In mijn blog van gisteren ben ik beginnen schrijven over het 'controle' en 'manipulatie' personage dat ik had 'ontdekt' in mezelf, door een pijn in mijn buik op te merken en een onbewuste gedachten/gevoelens laag van 'controle' willen hebben over mijn omgeving om te krijgen wat ik wil, maar uiteindelijk terwijl ik zelf-vergeving toepaste, draaide het punt uit op het 'relatie-construct' in en als het vrouwelijk ego --- als een voorgeprogrammeerd 'overlevings-construct' waarin ik als vrouw 'automatisch' mijn leven/wezen in functie en in het teken van mijn relatie en mijn partner zal plaatsen - waarin ik het 'vrouwelijke monster' wordt, compleet obsessief, dwangmatig, controlerend en manipulatief in het ervoor willen zorgen dat mijn partner in mijn wereld blijft en dat ik krijg wat ik wil.
Dus, bij deze zet ik de zelf-vergeving statements verder voor het 'relatie construct' in en als het vrouwelijk ego.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te leven voor seks en relaties, als het enige waar ik de hele tijd aan denk in mijn geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de beelden van 'romantiek', 'liefde' en 'genegenheid' die ik had gezien in films op televisie, af te spelen in mijn geest, en mij in te beelden dat dit keer ik het hoofdpersonage ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als fantasiëen over 'romantiek', 'liefde' en 'sex'/'relaties en de energetische opwinding die ik daarmee geassocieerd heb -- in de plaats van te beseffen dat AL de beelden in mijn verBEELDing afkomstig zijn van de televisie en dus niet wie ik werkelijk ben en dus ook niet te vertrouwen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn relatie met mijn partner/man te 'romantiseren' door erover na te denken in en als beelden in mijn geest, waarin ik waarde en betekenis hecht aan onze relatie, ons samenzijn, zijn blik naar mij, zijn aanraking, zijn woorden en seks -- en waarin ik mezelf compleet afluit en opsluit in mijn persoonlijke geest-realiteit van positieve gevoelens en 'betekenissen', waardoor ik uiteindelijk de consequentie creëer van teleurstelling, omdat ik uiteindelijk op een punt zal moeten komen waarin ik zal inzien dat die 'speciale' realiteit in mijn geest van gedachten en gevoelens nooit echt was
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf op te sluiten en af te sluiten van mijn partner in en als een verborgen, persoonlijke geest-realiteit in mezelf van persoonlijke verlangens in verband met hoe onze relatie/samenzijn/interactie/communicatie moet en zal verlopen, volgend de 'voor'beelden die ik gezien heb op televisie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid te nemen voor de betekenis en waarde die ik hecht aan mijn relatie met mijn partner in mijn geest -- door te geloven dat die beelden in mijn gedachten echt zijn, en dus te verwachten dat mijn partner zich volgens die beelden zal gedragen --- waardoor ik mij uiteindelijk enkel teleurgesteld voel wanneer blijkt dat de realiteit niet overeenkomt met die 'ideaalwereld' in mijn geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een persoonlijke innerlijke wereld te creëren en onderhouden van fantasiëen, verbeelding en gedachten waarin ik mijn persoonlijke betekenis en waarde hecht aan mijn relatie en mijn partner -- en niet te beseffen deze manier mezelf en mijn relatie saboteer, omdat ik mijn partner niet aanvaard of zie als wie/hoe hij is, omdat ik enkel zie wat ik wil zien, volgens de verwachtingen en verlangens die ik gecreëerd heb in mijn geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd vanalles te willen en te verwachten van mijn relatie met mijn partner, volgens wat ik heb gezien op televisie, namelijk 'romantiek', 'liefde', 'genegenheid', 'speciale aandacht', enzovoort -- omdat ik mezelf heb toegestaan in en als het vrouwelijk ego, te verlangen om te zijn zoals andere vrouwen zodat ik het gevoel kan hebben dat ik 'erbij hoor en 'normaal' ben, als een voorgeprogrammeerde overlevingstechniek
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd 'mijn klauwen te zetten' in mijn partner, door verwachtingen en verlangens te creëren in mezelf tegenover mijn partner, verwachtingen in verband met wie hij is en hoe hij zich moet gedragen, zodat ik mij goed kan voelen over mezelf en mijn leven --- omdat ik het leven van de vrouwen die ik zag op televisie wil uitleven in mijn eigen leven, in de plaats van hem te respecteren en aanvaarden als wie hij is, en dus niet bezitterig, hebberig of controlerend en dwangmatig te zijn in de relatie, maar gewoon te ZIJN, als wie ik ben, in en als elk moment, zonder iets te verwachten of verlangen van hem of de relatie, in het besef dat al die verlangens en verwachtingen ALTIJD enkel in MIJN persoonlijke geest bestaan, en niets te maken hebben met de realiteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat de verbeelding, fantasiëen en gedachten als verwachtingen en verlangens in mijn geest in verband met 'mijn relatie' en 'mijn partner', waarin ik steeds verwachtte dat ik zou krijgen wat ik wilde, een leugen/illusie is/was - en dat mijn partner een levend wezen is dat niet 'onder mijn controle' bestaat, waar ik ook geen 'recht' op heb
