Dag 523: Het Principe van Zelf-Zuivering - Waarom Zou Je jezelf in Godsnaam willen 'Zuiveren'?

Dag 523: Het Principe van Zelf-Zuivering

Waarom zou je jezelf in Godsnaam willen 'Zuiveren'?

Wat wil het zeggen om een principe van zelf-zuivering te leven? En waarom zou je jezelf 'zuiveren'? Wat is er immers 'mis' met wie je nu bent? Ik bedoel, dat waren vragen en opmerkingen die ik te horen kreeg in het begin van mijn proces van zelf-zuivering. "Waarom?", "dat hoeft toch helemaal niet?!"

En, neen, uiteraard 'hoeft het niet' om jezelf te zuiveren en om een proces te bewandelen. Want, ja, een proces bewandelen vergt moeite. En waarom zou je moeite moeten doen als je dat ook gewoon niet kan doen? Het is immers zo makkelijk om je leven te leiden zoals het voorgeprogrammeerd is. Voorgeprogrammeerd in de zin van dat je nooit de moeite doet om jezelf te bevragen, om de patronen die je dagelijks leeft in je interne en externe realiteit te bevragen. Patronen zoals niet enkel je gewoontes in de fysieke realiteit  maar ook de specifieke gedachten en emotionele ervaringen die op herhaling staan binnenin jezelf.

Ik bedoel, 'waarom' ik mijn proces ben beginnen wandelen is omdat ik niet zomaar op herhaling wil staan. Ik wil 'meer' van en in mijn leven en mijn bestaan. En, vanuit het perspectief van de omgeving waarin ik ben opgegroeid, zou het zeer makkelijk geweest zijn voor mij om mijn proces niet te bewandelen en om mezelf te aanvaarden in en als het uitleven van een bestaan dat in zekere zin al voorgekauwd zou zijn voor mij. Om precies hetzelfde te worden als de mensen om mij heen. 'precies hetzelfde' in de zin van dat ik mezelf geen vragen zou stellen bij mijn bestaan - ik zou mezelf aanvaarden als 'een mens', als 'Kim', als 'vrouw', als 'belg', als mijn cultuur, en mijn familie, mijn geslacht, mijn positie in de samenleving waarin ik ben opgegroeid, mijn financiele situatie en positie, enzovoort.

Maar dat kon en kan ik niet. Ik zie niet hoe ik in staat zou zijn om de vragen te negeren die er in mezelf  bestaan en die als het ware inherent zijn aan mijn bestaan als 'mens'. Vragen die inherent zijn aan het feit dat ik niet werkelijk weet wie ik ben of waar ik vandaan kom als zijnde mijn ware origine. Ik bedoel, ik kan wel zeggen dat ik opgegroeid ben als mens, en ik heb herinneringen van en kennis over waar ik min of meer vandaan kom -- maar, in termen van bijvoorbeeld wie ik ben als wezen in en als mezelf, waar mijn 'identiteit' vandaan komt en de 'bouwstenen' van mijn 'persoonlijkheid' die ik doorheen mijn bestaan heb aangenomen als 'vanzelfsprekend' en 'wie ik ben', als zijnde mijn gevoelens, gedachten en emoties. Het zou absurd zijn om dat niet te bevragen of te willen onderzoeken.

Hoe kan je zelfs leven met jezelf als zijnde een 'iets' dat bestaat maar dat tegelijkertijd geen waarachtig gewaarzijn of begrip heeft van zijn bestaan? Dan ben je niets dan een soort van machine, die draait op een voorgeschreven script waarvan je zelf niets weet. Dat was mijn startpunt in het beginnen met het bewandelen van mijn proces -- is dat ik wil weten wie ik ben, ik wil mijn bestaan leren kennen - ik wil mezelf niet aanvaarden als een systeem/machine -- ik wil mezelf als systeem/machine begrijpen, zodat ik ten minste  in een leidinggevende en creërende positie kan staan in relatie tot mezelf als machine/systeem.

Wat echter fascinerend was, toen ik die, al dan niet bewuste, beslissing maakte om een proces te bewandelen van het leren kennen van wie ik ben en het transformeren van mijn relatie met en tot mezelf, is hoe mijn omgeving reageerde op deze beslissing…

Wordt vervolgd in Dag 524                                           

Dag 521: Beginnen in het Proces van Zelf-Zuivering -- Het Vierde Principe

Mijn Toewijding aan Principe

Dag 521:  Beginnen in het Proces van Zelf-Zuivering -- Het Vierde Principe

Dit is een verderzetting in het definiëren en omlijnen van het Vierde Principe:

4      Zelfzuivering door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden - de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben. 

Hoe ik begonnen ben in mijn proces van zelf-zuivering zo'n zestal jaar geleden, is dat ik ben beginnen schrijven. In de zin van dat ik een notitieboek had waarin ik gewoon schreef, schreef, schreef zonder meteen te weten waarom precies of tot welk doel. Al wat ik wist was dat ik de beslissing gemaakt had voor mezelf om een proces te bewandelen van het leren kennen van mezelf en het zuiveren van wie ik ben binnenin mezelf door middel van specifiek gereedschap zoals het neerpennen van wat er in en als mezelf bestaat als mijn herinneringen en gedachten en gevoelens en emoties, het toepassen van zelf-vergeving en zelf-correctieve statements.

