Dag 466: Waarom kan Zelf-Aanvaarding niet Bestaan zolang ik een Ander Beoordeel?

Dit is een Verderzetting van "Dag 465: De Praktische Realiteit van Geef en je zal Krijgen" in mijn proces van het onderzoeken hoe ik van Zelf-Aanvaarding een Praktische werkelijkheid kan maken. In de voorgaande dagen had ik in mijn schrijven onderzocht hoe Zelf-Aanvaarding en meer specifiek een gebrek aan Zelf-Aanvaarding eigenlijk functioneert in mijn geest en waarom het bijvoorbeeld is dat een gebrek aan zelf-aanvaarding zelfs kan bestaan in mezelf, waarom is het met andere woorden dat een individu in zichzelf het gevoel of de ervaring heeft van 'niet aanvaard te worden'.

In dit onderzoeks-proces had ik vastgesteld dat het concept 'aanvaarding' in en als bijvoorbeeld 'zelf-aanvaarding', niet enkel in relatie staat tot mezelf als wezen --- maar verbonden is met al wat bestaat - en dat hierin een gebrek aan zelf-aanvaarding of het gevoel dat ik niet aanvaard wordt door mezelf en/of andere mensen een gevolg is van het in feite niet aanvaarden van de realiteit zoals die hier bestaat. Dit 'niet aanvaarden van de realiteit zoals die bestaat' is wat zich bijvoorbeeld manifesteert in de vorm van beoordelingen in de Geest, beoordelingen waarin ik denk van 'die is beter/minder dan die' of 'dit is beter/minder dan dat' en waarin ik in essentie mijn waarde-oordeel plaats op wat het is dat ik zie met mijn ogen.

Dat was immers het specifieke patroon dat ik had gezien en opgemerkt in mijn gedachten van waaruit ik was vertrokken in deze blog series --- namelijk dat ik de neiging heb om naar mezelf en mijn realiteit te kijken vanuit beoordelingen en vergelijking --- waarin ik  mijn realiteit dus niet aanvaard als wat het simpelweg is, als de Realiteit, maar ik ga eerder God spelen door specifieke voorkeuren te hebben in relatie tot bepaalde manifestaties. Ik bedoel, als dit mijn definitie is van 'de realiteit', waarin sommige dingen/wezens beter of minder of superieur of inferieur zijn dan andere dingen/wezens --- hoe kan het dan anders dat ik mezelf niet aanvaard in mezelf, dat ik mij constant onzeker voel over hoe ik eruit zie, over wie ik ben in relatie tot andere mensen, over de dingen die ik doe en hoe ik mezelf uitdruk?

Dus, door beoordelingen te laten bestaan in mijn geest, laat ik afscheiding, verscheuring, buitensluiting en ongelijkheid toe te bestaan in mijn wereld en in mezelf --- en enkel wanneer ik loslaat van die beoordelingen in mijn geest en dus mijn werkelijkheid niet meer onderverdeel en opdeel, kan aanvaarding pas bestaan in mijn ervaring van mijn werkelijkheid en van mezelf, want dan zal aanvaarding de levende manifestatie zijn van 'wie ik ben' -- omdat, de fysieke werkelijkheid als hoe ze echt bestaat IS aanvaarding omdat er geen beoordelingen bestaan, die bestaan immers enkel in mijn persoonlijke geest en gedachten in de structuur van mijn identiteit.

Wordt Vervolgd in Dag 467