Dag 356: Is Seksualiteit in de Geest een vorm van Schitzofrenie? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 355: Wat zijn de Consequenties van Seksualiteit als Geheim?"
in de Seksuele Paranoia Series, waarin we de 'Paranoia' van Seks en Seksualiteit bekijken, onderzoeken en corrigeren. We breien verder op volgende Statement:

"En dus doen we opzettelijk alsof seksualiteit zelfs niet bestaat - ik bedoel, we willen het, we denken erover na, we verlanger ernaar, we fantaseren erover, we zijn ernaar op zoek --- maar tegelijkertijd doen we alsof het niet echt bestaat en alsof het geen deel uitmaakt van wie wij zijn en van onze wereld en ons leven door er nooit over te praten, althans niet op een open, intieme, eerlijke, directe en rechtuite manier. Het is absoluut fascinerend om te zien hoe seksualiteit haast een totaal schitzofrene realiteit is in en als de mens - waarin mensen in complete afscheiding bestaan van hun eigen lichaam, van het lichaam dat in wezen in elk moment, constinu, constant en helemaal seksueel is."


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik een Schitzofrene vorm van Seksualiteit heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf door mezelf te hebben toegestaan van seks en seksualiteit een 'taboe' te maken in mijn geest - en door te hebben aanvaard van mijn omgeving dat 'seks iets is waar niet/nooit over gepraat wordt' en dat 'praten over seks en al wat te maken heeft met de seksualiteit van/in het lichaam slecht/negatief/fout/stout is' --- en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik, door 'seks en seksualiteit' te beoordelen als iets 'slecht' en 'negatief', de beslissing had gemaakt, in mijn onderbewustzijn, dat ik zal ontkennen en negeren dat seksualiteit bestaat in mezelf, uit angst om gestraft te worden en gezien/beoordeelt te worden door mijn omgeving als 'een slecht persoon' --- waarin ik een heel deel van 'wie ik ben' in en als mezelf als het fysieke lichaam heb onderdrukt in mijn 'gewaarzijn'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er consequenties zijn wanneer ik een aspect/deel/dimensie van het bestaan in en als mezelf zomaar ontken, verberg, negeer en onderdruk - omdat, gewoon omdat ik het persoonlijk niet wil zien of aanvaarden, wil niet zeggen dat het weggaat en verdwijnt wanneer en als ik het negeer en doe alsof het niet bestaat --- het wil enkel zeggen dat dat deel van mezelf/de realiteit dat ik negeer/verwerp/onderdruk/verberg de vrijheid krijgt om zich te ontwikkelen, vormen en uitdrukken zonder enige sturing of begeleiding en dan uiteindelijk macht en controle zal kunnen uitoefenen over mij op een manier die consequentieel is, omdat ik nooit de verantwoordelijkheid genomen heb om ervoor te zorgen dat dat deel van mezelf en de realiteit zich ontwikkelt op een manier die het beste is voor mezelf en mijn omgeving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat hoe seksualiteit bestaat in de menselijke geest, in de vorm van fantasiëen, verbeelding, verlangens, ideëen, gedachten en gevoelens, niet is wie de mens werkelijk is in en als het fysieke lichaam is - maar eerder een consequentie/gevolg/resultaat is van hoe de mens seksuele onderdrukking heeft toegestaan te bestaan in zichzelf door 'seksualiteit' te hebben aanvaard in en als het collectieve bewustzijn als een 'taboe' --- waardoor/waarin de seksuele uitdrukking en 'wezenlijkheid' in en van het lichaam zich is gaan ontwikkelen, vormgeven en sturen op een manier die niet het beste is voor de mens en het leven op aarde, omdat de mens nooit verantwoordelijkheid genomen heeft om zichzelf in en als seksualiteit en seksuele uitdrukking/ervaring te sturen en ontwikkelen op een manier die het beste is voor allen

en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'seksualiteit' in en als de menselijke geest in de vorm van fantasiëen, gedachten, verlangens, gevoelens en verbeelding, niet 'natuurlijk' is en dat de mens de stelling dat 'seksuele verlangens in en als de geest natuurlijk zijn' enkel gebruikt als een rechtvaardiging en excuus om geen verantwoordelijkheid te nemen voor onszelf in en als seksualiteit en om niet eerlijk te zijn met onszelf over wat we hebben toegestaan te bestaan in en als onze geest als onze ervaring van 'seksualiteit' --- omdat we eigenlijk angst hebben van 'seksualiteit', omwille van de 'taboe' die we hebben aanvaard en toegestaan te bestaan in en als het collectieve menselijke bewustzijn