Dus, dat is wat ik deed ook al wist ik niet precies waar het mij zou brengen. Ik had wel ideëen in mijn geest over wat het wil zeggen en wat het betekent om 'mezelf te zuiveren' en 'mezelf te leren kennen' en 'mezelf te realiseren als het leven zelf' - ideëen die zich stuk voor stuk illusies hebben bewezen te zijn - maar mijn echte motivatie en reden waarom ik mezelf zo hartstochtelijk ben gaan toepassen in het schrijven, was nieuwsgierigheid. Omdat, ik kende 'mezelf' in 'mijn leven'. Ik bedoel, in zekere zin was mijn leven 'saai' beginnen worden omdat er een gevoel in mezelf bestond dat het eigenlijk een continue herhaling is van hetzelfde. De uiterlijke omstandigheden zien er misschien anders uit, maar in termen van mijn interne ervaring, was alles een soort van 'gewoonte' geworden, een machine die op zichzelf aan het draaien is.

En dus was mijn motivatie om mijn proces te beginnen wandelen, een nieuwsgierigheid --- en tegelijkertijd een weten en besef dat als ik dit gereedschap toepas, deze specifieke stappen die op zich enorm simpel en goedkoop en gemakkelijk toe te passen zijn, dat ik uiteindelijk zal veranderen. Hoe kon het in feite anders - omdat, waar dit proces op gebaseerd was, was iets waar ik nog nooit werkelijk aandacht aan besteed had doorheen mijn leven hier op aarde, hoe vreemd dat ook mag klinken. En dat was mijn interne realiteit. In de zin van dat ik nog nooit werkelijk mijn interne realiteit had bevraagd of onderzocht, ik aanvaarde altijd wat er binnenin mezelf bestond, als mijn gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen en reacties en ik stond er nooit bij stil dat wat er binnenin mezelf bestond als wie ik geloof dat ik ben, misschien een specifiek systeem is, een machine, een 'iets' dat ontleedt kan worden en dat onderzocht en veranderd en gecorrigeerd kan worden. Ik ging er altijd van uit dat 'dit is nu eenmaal wie ik ben'.

Ik bedoel, ik was zeer passioneel en verwachtingsvol in relatie tot het toepassen van dit gereedschap omdat ik wist dat er iets zal veranderen, maar wat dat 'iets' zou zijn, dat was nog een 'verrassing'. En dus aanvankelijk - dit was ook voordat er gespecifieerde structuren bestonden zoals het DIP en DIP Lite Programma - schreef ik zoveel ik kon, schriften en schriften vol, over al wat er bestond in mezelf. Ik daagde mezelf uit in het eerlijk zijn met mezelf over wat er in mijn geest bestaat, omdat ik wist dat als ik dingen van mezelf probeer te verbergen of verbloemen omdat ik die dingen niet zo 'fijn' vindt of omdat ik die dingen niet wil inzien van mezelf - dat ik dan niet zal kunnen veranderen, omdat ik mezelf hetzelfde houdt. Omdat, door dingen te verbergen van mezelf, houdt ik het in mezelf en kan het onmogelijk veranderen. Verandering kan pas plaatsvinden wanneer er een zelf-eerlijkheid is - wanneer ik eerlijk durf te zijn over wat er eigenlijk aanwezig is in mezelf, over wie ik eigenlijk ben in en als mezelf. En dus daagde ik mezelf uit om zo eerlijk te zijn in mijn schrijven - hetgeen iets is waar ik mezelf enorm dankbaar voor ben, omdat het mij enorm geassisteerd heeft om daadwerkelijk te kunnen veranderen als wezen en om dingen te ontdekken van mezelf en het leven die ik nooit voor mogelijk had geacht.

Wordt vervolgd in Dag 522

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? - De Praktische Realiteit van Principieel Leven

Dag 516: Wat is Leven in Oprechtheid? 

De Praktische Realiteit van Principieel Leven

In "Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid? - Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen" had ik de sluier al een beetje gelicht in relatie tot wat een praktische uitvoering en toepassing zou zijn van het Principe van zelf-oprechtheid in en als mijn proces van het leven aan de hand van en op basis van Principe.

Dit proces van het onderzoeken hoe ik een principe kan toepassen in de fysieke dagelijkse realiteit is het belangrijkste deel van het leven in en als Principe. Ik bedoel, dit zou voor de hand moeten liggen, dat iets in wezen niet Echt en Waarachtig kan zijn als ik het niet op een praktische manier leef in en als mijn fysieke bestaan, omdat mijn fysieke bestaan nu eenmaal het enige 'echte' is aan wie ik ben.

Ik heb doorheen mijn leven echter dit simpele concept nooit gezien of begrepen omdat ik mijn leven en 'wie ik ben' definieerde als zijnde meer in mijn geest. Op de één of andere manier was ik zomaar uit het oog verloren dat ik een fysiek wezen ben en dat mijn bestaan zich afspeelt in de fysieke werkelijkheid - omdat ik mijn aandacht meer plaatste in mijn interne 'realiteit', namelijk mijn 'ervaringen', zoals mijn gevoelens en emoties, en mijn fantasie, en gedachten --- al de dingen die op zich in feite niet fysiek en dus niet echt zijn.

