Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?

Dit is een verderzetting van "Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'rechten' te definieren in en als hebzucht

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'rechten' te definieren in en als het principe van 'recht hebben op iets' - waarin ik verwacht dat ik iets zal 'krijgen' van mijn omgeving omdat ik er zogezegd 'recht op heb', zonder dat ik zelf verantwoordelijkheid neem voor mijn omgeving en hoe het systeem werkt dat mij zogezegd moet geven waar ik 'recht op heb'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien dat de realiteit werkt op basis van het principe van 'geven en krijgen' - en dat ik altijd zal krijgen één en gelijk met wat ik geef -- en daarin nooit te hebben ingezien dat wanneer ik niet onvoorwaardelijk geef en mijn omgeving ondersteun - dan zal ik ook niet onvoorwaardelijk krijgen of ondersteund worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het leven op aarde onmogelijk is als ik zelf niet geef en bijdraag aan het systeem --- vanuit inzicht in hoe het systeem werkt en wat het beste is voor allen als mezelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'bijdragen aan het systeem' te defineren in en als het woord 'plicht'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'plicht' te associeren met een negatieve energie --- omdat mij aangeleerd werd tijdens mijn kindertijd dat ik bepaalde plichten MOET uitvoeren om bepaalde 'rechten' te kunnen genieten/krijgen -- waarin ik vaak gedwongen werd om dingen te doen waar ik niets van begreep en die ook niet gebaseerd waren op gezond verstand en waarvan niemand mij wilde uitleggen waarom ik die dingen moest doen in de eerste plaats

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik tijdens mijn kindertijd heb geleerd om te aanvaarden dat mijn 'plichten' een vorm van dwangarbeid en dus slavernij zijn - omdat ik werd opgevoed en geprogrammeerd om 'plichten' te ervaren/zien als iets dat mijn omgeving aan mij oplegt en dat ik blindelings moet uitvoeren, om dan een beloning te kunnen krijgen hebben --- en dat ik zo een ervaring van 'hebzucht' heb gecreëerd in mezelf als een obsessie met mijn 'rechten'/'beloningen', als wat ik zal 'krijgen' en 'hebben', omwille van de negatieve ervaring die ik heb leren associeren met het uitvoeren van mijn 'plichten'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik geprogrammeerd ben door mijn omgeving tijdens mijn kindertijd om niet te begrijpen en geen inzicht te hebben in waarom ik doe wat ik zogezegd 'moet doen', zoals gaan werken, belasting betalen, en mijn zogezegde 'plichten' als 'burger', kind, ouder en partner uitvoeren - en om dus te handelen als een Slaaf van mijn omgeving --- en dat ik daarin geleerd heb om een negatieve lading te verbinden  met het woord 'geven'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat het woord 'geven' enkel een negatieve lading heeft voor mezelf in dit systeem omdat het geassocieerd is met het woord 'plicht' - en met het bestaan van een Slaaf dat ik heb aanvaard voor mezelf in en als deze realiteit --- waarin ik mezelf heb gedefinieerd als 'inferieur' aan het systeem en dus 'verPLICHT' om bepaalde dingen te doen om een 'beloning' te krijgen, als GELD - zonder dat ik zelf enige verantwoordelijkheid neem voor mijn daden en voor hoe het systeem werkt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een energetische polariteit van het natuurlijke proces van 'geven' en 'krijgen' door 'geven' te associeren met het woord 'plicht' en 'verplichting' en te definieren in en als een negatieve lading en door 'krijgen' te associeren met het woord 'recht' en te definieren in en als een positieve lading -- omdat ik mezelf heb laten programmeren door mijn omgeving tijdens mijn kindertijd om een 'slaaf' te zijn van mijn omgeving en geen vragen te stellen en geen inzicht te ontwikkelen in hoe de realiteit werkt en dus ook geen verantwoordelijkheid te nemen voor mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er enkel 'misbruik' gemaakt kan worden van een systeem dat mensen onvoorwaardelijk voorziet van de basisbehoeften, als het uitvoeren van de mensenrechten - wanneer en als mensen bestaan in en als de voorgeprogrammeerde polariteit van 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf', waarin ze zichzelf definieren als de 'slaaf' van hun omgeving als de houding die hen aangeleerd geweest is tijdens de kindertijd en wanneer mensen dus niet beseffen dat ze verantwoordelijk zijn voor het leven op aarde en voor het systeem waarin ze bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd niet in te zien dat al het misbruik en al het lijden in de wereld een resultaat is van het feit dat mensen 'rechten' en 'plichten' hebben gedefinieerd in en als een slaafs concept van 'beloning' en 'straf' en dat dus geen enkel mens echt verantwoordelijkheid neemt voor het systeem en inziet dat 'rechten' en 'plichten' in wezen hand in hand gaan als een natuurlijk proces van 'geven' en 'krijgen' --- net zoals de natuur in elke beweging, in elke ademhaling, automatisch geeft en krijgt

