in de Seksuele Paranoia Series, waarin we de 'Paranoia' van Seks en Seksualiteit bekijken, onderzoeken en corrigeren. We breien verder op volgende Statement:
"En dus doen we opzettelijk alsof seksualiteit zelfs niet bestaat - ik bedoel, we willen het, we denken erover na, we verlanger ernaar, we fantaseren erover, we zijn ernaar op zoek --- maar tegelijkertijd doen we alsof het niet echt bestaat en alsof het geen deel uitmaakt van wie wij zijn en van onze wereld en ons leven door er nooit over te praten, althans niet op een open, intieme, eerlijke, directe en rechtuite manier. Het is absoluut fascinerend om te zien hoe seksualiteit haast een totaal schitzofrene realiteit is in en als de mens - waarin mensen in complete afscheiding bestaan van hun eigen lichaam, van het lichaam dat in wezen in elk moment, constinu, constant en helemaal seksueel is."
Zelf-Vergeving Dimensie
Ik vergeef mezelf dat ik een Schitzofrene vorm van Seksualiteit heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf door mezelf te hebben toegestaan van seks en seksualiteit een 'taboe' te maken in mijn geest - en door te hebben aanvaard van mijn omgeving dat 'seks iets is waar niet/nooit over gepraat wordt' en dat 'praten over seks en al wat te maken heeft met de seksualiteit van/in het lichaam slecht/negatief/fout/stout is' --- en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik, door 'seks en seksualiteit' te beoordelen als iets 'slecht' en 'negatief', de beslissing had gemaakt, in mijn onderbewustzijn, dat ik zal ontkennen en negeren dat seksualiteit bestaat in mezelf, uit angst om gestraft te worden en gezien/beoordeelt te worden door mijn omgeving als 'een slecht persoon' --- waarin ik een heel deel van 'wie ik ben' in en als mezelf als het fysieke lichaam heb onderdrukt in mijn 'gewaarzijn'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er consequenties zijn wanneer ik een aspect/deel/dimensie van het bestaan in en als mezelf zomaar ontken, verberg, negeer en onderdruk - omdat, gewoon omdat ik het persoonlijk niet wil zien of aanvaarden, wil niet zeggen dat het weggaat en verdwijnt wanneer en als ik het negeer en doe alsof het niet bestaat --- het wil enkel zeggen dat dat deel van mezelf/de realiteit dat ik negeer/verwerp/onderdruk/verberg de vrijheid krijgt om zich te ontwikkelen, vormen en uitdrukken zonder enige sturing of begeleiding en dan uiteindelijk macht en controle zal kunnen uitoefenen over mij op een manier die consequentieel is, omdat ik nooit de verantwoordelijkheid genomen heb om ervoor te zorgen dat dat deel van mezelf en de realiteit zich ontwikkelt op een manier die het beste is voor mezelf en mijn omgeving
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat hoe seksualiteit bestaat in de menselijke geest, in de vorm van fantasiëen, verbeelding, verlangens, ideëen, gedachten en gevoelens, niet is wie de mens werkelijk is in en als het fysieke lichaam is - maar eerder een consequentie/gevolg/resultaat is van hoe de mens seksuele onderdrukking heeft toegestaan te bestaan in zichzelf door 'seksualiteit' te hebben aanvaard in en als het collectieve bewustzijn als een 'taboe' --- waardoor/waarin de seksuele uitdrukking en 'wezenlijkheid' in en van het lichaam zich is gaan ontwikkelen, vormgeven en sturen op een manier die niet het beste is voor de mens en het leven op aarde, omdat de mens nooit verantwoordelijkheid genomen heeft om zichzelf in en als seksualiteit en seksuele uitdrukking/ervaring te sturen en ontwikkelen op een manier die het beste is voor allen
en dus ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'seksualiteit' in en als de menselijke geest in de vorm van fantasiëen, gedachten, verlangens, gevoelens en verbeelding, niet 'natuurlijk' is en dat de mens de stelling dat 'seksuele verlangens in en als de geest natuurlijk zijn' enkel gebruikt als een rechtvaardiging en excuus om geen verantwoordelijkheid te nemen voor onszelf in en als seksualiteit en om niet eerlijk te zijn met onszelf over wat we hebben toegestaan te bestaan in en als onze geest als onze ervaring van 'seksualiteit' --- omdat we eigenlijk angst hebben van 'seksualiteit', omwille van de 'taboe' die we hebben aanvaard en toegestaan te bestaan in en als het collectieve menselijke bewustzijn
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat/hoe ik, door 'seksualiteit' te beoordelen als 'negatief' en 'slecht', in en als een gegeneraliseerd geloof-systeem - dat ik daardoor mezelf heb verblind van de realiteit van hoe seksualiteit werkt en functioneert, wat seksualiteit is, wie ik ben in en als seksualiteit en hoe seksualiteit bestaat in en als het leven op aarde --- en dat ik dus nooit in staat geweest ben om te zien welke consequenties seksualiteit, als hoe ik het aanvaard en toegestaan heb te bestaan in en als de geest als gedachten, fantasiëen, verlangens en gevoelens, precies heeft in en als de fysieke werkelijkheid en hoe ik bijgevolg seksualiteit kan corrigeren, sturen en vormgeven zodat het bestaat op een manier die het beste is voor het leven op aarde als mezelf
Wordt vervolgd in Dag 357
No comments:
Post a Comment