En dus, ik heb vaak stellingen gemaakt over 'wie ik ben' of wie ik wil zijn en hoe ik wil dat mijn leven verloopt, maar die stellingen hebben nooit verder gereikt dan de het gelimiteerde rijk in en van mijn eigen geest. Ik heb nooit werkelijk de moeite gedaan om te onderzoeken of de ideëen die ik in mijn gedachten vorm over mezelf en mijn realiteit wel realistisch zijn of hoe ik deze ideëen eigenlijk leef in en als mijn dagelijkse realiteit -- omdat, de enige 'realiteit' die ik zag, dat was mijn geest als mijn gevoelens, emoties en gedachten.

Het is pas door een proces te beginnen wandelen om uit te geest te stappen dat ik langzaam maar zeker ben gaan inzien dat de eigenlijke werkelijkheid van wie ik ben in wezen de fysieke realiteit is en dat de geest een illusie is die ik zelf heb opgebouwd door ideëen te vormen in en als mijn 'gedachten' en die ideëen nooit te toetsen aan de fysieke realiteit.

Ik bedoel, ik geloofde bijvoorbeeld altijd dat ik een 'oprecht' individu ben en dat ik in alle vormen en maten een 'goed' persoon ben, maar ik stond nooit stil bij de eigenlijke realiteit van wie ik ben. Ik zag bijvoorbeeld niet in dat ik mij niet steeds gedraag zoals ik denk over mezelf en dat mijn externe en interne wereld niet volledig op één lijn staan. Ik bedoel, ik kan wel denken van mezelf dat ik een 'oprecht' persoon ben, maar zolang ik geen exacte definitie heb van wat het eigenlijk wil zeggen om daadwerkelijk 'oprecht' te zijn, en het woord 'oprechtheid' te leven, dan kan ik mezelf evengoed voor de gek houden en mezelf wijsmaken dat ik 'oprecht' ben zonder werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn fysieke expressie in en als de fysieke werkelijkheid.

Omdat, als ik geen soliede definitie heb van een woord zoals 'oprechtheid', maar ik beweer wel een 'oprecht' persoon te zijn - dan kan ik in feite eender wat doen en zijn en dan kan ik nog steeds ervan overtuigd zijn dat ik 'oprecht' ben --- omdat het woord 'oprechtheid' enkel bestaat als een leeg en betekenisloos idee in mijn geest dat als enige doel dient om mij positief te voelen over mezelf.

Terwijl, om waarachtig te bestaan in en als oprechtheid - moet ik het woord 'oprechtheid' ten eerste grondig onderzoeken in termen van wat de praktische implicaties zijn van dit woord en wie en hoe ik met andere woorden zou moeten zijn en worden in en als mijn fysieke dagelijkse bestaan en interacties met mijn fysieke dagelijkse wereld en omgeving -- om werkelijk te leven en te bestaan als een levend bewijs en een levend voorbeeld van het woord 'Oprechtheid'. Enkel dan kan ik spreken over mezelf als een 'oprecht' individu --- wanneer ik bereid ben om dit proces te bewandelen voor mezelf van het onderzoeken van hoe ik besta in en als mezelf en het transformeren en veranderen van mijn interne wereld en realiteit van een betekenisloos, onoprecht bestaan - naar een zelf-gecreëerd, zelf-verantwoordelijk en zelf-oprecht bestaan -- door middel van bijvoorbeeld het herdefiniëren van de woorden die ik leef en/of wil leven.

Dit is in essentie wat ik ben beginnen doen in mijn Reis naar Leven en in mijn Verklaring van Mijn Toewijding aan Principes die ik Integreer in mijn Leven en Bestaan - is dat ik eerst en vooral die principes onderzoek en voor mezelf grondig afbaken en definieer zodat ik een 'platform' en 'structuur' heb en mezelf dus de kans of de ruimte niet geef om de principes te 'interpreteren' -- omdat, zoals ik in deze blog aangetoond heb, creëert dit het probleem dat het principe dan enkel in functie bestaat van mijn persoonlijke 'feel-good' interne realiteit en dan is het principe op zich dus 'niets waard' in termen van hoe en waarom ik het Leef en Toepas in mijn dagelijkse Fysieke Bestaan - namelijk daar waar het Echt is en kan zijn.

Wordt Vervolgd in Dag 517

Dag 502: De Bestemming Van Het Leven - Mijn Toewijding aan Leven Volgens Principes

Het Volgende is Mijn Verklaring van Mijn Toewijding aan De Principes waar ik mijn Leven als Mens Hier op Aarde op Baseer - zodat ik kan bestaan en Staan als een Levend Voorbeeld en een Levende Statement van een Bestaan dat Het Beste Is Voor Elk Levend Wezen op Aarde.

 

1      Mijn Hoogste Potentieel Realiseren en Leven.

2       Leven volgens het principe 'wat is het Beste voor iedereen' wat mij leid in gedachten, woorden en daden om altijd op elke wijze problemen aan te pakken die de best mogelijke uitkomst bieden voor iedereen.

3     Leven volgens het principe van zelfoprechtheid, om zeker te zijn dat ik zuiver ben in mijn gedachten, woorden en daden: zodat mijn binnen -en buitenwereld één en gelijk is. Wie ik ben vanbinnen ben ik ook vanbuiten en omgekeerd.