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat/hoe ik, door 'seksualiteit' te beoordelen als 'negatief' en 'slecht', in en als een gegeneraliseerd geloof-systeem - dat ik daardoor mezelf heb verblind van de realiteit van hoe seksualiteit werkt en functioneert, wat seksualiteit is, wie ik ben in en als seksualiteit en hoe seksualiteit bestaat in en als het leven op aarde --- en dat ik dus nooit in staat geweest ben om te zien welke consequenties seksualiteit, als hoe ik het aanvaard en toegestaan heb te bestaan in en als de geest als gedachten, fantasiëen, verlangens en gevoelens, precies heeft in en als de fysieke werkelijkheid en hoe ik bijgevolg seksualiteit kan corrigeren, sturen en vormgeven zodat het bestaat op een manier die het beste is voor het leven op aarde als mezelf


Wordt vervolgd in Dag 357

Dag 347: Is Schuld het Schild van het Ego? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Sorry, maar verdwijnen in Fantasie, dat is een Illusie! - Seksuele Paranoia Series", "Hoe toerekeningsvatbaar zijn we eigenlijk in onze Geest?" en "Hoe is schuldgevoel eigenlijk egoïsme?"

Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik schuldgevoel zie opkomen in mijn geest, als reactie op gedachten, gevoelens en fantasiëen in verband met Seks, dan stop ik en ik adem - en ik zie, besef en realiseer mij dat deze reactie deel uitmaakt van het systeem van overleving dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf en dat ik heb gekopieerd van mijn omgeving, verbonden met voorgeprogrammeerde geloofsystemen, meningen en beoordelingen in verband met wat 'goed' en wat 'slecht' is --- en hierin besef ik dat de ervaring van schuldgevoel een sociale manipulatie methode is die ik heb gekopieerd van mijn primaire omgeving, die gebaseerd is op de gedachte en het geloof dat ik niet vaardig/kundig/ervaren genoeg ben om alleen te staan in deze wereld in en als zelf-ondersteuning

ik zie, besef en realiseer mij dat schuldgevoelens niet echt kunnen zijn wanneer het een emotionele reactie is op een gedachte en dus ego-centrisch is --- en dat 'schuld' enkel echt kan zijn wanneer en als het rekening houdt met en bestaat in en als wat het beste is voor allen

ik stel mezelf hierin tot doel om het woord 'schuld' te herdefinieren en onderzoeken om het woord 'schuld' te leven als een expressie van en in lijn met wat het beste is voor al het leven als mezelf --- en dus mezelf niet toestaan het woord 'schuld' uit te drukken en te aanvaarden en ervaren als een ego-centrische manipulatie techniek die in het teken staat van persoonlijke overleving

ik zie, besef en realiseer mij dat 'schuld' enkel echt kan zijn wanneer het praktisch is in en als de fysieke werkelijkheid, en wanneer ik het op een praktische manier kan toepassen om het beste resultaat te creëren voor allen hier in en als de fysieke werkelijkheid --- hetgeen wil zeggen dat 'schuld' geen emotionele ervaring kan zijn omdat emotionele ervaringen en reacties altijd gebaseerd zijn op het willen beschermen van eigenbelang en overlevingsangst door mezelf te verbergen en verschuilen achter de uiterlijke uitdrukking van 'goedheid', naargelang de oordelen en geloofsystemen over wat 'goed/slecht' is die ik mezelf heb toegestaan te kopiëren van mijn omgeving