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat mensen een obsessie hebben ontwikkeld met 'krijgen', en dus 'hebzucht' hebben gecreëerd in zichzelf - omwille van de energetische polariteit die ze hebben geassocieerd met de woorden 'rechten' en 'plichten' in en als het geloof dat ze slaven zijn van het systeem - en omdat ze zichzelf hebben afgescheiden van zichzelf als een 'natuurlijk' levend wezen op aarde en van de natuurlijke expressie van 'geven' en 'krijgen' als een vanzelfsprekende uitdrukking/beweging van het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ouders en leerkrachten kinderen leren om hun 'slaven' te worden, door 'rechten' en 'plichten' te definieren in en als 'beloning' en 'straf', waarin ze elke vorm van verantwoordelijkheidsbesef van de kinderen wegnemen --- en zo mensen creëren die nooit verantwoordelijkheid zullen nemen voor het leven op aarde als de realiteit waar ze zich in bevinden omdat ze nooit ondersteund geweest zijn om inzicht te ontwikkelen in het natuurlijk proces van 'geven' en 'krijgen' als de basis van een gezond organisme/systeem ---- waardoor de mensheid een systeem heeft gecreëerd en heeft toegestaan te bestaan dat compleet tegennatuurlijk is, en dat dan de 'menselijke natuur' is gaan noemen, in de plaats van in te zien dat dat gewoon een gevolg is van een dysfuctionele opvoeding waardoor volwassenen zich nog steeds 'kind' wanen, als een wezen dat totaal geen verantwoordelijkheidsbesef heeft tegenover zijn omgeving --- en dat geobsedeerd is met 'hebben' en 'krijgen' zonder inzicht te hebben in hoe het systeem waarvan ze verwachten te hebben en te krijgen eigenlijk functioneert en wat hun rol/verantwoordelijkheid is in dat systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'rechten' en 'plichten' te definieren in en als 'eerlijkheid' - als een begrip dat mij aangeleerd geweest is door mijn ouders/familie - als een woord dat mijn ouders gebruikten om ervoor te zorgen dat ik mijn 'plichten' zou uitvoeren zodat ik zou krijgen 'waar ik recht op heb' - en nooit te hebben ingezien dat ik zo de idee heb ontwikkeld in mezelf dat het 'oneerlijk' is wanneer iemand iets krijgt zonder dat die daarvoor iets heeft gedaan/gegeven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het concept van 'eerlijkheid' als de idee 'voor wat hoort wat' de reden is waarom elk mens op aarde niet onvoorwaardelijk krijgt wat ie nodig heeft om te bestaan, en waarom er onnoembaar lijden wordt toegestaan --- omdat we geprogrammeerd zijn om te geloven dat het 'oneerlijk' is en dus negatief en 'slecht' is wanneer iemand zomaar iets krijgt zonder daar eerst iets voor gedaan te hebben - omdat we nooit opgevoed zijn door onze ouders/omgeving om een verantwoordelijkheidsbesef te ontwikkelen in onszelf tegenover onze omgeving als het leven op aarde, als het besef en inzicht dat 'wat we geven is wat we krijgen' en dat als we dus niet onvoorwaardelijk geven aan een ander, dat we dan zelf onmogelijk onvoorwaardelijk kunnen krijgen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'eerlijkheid' en 'oneerlijkheid' maar begrippen zijn die enkel in de menselijke geest bestaan in en als het EGO en die niets te maken hebben met de fysieke realiteit -- en in wezen het bewijs zijn dat de mens zichzelf niet ziet en erkent als verantwoordelijk voor zijn omgeving als het leven op aarde maar eerder als een slaaf, een inferieur wezen dat verwacht dat er een superieure figuur zoals de ouders, de leerkracht, de overheid en 'God' het 'leven op aarde' zal sturen en besturen en dat zij gewoon hun voorgeprogrammeerde 'plichten' moeten uitvoeren en dan zullen krijgen 'waar ze recht op hebben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de mensenrechten nooit werkelijk uitgevoerd geweest zijn, als het onvoorwaardelijk geven aan allen - omdat de mensheid geprogrammeerd is in en als de angst van 'oneerlijkheid', als de angst dat 'ik meer MOET doen dan een ander' en dat 'een ander meer zal krijgen dan ik' -- en dat dat komt omdat de mens nooit verantwoordelijkheid heeft genomen voor zichzelf als het leven op aarde en dus niet inziet dat 'geven' een natuurlijk proces is, en dat het vanzelfsprekend is dat sommigen meer zullen geven dan anderen, op basis van capaciteit en mogendheid - en dat enkel zij die weerstand hebben tegen 'geven', zijn degenen die zich hebben laten brainwashen