4      Zelfreiniging door schrijven, zelfvergeving en mijzelf toewijden, de handeling om mijzelf te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen gedachten, woorden en daden en mijzelf te vergeven voor misstappen en daarom verander ik mijzelf zodat ik er zeker van ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor wie, wat en hoe ik ben waardoor ik weet dat ik mijzelf kan vertrouwen zodat ik altijd eerlijk met mijzelf en anderen ben.

5       Leven volgens het principe van zelfverantwoordelijkheid, waarbij ik mij realiseer dat alleen ik verantwoordelijk ben voor wat ik binnenin mij, binnen mijn relaties en binnen mijn buitenwereld accepteer en toesta en dus met deze verantwoordelijkheid: heb alleen ik de kracht en het vermogen om dat te veranderen  waarvan ik zie dat het afbreuk doet aan wie ik ben, wat ik leef en hoe dit invloed op anderen heeft.

6     Realiseren dat wie ik ben in gedachten, woord en daad niet alleen mijzelf aangaat, maar ook anderen en dus door het nemen van zelfverantwoordelijkheid binnen mijn gedachten, woord en daad, neem ik verantwoordelijkheid voor mijzelf en mijn relaties om zelfbewust te zijn in elk moment door op zo'n manier te leven dat het tegelijkertijd goed voor mij is en goed voor anderen.

7       Leven volgens het principe van zelfbewustzijn, om mijzelf bewust te zijn van gedachten, mijn gedachten te zien en mijn eigen gedachten te herkennen, om in die mate zelfoprecht te zijn, waar ik zelfverantwoordelijkheid kan nemen voor het herkennen van mijn gedachten/'geest' wanneer die niet in het belang zijn van mijzelf of anderen en ik ga de verbintenis aan om direct verantwoordelijkheid te nemen en te veranderen voor mijzelf en dus ook voor de ander.

8      Door verantwoordelijkheid voor mijzelf te nemen, word ik bewust van mijzelf, neem ik verantwoordelijkheid  en word ik bewust van anderen in mijn leven, om hen te helpen en te ondersteunen net zoals ik mijzelf help en ondersteun, om te geven wat ik graag zelf zou willen ontvangen en net dat beetje extra elke dag te geven om te zien waar ik kan bijdragen  aan het leven van de ander en dus aan dat van mijzelf.

9       Leven volgens het principe van zelfvertrouwen, wanneer ik mij verbind om constant te zijn wanneer ik zelfoprechtheid, zelfverantwoordelijk en zelfbewust leef. Ik sta als een onaantastbaar vertrouwen waardoor ik altijd op elke wijze weet wie ik ben, wat er ook op mijn pad komt en dat ik, bewezen door de standvastigheid waarmee ik leef, weet dat ik altijd zal staan voor en dat zal eren, wat goed is voor iedereen en dus ook goed voor mij. 

 10  Liefde Zichtbaar maken, door niets te accepteren of toe te staan dat minder is dan mijn  beste kunnen. Ik ondersteun diegenen in mijn leven, zodat zij hun beste kunnen bereiken en heb hen lief zoals ik liefde naar mijzelf heb getoond door mijzelf mijn beste kunnen te schenken, dit is de beste levenservaring om anderen te tonen wat leven is zoals ik mij dat zelf toonde.

11    Niemand anders kan jou redden dan jezelf, dit is de realisatie dat de gereedschappen en principes van Desteni een leidraad zijn, maar dat ik het pad zelf moet bewandelen. Wij zijn hier om in dit proces van bewustzijn naar levensbewustzijn elkaar te helpen en ondersteunen en te snappen wat leven is, maar het proces op zichzelf waar je alleen bent met jezelf binnen jouw eigen 'geest', dat wordt alleen gelopen.

12    Niet wachten tot iets of iemand verantwoordelijkheid voor mij neemt in dit leven, maar dat ik mij realiseer dat ik heb geschapen wie en hoe ik ben in dit moment, daarom heb ik de verantwoordelijkheid om te veranderen wie en hoe ik ben, waardoor ik mij realiseer dat wij als collectief hebben geschapen hoe en wat de wereld tegenwoordig is en dus is het de verantwoordelijkheid van het collectief om hoe en wat de wereld vandaag de dag is te veranderen. 

13    Het leven in elk mens en dier eren, alles van klein tot groot op aarde, zodat we ons bewustzijn en verantwoordelijkheid vergroten om de best mogelijke uitkomst voor alles en iedereen te creëren.

14    Relaties als overeenstemming: individuen komen samen en gebruiken een overeenstemming als platform om één op één te ontplooien, groeien en ontwikkelen als individuen die met elkaar leven en wonen om elkaar onvoorwaardelijk te helpen en te ondersteunen om hun beste kunnen te bereiken, waar de overeenstemming als een samenkomen is van individuen die snappen wat het is om te staan als gelijke en te staan als één.

15    Seks als zelfexpressie, waar seks een gezamenlijke expressie is tussen individuen waar men elkaar eert, respecteert, elkaar in overweging neemt en aanziet als gelijken. Twee fysieke lichamen die samensmelten in gelijkheid en eenheid, het samenvoegen van twee gelijken tot één fysiek.

16    Realiseren dat door te zijn in mijn wereld, mijn verantwoordelijkheid zich niet beperkt tot mijn eigen 'geest', mijn eigen leven, maar tot de 'geesten' en levens van alles en iedereen op deze aarde en dus verbind ik mij om dit bewustzijn uit te breiden naar de gehele mensheid, zodat zij zullen samenwerken en samenleven om deze wereld in een hemel op aarde te maken voor onszelf en de generaties die nog gaan komen.

