Dag 785: Welke woorden kan je leven om het best te kunnen omgaan met bureaucratie?

Vandaag nam ik een kijkje naar welk woord ik zou kunnen leven in verband met het wereldsysteem? Omdat, ik merk dat elke keer wanneer ik te maken heb met het systeem, zoals het aanvragen van een of ander document of visa, en ik moet allerhande documenten vinden en ik ervaar het als nogal moeizaam en ingewikkeld en specifiek wanneer bepaalde zaken niet gaan zoals ik wil, 'van een leien dakje', dan wordt ik gefrustreerd.

En over het algemeen elke keer wanneer ik daarmee te maken heb, met zo'n 'systeem-zaken', dan ervaar ik een soort van zinkend gevoel binnenin mezelf, depressie bijna. Omdat er op de achtergrond van mijn geest in feite een heuse klomp angst zit in verband met 'het systeem'. En dit voornamelijk in verband met wat ik zie als de 'medogenloosheid' van het systeem, van bureaucratie. Mijn documenten zullen immers bekeken worden door bepaalde beampten en als er om de een of andere reden volgens hen iets schort aan mijn aanvraag, zullen ze mij gewoon afwijzen en mijn aanvraag afkeuren. Ik bedoel, het zijn maar documenten en papieren en als er ergens iets opstaat dat hen niet aanstaat en dat door 'het systeem' wordt aanzien als niet goed genoeg, dan wordt je gewoon afgekeurd.

Er is geen compassie of empathie, in de zin van dat ik een mens ben, een individu en ik zou graag bijvoorbeeld samenwonen met mijn partner hier in Canada, en ik zie geen enkele reden waarom ik dat niet zou mogen. Maar, volgens het 'systeem' ben je niet zomaar een individu, je bent een nummer, een document en een dossier, en je moet als nummer voldoen aan bepaalde regels en voorwaarden om bepaalde dingen te verkrijgen. En van een systeem-perspectief lijkt dit vanzelfsprekend en 'normaal' omdat er nu eenmaal regels zijn, er is nu eenmaal een bepaalde gang van zaken op economisch vlak waarin bijvoorbeeld landen in feite bedrijven zijn die bepaalde handelsakkoorden hebben met andere landen. En als individu ben je ook als het ware een bedrijf, of een werkkracht, en of je al dan niet in een land binnen mag, wordt bepaald door je 'handelswaarde', door hoe je in de markt ligt. Je moet voldoen aan bepaalde voorwaarden.

Terwijl als je mensen zou beoordelen op basis van wie ze zijn als individu, als persoon, dan is iedereen even waardevol en dan zou iedereen aanvaard worden. Dus ik heb de laatste tijd, met hier naar Canada te verhuizen, nogal vaak te maken gehad met dat hele 'systeem' waarin ik besef dat ik 'maar een nummer' ben, en dat degenen die mijn dossier zullen behandelen mij niet zullen behandelen als het individueel wezen dat ik ben, maar als de data die in de documenten staat en op basis van hoe zij volgens voorbepaalde regels die data verwerken. En in verband met dit systeem bestaan er dus allerlei ervaringen in mezelf van angst en minderwaardigheid en onbeduidendheid. En in zekere zin zijn deze ervaringen ogenschijnlijk gebaseerd op de realiteit, op de eigenlijke stand van zaken. Omdat, in de realiteit ben ik nu eenmaal 'onbeduidend', ik ben nu eenmaal een nummer in de hele machine en ik zal ook zo behandeld worden door dit systeem waarin ik besta.

Dus, welke woorden kan ik leven in die momenten waarin ik te maken heb met de bureaucratie van het systeem, zodat ik mezelf niet verlies in die ervaringen van angst, minderwaardigheid, onbeduidendheid en frustratie, maar zodat ik het hele proces kan bewandelen in en als geduldigheid, kalmte en berustendheid? Berustend lijkt hier het sleutelwoord, hetgene dat het meest naar voren springt in termen van wat de oplossing zou kunnen zijn voor de emotionele ervaringen.

Berustend in de zin van 'vrede hebben met' de situatie door steun te vinden in een bepaald punt. Dus, om berustend te kunnen zijn, en dus vrede te kunnen maken met de situatie waar je je in bevindt, moet je steun vinden in iets dat onvoorwaardelijk is. Onvoorwaardelijk vanuit het oogpunt dat je enkel kan berusten in iets, wanneer je weet dat het niet zal veranderen, dat je het niet zal verliezen - enkel dan is de steun echt en stabiel. Je kan bijvoorbeeld steun vinden en berusten in de wetenschap dat wat er ook gebeurt op vlak van het systeem en wat er ook mag voorvallen of veranderen, jij bent nog steeds hier als individu. Dat is iets dat niet zal veranderen, jij blijft hier als wie je bent wat zich ook voltrekt in je fysieke realiteit.

Dit is hoe ik op dit moment zie dat ik het woord "berustend", en daarbij ook het woord "gelaten" kan leven - twee woorden die ik erken en zie als de oplossing voor de ervaringen van angst, onbeduidendheid, minderwaardigheid, onstabiliteit, onmacht en frustratie die ik doorgaans ervaar in relatie tot het systeem. Zolang ik immers mijn 'steun' zoek in het systeem, in het wel dan niet en de onvoorspelbaarheid van hoe het systeem zal beslissen over mijn lot, zal ik mij steeds onstabiel, ontmachtigd, hulpeloos, angstig en gefrustreerd voelen. Ik kan niet berusten in het systeem omdat het in zekere zin onvoorspelbaar is, ondanks dat het zogezegd werkt en functioneert volgens voorbepaalde regels. Ik kan uiteraard mijn best doen om die regels zo goed mogelijk te verstaan, maar dan nog is er geen absolute zekerheid in de uitkomst. Absolute zekerheid bestaat enkel in het feit en het begrip dat ik hier ben, ik besta. Ik ben wie ik ben wat er ook gebeurt.

Dag 696: Je Geest, een Politieke Arena?

Als verderzetting op:

Die beoordelingen, als je er werkelijk naar kijkt, zijn als het ware manipulatie technieken die je gebruikt om de persoon wiens gedrag je beoordeelt en veroordeelt zich schuldig te doen voelen over hun gedrag, zodat ze hopelijk hun 'fout' inzien en zodat jij je niet meer angstig hoeft te voelen. Maar door dat te doen, plaats je jezelf eigenlijk net in een slachtoffer positie tegenover die persoon en tegenover het gedrag dat zij uitten.  (Dag 695: Hoe we onze Kwaardheid rechtvaardigen met Beoordelingen)

Hoe is het dus dat je jezelf in een slachtoffer positie plaatst tegenover de mensen wiens gedrag je beoordeelt/veroordeelt, zoals in het voorbeeld van het beoordelen en veroordelen van het zien van roddelgedrag? In de vorige blogs heb je al kunnen zien en realiseren hoe het is dat beoordelingen en specifiek de reacties van kwaadheid eraan verbonden, welbepaalde angsten in jezelf herbergen en dat je die beoordelingen en reacties van kwaadheid en verontwaardiging in feite gebruikt als een middel om jezelf te trachten beschermen tegen datgene waar je eigenlijk angst van hebt.

Zoals in het voorbeeld waarin je eigenlijk angst hebt dat mensen over jou zouden roddelen, en dus om jezelf proberen te beschermen tegen het roddelgedrag dat je bepaalde mensen ziet uiten, ga je je kwaad maken op die mensen en ga je dingen denken en zeggen zoals 'doe eens volwassen! Roddelen is geen teken van volwassenheid', of 'hoe arrogant moet je zijn om zo aan achterklap te doen!'. Omdat, wanneer je zo'n dingen zegt of denkt, voel je je gerechtvaardigd in je kwaadheid omdat je het gevoel hebt dat andere mensen er ook zo over zouden denken en de meeste mensen zouden die 'roddelaars' ook op die manier beoordelen en veroordelen op hun gedrag.

En, gebaseerd op het principe van 'samen sta je sterk', kan je die idee dat je in je mening ondersteund zou worden door 'de meeste mensen' en dat de meesten met jou akkoort zouden gaan en achter je zouden staan in wat je zegt  dan gebruiken als een soort 'groepsdruk' om de mensen die je aan het beoordelen bent in een positie te plaatsen van de 'minderheid' waardoor zij zich dan op hun beurt angstig en minderwaardig voelen. En dit zodat zij dan uiteindelijk zouden stoppen met het gedrag waar jij aanvankelijk op had gereageerd met angst.

Dit lijkt nogal een uitgebreidt en complex gedoe maar dat is hoe de geest in z'n werk gaat en hoe je jezelf in je eigen geest probeert te beschermen van je eigen angsten, door middel van het vormen van meningen en beoordelingen en het krijgen van ondersteuning van andere mensen zodat je drukkingskracht hebt. Je geest en de manier waarop je vanuit je geest je omgeving als andere mensen benaderd lijkt dus heel veel op een politieke arena.

En nog interessanter is dat, wanneer je eigenlijk kijkt naar wat je zelf dan doet door zo'n beoordelingen te vormen en door het gedrag te veroordelen van de 'roddelaars' en dan ondersteuning te zoeken voor die meningen van anderen om de kleine groep roddelaars als het ware in het nauw te drijven, is dat je eigenlijk bezig bent precies hetzelfde te doen als waar je mensen van beschuldigd hebt.

Meer hierover in de volgende blog...

Dag 627: Wat is het dat ons Werkelijk Uniek Maakt?

In de voorgaande blog hebben we gekeken naar de 'eenheid' die zich vormt in een groep van mensen en die bestaat in en als het feit dat wij mensen de neiging hebben onszelf aan te passen aan de groep waarin we ons bevinden in termen van het overnemen en kopieren van de meningen en opinies die bestaan in die groep. We doen dit automatisch als een overlevingstechniek.

Maar, het probleem hiermee is dat we in onze bewuste geest ons niet gewaar zijn van deze neiging en van het feit dat dit is wat we wel degelijk doen en dat we dus eigenlijk bestaan vanuit een nogal primitief 'onderbewustzijn' dat zich beweegt aan de hand van overleving. Zelf zien we onszelf als een 'individu' en als bijgevolg uniek en speciaal en afgescheiden van al de andere mensen om ons heen, terwijl we niet inzien dat de meningen en opinies die in onze eigenste gedachten bestaan niet eens van ons zijn maar in feite gekopieerd zijn van de mensen om ons heen.