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat ik in mijn fantasiëen en verbeelding in mijn geest, geen rekening houdt met mijn partner, en dat ik controlerend en dwangmatig bezig ben, opgeslorpt door mijn eigen-belang en ego-centrisme, waarin MIJN verlangens centraal staan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een relatie te creëren op basis van MIJN verlangens, in en als het geloof dat mijn verlangens centraal staan, en dat ik MOET krijgen wat IK WIL, en geen rekening te houden met wie mijn partner is als een levend wezen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet nederig te zijn in mijn relatie -- door enkel te bestaan in een relatie in mijn geest, als beelden, en niet in en als de eigenlijke, werkelijke fysieke relatie als het fysieke samenzijn met mijn partner in het moment --- en dus niet te beseffen dat ik hierin werkelijk nooit echt samengeweest ben met mijn partner, omdat ik continu enkel in mijn geest zit, waarin ik mijn partner gebruik om mijn persoonlijke verlangens uit te spelen, die gebaseerd zijn op beelden die ik heb gezien op televisie die ik wilde uitspelen in mijn eigen leven
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat mijn partner, net als ik, een fysiek wezen is, en dat de beelden die ik van hem creëer in mijn geest enkel mijn eigen persoonlijke hersenspinsels zijn die enkel draaien rond mijn persoonlijke verlangens en dus niet echt zijn -- en dus nooit werkelijk te hebben genoten van mijn samenzijn met mijn partner, als twee fysieke wezens in en als het moment, in eenheid en gelijkheid -- door vast te zitten in mijn geest in het relatie-construct als mijn eigen creatie van gedachten, gevoelens en emoties waarin ik 'meer' creëer van de realiteit dan wat eigenlijk gewoon HIER is --- omdat ik op zoek ben naar een positief gevoel/ervaring van 'meer'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten 'wegdrijven' in mijn gedachten en verbeelding/fantasie, waarin ik automatisch 'meer' begin te creëren van mijn relatie met mijn partner dan wat het eigenlijk is, door 'speciale betekenis' te geven aan bepaalde momenten door die momenten opnieuw af te spelen in mijn geest, zodat ik mij 'speciaal'/opgewonden kan voelen in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten bewegen en besturen door de energetische opwinding in mezelf als reactie op de fantasiëen in mijn geest, in relatie/interactie met mijn partner, en dus niet gewoon mezelf te zijn, zelf-eerlijk en met beide voeten op de grond --- waarin ik dus omga met mijn partner vanuit zelf-oneerlijkheid als persoonlijke verwachtingen en verlangens en gedachten en dus niet werkelijk met mijn partner omga in eenheid en gelijkheid in het besef dat wij beiden simpelweg fysieke levende wezens zijn die HIER bestaan in en als de fysieke realiteit
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een spanning op te bouwen in mezelf tegenover mijn partner, en niet te beseffen dat die spanning/angst afkomstig is van de fantasiëen die ik gecreëerd heb in mijn geest als een zelf-oneerlijke innerlijke realiteit die ik probeer verborgen te houden van hem -- en dat die spanning dus een teken is dat ik leugenachtig ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet eens op te merken hoe mijn partner zich voelt of wie mijn partner is, door geobsedeerd en geconsumeerd te zijn door mijn persoonlijke fantasiëen, verbeelding en gedachten als wat ik wil en verwacht van de relatie en van mijn partner -- waardoor ik ook continu zijn expressie enkel interpreteer vanuit die verlangens in mezelf, waarin het enige wat lijkt te tellen is hoe IK mij voel, en dat IK krijg wat ik wil --- in de plaats van mijn partner te erkennen als een leven wezen, evenwaardig aan mezelf, en dus met mijn partner om te gaan vanuit en als hoe ik zou willen dat hij met mij omgaat, in en als het besef dat ik enkel zal krijgen wat ik zelf geef
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd
Wordt vervolgd in Dag 142
No comments:
Post a Comment