17    Ik moet binnen mijn gedachten, woorden en daden, maar nog belangrijker in mijn daadwerkelijke leven, een merkbaar en zichtbaar levend voorbeeld zijn voor anderen in mijn wereld als het aankomt op de mogelijkheid van een ander persoon om zichzelf te veranderen en daardoor hun wereld te veranderen. Zodat meer mensen zich realiseren hoe we de wereld kunnen veranderen, door samen te staan, binnen onze eigen verandering, binnen het principe dat het goed voor iedereen is om de hemel op aarde te brengen.

18    Ik ben de verandering die ik wil zien in mijzelf en in mijn wereld, door hemel op aarde te brengen, breng ik het levend bewijs van een praktische hemel tot stand, die kan gezien en gehoord worden door onze daden en woorden. Wij zijn de levende hemel die tot stand moet komen binnen deze levende wereld.

19    Door mijn gedachten, woorden en daden te zuiveren, wordt mijn innerlijk mijn uiterlijk, waardoor ik hemel op aarde tot stand breng, mijzelf realiserend dat het niet genoeg is om alleen verandering te zien of te zijn. Om verandering echt te laten zijn moet ik constant en consistent zijn door de woorden die ik spreek en de handelingen die ik zichtbaar en merkbaar doe voor iedereen in elk moment en elke adem.

20    Realiseren dat mijn fysiek lichaam mijn tempel is, mijn fysieke lichaam is het levende vlees waardoor ik hemel op aarde tot stand breng en creëer als mijn gedachten, woorden en daden en zo eer, respecteer, beschouw, koester en ondersteun ik mijn fysieke lichaam alsof ik mijzelf zou koesteren als gelijke: mijn lichaam ben ik.

21    Wij zijn de verandering in de wereld en in onszelf waar we op gewacht hebben: dus verbind ik mij om mijzelf en mijn leven toe te wijden zodat iedereen als een geheel zich kan realiseren dat niets zal veranderen wanneer wij niet veranderen in onze totale hoedanigheid, van binnen en van buiten.

22    Realiseren dat om in staat te zijn om mijzelf te veranderen in gedachten, woord en daad tot het meest effectieve levende wezen dat ik kan zijn en worden, ik mijzelf eerst moet leren kennen. Dus verbind ik mij om te onderzoeken, te reflecteren en te begrijpen hoe ik ben geworden zoals ik vandaag de dag ben, om de weg voor te bereiden en vanuit zelfcreatie een verantwoordelijk, bewust, zelfoprecht en  betrouwbaar iemand te worden voor mijzelf en dus voor iedereen.

23    Realiseren dat om in staat te zijn om bij te dragen aan de verandering in deze wereld, ik eerst mijzelf moet leren kennen als de wereld om mij heen. Dus ik verbind mijzelf te onderzoeken, te reflecteren op de werking van deze wereld van binnenuit en van buitenaf en zo de hedendaagse systemen gelijk te stellen om het best mogelijke leven aan iedereen op aarde te presenteren en te schenken.

Dag 389: Hoe bouwen de Woorden die ik Leef, de Wereld waarin ik Besta

Dit is een verderzetting van "dag 388: De Intelligentie van het Verdraaien van de Werkelijkheid" waarin we ontdekt, besproken en uitgeschreven hebben hoe we 'Intelligentie' gebruiken als een middel om de realiteit van onszelf, als onze Geheime Agenda's van Eigenbelang, verbergen achter een 'positief' uiterlijk, door gebruik te maken van Woorden.


Zelf-Vergeving Dimensie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als de gedachte, idee en het geloof dat ik een 'Intelligent' wezen ben omdat ik Woorden als Gedachten in mijn Hoofd/Geest heb en dat ik daarin 'Goed' en 'Positief' en Superieur ben aan alle wezens die geen Woorden/Gedachten in hun Hoofd/Geest hebben - en dat ik mezelf daarin nooit heb afgevraagd wat deze 'Intelligentie' eigenlijk is, waar gedachten vandaan komen, wat de 'woorden' in mijn hoofd/geest eigenlijk zijn of hoe ze bestaan/functioneren, en wie ik eigenlijk ben in en als die Gedachten --- door mezelf te hebben toegestaan en geaccepteerd zomaar blindelings te aanvaarden en Geloven dat 'Ik Denk dus Ik Besta' en dat mijn gedachten mij dus Maken 'Wie ik ben'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de woorden in mijn hoofd/Geest waarin en waarmee ik mezelf gedefinieerd heb nooit te onderzoeken door mijn gedachten te definieren als 'Intelligentie' en mezelf te beoordelen en definieren als 'een intelligent persoon' - en dat ik daardoor nooit heb ingezien en beseft hoe al de woorden in mijn geest, al de 'intelligentie', al mijn gedachten, gecentreerd zijn rond één punt: Eigenbelang --- waarin ik, doorheen mijn leven, een spiraal gecreëerd heb van woorden in mijn geest, en daarin de realiteit/waarheid van mezelf Verdraaid heb tot ik mezelf zie in Spiegel-Schrift, geschrift door de woorden in mijn geest en gedachten waarin ik mezelf gemanifesteerd heb in en als een voorgeprogrammeerd 'Beeld' van 'Wie ik ben', volgens  de spiegel die mij voorgehouden geweest is door mijn omgeving als wat ik zie met mijn ogen - waar ik de werkelijkheid van Wie ik ben in en als mezelf achter verberg