Dus, we bestaan in eenheid, in en als het feit dat we binnenin onszelf eigenlijk compleet hetzelfde zijn als de mensen om ons heen, maar tegelijkertijd bestaan we in absolute afscheiding en verscheurdheid, in en als het feit dat we niet willen aanvaarden en inzien dat wie we zijn vanbinnen een kopie is van onze omgeving en we onszelf liever willen zien en definieren als een speciaal en uniek individu.

Ik bedoel, wat ons in feite werkelijk 'individueel', 'afgescheiden', 'speciaal' en 'uniek' maakt, is niet wie we zijn vanbinnen want vanbinnen zijn we allemaal hetzelfde. Vanbinnen, in onze binnenste, meest intieme kern, leven en bestaan we allemaal vanuit hetzelfde systeem van overleving, het primitieve limbische systeem van ons brein, het onbewustzijn dat hetzelfde is in elk mens en dat maakt dat elk mens zich automatisch vanaf zijn geboorte begint aan te passen aan zijn omgeving.

Wat ons in wezen uniek, speciaal en individueel maakt, dat is louter onze fysieke uitdrukking. Het feit dat onze genetische compositie uniek is, dat we als fysiek levend lichaam een unieke plek innemen in deze wereld. En in deze 'uniekheid' en 'individualiteit' zijn we allemaal één en allemaal gelijk. Het is pas wanneer we onze 'individualiteit' en 'uniekheid' gaan misplaatsen door deze te internaliseren en in de illusie gaan geloven dat we 'vanbinnen' in onze geest uniek zijn - hetgeen een soort geheimzinnige en verborgen uniekheid en speciaalheid is, die we aan geen mens willen laten zien - dan komen de problemen.

Omdat we, door uniekheid en individualiteit te internaliseren, de uniekheid en individualiteit van een ander wezen niet meer erkennen omdat we niet in een ander kunnen zien - we kunnen enkel in onszelf zien. En dus gaan we geloven dat enkel wijzelf uniek en individueel en speciaal zijn en dat andere mensen maar als het ware attributen zijn in het toneelstuk van het leven dat volledig in functie staat van het ophemelen van onze ego-centrische zogezegde 'uniekheid', 'speciaalheid' en 'individualiteit'.

De gevolgen van het niet erkennen van een ander als gelijk in waarde en gelijk in uniekheid en individualiteit als onszelf en het niet erkennen van de eenheid waarin we in feite wel degelijk bestaan --- als is het maar om het simpele feit dat we allen op dezelfde ego-centrische manier bestaan in en als onze geest - is dat we ook politieke en economische systemen toestaan te bestaan in onze wereld die niet het beste zijn voor iedereen en we in feite content zijn over onze maatschappij, politiek en economie, zolang ons individuele ik krijgt en heeft wat het nodig heeft om zich belangrijk, speciaal en uniek te kunnen voelen.

Het probleem dat we in onze huidige wereld dus ervaren is dat onze maatschappelijke structuren gebaseerd en gebouwd zijn op een leugen en een illusie als de misplaatste definitie van onze individualiteit en uniekheid waarin we onszelf verblind hebben om onszelf te kunnen herkennen in een ander en daardoor een ongevoeligheid hebben toegestaan te bestaan in onszelf in relatie tot wat we zien gebeuren met de wezens in onze wereld

Dag 625: de ISIS in ons Allen - Irrationele Meningsvorming in Groepen

Waar komen de ideeen en de meningen die we vormen over andere mensen in feite vandaan? Wanneer we 'iemand niet leuk vinden', of we zijn van de mening dat een bepaald persoon niet bij de groep mag horen waar we onszelf mee identificeren. We kennen ongetwijfeld allemaal het fenomeen wel van roddelen, achterklap, buitensluiten en pesterijen. Elk van ons heeft er op een bepaald moment oftewel zelf actief in geparticipeerd, het gade geslaan vanop een afstand of er het 'slachtoffer' van geworden.

Wat maakt dus dat één persoon zomaar 'geviseerd' kan worden door een hele groep van mensen en dat die hele groep van mensen tezamen met z'n allen die ene persoon 'haten' of 'niet leuk vinden' en willen 'wegpesten'. Ik bedoel, dit gebeurt immers zo vaak, op school, op het werk, zelfs in families en onder'vrienden'. Wat gebeurt er in onze geest wanneer we zelf die 'groepsgeest' aannemen en niet geassocieerd willen worden met een bepaald individu die toevallig ook niet volledig aanvaard lijkt te worden door de meeste mensen om ons heen? Waarom is het dat één persoon zich helemaal 'alleen' kan bevinden, zonder 'vrienden' en zonder 'groep', terwijl 'de groep' als één wezen en één geest volledig tegen die ene individu gekeerd is?

In dat soort gevallen zijn de meningen die we in onze geest vormen over andere mensen als een virus dat overgedragen wordt van geest op geest onder de leden van een groep - en die groep kan zijn een groep van collega's, een klasgroep, een samenleving, eender welke 'groep' van mensen waar we zelf persoonlijk willen 'bijhoren' of waar we onszelf mee identificeren of graag mee zouden willen identificeren. En, we geloven dan dat onze mening over die ene persoon die we 'niet al te leuk vinden', onze eigen mening is, omdat het in onze eigen geest bestaat en omdat wij een aversieve ervaring in onszelf voelen in relatie tot die persoon wanneer we hen zien. Dus, omdat het in onszelf bestaat als gedachten en ervaringen (gevoelens/emoties), lijkt het 'onszelf' te zijn, en lijkt het 'echt' te zijn.

Maar waarom is het dat we onszelf nooit afvragen waarom en hoe het is dat zulk 'n ervaring en mening zo unaniem en uniform gedeeld en ervaren kan worden door elk individu in en van een groep in min of meer gelijke mate, alsof we allemaal kopiëen zijn van elkaar? Hoe kan het dat we allemaal toevallig dezelfde mening lijken te delen, met als uitzondering eventueel de persoon waar de mening over gedeeld wordt.

Die mening kan zelfs enorm ver verwijderd zijn van de eigenlijke fysieke realiteit dat we in feite beter zouden moeten weten en dat we zouden zien dat die mening niet echt kan zijn als we even zouden stilstaan bij de dingen die we hebben aangenomen als waar in onze geest - maar toch houden we vast aan onze mening enkel en alleen omwille van het 'groeps-aspect' als zijnde het feit dat onze mening iets is dat ons het gevoel geeft dat we ergens bijhoren, dat er een 'groep' van mensen is die achter ons staat en ons op de één of andere manier ondersteuning biedt, ook al is het maar op geloofs-vlak.

Dit kan je het best herkennen in religieuze en culturele overtuigingen en meningen. Zoveel meningen die bestaan in grote groepen zoals religies en culturen en die enkel bestaan omwille van het feit dat mensen een specifieke waarde hechten aan het 'delen' van een mening. Het maakt dan in feite niet meer uit wat de mening eigenlijk is en waar men in feite in gelooft, omdat, waar het om draait is het 'geloof' op zich en het 'hebben van een mening op zich', dat als teken of symbool ervaren wordt van het 'horen bij de groep'.

Het probleem daarvan is dan uiteraard dat er in en door 'de groep' beslissingen gemaakt worden die uiterst schadelijke gevolgen kunnen hebben in de levens van anderen die oftewel niet bij de groep horen of dezelfde mening delen of leden van de groep die om de één of andere reden plots gezien en beoordeeld worden als zijde tegendraads. Een meer recent voorbeeld hiervan is:

• ISIS stuurt gruwelijke beelden de wereld in van koppel dat wordt gestenigd   (30/03/2015, Nieuwsblad)

Dag 533: Waarom we Onze Meningen Verdedigen..

Om dieper in te gaan op de neiging van de Geest en specifiek het 'Ego' om in een staat en standpunt van 'ik WEET alles' te gaan in relatie tot onze omgeving en defensief te reageren wanneer dat standpunt in twijfel getrokken of bevraagd wordt of zelfs enkel in een situatie waarin het noodzakelijk is om iets bij te leren en een nieuwe vaardigheid/inzicht te ontwikkelen - is het belangrijk om te zien en te beseffen welke ernstige gevolgen deze neiging die inherent is aan de menselijke geest en het Menselijk Ego eigenlijk heeft op niet enkel onze interne realiteit maar ook onze externe realiteit.

Allereerst is het uiteraard nodig om te kunnen zien en detecteren precies hoe deze neiging zich afspeelt in onszelf alvorens we in staat kunnen zijn om te ervaren welke consequenties eraan vasthangen. Hoe is het met andere woorden dat we in onze geest in deze defensieve reactie gaan in relatie tot het 'bevraagd worden in ons standpunt' en hoe wordt deze reactie geactiveerd in onszelf?

Bijvoorbeeld wanneer ik naar mezelf kijk en hoe ik deze neiging in mijn leven heb uitgeleeft en ervaren dan zie ik hoe ik in de vorige blogs het begin van mijn proces beschreven heb - in hoe ik defensief reageerde en in conflictueuze en verhitte discussies ging met mensen omdat ik mij aangevallen voelde gewoon omdat mensen vragen begonnen stellen bij waar ik mee bezig was.  En we kunnen dit gedrag ook zien in hoe we bijvoorbeeld onze politieke/religieuze overtuigingen en elke andere overtuiging die we in onszelf hebben in relatie tot hoe wij het leven zien zouden verdedigen tegen andere mensen die niet van dezelfde overtuiging zijn.

