Dag 462: Hoe Verwijt en Beschuldig ik Anderen op Impliciete wijze in mijn Geest?

Dit is een Verderzetting van "Dag 461: Het Proces van Praktische Zelf-Aanvaarding" waarin ik ben begonnen met het kijken naar hoe ik op een praktische manier zelf-aanvaarding kan verwezenlijken in relatie tot bijvoorbeeld gedachtenpatronen die ik in mijn bewuste geest beoordeel als 'slecht', 'negatief' --- vanuit het besef dat deze gedachtenpatronen in mezelf bestaan en vanuit mezelf komen en dus mezelf zijn en dat het beoordelen van deze patronen als iets 'slecht' of 'negatief', impliceert dat ik mezelf niet aanvaard zoals ik ben --- en dat ik niet eens eerlijk wil zijn met mezelf over wie ik eigenlijk echt ben vanbinnen.

Ik had al vastgesteld in de vorige blogs dat deze beoordelingen gebaseerd zijn op en afkomstig zijn uit een ervaring van ANGST - met name een overlevingsangst die gekoppeld is aan de gedachte van 'als andere mensen zien dat ik zo denk, dan zullen ze mij afwijzen' --- en dus 'controleer' ik mezelf in mijn gedachten via beoordelingen, om mezelf ervan te verzekeren dat andere mensen niet zullen zien wat er werkelijk omgaat in mezelf. Omdat, wat ik controleer en beoordeel is niet zozeer de gedachten op zich, maar eerder mijn fysieke expressie, namelijk dat wat andere mensen van mij kunnen zien --- en ik wil  er zeker van zijn, dat die specifieke gedachten niet tot uiting komen in mijn fysieke uitdrukking, omdat mensen dan zullen zien dat ik zo denk en dan zullen zij denken van 'oh my god, wat voor een pretentieuze trut is dat!'... bijvoorbeeld

Dus, hieruit kan ik vaststellen dat zelf-aanvaarding enkel kan bestaan wanneer er geen angst meer bestaat in mezelf -- omdat, wat in angst eigenaardig is, is dat ik bijvoorbeeld door angst te hebben van 'wat andere mensen zullen doen of zeggen jegens mij', ben ik in feite andere mensen niet aan het aanvaarden als wie zij zijn --- omdat ik hen impliciet beschuldig door middel van die ervaring van angst in mezelf en die gedachte van 'als andere mensen...'. Eigenlijk beschuldig ik 'andere mensen' ervan dat zij mij beoordelen en dat ze mij zullen afwijzen en dat ik mij nu angstig voel --- en daarin aanvaard ik hen niet als wie zij zijn omdat ik dus eigenlijk verwacht dat 'andere mensen' mij niet beoordelen en lief zijn tegen mij en mij niet afwijzen of wegduwen.

Ik heb allerlei onderliggende en stilzwijgende verwachtingen tegenover 'andere mensen', die verborgen liggen in die ervaring van angst in mezelf --- waarin ik dus kan opmaken dat ik mensen niet aanvaard als wie zij eigenlijk werkelijk zijn omdat ik hen beoordeel in hoe ik denk dat zij mij beoordelen en afwijzen.

Dus, dit is eigenaardig om in te zien omdat - als ik andere mensen niet kan aanvaarden als wie zij werkelijk zijn, door hen te beoordelen in specifieke aspecten van wie zij zijn vanbinnen die ik meen op te merken -- hoe kan ik dan verwachten dat ik zelf-aanvaarding zal kunnen ervaren. Ik zal immers maar krijgen wat ik zelf geef, en wat ik zelf geef is beoordelingen en verwerping/afwijzing/afkeuring --- dus is dat ook wat ik zal ervaren.

Dit wil dus concreet zeggen dat het bewerkstelligen van zelf-aanvaarding in mezelf een kwestie is van het veranderen van mijn relatie tot andere mensen - het veranderen en corrigeren van mijn impliciete verwijtende en beschuldigende gedachten tegenover andere mensen.

Ik zet verder in dit proces van de praktische toepassing en manifestatie van zelf-aanvaarding in mijn volgende blog, Dag 463