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de woorden in mijn geest, als het voorgeprogrammeerde systeem van 'Intelligentie' dat ik in mezelf heb laten programmeren - door die woorden te gebruiken om mijn omgeving te manipuleren en bespelen in naam en functie van het bevredigen van mijn eigenbelangen - en daarin mezelf te verliezen in het beeld dat ik in mijn geest gecreëerd heb door middel van woorden en dat gebaseerd is op eigenbelang, door nooit de  verantwoordelijkheid te hebben genomen om de woorden die ik gebruik om mezelf te definieren in relatie tot mijn omgeving en mijn overleving in deze wereld te onderzoeken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van Woorden - door mezelf te hebben gedefinieerd in en laten sturen door eigenbelang, en daardoor blindelings woorden te hebben gebruikt om mijn belangen te dienen, zonder te geven om de gevolgen en de consequenties van mijn daden - en daarin nooit te hebben ingezien hoe de menselijke geest, waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf compleet in te definieren, volledig bestaat in en als en op basis van Woorden --- en dat dus mijn hele Wereld, als de ervaring in mezelf van 'wie ik ben' in relatie tot 'mijn omgeving', volledig opgebouwd is uit woorden - en dat, omdat ik nooit verantwoordelijkheid genomen heb voor de woorden en de definities van de woorden waarin ik mezelf heb gedefinieerd, ik een wereld heb toegestaan te bestaan als Mijn werkelijkheid, in en als Wie ik ben, die consequentieel en schadelijk is

ik vergeef mezelf dat ik woorden heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan op een manier die consequentieel en schadelijk is voor mezelf en mijn wereld/omgeving/bestaan - door nooit te hebben ingezien hoe ik mezelf en mijn wereld zelf heb gecreëerd door middel van hoe ik mezelf in relatie tot mijn wereld heb gedefinieerd, in en als en door middel van de woorden in mijn geest, en dat ik daarin dus op elk vlak verantwoordelijk ben voor wat HIER bestaat als mezelf in en als mijn wereld/werkelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat de woorden die ik Leef, de wereld waarin ik besta creëren en bouwen - omdat Woorden en de definities van die woorden de symbolische representaties zijn van wat ik toesta te bestaan in en als mezlef als het bestaan -- en dat dus, als ik woorden en betekenissen toesta te bestaan in mezelf die consequentieel zijn en die niet bestaan op een manier die het beste is voor al het leven dat HIER bestaat, dan is dat de realiteit die ik toesta en accepteer te bestaan als MIJN wereld


Wordt Vervolgd in Dag 390

Dag 377: Terug naar het Begin in het Process van Geest naar Leven

Dit is een verderzetting van "Dag 376: Ego-Centrisme Versus Zelf-Opoffering -- Wat is het Beste voor Allen?" - waarin ik schreef over en onderzocht hoe het ego in en van de menselijke geest zichzelf boven het lichaam plaatst, en kennis en informatie gaat eren en vereren in en als het geloof dat kennis en informatie nodig is om te leven, en te bestaan - terwijl, die kennis en informatie niet draait rond leven of bestaan, maar rond Overleven en Voortbestaan.

Waarin, het niet eens gezond verstand is om te 'overleven' of  'voort te bestaan', in de zin van, hoe we het bestaan, het leven op aarde verwoesten en vernielen in onze persoonlijke strijd om ons persoonlijk individuele voortbestaan - terwijl, als we zouden geven om het leven, om het bestaan, in elk moment van ademhaling, dan zou het leven op aarde een hemel zijn voor alles en iedereen. En dus, is het eigenaardig hoe we Geloven dat we kennis en informatie gebruiken om te Overleven en om ons 'voortbestaan' te verzekeren, ondanks het feit dat we ten eerste in dit proces onze omgeving vernietigen en bijgevolg onszelf, die afhankelijk zijn van die omgeving om te bestaan, en dat we ten tweede letterlijk zowieso ten dode opgeschreven zijn, omdat ons leven hier op aarde eindig is, waardoor er niet eens zoiets bestaat als 'overleving' en 'voortbestaan', het is een Illusie, een Leugen, hetgeen zoveel wil zeggen als dat we ons leven hebben opgegeven in naam van een Leugen, dat we onszelf, ons leven, ons bestaan als het leven zelf, in en als het moment van ademhaling HIER, hebben weggegeven, gecompromitteerd en opgegeven aan kennis en informatie, aan een systeem in en als onze Geest die ons leven voor ons leidt terwijl wij in en als Goedgelovigheid erop vertrouwen dat dat systeem aan kennis en informatie waar wij onszelf aan hebben weggegeven ons ergens naartoe zal leiden - terwijl het ons in werkelijkheid enkel tot onze onvermijdelijke dood leidt.