Wat ik persoonlijk gemerkt en beseft heb in relatie tot 'waarom' het is dat ik in die momenten in een emotionele reactie van zelf-verdediging ga en dus een ego-standpunt inneem van 'dit is mijn mening, die ik met hand en tand zal verdedigen, want ik ben ervan overtuigd dat ik gelijk heb en dat iedereen die niet met mij akkoord gaat ongelijk heeft' - is dat ik diep binnenin mezelf eigenlijk niet werkelijk 'alles' weet in de zin van bijvoorbeeld, wanneer ik kijk naar toen ik begon in het bewandelen van mijn proces -- ik was nog groen achter de oren en ik wist eigenlijk niet honderd procent waar ik mee bezig was of wat 'het proces' precies wilde zeggen of impliceerde. En het was omdat ik eigenlijk zelf niet volledig stabiel in mijn schoenen stond in relatie tot wat ik aan het doen was, dat ik net zo hevig reageerde wanneer er iemand aankwam die mij een klein duwtje gaf in de zin van dat die persoon mij bevroeg en dus in feite mij uitdaagde om naar mezelf te kijken.

Wanneer ik dan naar mezelf keek en naar wat ik aan het doen was en ik werd vanbinnen in mezelf geconfronteerd met het feit dat ik eigenlijk zelf niet zo zeker ben van waar ik eigenlijk mee bezig ben of waar ik eigenlijk werkelijk sta in relatie tot mijn eigen leven en de dingen die ik doe en waar ik zogezegd voor sta, dan voelde ik mij onzeker, angstig en minderwaardig -- en het zijn die ervaringen van angst, onzekerheid en minderwaardigheid die de emotionele reactie activeren van zelf-verdediging, van het 'vechten' --- omdat dat is hoe de geest zichzelf 'balanceert', met andere woorden - in en als de ervaringen van angst, onzekerheid en minderwaardigheid voel ik mij als het ware 'machteloos', dus, door dan in een reactie van zelf-verdediging en weerstand te gaan, creëer ik het gevoel dat ik mijn 'macht' herwin --- door te beginnen vechten tegen mensen, via woorden.

Wat er dus dan in die momenten gebeurt is dat ik zomaar dingen begin te zeggen en te vertellen en doe alsof ik wel weet waar ik mee bezig ben en wat ik doe, enkel en alleen om mijn 'macht' te herwinnen, enkel en alleen om die ervaringen van angst, minderwaardigheid en onzekerheid in mezelf te bevechten. Ik verberg het feit dat ik het niet weet achter een ego-standpunt van 'alwetendheid'.

Wordt Vervolgd in Dag 534

Dag 492: Zoeken naar Validatie in een Systeem van Illusies

Een andere dimensie van 'validatie' en het verlangen naar validatie is dat we in het zoeken naar validatie van andere mensen onze verantwoordelijkheid voor onze daden in hun handen leggen  omdat we in feite geloven dat 'andere mensen' en 'de samenleving'  het beter weten. We vertrouwen bijvoorbeeld in de (schijnbaar) grote structuren van onze wereld en realiteit zoals 'het economische systeem' en al haar bedrijven en infrastructuren, de politieke structuren, gebouwen en regel- en wetgevingen, de onderwijsstructuren, de familiale structuren, de sociale structuren, de filosofische structuren, de religieuze structuren, enzovoort - omdat we denken en geloven dat die 'structuren' groter en meer en superieur zijn aan onszelf. Wij voelen ons klein tegenover die imposante en eeuwenoude structuren, dus nemen we een inferieure positie aan in onszelf en gaan we op zoek naar validatie van die structuren, door bijvoorbeeld de voorgaande generaties te volgen en dingen te doen op de manier waarop onze ouders het deden of op de manier waarop we het gedaan zien worden door onze omgeving.

We volgen de systematische manier waarop de samenleving functioneert en waarop we ons gedragen in relatie tot elkaar omdat we op de één of andere manier geloven dat het systeem ons zal valideren, dat we één of andere beloning zullen krijgen voor ons 'goed gedrag'. Maar, wat we niet zien, beseffen of begrijpen is dat 'het systeem' eigenlijk niet bestaat. Ik bedoel, we voelen ons geimponeerd en geintimideerd door de schijnbare 'grootheid' en 'overweldigendheid' van wat we zien om ons heen als deze wereld, en, omdat elk mens een rol heeft aangenomen in het systeem lijkt het alsof 'het systeem' echt bestaat - maar, de realiteit is dat 'het systeem' eigenlijk niets meer is dan een gedachte dat van generatie op generatie is doorgegeven.

De realiteit van 'het systeem', en 'de systemen', is dat het enige dat eigenlijk echt is, zijn de mensen die erin participeren. De mensen die van vlees en bloed hier aanwezig zijn op aarde in dit moment. De mensen die van baby tot volwassenen zijn opgegroeid en die nu meedraaien in als de aanvaardde systemen van onze wereld alsof die system ons de weg zullen wijzen. Maar, hoe kunnen die system groter of meer zijn dan onszelf, omdat, het zijn gebouwen, het zijn structuren, het zijn ideeen, woorden en concepten in onze geest - het is een leeg omhulsel dat enkel bestaat en functioneert op basis van hoe wij ermee omgaan en hoe wij onszelf erin bewegen.

Dus, waarom is het dat wij de systemen en structuren nooit hebben bestuurd en gestuurd op een manier die het beste is voor allen? Waarom hebben wij nooit ingezien dat het niet de structuren en systemen in de wereld zijn die het probleem zijn, maar wij zijn het, de levende wezens die de systemen in het leven roepen door hoe wij erin participeren, en door wie wij zijn binnenin onszelf - dat is immers wat substantie geeft aan de systemen en structuren van onze wereld en samenleving.

We hebben nooit begrepen dat wij zelf het probleem zijn - wij hebben onze macht weggegeven aan een illusie, aan een idee en geloof dat de systemen en de structuren in deze wereld groter zijn dan onszelf, en daardoor hebben wij nooit verantwoordelijkheid genomen voor onze eigen daden in deze wereld -- omdat we altijd geloofden dat 'andere mensen' in en als 'het systeem' het wel beter zullen weten dan onszelf, niet beseffend dat 'andere mensen' in en als 'het systeem' eigenlijk precies hetzelfde denken. Ik bedoel, iedereen heeft wel iets of iemand waar hij of zij validatie van wil - iedereen is volgeling van iets of iemand en niemand staat werkelijk alleen in en als deze realiteit in en als het punt van zelf-verantwoordelijkheid, om deze wereld te sturen en te besturen op een manier die het beste is voor allen.

Het wordt tijd dat we onszelf zien en erkennen als de substantie van de structuren en systemen die hier bestaan - en dat we inzien dat er niets mis is met de structuren en systemen van deze wereld, wij zijn het die onszelf moeten veranderen binnenin onszelf -- want wij zijn de substantie die het systeem leven in blaast. En, op dit moment is er niet werkelijk leven in het systeem, er is enkel dood, er is enkel oorlog en armoede en hongersnood en lijden in vele vormen - omdat wij onszelf niet hebben erkend als substantie en als het leven zelf. We hebben onze macht weggegeven aan illusies in de geest.

Onderzoek Desteni.

Dag 413: Wat is Echt Leiderschap?

Dit is een vervolg van "Dag 412: Waarom kan er maar één Iemand de Leider zijn?"

Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als het geloof en de idee dat 'er maar één iemand de leider kan zijn', en daardoor wanneer ik in een groep van mensen ben, automatisch mijn macht en verantwoordelijkheid weg te geven aan de mens/mensen die zich gedragen alsof ze 'de baas' of 'de leider' zijn, namelijk mensen zie zelf zeker en assertief zijn, mensen die beslissingen maken in naam van de groep en die geen angst hebben om de groep te sturen/besturen --- door in mijn geest automatisch te aanvaarden dat zij 'de leider' zijn - omdat ik mezelf heb afgescheiden van die 'leiderschaps-kwaliteiten' van zelf zekerheid, assertiviteit en besluitkrachtigheid, en dan in relatie tot die persoon, mezelf vergelijk en denk van 'ik ben zo niet - dus ik ben minder dan deze persoon - dus deze persoon is een leider en ik niet' --- in de plaast van in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik tijdens mijn leven mijn macht en verantwoordelijkheid heb weggegeven en mezelf heb gedefinieerd als 'inferieur', als 'een volgeling' en impliciet aanvaard heb dat ik nooit een 'leider' zal zijn omdat ik schijnbaar de specifieke kwaliteiten er niet voor heb --- terwijl, de realiteit is dat ik die kwaliteiten nooit heb erkent in mezelf omwille van hoe ik heb geleerd van mijn omgeving om te bestaan en mezelf uit te drukken en aanvaarden als eerder 'een volgeling' en niet 'een leider'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'leiderschap' in deze wereld en realiteit en of iemand al dan niet een leiderspositie zal bekleden in deze wereld en zal uitgroeien tot een 'leiderspersoonlijkheid' - volledig afhangt van en bepaald wordt door de familie waarin mensen opgroeien en de specifieke omgeving waar mensen mee in contact komen en die hun persoonlijkheid vormgeeft - en dat echte leiderschapskwaliteiten nog nooit werkelijk ontwikkeld zijn door individuen in deze wereld --- omdat, het enige dat op dit moment uitmaakt wie de leider zal zijn en wie een volgeling is, zijn aangeleerde en gekopieerde persoonlijkheidseigenschappen en uitdrukkingen  --- waarin bijvoorbeeld het kind met de meest 'extraverte' en 'dominante' persoonlijkheid zal de leiderspositie innemen op de speelplaats terwijl kinderen met een introverte persoonlijkheid zullen de positie van volgeling innemen -- terwijl de ware kwaliteiten die werkelijk nodig zijn in en als leiderschap nooit onderzocht of ontwikkeld worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het principe/concept van 'er kan maar één iemand de leider zijn' gebaseerd is op en een gevolg is van het feit dat leiderschap in deze wereld bepaald wordt door voorgeprogrammeerde persoonlijkheidseigenschappen - en dus geen werkelijke zelf-gecreëerde uitdrukking is van individuen in en als zichzelf, waardoor leiderschap in deze wereld een kwestie van machtsstrijd wordt tussen mensen --- als een strijd tussen voorgeprogrammeerde persoonlijkheden --- terwijl, als leiderschap echt zou zijn, dan zou die strijd/conflict niet bestaan omdat de leiderschap is wie het individu werkelijk is als levend wezen, waardoor er dus ook niets te bewijzen valt en waardoor er ook geen sprake meer is van 'dominantie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat echt leiderschap geen kwestie is van een machtsstrijd waarin er zogezegd maar één iemand de 'leider' kan zijn omdat er maar één iemand de 'winnaar' van de strijd kan zijn - en dat dat eerder de uiterlijke verschijning/vertoning/illusie is van leiderschap als een beeld en een idee in mijn geest --- en dat echt leiderschap eerder een kwaliteit is die bestaat in hoe ik in relatie sta met mezelf in en als zelf-integriteit en zelf-eerlijkheid --- waarin ik in mezelf de beslissing maak om de wezens in mijn wereld en realiteit te sturen en te 'leiden' opdat zij zien wat ik zie, ervaren wat ik ervaar, hebben wat ik heb, kunnen wat ik kan en ervaren wat ik ervaar - en daarin ook net als ik in en als de positie van 'leiderschap' kunnen staan --- waarin dus 'leiderschap' of 'de leider' zijn, geen uiterlijke verschijning of beoordeling is, geen beeld of idee is dat in de geest van de mens bestaat, maar eerder een levende expressie van wie ik ben in en als mezelf, waarin 'leiderschap' in wezen de zelf-integriteit, zelf-eerlijkheid en zelf-verantwoordelijkheid is die ik leef in en als mezelf in relatie tot al de wezens om mij heen