Wordt vervolgd in Dag 276

Dag 253: Sociaal Overleg hergedefinieerd

Dit is een verderzetting van "Dag 251: Wat is de Toekomst van het Sociaal Overleg in de Groep van Tien?"
en "Dag 252: Wat is Sociaal Overleg?"


Ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in deze samenleving enkel zorgt voor meer conflict, omdat de oorsprong en 'bron' van de problemen nooit aangepakt wordt - namelijk de ongelijkheid waar het systeem op gebaseerd is waarin mensen niet gewaardeerd worden als het leven zelf maar gebruikt/misbruikt worden als 'slaven' voor zij die de winst opstrijken

ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in een samenleving/systeem dat gebaseerd  is op ongelijkheid en dus geen intentie heeft om elk individu gelijk te waarderen en te eren, enkel uiteindelijk kan uitdraaien op conflict, revolutie en oorlog - naarmate het systeem steeds minder werkt voor zij die aan de 'bodem' staan, de 'arbeiders' en 'werknemers' -- en de 'rijken', de 'bedrijfs-eigenaars'/'werkgevers' enkel manieren vinden om de 'armen' te marginaliseren zodat zij 'rijk' kunnen blijven en voordeel kunnen blijven halen uit een systeem dat niet het beste is voor allen

 ik realiseer mij en besef dat 'sociaal overleg' in deze samenleving de illusie schept dat de bedrijfs-eigenaars, als de enigen die werkelijk voordeel/winst halen uit hoe de economie/samenleving functionneert, geven om de arbeiders/werknemers - en dat er dus zogezegd 'gelijkheid' is omdat iedereen zogezegd gehoord wordt in en als het 'sociaal overleg' --- terwijl de ware ongelijkheid die aan de basis van het systeem ligt, in hoe bedrijven functioneren in en als 'rang-ordes' en 'hierarchiëen' nooit gezien of bevraagd wordt

ik besef en realiseer mij dat het feit dat 'het volk' gelooft dat omdat er 'sociaal overleg' is, dat 'gelijkheid' daarom bestaat in deze samenleving, het bewijs is van de mate waarin 'het volk' gebrainwashed is om het systeem niet te bevragen en dus nooit op te merken dat 'sociaal overleg' de illusie is van 'gelijkheid' in een systeem dat inherent gebaseerd en opgebouwd is op 'ongelijkheid' --- en dus de perfecte afleiding en misleiding heeft gevormd zodat 'het volk' nooit zal zien waar het echte probleem ligt

Ik stel mezelf tot doel om het proces te bewandelen van het onderzoeken van hoe het systeem werkt en functioneert, om mezelf in staat te stellen om in te zien hoe het systeem kan veranderen tot een syteem dat het beste is voor allen --- omdat ik besef dat de enige reden waarom het huidige systeem niet het beste werkt voor allen en waarom mensen geloven dat het 'niet anders kan', is omdat niemand werkelijk inzicht heeft in hoe het precies functioneert, waardoor we ons allen 'machteloos' voelen tegenover 'het systeem' --- en dat de sleutel tot het daadwerkelijk creëren van een 'hemel op aarde' is om mezelf als het systeem te leren kennen en dus volledige verantwoordelijkheid nemen voor hoe het huidige systeem werkt - en dan mezelf transformeren en veranderen om te staan als het levende voorbeeld van hoe het wel anders kan en hoe een hemel op aarde als wat het beste is voor allen wel mogelijk is, door het veranderen van hoe ik in relatie sta met mijn omgeving tot relaties die het beste zijn voor allen