En, wat ik zelf ook over het hoofd gezien had, terwijl ik deze blogs aan het wandelen/schrijven was over hoe de menselijke geest functioneert en werkt, is de mate waarin dit hele systeem zich afspeelt in mezelf - de mate waarin ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als dit programma/systeem van kennis en informatie als persoonlijke 'overleving' en 'voortbestaan' --- en hoe ik als het ware in dit 'voortbestaan' en 'overleving' in en als kennis en informatie in mijn geest, letterlijk mezelf voorbij aan het gaan was, 'voort' aan het gaan was aan het 'bestaan' en 'over' het 'leven' aan het gaan was, het Bestaan en het Leven zijnde wie ik werkelijk ben als het lichaam, als HIER. Hoe ik kennis en informatie aan het gebruiken was om mezelf af te scheiden van wie ik ben als HIER, op weg en op zoek naar een bepaald doel, idee, punt in de toekomst - waarin ik mezelf opzettelijk aan het afleiden en wegleiden was van het leven in en als mezelf HIER.

Omdat, het is, of het lijkt althans, zoveel makkelijker om  het patroon van kennis en informatie te volgen, het patroon van het ego, van afscheiding -- het is immers wat ik mijn hele leven hier op aarde heb gedaan, het is hoe ik mezelf heb geprogrammeerd en heb laten programmeren sinds mijn kindertijd. Ik ben het zo gewoon om aan mezelf voorbij te gaan in wat ik doe, in hoe ik mezelf uitdruk, in wat ik zeg, in hoe mijn geest werkt - in de woorden die ik schrijf. Het is de gewoonte van de geest, van mezelf in en als de geest, om statements te maken, meningen te vormen, verkondigingen te doen en dingen te zeggen in en als kennis en informatie, in en als het ego-standpunt van 'dit is hoe het is' en 'dit is wat ik zie/weet/begrijp/realiseer' - maar het is een ander paar mouwen om die stellingen, die kennis, informatie, inzichten en realisaties op mezelf toe te passen en Zelf-Eerlijk te zijn. Eerlijk te zijn over het feit dat, wanneer ik het heb over 'de mens', dan heb ik het over mezelf, wanneer ik het heb over de kwaadaardigheid die bestaat in en als de menselijke geest, dan heb ik het over de kwaadaardigheid die bestaat in mezelf, wanneer ik het heb over de leugenachtigheid, het bedrog, de hebzucht en het egocentrisme dat bestaat in en als de mens, dan heb ik het over de leugenachtigheid, het bedrog, de hebzucht en het egocentrisme dat eigenlijk in mezelf bestaat, maar waar ik nooit eerlijk over geweest ben - eerlijk tegenover mezelf en tegenover het bestaan, het leven als mezelf.

Omdat, dit is wat kennis en informatie doet, dit is wat de Geest doet - de functie van kennis en informatie in en als de geest is precies om zelf-eerlijkheid tegen te gaan, om wat werkelijk bestaat in mezelf en wie ik werkelijk ben vanbinnen te verbergen en onderdrukken onder geloofsystemen, ideëen, definities, beoordelingen, meningen en opvattingen over Wie ik ben en over wat de Realiteit is van mezelf, in functie van: Overleving. Het is Liegen om te Leven, kleine leugentjes die ik geleerd heb tijdens mijn kindertijd - kleine onderdrukkingen van mezelf, hier en daar een compromittatie van mezelf, hier en daar een kleine leugen, een misleiding, een manipulatie, om te Overleven in deze realiteit -- kleine leugens die doorheen mijn leven en ontwikkeling in deze wereld hebben opgestapeld tot een grote Leugen die ik nu ben en leef. Waarin, ik nu zo tsjokvol zit van leugens als kennis en informatie in en als mijn Gedachten, dat ik niet eens meer zie, weet of besef wie ik eigenlijk echt ben, wie ik werkelijk ben vanbinnen --- omdat ik geleerd heb om mijn innerlijke realiteit te verbergen, onderdrukken en verwaarlozen - en daarin het Leven zelf, het Bestaan, te onderdrukken, verbergen en verwaarlozen in functie van Overleving en Voortbestaan... zogezegd.

In het nieuwe Eqafe interview van Anu, heeft hij het over 'Back to Basics', terug naar het begin - en dat wil zeggen, terug naar zelf-eerlijkheid, even stilstaan, even stoppen en beseffen dat --- het niet uitmaakt hoe lang ik al in dit proces gewandeld heb, hoeveel realisaties of inzichten ik verworven heb, het maakt allemaal niet uit omdat, zolang er geen Zelf-Eerlijkheid aanwezig is, is het allemaal maar kennis en informatie in de Geest, niet anders dan wat ik mijn hele leven gedaan heb, hoe ik altijd al bestaan heb.

Als ik niet zelf-eerlijk ben in elk moment van ademhaling, vindt mijn geest altijd wel een manier om het Ego weer op te bouwen, om de ervaringen, realisaties en inzichten in 'wie ik ben', in 'de menselijke geest', die ik heb opgebouwd doorheen het proces dat ik bewandeld heb, te gebruiken om een 'alter ego' te creëren, een Systeem, een Programma van kennis en informatie, waarin ik GELOOF, net zoals ik altijd al geloofd heb doorheen mijn bestaan, dat ik 'goed' en 'juist' en 'correct' en 'eerlijk' en 'rechtvaardig' en 'positief' ben, en al wat je wilt - maar het is niet echt, het is een Beeld, een idee, een Geloof van/over Wie ik ben dat bestaat in mijn geest, omdat, Zelf-Eerlijkheid in werkelijkheid niets te maken heeft met hoe lang ik al dan niet in mijn proces gewandeld heb, hoeveel inzichten ik verworven heb, hoeveel ik al dan niet zie of begrijp of besef in verband met hoe alles in elkaar zit. Zelf-Eerlijkheid is HIER, simpel.

