Dag 159: Wie is daar in de Spiegel?

Wat zie ik eigenlijk wanneer ik in de spiegel kijk?
Zie ik 'mezelf'?
En wat zie ik eigenlijk echt?

Mijn partner zei dat hij vanavond nog zou langs komen en ik betrapte me erop dat ik in de spiegel keek om te checken of ik er wel 'sexy', 'vrouwelijk' en 'aantrekkelijk' uitzag, met in mijn achterhoofd 'hoe hij me zou zien en beoordelen', alsof dat volledig noodzakelijk is in een relatie, alsof ik er op een bepaalde manier 'moet' uitzien, volgens mijn geslacht, om 'normaal' en 'goed' te zijn voor het andere geslacht en volgens wat 'de samenleving' van mij zou denken.

Wat ook interessant is, is dat ik het woord/de term 'vrouwelijk' automatisch associeer met de woorden 'sexy' en 'aantrekkelijk', waarin het duidelijk is dat ik al een voorgevormd ontwerp/model in mijn gedachten heb van 'hoe een vrouw er zou moeten uitzien' of 'wat een vrouw eigenlijk is' als een beeld waar ik dan blijkbaar aan moet voldoen.

Het is makkelijk om 'de samenleving' of 'mijn partner' en 'mannen' de schuld te geven van hoe ik mij voel in deze kwestie en van de schijnbare noodzaak om mezelf naar 'mijn vrouwelijkheid' te 'checken' in de spiegel, maar in zelf-eerlijkheid moet ik eerst eens in mezelf kijken en mezelf de vraag stellen 'waarom kijk ik in de spiegel in de eerste plaats?', omdat het wel degelijk ik ben die mij gemotiveerd voel om in die spiegel te kijken. Wat zijn de achterliggende verlangens, angsten, gedachten, herinneringen, backchat en innerlijke ervaringen bij het 'in de spiegel kijken'?

Wat duidelijk wordt, is dat ik in de eerste plaats verlang dat mijn partner me op een bepaalde manier ziet, zodat IK mij goed kan voelen over mezelf, en dat ik hierin met andere woorden zijn gedachten/beoordelingen/gevoelens probeer te manipuleren om mijn zin te krijgen. Ik wil mij energetisch opgeladen voelen, ik wil mij waardevol en speciaal voelen, aan de hand van en op basis van het waardesysteem dat ik heb geleerd/gekopieerd uit en van het wereldsysteem, als al wat ik doorheen mijn leven gehoord, gezien en gelezen heb van mijn omgeving in verband met 'relaties' - waarin ik in feite mijn partner gebruik als mijn spiegel, waar ik al die waarde-oordelen op projecteer en terugkaats naar mezelf.



Zelf-Vergeving volgt in Dag 160