Dit is
een gezegde dat ik wel eens eerder gehoord heb en dat verwijst naar het
fenomeen dat er in haast elke generatie een soort 'strijd' of conflict naar
boven kwam hetgeen mensen hun levens op z'n kop zette en voor de één of andere grote verandering zorgde op maatschappelijk vlak(en bijgevolg op vlak van denken). Denk maar aan al de
oorlogen, revoluties en hervormingen die doorheen de menselijke geschiedenis
ter ontwikkeling kwamen. Toen ik even stil stond bij deze stelling, dacht ik
van 'wat is dan eigenlijk de strijd van mijn generatie?' en ook 'wat was de
strijd van mijn ouders?'.
Wanneer
ik denk aan de strijd van mijn grootouders, dan zou dat de Tweede Wereld oorlog
geweest zijn, of misschien eerder het heropbouwen van de economie en het
bekomen van de verhongerings- en angst-mentaliteit na WO2. En de strijd van hun
ouders was de eerste (en tweede) wereldoorlog. Daarvoor was het kiesrecht voor
vrouwen, de industriele revolutie, enzoverder. Het lijkt alsof elke generatie
op de één of andere manier belast is met het corrigeren, veranderen of
aanpassen van bepaalde schadelijke patronen afkomstig van en gecreëerd of ten
minste in stand gehouden door voorgaande generaties.
Wanneer
ik kijk naar de huidige generatie dan zie ik mensen waar ik tijdens mijn
kindertijd op school mee ben opgegroeid en die nu de volwassenen der
maatschappij zijn die op zich zijn begonnen met het produceren van de volgende
generatie. Wij zijn de generatie die geboren werd op een schijnbaar kussen van
veiligheid en zekerheid. De oorlogen en zware sociale conflicten liggen ver
achter ons en onze ouders zouden misschien wel eens de eerste generatie kunnen
geweest zijn die een zo goed als oorlog/conflict-vrij leven hebben genoten.
Na de
grote depressie die de aanleiding gaf voor WO2 en na de verwoesting van de
oorlog die de heropbouwing en bloei van de maatschappij aanspoorde, werden onze
ouders geboren. En gedurende de tijd dat onze ouders genoten van economische
bloei en groei kwam de economie weer tot een stilstand in 2007, zo rond de tijd
dat wij - de huidige generatie - de jobmarkt betraden.
Na die
economische stagnatie plus de val van de banken, hetgeen veel gelijkenis heeft
met '29, is er ook nog de kwestie van terrorisme/conflict in het oosten dat voor een
toestroom van immigranten naar Europa heeft gezorgd, hetgeen op zich ook weer
zorgt voor meer economische druk en onzekerheid voor de samenleving als geheel. Met andere
woorden, wij bestaan in een wereld die snel aan het veranderen is op veel
vlakken of die althans veel druk aan het geven is voor verandering. Een
verandering in de zin van 'als het niet plooit dan moet het barsten'.
Maar in
die wereld die vraagt om flexibiliteit, openheid en ruimdenkendheid - om niet
te zeggen een gewilligheid om los te laten van het verleden en nieuwe manieren
te vinden om samen te leven - is er tegelijkertijd een eigenaardig fenomeen dat
speelt in de 'tijdsgeest' van deze generatie. Een fenomeen dat het des te
moeilijker maakt om die flexibiliteit, openheid en ruimdenkendheid aan de dag
te leggen.
Wordt
Vervolgd in Dag 756..