ik vergeef mezelf dat ik leiderschap heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mijn wereld en realiteit als een machtsstrijd, waarin elk individueel mens verlangt om in de positie te staan van 'de leider' en erkenning te krijgen van elk ander individu voor die positie --- door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd leiderschap van mezelf af te scheiden en te projecteren in en als een beeld en een idee in mijn geest --- waardoor ik van leiderschap een 'bezit' gemaakt heb dat maar 'opgeëist' kan worden door één iemand - in de plaats van het woord/concept/principe van 'leiderschap' praktisch te leven in eenheid en gelijkheid met mezelf, op een manier waarin elk levend wezen kan bestaan in en als de praktische toepassing en realiteit van 'leiderschap' --- waarin dus echt 'leiderschap' een ondersteuning impliceert van andere wezens, teneinde elk individueel wezen te assisteren om zichzelf te realiseren als een 'leider' in en als zichzelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als 'leiderschap' niet ervaren kan worden door elk levend wezen individueel in eenheid en gelijkheid, dat leiderschap dan niet echt kan zijn -- en dat dus leiderschap als hoe ik het heb toegestaan en geaccepteed te bestaan in mezelf, niet echt leiderschap kan zijn, omdat het maar kan ervaren worden door één individu - omdat hoe ik de definitie van leiderschap heb toegestaan te bestaan als het 'macht/leiding hebben OVER andere wezens' - waardoor al die andere wezens zowieso geen 'leider' kunnen zijn, maar zich moeten schikken in de 'volgeling' positie --- waardoor deze vorm van zogezegd 'leiderschap' dus eigenlijk niet werkelijk leiderschap is omdat al wat het doet is het onderwerpen en onderdrukken van andere wezens in de plaats van het onvoorwaardelijk ondersteunen en 'begeleiden' van andere wezens om het beste te worden dat ze kunnen zijn


Wordt vervolgd in Dag 414

Dag 412: Waarom kan er maar één iemand de Leider zijn? - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.com/2013/12/dag-412-waarom-kan-er-maar-een-iemand.html#sthash.4ntlnmML.dpuf

Dag 404: Een LeefInkomen Gegarandeerd: Het Detecteren van de Problemen en het Formuleren van een Oplossing

Wat is een LeefInkomen Gegarandeerd en Waarom is het de Volgende, meest logische stap in de Evolutie en Ontwikkeling van Onze Samenleving in termen van het bewerkstelligen van een stabiel Politiek en Socio-Economisch Systeem/Structuur dat het beste is voor Elk Levend Wezen/Organisme in dat Systeem?

Laten we eerst kijken naar de volgende vraagstellingen: Waarom zouden we een verandering in ons Politiek en Socio-Economisch Landschap nodig hebben? Welke zijn de Problemen in de huidige aanwezige structuur? Waar bevinden die problemen zich? Hoe hebben die problemen te maken met hoe onze politieke en economische instellingen gestructureerd zijn? En hoe is het dat een LeefInkomen Gegarandeerd een werkbare Oplossing kan bieden voor deze Problemen?

Problemen? Welke Problemen?

Ten eerste is het noodzakelijk om te begrijpen wat we verstaan onder de term 'Problemen'. Een 'probleem' kan je zien als een bepaalde hoedanigheid, toestand en conditie waar een levend organisme zich in bevindt dat niet de beste hoedanigheid, toestand en conditie is voor dat organisme - en wat al dan niet het beste is voor een specifiek levend organisme, zij het plant, dier of mens, kunnen we afmeten en 'berekenen' door onszelf in de schoenen te verplaatsen van dit organisme en voor onszelf af te wegen of deze hoedanigheid/toestand/conditie waar we onszelf als dat organisme in bevinden in lijn staat met wat we een 'waardig' en bevredigend Leven zouden noemen -- in lijn met wat we met andere woorden zouden willen voor onszelf als wij dat organisme/wezen zouden zijn.

In het detecteren en opsporen van Problemen die bestaan in onze Samenleving - kijken we dus naar waar er zich hoedanigheden, toestanden en condities bevinden in het bestaan/leven van Wezens/organismen die niet het beste zijn voor die wezens/organismen.

De Wereld is in de Woorden

 Een andere manier om te zien welke hoedanigheden/toestanden/condities niet het beste zijn voor onszelf en voor een ander als onszelf - is het onderzoeken van onze woordenschat. Onze woordenschat laat ons zien wat er bestaat in onze wereld en in de levens van levende wezens/organismen en is dus een referentiepunt in het detecteren en opsporen van 'Problemen'. Een 'probleem' bevindt zich daar waar wij, in onze relatie tot een specifiek woord, beseffen en begrijpen dat de realiteit van dit woord in deze wereld niet een realiteit is waar wij onszelf in zouden willen bevinden.

Voorbeelden van zulk 'n woorden zijn: Armoede, Oorlog, Hongersnood, Verkrachting, Pijn, Ziekte, Uitsluiting, Uitbuiting, Misbruik, Slavernij, Misleiding, Schuld, enzoverder enzovoort. Dit zijn woorden die, op inherent en primitief niveau en op collectief vlak, ervaren worden als 'onaangenaam', 'ongewenst' en 'aversief'. En, het feit dat deze woorden deel uitmaken van de woordenschat van elk volwassen mens, toont aan dat ze verwijzen naar een gemanifesteerde realiteit in ons Fysieke Bestaan als het Leven op Aarde.

Uit de aanwezigheid van dit soort woorden die verwijzen naar een aversieve, onaangename en ongewenste fysieke hoedanigheid/toestand/conditie - kunnen we afleiden dat er zich wel degelijk Problemen bevinden in onze Wereld en Realiteit, en dus in onze Samenleving en bijgevolg potentieel in ons eigen leven --- en dat er dus een Nood is aan Oplossingen.

Het Formuleren van een Oplossing

Om Oplossingen te kunnen formuleren voor de Problemen is het essentieel om te begrijpen en inzicht te hebben in de causale relaties van 'oorzaak en gevolg' die de problemen constitueren - gebaseerd op een inzicht en besef dat veel problemen bestaan als het product van een Ketting-/Domino-reactie - gelijkaardig aan hoe problemen in de vorm van ziektes, stoornissen en gebreken zich manifesteren in het fysieke lichaam, ten gevolge van een gecompromitteerd immuunsysteem, dat op zich vaak een gevolg is van slechte eetpatronen of leefgewoontes, en dit is dan weer een consequentie van een ontoereikend begrip van en inzicht in hoe het lichaam functioneert en wat het lichaam nodig heeft om optimaal te functioneren, hetgeen dan wijst in de richting van een probleem in het onderwijssysteem en de opvoedings-structuur, enzovoort.

Om deze tendens dus door te trekken naar de problemen die zich manifesteren in onze samenleving en wereld als geheel kunnen we haast elk van die problemen terugbrengen tot het economische systeem waarin we bestaan en hoe wij in relatie staan tot het geld dat we ter beschikking hebben om onszelf op efficiente wijze te bewegen en manoevreren in onze omgeving teneinde onze overleving in die omgeving te verzekeren.

Problemen die zich manifesteren in de vorm van 'MisDrijven' zijn meestal een resultaat van hoe het Economische Stelsel mensen Drijft om 'Mis-Stappen' te begaan - waarin het dan niet zozeer de zogeheten 'Mis-Dadiger', maar eerder het Economische Systeem is dat 'Mis' is. En in die context kunnen we stellen dat manifestaties zoals Armoede en Hongersnood ook 'Mis-Drijven' zijn, omdat het toestanden zijn die (aan)Gedreven worden door een Mis-Vormd Economisch Stelsel dat niet functioneel is in termen van het voorzien van een Waardig Leven voor elk Levend Wezen/Organisme.Vanuit die observatie - is de meest logische stap in het oplossen van de problemen, het Veranderen van het Economische Stelsel.

Een LeefInkomen Gegarandeerd 

 De Equal Life Foundation is een non-profit organisatie die zich inzet om een grondig onderzoek te verrichten naar de verschillende dimensies die in de huidige problematische stand van zaken in het economische en politieke landschap een rol spelen - teneinde zo zorgvuldig mogelijk een aanwendbaar model te kunnen uittekenen dat de Misvormingen in onze politieke en economische systemen corrigeert. Een model dat de Waarden van Vrijheid, Democratie en Eerlijke Competie in ere houdt en dat tegelijkertijd de schadelijke consequenties van het Neo-Liberale Kapitalistische Systeem minimaliseert.