en ik zie, besef en realiseer mij dat schuld als een emotionele reactie en ervaring, gebaseerd op het manipuleren van mijn omgeving voor persoonlijke overleving altijd een teken is van een gebrek aan integriteit en oprechtheid --- doordat schuldgevoelens geprogrammeerd zijn in relatie tot 'betrapt worden' en dus geen constante, stabiele en betrouwbare expressie is van wie ik ben, als een levende 'motivatie' die mij stuurt en motiveert om in elk moment te handelen vanuit en voor wat het beste is voor allen

en dus stel ik mezelf tot doel om 'schuld' niet meer te leven als het 'schild' van de geest, als een voorgeprogrammeerde reactie die functioneert ter bescherming van het ego, en gebruik maakt van manipulatie, leugens en bedrog, door te doen alsof ik 'een goed persoon ben' omdat ik mij zogezegd 'slecht voel' over fouten die ik begaan heb --- maar om in de plaats daarvan 'schuld' te leven als 'zie-gehuild', als het zien van het 'huilen' van alle wezens in deze wereld die lijden als een consequentie van hoe de mens en hoe ik mezelf als mens heb toegestaan te bestaan in en als afscheiding van het leven, en het onvoorwaardelijk opstaan in en als ver-Antwoord-elijkheid, als antwoord op het 'gehuil' van het leven op aarde waarin ik duidelijk mezelf uitdruk als een levende statement van wie ik werkelijk ben als het leven zelf in en als de toewijding om een wereld te creëren die het beste is voor alles en iedereen, en mezelf dus niet toestaan mezelf te verbergen achter een 'schild' van 'schuld-gevoel' --- maar eerder alle schilden af te werpen in en als het besef dat als ik een schild optrek, dan creëer ik afscheiding en sta ik eigenbelang en ego-centrisme toe te bestaan in het bestaan als mezelf

dus stel ik mezelf tot doel om HIER te staan en bestaan in en als de onvoorwaardelijkheid van ademhaling zonder 'schilden', zonder 'schulden', zonder reacties, gedachten of geheimen --- en om te staan in en als eenheid en gelijkheid als wat het beste is voor allen --- en daarin dus in elk moment van ademhaling mijn 'schilden' als 'schulden' uit het verleden die ik mezelf heb toegestaan met mezelf mee te dragen in en als mijn geest als herinneringen in afscheiding met mezelf, te vergeven, en mezelf de vrijheid te geven om in elk moment onvoorwaardelijk te doen wat het beste is voor allen




Voor verdere ondersteuning in het begrijpen van hoe Schuldgevoelens in elkaar zitten en hoe ze ons saboteren in ons vermogen om te bestaan op een manier die het beste is voor onszelf en onze omgeving - beluister volgende Eqafe Interviews:

                       

Dit is een verderzetting van "Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie!" en "Dag 345: Hoe Toerekeningsvatbaar zijn we Eigenlijk in onze Geest? - Seksuele Paranoia Series" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.KiaEnRDZ.dpuf

Dit is een verderzetting van "Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie!" en "Dag 345: Hoe Toerekeningsvatbaar zijn we Eigenlijk in onze Geest? - Seksuele Paranoia Series" - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/#sthash.KiaEnRDZ.dpuf

Dag 310: De Paranoia van GroepsVerkrachting - De Mens is een Primitief Beest

Deze blog is een vervolg van "Dag 308: Paranoia en Groepsverkrachting" en "Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting" en maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken van de specifieke 'Paranoia' van 'Sexuele Fantasiëen'. Om te begrijpen Wat ik bedoel met 'Paranoia', stel ik voor om de blog "Day 395: Paranoia: the Home of Human Reason – Part One" en "Day 396: Paranoia: the Home of Human Reason – Part Two" te lezen.

In "Dag 309: De Paranoia van Sexuele Fantasiëen en Groepsverkrachting" hebben we besproken  en beseft hoe de 'Para-Noise' in de Geest van de 'GroepsVerkrachter' het gevolg en product is van de specifieke invloeden die hij te verwerken krijgt doorheen zijn opvoeding - die invloeden zijn langs de ene kant het 'collectieve bewustzijn' dat door elk mens in de samenleving impliciet wordt aanvaard als 'wie wij zijn als mens', de 'menselijke natuur' die aanvaard wordt, en langs de andere kant bepaalde specifieke gebeurtenissen, situaties en invloeden die het individu te verwerken krijgt die eigen zijn aan de specifieke familie en omgeving waarin het individu opgroeit.

