geven' een natuurlijk proces is, en dat het vanzelfsprekend is dat sommigen meer zullen geven dan anderen, op basis van capaciteit en mogendheid - en dat enkel zij die weerstand hebben tegen 'geven', zijn degenen die zich hebben laten brainwashen


Wordt vervolgd in Dag 276

Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"

In deze blog-series onderzoek ik de 'Mensenrechten', hoe ze tot nog toe hebben bestaan in onze menselijke samenleving, hoe en waarom we ze hebben aanvaard - en hoe ze hergedefinieerd kunnen worden tot werkelijke praktische begrippen/manifestaties.

In deze blog kijken we naar een eigenaardig punt in het menselijk begrijpen van wat een 'recht' is - een recht is zogezegd iets dat je mag/moet/kan krijgen/hebben --- iets dat je toegewezen moet worden, van waar? Maakt niet uit! Zolang je het maar krijgt. En hoe we daarin een heel gelimiteerde visie hebben gehad op onze realiteit --- door een 'recht' te definieren in en als Eigenbelang en de 'ikke, ikke, ikke'-mentaliteit.

Het verband dat nooit gelegd wordt is dat tussen 'geven' en 'krijgen' - waardoor er al snel stemmen opgaan die de 'mensenrechten' en het feit dat aan die rechten 'zomaar voldaan moet worden' door de overheid, bestempelen als een vorm van 'profiteren van het systeem' --- als wat er vaak over een Socialistisch Systeem ook gezegd wordt. En aangezien het huidige neo-liberale Kapitalistische Economische Model een 'Ieder voor zich' model is dat zich faliekant afzet tegen 'profiteren', met als grootste vijand het 'Communistische' en als tweede in rij het 'Socialistische' model - is het omwille van deze kijk op de Mensenrechten onmogelijk om die Mensenrechten ook daadwerkelijk uit te voeren.

Dus, waarom is het dat we automatisch geloven dat, als we een systeem Creëren dat Elk Mens van de Basisnoodzakelijkheden voorziet, dat er dan zowieso misbruik van gemaakt zal worden - als wat ook de Kritiek bij Uitstek is nu met het 'Uitkerings-systeem'. Dat veel mensen dan helemaal NIETS zullen bijdragen en 'hele dagen op hun lui gat zullen liggen' - terwijl al de rest wel moet gaan werken om het hele systeem draaiende te houden. Is het misschien omdat niemand in onze samenleving werkelijk het principe van 'Geven is Krijgen' LEEFT? Omdat we allemaal eigenlijk diep vanbinnen wel verlangen om te profiteren van het systeem - hetgeen we allemaal dan ook wel op kleine en subtiele manier doen, zoals bijvoorbeeld wanneer er GRATIS spullen uitgedeeld worden? - waardoor zij die 'niets' doen in deze samenleving de wind van voren krijgen omdat zij de Manifestatie zijn van onze Innerlijke Geheime verlangens waar we niet eerlijk over willen zijn -- omdat wij het meest gebrainwashed zijn in de idee dat een 'Harde/noeste Arbeider/Werker' een 'Goed Persoon' is.

Het probleem ligt er echter in dat we niet precies weten waarom een 'harde Arbeider' een 'Goed Persoon' is - het is een idee/geloof dat we hebben geleerd van onze Ouders en van het Collectief Bewustzijn in de Samenleving. En dus, ziet niemand werkelijk het nut in van Arbeid, mede omdat veel van de huidige jobs meer kwaad dan goed doen aan onze samenleving en vooral de Natuur, waardoor we allemaal stiekem hopen op het Winnen van de Jackpot zodat we nooit meer hoeven te werken en waardoor we ons kwaad maken op de zogezegde 'profiteurs' van het systeem, meer vanuit een mentaliteit van 'als ik moet lijden, dan zal iedereen lijden', als een vorm van wrok en rancune omdat hun 'niets doen' ons eraan herinnert dat we ons leven, ons lichaam en onze kracht aan het opgeven zijn voor een systeem dat ons leegzuigt, dat niet echt om ons geeft en dat niet eens zorg draagt voor het leven op aarde.