Hierin is het vertrokken vanuit het concept van een Onvoorwaardelijk Basisinkomen voor elk individu. Wat echter al snel duidelijk werd, in het onderzoeken van de werkbaarheid en praktische realiteit van zulk 'n systeem is dat het Onvoorwaardelijk Basisinkomen een leuk idee is, maar op verschillende vlakken niet in lijn staat met de realiteit van hoe wij als Mens op dit moment bestaan en dus gedoemd is om een leuk idee te blijven. Dat is ook waarom het Basisinkomen als hoe het wordt voorgesteld door bijvoorbeeld het Basisinkomen België en de Basisinkomen Partij in Nederland niet werkelijk geïmplementeerd zal worden omdat het wordt voorgesteld als een Idee, en niet als een specifieke, praktische en werkbare realiteit die in lijn staat en rekening houdt met hoe het systeem en de Mens in het Systeem op dit moment functioneert en welke correcties er specifiek nodig zijn in ons Systeem om van een Basisinkomen een realiteit te maken.

Het is het zoveelste idee, het zoveelste theoretische ideaalbeeld dat wordt voorgeschoteld aan de 'Kiezer', en dat hetzelfde lot zal vergaan van hoe politieke idealen en manifesto's van partijen zoals Groen nooit volledig au serieux genomen of geintegreerd werden in en door de sturende machten in de samenleving, omdat er in die idealen en manifesto's nooit rekening gehouden werd met de realiteit van het huidige economische systeem en hoe we zouden kunnen 'roeien met de riemen die we hebben', bij wijze van spreken.

Het Leefinkomen Gegarandeerd Voorstel als voorgelegd door de Equal Life Foundation, is gebaseerd op het beantwoorden van de vraag: 'Hoe kunnen we de Mensenrechten op een praktische manier realiseren en incorporeren in onze Dagelijkse Werkelijkheid, als inherent deel van onze Samenleving, door middel van bijvoorbeeld een Basisinkomen, en tegelijkertijd een leefbare en functionele Economische Structuur behouden waarin ieder individu de Mogelijkheid en de vrijheid heeft om persoonlijke Ontplooiing, Geluk en Welvaart na te streven, in lijn met de Idealen van het Neo-Liberale Kapitalistische Model dat we gewoon zijn?

Onderzoek Het Voorstel en Steun een LeefInkomen Gegarandeerd voor een Samenleving, Wereld en Realiteit die Representatief Staat voor het Menselijk Vermogen en Potentieel om Werkelijk te Evolueren.

Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"

In deze blog-series onderzoek ik de 'Mensenrechten', hoe ze tot nog toe hebben bestaan in onze menselijke samenleving, hoe en waarom we ze hebben aanvaard - en hoe ze hergedefinieerd kunnen worden tot werkelijke praktische begrippen/manifestaties.

In deze blog kijken we naar een eigenaardig punt in het menselijk begrijpen van wat een 'recht' is - een recht is zogezegd iets dat je mag/moet/kan krijgen/hebben --- iets dat je toegewezen moet worden, van waar? Maakt niet uit! Zolang je het maar krijgt. En hoe we daarin een heel gelimiteerde visie hebben gehad op onze realiteit --- door een 'recht' te definieren in en als Eigenbelang en de 'ikke, ikke, ikke'-mentaliteit.

Het verband dat nooit gelegd wordt is dat tussen 'geven' en 'krijgen' - waardoor er al snel stemmen opgaan die de 'mensenrechten' en het feit dat aan die rechten 'zomaar voldaan moet worden' door de overheid, bestempelen als een vorm van 'profiteren van het systeem' --- als wat er vaak over een Socialistisch Systeem ook gezegd wordt. En aangezien het huidige neo-liberale Kapitalistische Economische Model een 'Ieder voor zich' model is dat zich faliekant afzet tegen 'profiteren', met als grootste vijand het 'Communistische' en als tweede in rij het 'Socialistische' model - is het omwille van deze kijk op de Mensenrechten onmogelijk om die Mensenrechten ook daadwerkelijk uit te voeren.

Dus, waarom is het dat we automatisch geloven dat, als we een systeem Creëren dat Elk Mens van de Basisnoodzakelijkheden voorziet, dat er dan zowieso misbruik van gemaakt zal worden - als wat ook de Kritiek bij Uitstek is nu met het 'Uitkerings-systeem'. Dat veel mensen dan helemaal NIETS zullen bijdragen en 'hele dagen op hun lui gat zullen liggen' - terwijl al de rest wel moet gaan werken om het hele systeem draaiende te houden. Is het misschien omdat niemand in onze samenleving werkelijk het principe van 'Geven is Krijgen' LEEFT? Omdat we allemaal eigenlijk diep vanbinnen wel verlangen om te profiteren van het systeem - hetgeen we allemaal dan ook wel op kleine en subtiele manier doen, zoals bijvoorbeeld wanneer er GRATIS spullen uitgedeeld worden? - waardoor zij die 'niets' doen in deze samenleving de wind van voren krijgen omdat zij de Manifestatie zijn van onze Innerlijke Geheime verlangens waar we niet eerlijk over willen zijn -- omdat wij het meest gebrainwashed zijn in de idee dat een 'Harde/noeste Arbeider/Werker' een 'Goed Persoon' is.

Het probleem ligt er echter in dat we niet precies weten waarom een 'harde Arbeider' een 'Goed Persoon' is - het is een idee/geloof dat we hebben geleerd van onze Ouders en van het Collectief Bewustzijn in de Samenleving. En dus, ziet niemand werkelijk het nut in van Arbeid, mede omdat veel van de huidige jobs meer kwaad dan goed doen aan onze samenleving en vooral de Natuur, waardoor we allemaal stiekem hopen op het Winnen van de Jackpot zodat we nooit meer hoeven te werken en waardoor we ons kwaad maken op de zogezegde 'profiteurs' van het systeem, meer vanuit een mentaliteit van 'als ik moet lijden, dan zal iedereen lijden', als een vorm van wrok en rancune omdat hun 'niets doen' ons eraan herinnert dat we ons leven, ons lichaam en onze kracht aan het opgeven zijn voor een systeem dat ons leegzuigt, dat niet echt om ons geeft en dat niet eens zorg draagt voor het leven op aarde.

En dus is het fascinerend dat we 'werken' en 'Arbeiten' zijn gaan bestempelen als een 'positieve eigenschap', als het zogezegd 'bijdragen' aan de samenleving, en ons aldus ons hele leven lang te pletter werken - maar dat we tegelijkertijd ondanks maar ook omwille van die Arbeid het Leven op Aarde ondraaglijk maken -- omdat het systeem waarin en waarvoor we werken niet gebaseerd is op Gezond Verstand en wat het beste is voor allen, maar eerder op losse regels en wetten die allemaal draaien rond het Persoonlijke Winstbejag van het Individu, waardoor we ons te pletter werken in de HOOP ooit een glimps op te kunnen vangen van de 'Prijs' die ons voor ogen gehouden wordt door de Media - de Roem, de Rijkdom en de Gelukzaligheid --- terwijl we het leven voor alle andere mensen, maar ook dieren en planten, verpesten - net zoals zij het voor ons aan het verpesten zijn.

Omdat onze huidige Economische 'ingesteldheid' volledig bestaat in en als een persoonlijke  'hebbe,hebbe,hebbe' mentaliteit, waardoor we ook het woord/concept 'rechten' zijn gaan definieren in en als 'krijgen' en 'hebben' - is 'geven' voor ons een 'straf' geworden, een 'plicht'. 'Geven' in de vorm van 'bijdragen', 'werken', 'ondersteunen' is iets dat we van kinds af aan hebben leren associeren met een dwang, een 'moeten' - waarin we nooit inzicht hebben gehad in het precieze 'waarom', we 'moesten' het gewoon, anders kregen we niet waar we 'recht op hadden'.

Het probleem hierin is dat Kinderen niet worden Onderwezen om Gezond Verstand toe te passen in al wat ze doen - om bijvoorbeeld in te zien dat de Wereld een Organisme is, en dat zij zelf deel uitmaken van dat organisme, en dat dat organisme, en bijgevolg zijzelf, enkel kan bestaan, wanneer elk deeltje zijn bijdrage doet. Wanneer iedereen Geeft, dan zal iedereen ook in gelijke mate Krijgen. En dus is 'geven' niet echt een 'plicht' of een 'taak', het is een vanzelfsprekendheid, het is een natuurlijke uitdrukking voortvloeiende uit het besef dat we zullen krijgen zoals we gegeven hebben --- omdat dat is hoe het leven op aarde functioneert. Dus wanneer we Geven, dan is het alsof we Geven aan onszelf - Geven IS dus in wezen Krijgen.

MAAR: Waarom is het dat Kinderen dit Natuurlijk inzicht niet meekrijgen en Leven in het huidige systeem? Ons huidige Systeem van 'winner takes all' is namelijk niet gebouwd op dat Principe van Gezond Verstand. In deze wereld kan je je hele leven zwoegen voor een bedrijf dat plastic eendjes maakt, een product waarvan je weet dat het én grondstoffen van de natuur verspilt én de natuur vervuilt én nog eens compleet overbodig is in het leven van mensen, dieren of planten - zonder zelfs genoeg terug te krijgen om je gezin fatsoenlijk te onderhouden. Terwijl andere mensen, gewoon omdat ze een andere 'titel' en 'positie' hebben in het bedrijf, genoeg geld verdienen om een eiland te kopen. Ons huidige systeem werkt niet volgens de 'natuurlijke' wetten/wetmatigheden van een Organisme - namelijk gelijkwaardige Ondersteuning en waardering, gebaseerd op het principe dat elk deeltje het geheel bepaalt.

Sommige delen van ons 'Economisch Organisme' vallen anderen aan, misbruiken anderen en buiten anderen uit -- waarom werden de 'mensenrechten' vastgelegd in de eerste plaats? We bestaan dus in een zelf-misbruikend, zelf-aanvallend en zelf-vernietigend Organisme omdat we onszelf niet willen erkennen als een gelijkwaardig deel van Eén Geheel, van Eén Wezen, het Leven op Aarde - waardoor we dus ook de Daad van 'Geven' niet zullen zien/ervaren als een Natuurlijke Uitdrukking van Onszelf, en daarentegen geobsedeerd zijn met 'Krijgen'.


Wordt Vervolgd in Dag 275

Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?