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen hoe een systeem waarin sommige mensen alles krijgen en hebben om welke reden dan ook, en andere mensen alles ontnomen wordt en omkomen van de honger om welke reden dan ook - een systeem is van ongelijkheid en dus tegen de rechten van de mens in gaat, en dus in wezen een crimineel systeem is --- en dat elk individu die een deel uitmaakt van dat systeem en dat systeem, op welke manier dan ook, in stand houdt, verantwoordelijk gesteld zal en moet worden als een medeplichtige aan criminele daden tegen het leven

ik stel mezelf tot doel om aan te tonen dat 'sociaal overleg' futiel is - en dat het woord 'sociaal' in wezen vals en leugenachtig is, zolang het gebruikt wordt in de context van het behouden van het huidige systeem van inherente ongelijkheid

ik stel mezelf tot doel om het woord 'sociaal' te herdefinieren en te leven  als het mezelf in de schoenen te verplaatsen van een ander en steeds te doen wat het beste is voor allen - en het creëren van een systeem die deze 'sociaalheid' werkelijk manifesteerd als een realiteit voor allen -- waarin ieder wezen een waardig bestaan kan leiden hier op aarde

ik stel mezelf tot doel om 'sociaal overleg' te herdefinieren als een 'samenwerking' tussen individuen in de samenleving - om samen te kijken naar hoe we onze levensstandaard kunnen verbeteren op een gelijke manier voor allen, zodat elk individu een gelijk voordeel haalt uit elke beslissing -- gebaseerd op het principe dat wat het beste is voor allen (mijn omgeving) is ook het beste voor mezelf

Dag 252: Wat is Sociaal Overleg?

Dit is een verderzetting van "Dag 251: Wat is de Toekomst van het Sociaal Overleg in de Groep van Tien?" - waarin ik heb gekeken naar het conflict dat ontstaat in de 'Groep van Tien' tussen werkgevers en werknemers in hun poging om 'compromissen' te maken tussen de conflicterende en tegenstrijdige verlangens van beide partijen --- en hoe we dit in een GGK kunnen veranderen tot een samenwerking in de plaats van een 'gevecht'/tegenwerking.

In deze blog ga ik verder in op het 'waarom' van deze conflict-situatie en de reden waarom de beslissingen en akkoorden die uiteindelijk gemaakt en doorgevoerd worden nooit werkelijk het beste zijn voor alle betrokken partijen --- maar dus altijd maar een 'compromis' zijn, waarin elke partij uiteindelijk het gevoel heeft dat ze iets hebben moeten 'opgeven' voor de ander, hetgeen dan resulteert in een gevoel van 'wrok' tegenover 'de andere partij' -- hetgeen dan weer het hele communicatie-proces verder saboteert.

Wat dus eigenaardig is, is dat we in feite allemaal 'samen-werken' naar hetzelfde doel van 'overleving' en in dezelfde samenleving en/of in hetzelfde bedrijf - maar dat we tegelijkertijd elkaar tegenwerken en elkaar continu stokken in de wielen steken, om de ander te 'verminderen' zodat wij 'meer' kunnen zijn/hebben, waardoor we uiteindelijk onszelf 'vastzetten' in een mindere vorm van onszelf dan wie/wat we eigenlijk zouden kunnen zijn als een levend wezen op aarde --- terwijl we evengoed zouden kunnen samenwerken om samen te overleven, en elkaar daarin net ondersteunen, waardoor de ander maar ook wij zelf 'meer' worden/hebben - niemand verliest, dus wij verliezen zelf ook niet. En misschien wil dat dan wel zeggen dat er van 'overleving' geen sprake meer zal zijn omdat we niet meer moeten 'vechten' tegen en 'competeren' met 'andere mensen', en dat we voor de eerste keer in het bestaan van de mensheid zullen 'leven'.

