Dag 521: Beginnen in het Proces van Zelf-Zuivering -- Het Vierde Principe

Mijn Toewijding aan Principe

Dag 521:  Beginnen in het Proces van Zelf-Zuivering -- Het Vierde Principe

Dit is een verderzetting in het definiëren en omlijnen van het Vierde Principe:

4      Zelfzuivering door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden - de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben. 

Hoe ik begonnen ben in mijn proces van zelf-zuivering zo'n zestal jaar geleden, is dat ik ben beginnen schrijven. In de zin van dat ik een notitieboek had waarin ik gewoon schreef, schreef, schreef zonder meteen te weten waarom precies of tot welk doel. Al wat ik wist was dat ik de beslissing gemaakt had voor mezelf om een proces te bewandelen van het leren kennen van mezelf en het zuiveren van wie ik ben binnenin mezelf door middel van specifiek gereedschap zoals het neerpennen van wat er in en als mezelf bestaat als mijn herinneringen en gedachten en gevoelens en emoties, het toepassen van zelf-vergeving en zelf-correctieve statements.

Dus, dat is wat ik deed ook al wist ik niet precies waar het mij zou brengen. Ik had wel ideëen in mijn geest over wat het wil zeggen en wat het betekent om 'mezelf te zuiveren' en 'mezelf te leren kennen' en 'mezelf te realiseren als het leven zelf' - ideëen die zich stuk voor stuk illusies hebben bewezen te zijn - maar mijn echte motivatie en reden waarom ik mezelf zo hartstochtelijk ben gaan toepassen in het schrijven, was nieuwsgierigheid. Omdat, ik kende 'mezelf' in 'mijn leven'. Ik bedoel, in zekere zin was mijn leven 'saai' beginnen worden omdat er een gevoel in mezelf bestond dat het eigenlijk een continue herhaling is van hetzelfde. De uiterlijke omstandigheden zien er misschien anders uit, maar in termen van mijn interne ervaring, was alles een soort van 'gewoonte' geworden, een machine die op zichzelf aan het draaien is.

En dus was mijn motivatie om mijn proces te beginnen wandelen, een nieuwsgierigheid --- en tegelijkertijd een weten en besef dat als ik dit gereedschap toepas, deze specifieke stappen die op zich enorm simpel en goedkoop en gemakkelijk toe te passen zijn, dat ik uiteindelijk zal veranderen. Hoe kon het in feite anders - omdat, waar dit proces op gebaseerd was, was iets waar ik nog nooit werkelijk aandacht aan besteed had doorheen mijn leven hier op aarde, hoe vreemd dat ook mag klinken. En dat was mijn interne realiteit. In de zin van dat ik nog nooit werkelijk mijn interne realiteit had bevraagd of onderzocht, ik aanvaarde altijd wat er binnenin mezelf bestond, als mijn gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen en reacties en ik stond er nooit bij stil dat wat er binnenin mezelf bestond als wie ik geloof dat ik ben, misschien een specifiek systeem is, een machine, een 'iets' dat ontleedt kan worden en dat onderzocht en veranderd en gecorrigeerd kan worden. Ik ging er altijd van uit dat 'dit is nu eenmaal wie ik ben'.

Ik bedoel, ik was zeer passioneel en verwachtingsvol in relatie tot het toepassen van dit gereedschap omdat ik wist dat er iets zal veranderen, maar wat dat 'iets' zou zijn, dat was nog een 'verrassing'. En dus aanvankelijk - dit was ook voordat er gespecifieerde structuren bestonden zoals het DIP en DIP Lite Programma - schreef ik zoveel ik kon, schriften en schriften vol, over al wat er bestond in mezelf. Ik daagde mezelf uit in het eerlijk zijn met mezelf over wat er in mijn geest bestaat, omdat ik wist dat als ik dingen van mezelf probeer te verbergen of verbloemen omdat ik die dingen niet zo 'fijn' vindt of omdat ik die dingen niet wil inzien van mezelf - dat ik dan niet zal kunnen veranderen, omdat ik mezelf hetzelfde houdt. Omdat, door dingen te verbergen van mezelf, houdt ik het in mezelf en kan het onmogelijk veranderen. Verandering kan pas plaatsvinden wanneer er een zelf-eerlijkheid is - wanneer ik eerlijk durf te zijn over wat er eigenlijk aanwezig is in mezelf, over wie ik eigenlijk ben in en als mezelf. En dus daagde ik mezelf uit om zo eerlijk te zijn in mijn schrijven - hetgeen iets is waar ik mezelf enorm dankbaar voor ben, omdat het mij enorm geassisteerd heeft om daadwerkelijk te kunnen veranderen als wezen en om dingen te ontdekken van mezelf en het leven die ik nooit voor mogelijk had geacht.

Wordt vervolgd in Dag 522

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? - De Praktische Realiteit van Principieel Leven

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? 

De Praktische Realiteit van Principieel Leven

In "Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid? - Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen" had ik de sluier al een beetje gelicht in relatie tot wat een praktische uitvoering en toepassing zou zijn van het Principe van zelf-oprechtheid in en als mijn proces van het leven aan de hand van en op basis van Principe.