Dit is een verderzetting van "Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"

Voor Context, lees ook:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"




ik vergeef mezelf dat ik een afscheiding heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan tussen politiek en economie zonder ooit te hebben ingezien dat alles in wezen economie is, omdat alles draait rond en bepaald wordt door GELD - en dat de politiek, als zogezegd iets dat dan 'niets te maken heeft met geld', in wezen gebakken lucht is


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe de afscheiding tussen 'economie' als datgene dat werkelijk de macht heeft over het leven op aarde en dat werkelijk de achterliggende kracht is van de menselijke samenleving, en 'politiek' als de zogezegde 'machts-factor' en 'besturing' van de samenleving - één en gelijk is en een fysieke manifestatie is van de afscheiding die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, waarin ik de 'economie' van het menselijk fysieke lichaam, als de echte besturende macht/kracht die mijn bestaan/leven bepaald heb verborgen achter de zogezegde, schijnbare besturende 'macht' als de menselijke geest --- zonder ooit te hebben ingezien dat ALLES van mezelf in wezen de 'economie' is van/als het fysieke lichaam omdat de geest, als de 'overheid'/'politiek' niet kan bestaan zonder het lichaam


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien en te beseffen dat de economie van/als het fysieke lichaam de ware besturende en bepalende kracht is van 'wie ik ben' als mijn bestaan/leven hier op aarde, en dat de 'politiek' van/als de menselijke geest maar de schijn van 'macht' en 'controle' is, die op zich niet eens echt kan bestaan zonder de 'economie' als het fysieke lichaam --- en dat ik mezelf één en gelijk in het gewisse heb gelaten in verband met hoe de politiek in en als het wereld-systeem hier op aarde, net zoals de geest, alleen maar pretendeert de 'macht' en 'controle' te hebben over de samenleving/wereld - en dat ik nooit heb ingezien hoe het in wezen de economie is, als de zogezegde 'onzichtbare hand' van het markt-systeem, die ALLES bepaalt van het leven op aarde --- waarin de 'politiek' in wezen niets betekent omdat het niet kan bestaan zonder geld


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb ingezien dat de 'politiek' in deze wereld en in de samenleving, eigenlijk een LEUGEN is, omdat de politiek geen enkele echte macht heeft die substantieel is, zonder geld --- en dat ik als de mensheid, door de politiek af te scheiden van de economie, een onberegeld, onberegelbaar organisme heb toegestaan te bestaan als het 'vrije markt systeem', dat vrije macht heeft over de levens van elk individu en van hele landen en overal consequenties creëert waar we zogezegd niets aan kunnen doen omdat het afgescheiden bestaat van de 'politiek' --- in de plaats van in te zien dat 'de politiek' als een zogezegd 'besturend' orgaan, absoluut niets betekent als en wanneer die politiek volledig bepaald en bestuurd wordt door GELD in en als de economie


ik vergeef mezelf dat ik een wereld heb toegestaan te bestaan waarin niemand of niets verantwoordelijkheid neemt voor het economisch systeem, door de aandacht, de hoop en het vertrouwen van mensen te vestigen op de 'overheid'/'politiek' als de zogezegde leiders, zonder dat er ingezien wordt dat die leiders machteloos staan tegenover de realiteit van het economisch systeem, als datgene dat werkelijk het leven op aarde in z'n macht heeft - en dat die 'overheid'/'politiek in de werkelijkheid dus enkel bestaat als een afleiding voor mensen om de realiteit niet te zien van hoe het economische systeem de hele samenleving werkelijk in haar greep heeft --- net zoals de geest, als het 'beeld'/'persoonlijkheid' van 'hoop', waar alle aandacht van mezelf naartoe gaat, in en als het geloof dat de 'geest' mijn 'leidraad' is, in wezen enkel bestaat als een illusie om mij af te leiden van de realiteit van hoe het 'economische systeem' van het fysieke lichaam alles van 'wie ik ben' bepaalt


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er consequenties zullen zijn wanneer we de overheid afscheiden van de economie, en doen alsof het twee verschillende entiteiten zijn en alsof ALLES van ons leven niet bepaalt wordt door de economie alleen ---en daarin nooit te hebben ingezien hoe die afscheiding tussen politiek en economie enkel dient als een rechtvaardiging en excuus voor de 'rijken', de bedrijfseigenaars en de 'bezitters' van de grondstoffen van de aarde, om onberegeld en zonder principes of integriteit hun zin te doen en de rest van de mensheid te misbruiken op massale schaal en om achter de schermen macht en controle te hebben over ALLES, aangezien alles in en als de samenleving in wezen bepaald en bestuurd wordt door GELD


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de afscheiding tussen politiek en economie enkel ten voordele is van zij die al rijk en machtig zijn, om nog rijker en machtiger te kunnen worden - en om, via de economie, macht te krijgen over elk aspect van het leven van alle mensen op aarde, door geld te gebruiken om de politiek/regeringen om te kopen en te controleren


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn vertrouwen te plaatsen in 'mijn regering' omdat mij dat aangeleerd geweest is door het schoolsysteem en door mijn familie, en daarin nooit te hebben ingezien dat de 'politiek' eigenlijk niet echt bestaat, en dat het in wezen maar een poppenspel is dat bestuurd/bespeeld wordt door GELD als de Economie --- en dat het eigenaardig is dat kinderen op school wel leren over hoe de 'politiek' van hun land in elkaar zit en functioneert, maar niet hoe de Economie werkt, en dat kinderen op die manier geprogrammeerd worden om te GELOVEN dat de politiek 'echt' is en werkelijk de 'macht' heeft, en dat de 'economie' zelfs niet eens echt bestaat, terwijl het in werkelijkheid net andersom is


ik vergeef mezelf dat ik een onderwijssysteem heb toegestaan te bestaan in en als de wereld dat kinderen programmeert in en als nutteloze kennis en informatie over dingen die niet eens bestaan, en dat op die manier verzekert dat die kinderen later niet in staat zijn om werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de samenleving of om het systeem te veranderen - omdat ze datgene dat hun leven en het leven in en als de samenleving werkelijk bestuurt, namelijk GELD, niet eens opmerken


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de afscheiding tussen politiek en economie ervoor zorgt dat alle afspraken die gemaakt worden in politieke kringen, zoals de mensenrechten in de UN, in wezen ILLUSIES en leugens zijn --- omdat de politiek die mensenrechten onmogelijk werkelijk kan uitvoeren aangezien het geen grip heeft op het systeem/organisme dat verantwoordelijk is voor het overtreden van die 'mensenrechten', namelijk de economie


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een 'vrije markt economie' die in afscheiding bestaat van de overheid, in wezen niet kan bestaan, omdat elke bedrijfsleider in de eerste plaats een 'burger' is, en dus in de eerste plaats moet antwoorden aan de 'politiek' en dus de afspraken die overeengekomen zijn in die politiek zoals het respecteren van de mensenrechten -- en dat het bedrijf van die persoon daar niet buiten kan staan omdat dat bedrijf op zich niet bestaat of werkt zonder de directe participatie van het individu --- en dat een afgescheiden 'economie' van de 'politiek' dus niet eens echt kan bestaan, en compleet gebaseerd is op achterwaardse en troebele logica


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'politiek' boven 'economie' zou moeten staan voor een gezonde samenleving zonder misbruik, en niet andersom --- en dat veel misbruik en overtreding van de mensenrechten in deze wereld een gevolg is van het feit dat economie boven politiek geplaatst is --- waardoor er geen enkele vorm van integriteit of principe meer bestaat dat het systeem stuurt, omdat de waarde van het leven herleid wordt tot GELD

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zolang de mensen in de politiek zelf onder de duim van het economisch systeem zitten en gecontroleerd worden door geld, en het economische systeem dus macht heeft over de politiek - ze nooit beslissingen zullen of kunnen maken die het beste zijn voor allen ---omdat er geen integriteit aanwezig is in persoonlijke overleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het huidige economische systeem elk mens in een persoonlijke overlevings positie plaatst - en dat daarom 'goed bedoelde' afspraken zoals 'mensenrechten', niet uitgevoerd kunnen en zullen worden in de fysieke realiteit --- omdat er geen integriteit kan bestaan in persoonlijke overleving




Wordt vervolgd in Dag 273

Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?

In deze blog ga ik verder in op het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - voor Context, lees:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"

"Zou het bestaan van Hulp-Organisaties eigenlijk de bevestiging zijn dat het huidige systeem De Mensenrechten met de Voeten Treedt? Omdat, als Kinderen Mensenrechten zouden hebben die Beschermd  zijn - dan zou er Geen enkel kind zijn dat Gered moet worden van, bijvoorbeeld, een Dysfunctionele Thuis-situatie, van Armoede, Ziekte of van een Genetische Stoornis... van wat dan ook. Omdat, in een Systeem dat gebaseerd is op Fundamentele Mensenrechten, worden dit soort Condities voorkomen, hetgeen ook zeer goed Gefinancierd zou worden als Nodig. Er zou geen Noodzaak zijn om te Zoeken naar Manieren om deze Kinderen te Helpen, omdat de Samenleving zou begrijpen dat: Als de Fundatie van de Mensenrechten met de Voeten Getreden wordt, dan komt eenieders Veiligheid, Harmonie, Vrede en Geluk in het Gedrang, hetgeen nu Langzaam maar Zeker aan het Gebeuren is in de Wereld naarmate meer en Meer Mensen Ondervinden dat het Systeem dat ze zo lang hebben Ondersteund aan het Instorten is." (Day 368: “Please Save a Child”- Creation's Journey to Life)

 Het is fascinerend dat we 'Mensenrechten-Organisaties' hebben opgericht en ondersteunen die zogezegd ten strijde gaan in deze wereld tegen al de Misbruiken die gepleegd worden  - maar dat we ons nooit lijken te hebben afgevraagd hoe het eigenlijk komt dat die misbruiken gepleegd worden in de eerste plaats? Waarom is het dat er in bepaalde culturen meisjes van 8 jaar oud uitgehuwelijkt worden aan 40-jarige mannen of verkocht worden als 'huishoud-slavinnen'? Waarom is het dat veel fabrieken in China, Indonesië, Ecuador, enzovoort, uitbuiting van de arbeiders en mensonterende werk-omstandigheden toestaan? Waarom is het dat er misbruikende en onderdrukkende dictatoriale regimes bestaan in landen in deze wereld? (Ik stel voor om "A Woman's Journey to Life" te volgen, waarin Maya Harel de verschillende situaties van Misbruik die we hebben gecreëerd in deze Wereld Onderzoekt en Bekijkt, om een inzicht te krijgen in de Mate van Wantoestanden die er werkelijk bestaan als Consequenties van ons Systeem)

Als we werkelijk zoveel zouden geven om de Mensenrechten als de Mensenrechten-Organisaties laten uitschijnen, waarom veranderen we de basis-structuur van het economische systeem dan niet - waarom zorgen we er dan niet voor dat elk kind ter wereld vanaf de geboorte al die dingen krijgt en heeft die wij hebben vastgesteld als zijnde een 'Mensenrecht'? --- die dingen die het leven op aarde mogelijk maken voor de mens in de eerste plaats, zoals een dak boven het hoofd, water, hygiëne, gezondheidszorg, voeding, onderwijs, enzovoort. Dingen waarvan wij weten dat als we het zouden ontbreken in ons leven, dat ons leven dan drastisch, op het mensonterende en onleefbare af, aan kwaliteit zou verminderen.

