Wat ik had ondervonden is dat ik specifieke delen van mezelf in mijn geest niet aanvaard, omdat dat ook is hoe ik in relatie sta tot andere mensen. Ik heb bijvoorbeeld angst om 'beoordeeld te worden door andere mensen', maar wat zich eigenlijk verschuilt in en achter die ervaring van angst is beschuldiging en beoordeling jegens de mensen waarvan ik denk dat ze mij beoordelen.
Omdat, de onderliggende gedachte die gepaard gaat met deze ervaring van de 'angst dat mensen mij zullen beoordelen' is dat mensen mij eigenlijk aan het aanvallen zijn in hun gedachten en dat dat de reden is dat ik mij angstig voel - en dat het dus hun schuld is dat ik mij voel en ervaar zoals ik mij voel en ervaar. Dus, in deze gedachte aanvaard ik andere mensen niet zoals ze zijn omdat ik een deel van hen beoordeel als iets slecht en negatief - omwille van die beschuldigende gedachte van 'wat doen ze mij aan!'. Met andere woorden, als ik onderzoek wat ik hierin eigenlijk aan het doen ben, dan kan ik zien en observeren dat ik precies hetzelfde doe tegenover andere mensen als waar ik hen van beschuldig --- namelijk hen niet aanvaarden als wie ze zijn, door specifieke delen van hen te beoordelen als 'negatief'/'slecht'.
En daardoor sta ik ook zo in relatie tot mezelf en veronderstel en geloof ik dat andere mensen zo in relatie staan met mij - namelijk op een beoordelende/veroordelende manier --- waarin ik het gevoel heb dat 'mensen mij niet aanvaarden' en dat ik mezelf niet aanvaard - enkel en alleen dus omdat ik het eigenlijk ben die andere mensen niet aanvaard.
Dus, nu dat ik deze tendens heb vastgesteld in mezelf in verband met de realiteit van mijn interne ervaringen - namelijk dat, waar ik andere mensen van beschuldig is eigenlijk wat ik zelf doe tegenover hen, hetgeen dan terug naar mezelf gekaatst wordt -- zoals beoordelingen --- nu komt het erop aan dat ik deze tendens in mezelf verander omdat het overduidelijk niet waarachtig is, het staat niet in lijn of komt niet overeen met de eigenlijke realiteit.
Omdat, de beoordelingen en het beoordelende personage die ik zogezegd zie in andere mensen tegenover mij, waar ik mij door 'aangevallen' voel, en dat ik impliciet beoordeel als negatief en slecht, bestaat eigenlijk in mezelf --- omdat het dit personage is dat ik beoordeel in mezelf, precies dat personage dat ik zie in andere mensen, namelijk het personage van het beoordelen van andere mensen --- omdat ik mij bijvoorbeeld vaak superieur voel tegenover andere mensen, en dat is het soort achterklap dat soms opkomt in mijn gedachten, waarin ik mezelf op de één of andere manier vergelijk met andere mensen en daarin hen en mezelf beoordeel in die vergelijking als superieur of inferieur. Ik bedoel, dat is het beoordelingspersonage - en dat heb ik nooit in mezelf gezien of erkent.
Ik heb het wel altijd gezien in andere mensen, en dan was het van 'wat zijn mensen slecht - ze beoordelen mij!', maar ik heb nooit die tendens of dat personage gezien of erkend in mezelf want ik was zogezegd altijd het slachtoffer - altijd het goede personage dat alles maar ondergaat en gadeslaat en die het zo goed bedoelt.
Dus, nadat ik het probleem heb uitgeschreven voor mezelf, zie ik meteen de oplossing - namelijk ik zie dat als ik andere mensen aanvaard zoals ze zien en zoals ik ze zie, door hen dus geen beschuldigingen toe te werpen in mijn geest, dan kan ik ook meteen zelf aanvaarding ervaren vanuit het principe dat wat ik geef is wat ik zal krijgen.
In de volgende blog zal ik verder gaan op dit punt van hoe ik zelf-aanvaarding kan realiseren in mezelf door andere mensen te aanvaarden op gelijke wijze en in gelijke mate als wat ik voor mezelf zou willen.
No comments:
Post a Comment