Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een achterdeurtje van hoop en verwachting te creëren in mezelf om mezelf in mijn proces van zelf-verandering te ondermijnen
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn proces van zelf-verandering en het nemen van zelf-verantwoordelijkheid te ondermijnen door hoop en verwachting toe te staan in mezelf in en als toekomstbeelden en -projecties in mijn geest/gedachten waarin ik de mogelijkheid toesta te bestaan dat ik ooit nog bepaalde verlangens zal kunnen uitvoeren
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet te beseffen dat het proces van zelf-verandering door middel van zelf-vergeving inhoud dat ik ALLES stop in mezelf, dat ik mezelf als het automatische voorgeprogrammeerde systeem van de geest als gedachten, gevoelens en emoties dat ik mezelf heb toegestaan blindelings te aanvaarden als 'wie ik ben' en als 'de realiteit' volledig stop om dan op te staan in en als mezelf als een zelf-verantwoordelijk wezen, om mezelf te herprogrammeren tot wat het beste is voor het bestaan op aarde - en dat daarom elke toekomstprojectie waarin ik verlangens projecteer in en als hoop en verwachting een opzettelijke zelf-sabotage is waarin ik ervoor zorg dat ik niet werkelijk zal veranderen, door niet werkelijk te willen volledig los te laten van bepaalde verlangens en dus het voorgeprogrammeerde systeem niet werkelijk volledig te willen stoppen
ik vergeef mezelf dat ik openingen heb toegestaan te bestaan in mijn leven/mezelf, bvb wanneer ik mijn ex-partner zie, waarin ik besta in hoop en verwachting om nog een verlangen te kunnen bevredigen/uitvoeren, zoals het ooit nog misschien kunnen samenkomen met hem in een relatie, en zo niet volledig zelf-eerlijk te staan in mijn proces van het nemen van complete zelf-verantwoordelijkheid - door in die momenten mijn macht weg te geven aan de ervaring van hoop en verwachting in mezelf
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mijn macht weg te geven aan de ervaring van hoop en verwachting als reactie op de gedachte aan een bepaald verlangen dat ik maar niet wil loslaten - en aan de backchat in mijn geest waarin ik denk dat ik 'misschien ooit nog' zal kunnen krijgen wat ik wil, en dat ik misschien ooit nog die ervaring zal kunnen beleven waar ik naar op zoek ben -- in de plaats van duidelijk te zijn met mezelf in en als wie ik ben als de beslissing die ik heb gemaakt voor mezelf om ALLE voorgeprogrammeerde systemen van de geest als gedachten, gevoelens en emoties te stoppen en verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als het leven zelf en mezelf te herprogrammeren vanuit de nietsheid van mezelf tot een wezen dat staat en bestaat als de levende statement van wat het beste is voor al het leven op aarde
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet onvoorwaardelijk ALLES los te laten zodat enkel de nietsheid, de leegte overblijft in mezelf, vanwaar ik mezelf dan kan herprogrammeren tot wat het beste is voor allen -- om er op die manier zeker van te zijn dat er geen enkel punt van eigenbelang of persoonlijke verlangens bestaat in mezelf dat zou kunnen in de weg staan van het absoluut staan en bestaan als het leven zelf als wie ik werkelijk ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd het verleden te projecteren in de toekomst door te bestaan in en als hoop en verwachting - en mezelf daarin in een gevangenis te zetten van het eindeloos blijven herhalen van patronen uit het verleden, en er zo voor te zorgen dat ik nooit werkelijk zal veranderen -- in de plaats van onvoorwaardelijk los te laten van het verleden en dus van hoop en dus van de toekomst en mezelf te realiseren als HIER, volledig ongedefinieerd in en als het moment van ademhaling
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben ingezien, beseft en begrepen dat het is door te bestaan in HOOP dat de mensheid nooit in staat geweest is om de patronen van misbruik van het verleden onvoorwaardelijk los te laten en werkelijk te veranderen tot een mensheid van levende wezens die staan als de Hoeders voor/van het leven op aarde in de plaats van de misbruikers -- omdat de mens telkens blijft bestaan in de HOOP dat hij bepaalde verlangens/gevoelens/ervaringen uit het verleden nog zal kunnen beleven/uitvoeren/ervaren in de toekomst, zonder ooit in te zien of stil te staan bij de zelf-destructieve consequenties die daarmee gepaard gaan
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien en te beseffen dat de weigering van de mensheid om het economisch systeem voor eens en voor altijd te veranderen tot een systeem dat het beste werkt voor allen gebaseerd is op de HOOP van elk individu, waarin het individu hoopt dat zijn persoonlijke leven nog goed/positief/successvol zal zijn en blijven in de toekomst - en waarin niemand ooit werkelijk stilstaat bij de desastreuse consequenties van het huidige systeem in de levens van anderen
ik vergeef mezelf dat ik hoop als eigenbelang en persoonlijke verlangens als individualisme heb toegestaan te bestaan in mezelf - waarin ik geconsumeerd ben door het vasthouden aan persoonlijke verlangens en gevoelens als MIJN verleden en toekomst en geen rekening houdt met mijn omgeving en hoe mijn daden consequenties/gevolgen hebben op het leven op aarde van alle wezens -- waardoor ik een wereld heb toegestaan te bestaan die niet het beste is voor allen
Wordt vervolgd in Dag 164
No comments:
Post a Comment