In deze blog wil ik dus kijken naar de vraagstelling 'waarom is het dat we verkiezen om, tegen gezond verstand in, tegen elkaar te vechten, in en als 'sociaal overleg' dan om samen te werken?' door middel van zelf-vergeving - om daarin verantwoordelijkheid te nemen voor deze 'samen-levings'-vorm die ik heb toegestaan te bestaan in deze realiteit  als mezelf.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'sociaal overleg' te definieren in en als het vechten voor persoonlijke overleving en het sluiten van compromissen in en als het principe van 'ieder voor zich'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te aanvaarden dat 'sociaal overleg' in de samenleving gedefinieerd wordt in en als het principe van 'ieder voor zich' - in de plaats van in te zien dat dit het resultaat en het ontwerp is van de hebzucht en het egoïsme van een aantal individuen in de samenleving en dat dit ontwerp niet het beste is voor allen en geen gezond verstand is omdat het leven op aarde voor iedereen veel makkelijker zou zijn als we zouden samenwerken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het 'ontwerp' van 'sociaal overleg' in en als 'competitie' opzettelijk ingevoerd is door bepaalde individuen in de samenleving die zagen dat zij het grootste voordeel zouden halen uit deze regeling - en dat zij dit ontwerp op een politieke manier hebben doorgevoerd als de 'gang van zaken' en 'de wet' in en als de samenleving en zo iedereen in de samenleving ervan hebben overtuigd dat dit 'het leven' is --- terwijl de meerderheid van mensen in de samenleving meer voordeel zou halen uit een systeem dat gebaseerd is op het principe van 'samenwerking' en gelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' in deze samenleving werkt als een afleidings-mechanisme - om arbeiders/werknemers ervan te overtuigen dat dit systeem 'om hen geeft', zodat ze niet zouden inzien dat een systeem dat werkelijk om hen zou geven, een systeem is van samenwerking en gelijkheid, zoals een Gelijk Geld Kapitalisme --- omdat een systeem van competitie enkel werkt ten voordele van de werkgevers en bedrijfseigenaars als degenen die het meeste geld verdienen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' in deze samenleving een ontwerp is waarin bepaalde hebzuchtige mensen die verlangen naar persoonlijke winst gedwongen worden om 'rekening te houden' met de noden  van hun 'werknemers'/arbeiders - als een gevolg van een 'klassenstrijd' en revolutie --- en dat dit bewijst dat mensen niet werkelijk 'sociaal' zijn en niet werkelijk om elkaar geven, omdat, ware het niet voor de vakbonden - dan zouden werknemers veel meer uitgebuit worden zodat een handjevol mensen zeer rijk kunnen worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat dit 'socialisme' in en als 'sociaal overleg' nooit echt kan zijn wanneer het geen inherent besef is in en als de mens --- en dat de samenleving met andere woorden gewoon weer kan en zal omkeren naar een samenleving van ongelijkheid en uitbuiting

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat omdat we 'sociaal overleg' hebben in belgie, dat dat wil zeggen dat we als mens 'geevolueerd' zijn in 'bewustzijn' en dat we werkelijk veranderd zijn van 'barbaars' en 'ego-centrisch' naar een 'sociaal wezen' --- in de plaats van in te zien dat de mens als wezen nooit echt veranderd is, maar dat de samenlevingsstructuren aangepast zijn, altijd als een gevolg van enorm conflict en opstand, omdat de mensen die de macht hadden het volk 'tevreden' en 'koest' moesten houden wilden ze de macht behouden --- wat dus wil zeggen dat die zogezegde 'sociaalheid' in en als de 'samenlevings-structuren' niet echt is en niet betrouwbaar is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal overleg' tussen werkgevers en werknemers in deze samenleving in wezen hetzelfde is als een slaaf die met zijn meester overhandelt  voor een betere levensstandaard - en dat daarin dus geen echte 'gelijkheid' bestaat --- en dat het enige dat verandert is in de samenleving tegenover het oude Egypte waar 'slavernij' een algemeen aanvaard begrip was, is de 'terminologie' --- en dat 'woorden' op die manier gebruikt worden om de realiteit van ongelijkheid en slavernij in de samenleving te verbergen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de huidige 'bedrijfs-cultuur' waarin al de winst van het bedrijf naar de eigenaar en topfunctionarissen gaat en waarin de 'arbeider'/werknemer enkel gebruikt wordt als een vervangbaar 'gereedschap' in functie van het genereren van winst voor het bestuur van het bedrijf aan een loon dat amper genoeg is om te overleven, gelijk staat aan 'slavernij'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'slavernij' niet meer bestaat omdat mij dat verteld geweest is - in de plaats van te kijken naar de realiteit vanuit mijn eigen ogen en te zien hoe de dingen werkelijk in elkaar zitten --- en in te zien dat het concept van 'vrijheid' opzettelijk 'verkocht' is geweest aan 'de massa'/'het volk' zodat we zouden geloven dat we 'vrij' zijn en zodat we onze situatie en het systeem waarin we bestaan niet meer zouden bevragen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'vrijheid' een illusie is --- die opgebouwd is door middel van de consumptie-maatschappij, waarin de idee van vrijheid 'verkocht' wordt aan mensen in de vorm van de 'vrijheid om te kopen en te consumeren wat je maar wil', door middel van goedkope producten, waarin iedereen zich plots 'speciaal' en 'belangrijk' kan voelen - en dat de ware aard van het economische systeem waarin wij bestaan wordt verborgen, als een systeem van ongelijkheid en economische slavernij