Met die fundamentele verandering in het systeem waarin we leven, maken we meteen komaf met de meeste oorzaken van de Mensenrechten-Overtredingen die plaatsvinden in onze wereld, en zijn dingen zoals 'mensenrechten-Organisaties' of het hele concept van 'Vechten voor Rechtvaardigheid' meteen ook Overbodig.

Waarom is het dat de 'Mensenrechten' door de UN en al haar lidstaten 'erkent' worden als wezenlijke 'rechten' die elk individu op aarde heeft, rechten die gerespecteerd moeten worden - terwijl er tegelijkertijd toch een misbruik en overtreding van die mensenrechten toegestaan wordt plaats te vinden op massale en globale schaal, als consequenties van de structuur van het Economische Systeem dat niet gebaseerd is op datzelfde principe van het 'Respecteren van de Mensenrechten' --- en hoe is het dat we dit Gerechtvaardigd hebben? Dat we langs de ene kant 'overeenkomen' en akkoord gaan met het samenwerken om de mensenrechten uit te voeren en te respecteren, maar dat we tegelijkertijd een economisch systeem toestaan te bestaan dat in direct contrast staat met en afbraak doet aan die mensenrechten? Ik bedoel, wie heeft hier eigenlijk de macht? Wie beslist hier eigenlijk?

Het lijkt wel alsof we 'de vrije markt' hebben afgescheiden van 'de overheid' en dat dat ons excuus en onze reden/rechtvaardiging is voor het toestaan van overtredingen van de mensenrechten en waarom regeringen niet tussenbeide komen, of bedrijven niet herstructureren en in handen nemen wanneer vastgesteld wordt dat er misbruik plaatsvindt -- en dat we daarin ook een oogje lijken dicht te knijpen voor het FEIT dat die bedrijfseigenaars en al de participanten in dat 'economische vrije markt systeem' in de eerste plaats burgers zijn van een land, en dus behoren tot het 'volk' van een 'overheid' --- hetgeen wil zeggen dat al de bedrijven in deze wereld, in de eerste plaats moeten antwoorden aan de overheid, en zich dus in de eerste plaats zouden moeten houden aan het respecteren van de mensenrechten, omdat dat is wat die overheid overeengekomen is in de UN-raadskamer. Dat zou het basisprincipe moeten zijn van elk bedrijf.

Maar, het is duidelijk dat onze realiteit niet al te 'logisch' in elkaar zit en dat er losjes overgegaan wordt wat betreft het toepassen van gezond verstand, betrouwbaarheid, integriteit en consistentie.
En dat, aan de basis van dit probleem, zich vooral de menselijke hebzucht bevindt - en dat het gebrek aan het toepassen van principes door politici en leiders in deze wereld wanneer het aankomt op het reguleren en sturen van de samenleving in al haar aspecten, een gevolg is van hoe politici zelf vaak een 'vinger in de pudding' hebben in de winsten van bepaalde bedrijven en daarom de regels, wetten, afspraken en principes maar al te vaak 'buigen' uit angst dat ze hun fortuinlijke machts-positie zullen verliezen als ze niet meedrijven met de (geld-)stroom die andere mensen in machtsposities in deze wereld bepaald hebben.

Wat de Gelijk Leven Stichting voorstelt en inziet is dat er geen sprake kan zijn van 'het eren van de mensenrechten' wanneer AL de structuren/instituties/instanties/systemen in deze wereld niet in één lijn staan en beantwoorden aan hetzelfde principe - want, hoe kunnen we langs de ene kant beweren dat Mensenrechten bestaan wanneer we langs de andere kant een 'Neo-Liberaal Kapitalistisch' Systeem toestaan te bestaan dat gebaseerd is op het primitieve principe van 'Overleving van de Sterksten' en van 'Competitie', een Principe dat in complete tegenstrijdigheid bestaat met de 'Mensenrechten' en dat een Recept is voor Misbruik omdat het Concept van 'Competitie' per definitie als Voorwaarde heeft dat er Altijd een 'Verliezer' moet zijn - dat er dus altijd iemand moet sterven in armoede zodat een ander kan leven in weldaad/overdaad.

En dus, is de enige oplossing voor het daadwerkelijk 'Eren/Respecteren van de Mensenrechten', om een Gelijk Geld Kapitalisme Systeem te produceren - een systeem waarin met andere woorden die Mensenrechten in elk aspect van de samenleving geëerd en gerespecteerd worden, omdat men 'politiek' nu eenmaal niet zomaar kan afscheiden van 'economie', omdat beide aspecten invloed hebben op het leven van elk individu in de samenleving - en het Gezicht van de Wereld bepalen. Economie, IS zelfs in wezen ook 'Politiek', omdat het woord 'Economie', per definitie de 'huishouding' van een Organisme omschrijft, met andere woorden de algemene 'besturing' van het leven in en van de Samenleving, op Individueel en Collectief vlak, dat betrekking heeft tot ALLES - dat is ook waarom GELD het centrale punt is in ALLE aspecten van onze samenleving, zelfs onze politiek, die pretendeert haar handen te kunnen schoonwassen en zichzelf te kunnen afscheiden van de economie, is volledig onderhevig aan en bestuurd door GELD.

 En dus, is het nog maar weer een eigenaardig punt dat we 'politiek' hebben afgescheiden van 'economie', terwijl ze beiden in feite bepaald zijn door GELD en dus tot de 'economie' behoren --- is dat misschien zodat we via de 'politiek'/overheid, dingen zoals 'mensenrechten' kunnen uitvinden, als een mooie en positieve 'ideologie' die dan nooit werkelijk kan worden uitgevoerd in de eigenlijke realiteit omdat ze niet automatisch gefinancierd wordt, aangezien de 'overheid' zogezegd afgescheiden bestaat van de 'economie', waardoor die 'mensenrechten' dan enkel fungeren als een 'mantel' van 'positiefheid' die geworpen wordt om het misbruik en de wantoestanden in de realiteit die een consequentie zijn van het economische systeem te verbergen voor het Bewustzijn van de Mens, als iets waarin de Mens GELOOFT, als een 'Religie', en dat, net zoals een Religie, niet Leefbaar of Praktisch en dus niet Echt is.

Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen

In "Dag 269: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting" heb ik de 'Declaratie' van de MensenRechten volgens de Gelijk Leven Stichting gedeeld, een herdefiniëring van de Mensenrechten als hoe ze altijd hadden moeten bestaan en toegepast worden.

In deze blog ga ik dieper in op het concept 'mensenrechten', waarom 'mensenrechten' bestaan, wat 'mensenrechten' zijn en hoe ze al dan niet toegepast worden.


Waarom bestaan 'mensenrechten'?

Het feit dat het woord 'rechten' bestaat, indiceert en impliceert al een bepaalde toestand/situatie die de 'noodzaak' heeft gecreëerd om 'rechten' te formuleren en om de stelling te maken dat de mens 'rechten' nodig heeft - zoals situaties van onderdrukking van het bestaan van bepaalde groepen van mensen, zoals slavernij, uitbuiting en andere onleefbare levensomstandigheden die doorheen de tijd door mensen opgedrongen werden aan andere mensen en die vaak aanvaard werden als 'normaal' zonder dat er ooit stilgestaan werd bij wat men in feite een ander levend wezen doet ervaren in en als zijn leven op aard -- tot het te laat is, tot er een revolutie/opstand komt en er veel mensen moeten lijden, waardoor plots de 'machtshebbers' zich angstig voelen dat 'de slaven' hun bevoorrechtte situatie zouden compromitteren en dan maar een 'wettekst' gaan uitschrijven van zogezegde 'rechten' om de 'gemoederen te bedaren' en het volk weer tot stilte te krijgen --- terwijl slavernij, uitbuiting en misbruik nog steeds gebeurt, waar dat mogelijk is, omdat die gecreëerde 'mensenrechten' nooit gebaseerd waren op of afkomstig waren vanuit een besef en realisatie dat de situaties van slavernij, misbruik en uitbuiting niet het beste is voor mezelf en dus ook niet voor allen, maar eerder een gevolg was van de ANGST die de 'machtshebbers' ervoeren, waarin ze zich in het nauw gedreven voelden en er niets anders op vonden dan de 'slaven' enkele 'vrijheden'/'rechten' te geven zodat ze tenminste het gevoel hebben dat ze iets bereikt hebben en dat ze 'vrijheid' verworven hebben.

En zo is dat doorheen de eeuwen gegaan - misbruik, uitbuiting en slavernij is steeds blijven bestaan, het is gewoon geëvolueerd tot minder expliciete vormen, naarmate 'het volk' meer en meer rechten eiste bij elke nieuwe revolutie/opstand als een 'breekpunt' van de mate van ellende in en als het leven op aarde voor de meeste individuen. De machtshebbers hebben enkel manieren gevonden om 'het volk' te misleiden en te doen geloven dat ze 'vrij zijn' en dat slavernij, uitbuiting en misbruik niet meer bestaat en dat iedereen 'gelijk voor de wet is', dat er 'eerlijkheid' en 'rechtvaardigheid' bestaat.


Wat zijn 'mensenrechten'?