Dit proces van het onderzoeken hoe ik een principe kan toepassen in de fysieke dagelijkse realiteit is het belangrijkste deel van het leven in en als Principe. Ik bedoel, dit zou voor de hand moeten liggen, dat iets in wezen niet Echt en Waarachtig kan zijn als ik het niet op een praktische manier leef in en als mijn fysieke bestaan, omdat mijn fysieke bestaan nu eenmaal het enige 'echte' is aan wie ik ben.

Ik heb doorheen mijn leven echter dit simpele concept nooit gezien of begrepen omdat ik mijn leven en 'wie ik ben' definieerde als zijnde meer in mijn geest. Op de één of andere manier was ik zomaar uit het oog verloren dat ik een fysiek wezen ben en dat mijn bestaan zich afspeelt in de fysieke werkelijkheid - omdat ik mijn aandacht meer plaatste in mijn interne 'realiteit', namelijk mijn 'ervaringen', zoals mijn gevoelens en emoties, en mijn fantasie, en gedachten --- al de dingen die op zich in feite niet fysiek en dus niet echt zijn.

En dus, ik heb vaak stellingen gemaakt over 'wie ik ben' of wie ik wil zijn en hoe ik wil dat mijn leven verloopt, maar die stellingen hebben nooit verder gereikt dan de het gelimiteerde rijk in en van mijn eigen geest. Ik heb nooit werkelijk de moeite gedaan om te onderzoeken of de ideëen die ik in mijn gedachten vorm over mezelf en mijn realiteit wel realistisch zijn of hoe ik deze ideëen eigenlijk leef in en als mijn dagelijkse realiteit -- omdat, de enige 'realiteit' die ik zag, dat was mijn geest als mijn gevoelens, emoties en gedachten.

Het is pas door een proces te beginnen wandelen om uit te geest te stappen dat ik langzaam maar zeker ben gaan inzien dat de eigenlijke werkelijkheid van wie ik ben in wezen de fysieke realiteit is en dat de geest een illusie is die ik zelf heb opgebouwd door ideëen te vormen in en als mijn 'gedachten' en die ideëen nooit te toetsen aan de fysieke realiteit.

Ik bedoel, ik geloofde bijvoorbeeld altijd dat ik een 'oprecht' individu ben en dat ik in alle vormen en maten een 'goed' persoon ben, maar ik stond nooit stil bij de eigenlijke realiteit van wie ik ben. Ik zag bijvoorbeeld niet in dat ik mij niet steeds gedraag zoals ik denk over mezelf en dat mijn externe en interne wereld niet volledig op één lijn staan. Ik bedoel, ik kan wel denken van mezelf dat ik een 'oprecht' persoon ben, maar zolang ik geen exacte definitie heb van wat het eigenlijk wil zeggen om daadwerkelijk 'oprecht' te zijn, en het woord 'oprechtheid' te leven, dan kan ik mezelf evengoed voor de gek houden en mezelf wijsmaken dat ik 'oprecht' ben zonder werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn fysieke expressie in en als de fysieke werkelijkheid.

Omdat, als ik geen soliede definitie heb van een woord zoals 'oprechtheid', maar ik beweer wel een 'oprecht' persoon te zijn - dan kan ik in feite eender wat doen en zijn en dan kan ik nog steeds ervan overtuigd zijn dat ik 'oprecht' ben --- omdat het woord 'oprechtheid' enkel bestaat als een leeg en betekenisloos idee in mijn geest dat als enige doel dient om mij positief te voelen over mezelf.

Terwijl, om waarachtig te bestaan in en als oprechtheid - moet ik het woord 'oprechtheid' ten eerste grondig onderzoeken in termen van wat de praktische implicaties zijn van dit woord en wie en hoe ik met andere woorden zou moeten zijn en worden in en als mijn fysieke dagelijkse bestaan en interacties met mijn fysieke dagelijkse wereld en omgeving -- om werkelijk te leven en te bestaan als een levend bewijs en een levend voorbeeld van het woord 'Oprechtheid'. Enkel dan kan ik spreken over mezelf als een 'oprecht' individu --- wanneer ik bereid ben om dit proces te bewandelen voor mezelf van het onderzoeken van hoe ik besta in en als mezelf en het transformeren en veranderen van mijn interne wereld en realiteit van een betekenisloos, onoprecht bestaan - naar een zelf-gecreëerd, zelf-verantwoordelijk en zelf-oprecht bestaan -- door middel van bijvoorbeeld het herdefiniëren van de woorden die ik leef en/of wil leven.

Dit is in essentie wat ik ben beginnen doen in mijn Reis naar Leven en in mijn Verklaring van Mijn Toewijding aan Principes die ik Integreer in mijn Leven en Bestaan - is dat ik eerst en vooral die principes onderzoek en voor mezelf grondig afbaken en definieer zodat ik een 'platform' en 'structuur' heb en mezelf dus de kans of de ruimte niet geef om de principes te 'interpreteren' -- omdat, zoals ik in deze blog aangetoond heb, creëert dit het probleem dat het principe dan enkel in functie bestaat van mijn persoonlijke 'feel-good' interne realiteit en dan is het principe op zich dus 'niets waard' in termen van hoe en waarom ik het Leef en Toepas in mijn dagelijkse Fysieke Bestaan - namelijk daar waar het Echt is en kan zijn.

Wordt Vervolgd in Dag 517