En dus is het fascinerend dat we 'werken' en 'Arbeiten' zijn gaan bestempelen als een 'positieve eigenschap', als het zogezegd 'bijdragen' aan de samenleving, en ons aldus ons hele leven lang te pletter werken - maar dat we tegelijkertijd ondanks maar ook omwille van die Arbeid het Leven op Aarde ondraaglijk maken -- omdat het systeem waarin en waarvoor we werken niet gebaseerd is op Gezond Verstand en wat het beste is voor allen, maar eerder op losse regels en wetten die allemaal draaien rond het Persoonlijke Winstbejag van het Individu, waardoor we ons te pletter werken in de HOOP ooit een glimps op te kunnen vangen van de 'Prijs' die ons voor ogen gehouden wordt door de Media - de Roem, de Rijkdom en de Gelukzaligheid --- terwijl we het leven voor alle andere mensen, maar ook dieren en planten, verpesten - net zoals zij het voor ons aan het verpesten zijn.

Omdat onze huidige Economische 'ingesteldheid' volledig bestaat in en als een persoonlijke  'hebbe,hebbe,hebbe' mentaliteit, waardoor we ook het woord/concept 'rechten' zijn gaan definieren in en als 'krijgen' en 'hebben' - is 'geven' voor ons een 'straf' geworden, een 'plicht'. 'Geven' in de vorm van 'bijdragen', 'werken', 'ondersteunen' is iets dat we van kinds af aan hebben leren associeren met een dwang, een 'moeten' - waarin we nooit inzicht hebben gehad in het precieze 'waarom', we 'moesten' het gewoon, anders kregen we niet waar we 'recht op hadden'.

Het probleem hierin is dat Kinderen niet worden Onderwezen om Gezond Verstand toe te passen in al wat ze doen - om bijvoorbeeld in te zien dat de Wereld een Organisme is, en dat zij zelf deel uitmaken van dat organisme, en dat dat organisme, en bijgevolg zijzelf, enkel kan bestaan, wanneer elk deeltje zijn bijdrage doet. Wanneer iedereen Geeft, dan zal iedereen ook in gelijke mate Krijgen. En dus is 'geven' niet echt een 'plicht' of een 'taak', het is een vanzelfsprekendheid, het is een natuurlijke uitdrukking voortvloeiende uit het besef dat we zullen krijgen zoals we gegeven hebben --- omdat dat is hoe het leven op aarde functioneert. Dus wanneer we Geven, dan is het alsof we Geven aan onszelf - Geven IS dus in wezen Krijgen.

MAAR: Waarom is het dat Kinderen dit Natuurlijk inzicht niet meekrijgen en Leven in het huidige systeem? Ons huidige Systeem van 'winner takes all' is namelijk niet gebouwd op dat Principe van Gezond Verstand. In deze wereld kan je je hele leven zwoegen voor een bedrijf dat plastic eendjes maakt, een product waarvan je weet dat het én grondstoffen van de natuur verspilt én de natuur vervuilt én nog eens compleet overbodig is in het leven van mensen, dieren of planten - zonder zelfs genoeg terug te krijgen om je gezin fatsoenlijk te onderhouden. Terwijl andere mensen, gewoon omdat ze een andere 'titel' en 'positie' hebben in het bedrijf, genoeg geld verdienen om een eiland te kopen. Ons huidige systeem werkt niet volgens de 'natuurlijke' wetten/wetmatigheden van een Organisme - namelijk gelijkwaardige Ondersteuning en waardering, gebaseerd op het principe dat elk deeltje het geheel bepaalt.

Sommige delen van ons 'Economisch Organisme' vallen anderen aan, misbruiken anderen en buiten anderen uit -- waarom werden de 'mensenrechten' vastgelegd in de eerste plaats? We bestaan dus in een zelf-misbruikend, zelf-aanvallend en zelf-vernietigend Organisme omdat we onszelf niet willen erkennen als een gelijkwaardig deel van Eén Geheel, van Eén Wezen, het Leven op Aarde - waardoor we dus ook de Daad van 'Geven' niet zullen zien/ervaren als een Natuurlijke Uitdrukking van Onszelf, en daarentegen geobsedeerd zijn met 'Krijgen'.


Wordt Vervolgd in Dag 275