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het geen gezond verstand is dat een klein aantal mensen in de samenleving al de winst krijgen van een bedrijf terwijl de meerderheid amper genoeg verdient om een waardig leven te leiden -- ook al werken ze beiden ongeveer even hard - en dat de enige reden waarom mensen dit hebben aanvaard als 'de realiteit' is omdat we getraind/geprogrammeerd zijn om geen vragen te stellen bij de realiteit en blindelings volgzaam en gehoorzaam te zijn aan 'het systeem' in de veronderstelling dat het systeem, net als onze ouders en leerkrachten vroeger, 'het beste met ons voorhebben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het woord 'sociaal' te definieren in en als een compromis tussen twee conflicterende 'belangen' van twee individuen in een systeem dat niet onvoorwaardelijk beide individuen ondersteunt - in de plaats van in te zien hoe deze definitie van 'sociaal' in wezen een voedingsbodem is voor conflict

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'sociaal' niet werkelijk kan bestaan in en als het systeem wanneer 'gelijkheid' niet bestaat in en als het systeem


Wordt vervolgd in Dag 253

Dag 204: Bestaat 'Democratie' wel echt?

Dit is een vervolg op "Dag 203: Het 'Volk' is Dom en kan/mag niet voor zichzelf beslissen"


ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat ik in en als mijn 'intellect', als mijn 'begrip' van de 'realiteit' die ik zie met mijn ogen, superieur ben tegenover de andere mensen die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat 'democratie' en 'gelijke kansen/rechten voor alle mensen' bestaat in deze wereld - zonder in te zien dat de systemen als 'menselijke relaties' in deze wereld enkel een 'reflectie' kunnen zijn van wie de mens is in zichzelf

en ik vergeef mezelf daarin dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf als het startpunt van 'het systeem' in deze wereld te onderzoeken, door mezelf af te scheiden van 'democratie' en te geloven dat een systeem van gelijkheid kan bestaan 'buiten mezelf' - terwijl die 'democratie' als 'gelijkheid' niet in mezelf bestaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten misleiden door het 'geloof' dat 'democratie' als 'gelijkheid' bestaat in deze wereld - en nooit te hebben ingezien dat 'gelijkheid' onmogelijk kan bestaan als het niet bestaat in mezelf als een levende expressie, omdat wat hier bestaat in en als de  fysieke realiteit altijd een manifestatie is van wie ik ben in en als mezelf als het leven zelf, als het startpunt van de systemen/relaties waar ik in participeer

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de politieke structuren/systemen in deze wereld op zich niet werkelijk bestaan - en dat het leven op aarde in wezen uitgemaakt/bepaald/gevormd wordt door de daden van de mens, die voortvloeien uit wie de mens is vanbinnen --- en dat als 'gelijkheid' als 'democratie' niet bestaat in de mens, die 'democratie'/'gelijkheid' ook niet kan bestaan in en als menselijke relaties als 'de samenleving' en 'het systeem' --- en dat daarom de idee en het geloof dat we in een systeem van 'gelijke kansen en rechten' als 'democratie' bestaan, een illusie is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'wie ik ben' in en als mezelf te verloochenen en te negeren door mezelf nooit te hebben gezien als het startpunt van al de systemen/structuren/relaties/instituties in deze wereld --- door zomaar te geloven dat 'democratie'/'gelijkheid' bestaat in en als 'het systeem' omdat mijn omgeving dat zegt, en door nooit te hebben ingezien dat 'het systeem' maar zoveel 'waard' is als en gelijk staat aan elke participant in dat systeem en wie elk mens is in en als zichzelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de systemen in en als de mensheid op aarde NOOIT het beste voor allen zullen/kunnen zijn als de mens niet staat/bestaat als de levende expressie van wat het beste is voor allen als eenheid en gelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een 'wereld-beeld' te creëren in mezelf gebaseerd op geloofsystemen die ik heb gekopieerd van mijn omgeving als het school-systeem - en te geloven dat die kennis en informatie over 'het leven op aarde' 'echt' is/bestaat --- in de plaats van in te zien en te beseffen dat 'het leven op aarde' als de fysieke realiteit altijd gelijk staat aan wie ik ben in en als mezelf als een fysiek wezen en als een participant in/co-creator van het leven op aarde -- en dat de enige 'kennis' die 'echt' en betrouwbaar is, zelf-kennis/zelf-inzicht is