Het verschil tussen de 'mensenrechten' die opgemaakt zijn tijdens de Conventie in Genève en de mensenrechten zoals gesteld door de Gelijk Leven Stichting, is dat de eerstgenoemde een REACTIE waren/zijn van ANGST voor opstand/revolutie/oorlog en dus een 'maatregel' zijn om 'het volk' content en tevreden te houden en het gevoel te geven dat ze 'vrij' en 'veilig' zijn en dat 'het systeem' om hen geeft - waarin 'het volk' steeds misleid geweest is om niet te zien hoe het economisch systeem dat ons leven dirigeert in complete tegenstrijdigheid staat met die voorschriften in en als de 'Rechten van de Mens', en dat er steeds allerlei excuses en redenen gevonden worden door de overheden en machts-hebbers in deze wereld voor waarom die mensenrechten die zo mooi neergeschreven zijn en er zo mooi uitzien op papier nooit werkelijk toegepast geweest zijn en worden in de realiteit.

De Gelijk Leven Mensenrechten zijn gebaseerd op een PRINCIPE van eenheid en gelijkheid - zoals gesteld in het Eerste Fundamentele Mensenrecht:

"Het Eerste Fundamentele Mensenrecht dat de Gelijk Leven Stichting Promoot en Onderlijnt is dat:  Elk indivu, Elk Menselijk Wezen een Gelijk Leven Recht heeft. Dit wil zeggen: Het Leven dat je Hebt is Gelijk in Elkeen op het Punt van de Geboorte. Datgene dat Mensen van Elkaar Onderscheidt is wat er Gebeurt Na de Geboorte, eenmaal Het Onderwijs start of je Omgeving je Beïnvloedt, je Ouders je beïnvloeden of het Systeem je Beïnvloedt – dan begin je een Afgescheiden Individu te worden en wordt je Aangeleerd om het Eerste Punt dat je Bestaan Mogelijk maakt niet te Respecteren, namelijk het Leven. Leven – dat is het ene punt dat Hetzelfde is. Je kan niet zeggen: “Eén Persoon heeft Meer Leven dan een Ander Persoon” – dat Leven, als een LevensKracht, is hetzelfde in Elkeen en is dus het Eerste Fundamentele Recht."

En dat is het grote verschil, dat is het verschil dat het verschil zal maken --- omdat, zolang de 'mensenrechten' een reactie zijn op ANGST, is het niet waarachtig een levende statement van 'wie wij zijn' en zal het ook niet daadwerkelijk praktisch geleefd kunnen worden door de mensheid.


Hoe bestaan 'mensenrechten'?

Mensenrechten die werken moeten vanuit een zelf-inzicht en zelf-besef komen dat al het leven op aarde, één en gelijk is met mezelf en dat een 'mensenrecht' met andere woorden de expressie is van het zorgen voor elk levend wezen op aarde, zoals hoe ik zou willen dat er voor mezelf gezorgd zou worden --- want, zonder dit inzicht, zullen de 'mensenrechten' altijd misbruikt, genegeerd of verwaarloosd worden omdat ze niet erkend zullen worden als 'echt', het zijn 'maar woordjes op papier'.

Dit is ook waarom de 'mensenrechten', willen ze 'echt' zijn, in één lijn moeten staan met het economische systeem waarin we bestaan - in tegenstelling tot wat we vandaag hebben; we leven in een economisch systeem dat mensen dwingt om te stelen om te overleven, om anderen te misbruiken en uit te buiten om winst te maken, een systeem dat het stelen van grondstoffen en het uitbuiten en onderdrukken van mensen voor arbeid rechtvaardigt onder het mom van 'competitie' en een zogezegde natuurlijke expressie van 'overleving van de sterksten' -- hetgeen in complete tegenstelling staat met die zogezegde 'mensenrechten' die neergeschreven zijn, waardoor die 'mensenrechten' uiteraard niet echt zijn, het zijn maar woordjes op papier bedoelt om mensen te sussen en kalm te houden en de illusie te geven dat 'het systeem' om hen geeft en dat ze veilig zijn, want ze worden niet werkelijk geleefd in één lijn met het economische systeem dat het leven op aarde werkelijk bepaalt en stuurt.

De Gelijk Leven Mensenrechten zullen daarom tot uitdrukking komen in en als een Gelijk Geld Kapitalisme systeem, een systeem dat in één lijn bestaat met en de manifestatie is van de vooropgestelde Mensenrechten --- een systeem dat dus gebouwd is op PRINCIPE en dat op elke manier bestaat als een levende praktische realiteit van de 'idealen' die het proclameert.


Voor meer info over het Gelijk Geld Kapitalisme, lees "An Economist's Journey to Life"

Voor ondersteuning en info, bezoek:
Desteni
Equal Money

Dag 205: De Levende Democratie

Dit is een verderzetting van "Dag 204: Bestaat 'Democratie' wel echt?" en "Dag 203: Het 'Volk' is Dom en kan/mag niet voor zichzelf beslissen"


ik besef, begrijp en realiseer mij dat 'democratie' niet kan bestaan 'buiten mezelf' als het niet in de eerste plaats 'binnen mezelf' bestaat als een levend principe en statement van 'wie ik ben' als 'levend wezen/organisme' --- omdat ik inzie dat ik als 'mens', als 'wezen', het startpunt ben van de systemen/structuren/instituties/relaties in en als 'de mensheid'

ik besef, begrijp en realiseer mij dat ik als 'wie ik ben' in en als deze wereld, zowel het product ben van mijn omgeving als het startpunt en de creator ben van mijn omgeving --- en dat het feit dat 'gelijkheid' als 'democratie' nooit bestaan heeft in mezelf, het bewijs is dat 'gelijkheid' nooit werkelijk bestaan heeft in deze wereld als 'mijn omgeving' --- en dat ik, door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd te leven als 'ongelijkheid' en 'dictatoriaal' in en als 'wie ik ben' in deze wereld, een wereld heb ondersteund en gecreëerd die een reflectie is van die ongelijkheid

en daarin besef ik dat ik verantwoordelijk ben om mezelf in en als 'wie ik ben' als een levende statement/principe te veranderen van 'ongelijkheid' naar 'gelijkheid', door een proces te bewandelen en toe te passen van zelf eerlijkheid, zelf vergeving en zelf correctie, om de 'wereld' te veranderen als het evenbeeld van wie ik ben als 'gelijkheid'/'democratie'

en dus stel ik mezelf tot doel om in elk moment in te zien en te beseffen dat wat ik toesta te bestaan in mezelf is wat ik toesta te bestaan in en als de gemanifesteerde fysieke realiteit - omdat ik als 'het leven' in en als mezelf het startpunt ben van 'het leven op aarde' --- en omdat ik inzie dat de 'structuren'/'systemen'/'instituties' in deze wereld niet 'meer' kunnen zijn/bestaan dan mezelf omdat ik BESTA, ik ADEM

ik besef dat ik een wereld heb toegestaan te bestaan waarin het leven misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt wordt, omdat ik mezelf als het leven in en als mezelf heb onderdrukt, misbruikt en verwaarloosd door mezelf te hebben laten hersenspoelen door het schoolsysteem in en als het geloof dat kennis en informatie over 'de wereld' en 'het leven' en 'wie ik ben' meer waard is en meer 'echt' is dan ikzelf als levend, ademend wezen

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen hoe de mensheid zichzelf als het startpunt van het leven op aarde heeft verloren - door kennis en informatie meer waarde te geven --- in en als het verlangen naar 'meer' -- en daarin het werkelijke leven als wie wij werkelijk zijn heeft verminderd

ik stel mezelf tot doel om eerlijk te zijn met mezelf in elk moment en mezelf te stoppen  wanneer ik merk dat ik kennis en informatie aan het gebruiken ben om mezelf 'meer' te doen lijken dan wie ik eigenlijk ben --- omdat ik inzie en besef dat alle kennis en informatie compleet waardeloos is en zelfs meer schade berokkend dan wat anders, wanneer het gebruikt wordt in en als eigenbelang, ter ondersteuning van het ego --- en daarin stel ik mezelf tot doel om altijd te kijken naar hoe kennis en informatie praktisch gebruikt kan worden en toegepast kan worden in deze fysieke werkelijkheid, in en als het dagelijkse leven, in functie van het creëren van een 'werkbare' werkelijkheid die het beste functionneert voor alle levende wezens

ik stel mezelf tot doel om bij te dragen aan het creëren van een schoolsysteem waarin mensen/kinderen ondersteund worden in het ontwikkelen van zelf-vertrouwen, zelf-respect, zelf-ondersteuning en zelf-inzicht --- om ervoor te zorgen dat er mensen geproduceerd worden die bestaan in en als het besef dat zij als levende wezens het startpunt zijn van het leven op aarde en daarom verantwoordelijk zijn voor het leven op aarde - en dat de 'systemen'/'instituties'/'structuren' in en als de 'menselijke samenleving' enkel het beste kunnen zijn voor allen, als en wanneer de mens in zichzelf bestaat in en als wat het beste is voor allen als eenheid en gelijkheid als een levende expressie

ik stel mezelf tot doel om ware democratie te creëren als ware 'gelijkheid' in en als een fysieke structuur hier op aarde --- door mezelf te realiseren en manifesteren als 'gelijkheid' in en als mezelf als een levende statement/principe --- en door één en gelijk te staan met kennis en informatie, in en als het besef dat kennis en informatie als 'de geest' niet 'meer' is dan mezelf, maar eerder 'minder' is omdat het nooit bestaan heeft in en als wat het beste is voor het leven op aarde -- omdat ik inzie dat de mens met al zijn kennis en informatie 'over' de wereld/het leven, het leven op aarde enkel heeft vernietigd, misbruikt, verwaarloosd en onderdrukt

ik stel mezelf tot doel om mezelf te 'aarden' door mezelf niet te laten verleiden/misleiden door 'complexe' woorden/taalgebruik/ideëen/theorieëen/uiteenzettingen - maar door steeds te kijken naar wat ECHT is, als het dagelijkse LEVEN, simpel en eenvoudig, en daarin te kijken naar de praktische toepasbaarheid van die kennis en informatie in en als het dagelijkse leven