In deze blog bekijken we een aspect in en van het 'collectief bewustzijn' van 'De Mens' als wat wij allen hebben aanvaard als een 'waarheid' om ons bestaan en innerlijke ervaringen als 'Mens' te verklaren, namelijk de idee dat de mens in het diepst van zijn wezen een 'primitief beest' is - en dat bijgevolg bijvoorbeeld het fenomeen 'groepsverkrachting' in zekere zin een 'natuurlijk verschijnsel' is, waarvoor de enige oplossing een 'hardere hand der wet' is, een 'strengere opvoeding', 'strengere bestraffing' en beregeling, strengere controle, enzovoort. We zullen, teneinde deze idee te staven, ondersteunen en rechtvaardigen, voorbeelden aanhalen van hoe bepaalde diersoorten ook aan groepsverkrachting doen - zoals dolfijnen bijvoorbeeld:

"Dolphin sex can be violent and coercive. Gangs of two or three male bottlenose dolphins isolate a single female from the pod and forcibly mate with her, sometimes for weeks at a time. To keep her in line, they make aggressive noises, threatening movements, and even smack her around with their tails. And if she tries to swim away, they chase her down."(The Dark Secrets That Dolphins Don't Want You to Know)

Als we kijken naar de manier waarop onze samenleving gestructureerd is en de 'instituten' en 'instellingen' die onze 'samenleving' vormen en opbouwen, zoals het schoolsysteem, het politieke/'leiderschap-' systeem, het economische systeem, het familie systeem, het religieuze systeem, het 'recht-systeem'etc..
dan kunnen we bemerken dat deze systemen allemaal gebaseerd zijn op dezelfde idee dat 'de mens' een 'primitief beest' is met allerlei primitieve impulsen die uiteraard zogezegd allemaal 'slecht' en 'gevaarlijk' zijn (denk maar aan hoe Freud het Psychologische model van de voorbije en huidige eeuw gevormd heeft:

"In de visie van Freud werd de mogelijkheid de naaste te beminnen, ook beperkt door de agressieve neiging van mensen. Voor de mens is de naaste niet alleen een potentiële helper en seksueel object, schreef hij in 'Het onbehagen in de cultuur', maar tegelijkertijd 'iemand die hem ertoe verleidt zijn agressie op hem uit te leven, zonder vergoeding te profiteren van zijn werkkracht, hem zonder toestemming seksueel te gebruiken, te martelen en te doden. Homo homini lupus; wie durft na alle ervaringen van het leven en de geschiedenis deze stelling te bestrijden?'

De mens is de mens een wolf, dat was het sociaal-psychologische uitgangspunt van Freud." (Conservatieven en liberalen hebben in Sigmund Freud een bondgenoot)

Volgens Freud zit de mens vol 'driften' die ons zouden vernietigen moesten ze niet ingeperkt, gecontroleerd en beregeld worden - en dat dus "de kern van het culturele leven is dat deze menselijke driften onderdrukt en gereguleerd worden" (De Lage landen en het Hogere).

Dan had je ook Edward Bernays die het gebruik van 'propaganda' introduceerde om via de media een soort 'politieman in het hoofd' in te planten in de geest van mensen:

"...he says, it is possible to "regiment the public mind every bit as much as an army regiments their bodies." These new techniques of regimentation of minds, he said, had to be used by the intelligent minorities in order to make sure that the slobs stay on the right course." (History is a Weapon - Propaganda)

 Ik stel voor om de documentaire "the Century of Self" en "The Trap" te bekijken om meer inzicht te krijgen in hoe dit principe en geloof dat 'de menselijke geest gecontroleerd, beperkt, gemanipuleerd en gereguleerd moet worden' doorgevoerd is in elk aspect van ons 'samen-leven' .