ik vergeef mezelf dat ik een schoolsysteem heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan dat kinderen hersenspoelt in het GELOVEN in en vertrouwen op algemene en vage kennis en informatie over hoe 'het leven op aarde werkt', in complete afscheiding van zichzelf als levende wezens/participanten in en ALS het leven op aarde -- hetgeen enkel wezens produceert die geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor het leven op aarde omdat ze zichzelf niet erkennen als de oorsprong/het startpunt van al de systemen die het leven op aarde vormgeven/bepalen/sturen en omdat ze geloven dat 'de systemen' buiten zichzelf bestaan als een soort van 'God' die controle heeft over hen, terwijl het in wezen net het tegenovergestelde is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te vragen wat die zogezegde 'democratie' en 'gelijkheid' in de wereld waarin ik leef in feite betekent en hoe die in wezen praktisch functionneert -- door mijn verantwoordelijkheid tegenover het leven op aarde te abdiceren door 'het leven op aarde' te definieren in en als aangeleerde en gekopieerde kennis en informatie in mijn geest en door nooit het gezond verstand te hebben ingezien dat ikzelf, puur en simpel, 'het leven op aarde' ben omdat ik, als fysiek lichaam, echt besta - in tegenstelling tot kennis en informatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat wat ik op school geleerd heb, nooit vanuit de praktische kant bekeken werd, in en als hoe het leven op aarde werkelijk functionneert op vlak van het dagelijkse leven van elk individu, maar in wezen 'dode kennis' was -- en dat ik op die manier op school geleerd heb dat 'kennis' als 'dode woorden/begrippen' en 'etherische/filosofische/theoretische ideëen en definities' superieur zijn aan het leven als de praktische dagelijkse toepassing van die 'begrippen' --- waardoor ik een realiteit heb toegestaan te bestaan waarin 'het systeem' als 'de menselijke samenleving' geen rekening houdt met het eigenlijke dagelijkse leven van elk individu, maar enkel waarde hecht aan en rekening houdt met de voorgeschreven kennis en informatie over wat goed/slecht, juist/fout en positief/negatief is omdat elk mens, en dan vooral de 'hooggeschoolden', zichzelf compleet hebben laten hersenspoelen in en als het geloof in en vertrouwen op kennis en informatie en daarin geen enkel benul meer hebben dat 'het leven' niet zomaar gedefinieerd/gecategoriseerd/gelimiteerd kan worden door kennis en informatie --- een blind geloof dat enkel in stand gehouden kan worden voor/bij hen die genoeg geld hebben om zichzelf af te sluiten van het eigenlijke lijden dat plaatsvindt in zovele levens in deze wereld - omdat, als zij zelf in die situatie zouden staan, zouden ze beseffen dat al die kennis en informatie in en als 'wetten', 'regels', 'ideëen', 'theorieëen' en 'definities' compleet waardeloos is als het niet op een praktische manier ondersteunend werkt en rekening houdt met de eigenlijke levens-ervaring van elk individu

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de schoolsystemen en de kennis en informatie die zij 'verkopen' in deze samenleving niet praktisch werkbaar zijn in en als het dagelijkse leven, en dat dus de 'hooggeschoolden' als de 'toekomstige leiders' van de wereld/samenleving niet afgestemd zijn op het echte leven - omdat kennis en informatie in de vorm van 'diploma's' gebruikt wordt in en als een spel van competitie en dus ter ondersteuning van het 'ego' van de mens, als het persoonlijk geloof dat 'IK gelijk heb in wat IK weet over de wereld met MIJN kennis en informatie', waarin mensen niet werkelijk geven om het leven op aarde, maar enkel om persoonlijke glorie en aanzien voor hun 'intellect' - en dat dat de reden is waarom de mensheid, ondanks al zijn 'geniëen', wetenschappers, specialisten, diplomaten en deskundigen, zelfs het basisprincipe van 'zorg dragen voor je omgeving' in het besef dat we zonder onze omgeving als de natuur en onze mede-mensen niet kunnen bestaan, niet heeft begrepen




Wordt vervolgd in Dag 205

Dag 203: Het 'Volk' is Dom en kan/mag niet voor zichzelf beslissen

Wij leven in een democratie, hetgeen functioneert onder het principe dat elke stem gehoord mag worden en dat in wezen 'het volk' zichzelf bestuurt, de 'overheid' is hierin de representatieven van 'het volk' en maken in principe beslissingen in naam van het volk. Het verschil hierin met een dictatoriaal en fascistisch regime, is zogezegd dat in een dictatoriaal/fascistisch regime ervan uitgegaan wordt dat 'het volk' in wezen te 'dom' is om voor zichzelf beslissingen te maken, en dat alles dus maar gestuurd moet worden door een kleine groep van 'intellectuelen' aan de top die het zogezegd 'allemaal beter weten'.

Maar hoe waarachtig is onze 'democratie' werkelijk? En kunnen we werkelijk in een 'democratie' bestaan, waarin ieder 'gelijk' is 'voor de wet', wanneer elk mens in wezen een 'dictator' is in zijn geest? Want, waarom is het dat er verschillende 'strekkingen' bestaan in religie, politiek, mening, opinie, levensstijl, geloof en overtuiging - en dat mensen met andere woorden het niet eens kunnen worden over het hoe, waarom en wat van het leven op aarde - als niet omdat elk mens een dictator is in zijn persoonlijke ervaringen en geloofsovertuigingen in verband met juist/fout, goed/slecht en positief/negatief, en dus bestaat in en als het geloof dat 'IK gelijk heb' en dat 'alle mensen die niet geloven wat ik geloof, ongelijk hebben en dom zijn'? Hetgeen impliceert dat elk mens, de kans gegeven, een positie van macht over anderen zou misbruiken om zijn mening/geloof/levensstijl/overtuiging op te dringen/leggen aan alle andere mensen, in de veronderstelling dat 'IK gelijk heb', waar IK ook in geloof, wat IK ook doe en zeg, wie IK ook ben --- en dat de 'dictators' in deze wereld dus enkel een aspect laten zien van wie wij eigenlijk allen zijn en waar we allen toe in staat zouden zijn omdat we het in wezen al doen in onze eigen omgeving --- we oefenen controle uit om onze omgeving vorm te geven en te schikken naar onze persoonlijke verlangens, waarin we andere wezens gebruiken/misbruiken in de veronderstelling/het geloof dat zij en hun 'intellect'/geloof/geest 'minder' is dan de onze.

Het ego zal altijd, gemakshalve, geloven dat IK 'alles weet' en dat IK 'beter/slimmer/inzichtvoller ben dan een ander' - maar zal NOOIT de stap zetten van zichzelf werkelijk in de schoenen te verplaatsen van een ander om een waarachtig inzicht te hebben in hoe de realiteit werkelijk functioneert en in wie 'andere mensen' werkelijk zijn en waarom --- omdat dat zou impliceren dat het zijn gevoel/ervaring van 'controle', 'macht' en 'superioriteit' zou moeten opgeven, omdat dat gevoel gebaseerd is op GELOOF en OVERTUIGING en niet op praktisch inzicht en dus met andere woorden niet 'echt' is.

Dus, is het niet ironisch en fascinerend hoe we, in ons individueel geloof in ons GELIJK en 'superieur intellect', een wereld hebben gecreëerd van chaos en verdeeldheid en een systeem hebben gecreëerd dat verre van 'superieur' of 'intelligent' is, maar in wezen compleet dysfunctioneel, als het compleet tegenovergestelde van wat elk van ons in zichzelf gelooft over wie we zijn - want, iedereen weet het beter, maar niemand weet/ziet/begrijpt wat het beste is voor allen, omdat niemand wil kijken naar het 'grotere plaatje', niemand wil het geheel overwegen, we staren ons enkel blind op 'IKKE' en 'MIJN geloofsovertuigingen, meningen, opinies, kennis en ideëen' --- geloofsovertuigingen, meningen, opinies, kennis en ideëen die spijtig genoeg niet compatibel zijn met de eigenlijke werkelijkheid die ons allen bindt.

En dus, geen wonder dat ons zogezegd 'superieur' systeem van 'gelijkheid' als 'democratie' geen wereld heeft gecreëerd die werkelijk het beste is voor allen, en waarin wezens werkelijk bestaan in gelijkheid en harmonie - omdat die 'democratie'/'gelijkheid' niet bestaat in de mens, in de participant van/in het systeem, als het startpunt van het systeem --- omdat elk mens in zichzelf in wezen een dictator is in en als het 'ego'. En, als de mensen in dat 'democratische systeem' geen consideratie hebben voor al het leven op aarde in en als eenheid en gelijkheid - hoe kunnen er dan ooit beslissingen gemaakt worden in dat systeem die het beste zijn voor ALLEN? Het enige wat dit zal produceren is conflict, waarin uiteindelijk degenen die het luidst roepen en het meeste drukkingskracht hebben, op welke manier dan ook, de 'strijd' zullen winnen.



Wordt vervolgd in Dag 204