Ondanks dit geloof dat, als we maar meer regulering creëren, meer manipulatie van de menselijke geest en allerhande technieken om die zogezegde Freudiaanse innerlijke 'gevaarlijke driften' in te perken, we een 'beschaafde samenleving' kunnen genieten - moeten we vaststellen dat het ideaal van Freud geen vat heeft genomen en dat deze 'innerlijke driften' nu zelfs meer dan ooit tot uitdrukking komen - en dus het tegenovergestelde resultaat heeft plaatsgevonden:

• "Wekelijks werd er in 2007 gemiddeld meer dan één verkrachting op een Belgische school gepleegd. Dat blijkt uit alarmerende statistieken van de politie. In totaal noteerde de politie duizenden gevallen van slagen en verwondingen of aanrandingen op school." (Gazet van Antwerpen)
• "Volgens het rapport van het NSCR is de gemiddelde leeftijd van daders bij een groepsverkrachting veertien jaar. Al jarenlang daalt de 'eerste-keerleeftijd' gestaag. In 2001 was de gemiddelde leeftijd waarop jongeren voor het eerst geslachtsgemeenschap hebben 17,3 jaar. Uit onderzoek van de Rutgers Nisso Groep uit 2002 blijkt dat van de elf- tot dertienjarigen bijna tien procent al seks heeft gehad." (Scholierenforum)

Maar, getuigd het niet eerder van een Angst van onze 'innerlijke driften' wanneer we ons er willen tegen verzetten en het willen verbergen/onderdrukken, zonder onszelf zelfs eerst en vooral te ondersteunen om onze 'innerlijke realiteit' te begrijpen, om te begrijpen wie wij zijn, waarom we voelen en ervaren wat we ervaren, hoe we bestaan, wat de geest is, enzovoort? En, wanneer we vechten tegen onszelf, wie denk je dat er zal verliezen?

Alle structuren in onze samenleving zijn  nog steeds op dit principe gebaseerd, op het reguleren, onderdrukken, controleren en verbergen van de 'innerlijke driften' van de mens, op een rigide kijk op al wat te maken heeft met wat in de mens bestaat die nog steeds afstamt uit de middeleeuwen, toen de Kerk de scepter zwaaide in alle delen van de samen-leving. We hebben angst van wat in ons leeft, en omwille van die angst zullen we nooit werkelijk kijken in onszelf, zullen we onszelf nooit werkelijk leren kennen, en zullen we bijgevolg ook nooit oplossingen vinden voor problemen die zich voordoen in onze samenleving, die de gemanifesteerde consequenties en uitdrukkingen zijn van wat wij in onszelf laten bestaan.

Dus, hoe kan psychologie, psychotherapie, psychiatrie, enzovoort, werkelijk efficient zijn wanneer het in wezen gebaseerd is op onze angst van wat in ons zit, angst van onszelf? En wanneer het dus gebaseerd is op een verlangen om eerder manieren te vinden om alle ervaringen te onderdrukken, wegredeneren, verdoven en te ontkennen - door middel van bijvoorbeeld ook Medicatie.

En, wanneer er dan iets fysiek gebeurt dat een uitdrukking is van die 'driften' die in de mens leven en die niet werkelijk opgelost worden, zoals een groepsverkrachting - wat gebeurt er dan? Wordt er dan werkelijk gekeken naar het probleem, wordt het probleem op alle vlakken - sociaal, politiek, economisch, individueel, relationeel, fysiek, etc - bekeken en onderzocht teneinde de bron/oorzaak van het probleem te vinden en een blijvende oplossing ervoor te vinden? Neen! Het individu wordt BEOORDEELD en VEROORDEELD tot een Straf, hij moet 'Boete' doen, hetgeen weeral zo'n Middel-eeuws Religieus Concept is dat gebaseerd is op een ANGST van al het zogezegde 'Slechte' en 'Duivelse' dat in de mens leeft.

Maar, wanneer we die Duivel die in onszelf leeft, nooit in de ogen kunnen kijken en Vergeven - dan zal hij blijven bestaan en Controle blijven hebben over het Innerlijke Duistere Rijk dat verborgen blijft achter al de Regels en Wetten en Structuren en Systemen waarmee wij krampachtig proberen onszelf te beschermen en verdedigen van... Onszelf.


Onderzoek Desteni.


Wordt vervolgd in Dag 311