Zelf-eerlijkheid is de beslissing om te stoppen met mezelf te verbergen achter mijn woorden, om te stoppen met mezelf te onderdrukken onder mijn gevoelens en emoties en gedachten, om te stoppen met mezelf te verbergen achter Angst -- en om te durven, het lef, de moed en de standvastigheid te hebben om te Staan, en te blijven staan, in elk moment opnieuw - niet om te overleven of voort te bestaan, niet omdat het goed, juist, correct, rechtvaardig, eerlijk of positief is, niet om iets te bewijzen aan 'Andere Mensen' -- maar omdat het is wie ik ben, omdat ik eerlijk ben met mezelf, omdat ik HIER besta en ik erken en zie, besef en begrijp dat ik HIER besta en omdat ik mezelf als het bestaan HIER eer, respecteer, aanvaard en omarm - omdat ik de beslissing maak om te bestaan als het levende voorbeeld van wat het beste is voor elk levend wezen op aarde: zelf-aanvaarding, zelf-respect, zelf-omarming, zelf-eerlijkheid.


Wordt Vervolgd in Dag 378

Dag 376: Ego-Centrisme Versus Zelf-Opoffering -- Wat is het Beste voor Allen?

In Dag "Dag 375: Heiligt het Doel de Middelen?" zijn we verder ingegaan op hoe wij mensen onszelf hebben toegestaan te geloven dat de Geest 'echter', meer waardevol en superieur is aan het lichaam als de fysieke realiteit - waarin we gezien en beseft hebben hoe we, vanuit en in de geest, in onze gedachten, denken en geloven dat we 'weten' wat we doen, en wat het beste is en wat 'goed' is, terwijl we de consequenties van onze daden en beslissingen negeren en zien als verwaarloosbare, 'collaterale schade' -- en daarin niet beseffen dat de consequenties, de 'collaterale schade', of welke schade dan ook die zich afspeelt hier op aarde, zich afspeelt in ons leven, in onszelf als levende wezens hier op aarde -  en dat daardoor, de beslissingen die gemaakt worden vanuit en gebaseerd op de geest niet het beste zijn voor, niet enkel onze omgeving als het leven op aarde, maar ook onszelf als het leven op aarde.

En, ik bedoel, terwijl wij geloven en ervan overtuigd zijn dat de geest in en als onze gedachten, als kennis en informatie over de realiteit, superieur is aan het fysieke lichaam -- omdat, de geest zogezegd 'meer weet' en daardoor zogezegd meer in staat is om te 'overleven', is het langs de andere kant eigenaardig hoe, wanneer en als we beslissingen maken vanuit onze gedachten, er altijd consequenties en schadelijke gevolgen manifesteren, hetgeen we dan 'normaal' gaan vinden, omdat we blijkbaar ervan overtuigd zijn dat het onmogelijk is om beslissingen te maken die het beste zijn voor alles en iedereen op aarde. Maar, is dat wel zo? Of, is het dat we zo bezeten en geobsedeerd zijn door onze persoonlijke bezittingen en persoonlijke overleving, en daardoor zo verblind door angst dat wij zelf niet zouden krijgen/hebben wat we denken en geloven nodig te hebben om te overleven/leven, dat ons oordelingsvermogen en vermogen om te zien wat werkelijk het beste zou zijn voor iedereen en alles in deze werkelijkheid compleet vertroebeld is, hetgeen onvermijdelijk resulteert in consequenties als het gevolg van onze beslissingen.

Omdat, we ons niet kunnen inbeelden/bedenken dat we een beslissing zouden maken die niet draait rond onszelf en wat wij persoonlijk willen en nodig hebben, dat we werkelijk zo onzelfzuchtig zouden kunnen zijn om te leven en te handelen op een manier waarin het startpunt van onze beslissingen 'alles en iedereen' is, en niet enkel 'onszelf' en 'onze geliefden/naasten' - ik bedoel, dat is waar Jezus voor stond -- waarin, hij dreef het tot het andere uiterste waarin hij de Martelaar werd en ging lijden voor onze zonden, hetgeen ook weer niet de oplossing is, omdat --- als je kijkt naar hoe wij bestaan, zoveel jaren na Jezus' dood, heeft zijn lijden voor onze zonden werkelijk iets uitgemaakt? Zijn wij werkelijk verandert omdat Jezus zichzelf heeft opgeofferd voor ons? Neen. 

Maar, dat is wat de Geest doet: de geest werkt in polariteiten, altijd ofwel het ene extreme uiterste of het andere extreme uiterste -- hetgeen altijd gebaseerd is op een IDEE, een Geloof over wat het beste is. Dat is net de valstrik van/in de geest, is dat, de geest werkt op basis van voorgeprogrammeerde kennis en informatie, geloofsystemen. Zelfs onze wetenschap in hoe al het wetenschappelijk onderzoek dat verricht wordt altijd gebaseerd is op de kennis en informatie die doorgegeven wordt vanuit het verleden, van andere wetenschappers -- waarin, het startpunt van elke 'wetenschapper', elke 'dokter' die afstudeert van de universiteit, en klaar is om voor zichzelf 'op onderzoek uit te gaan', is het geloof dat hij/zij het al allemaal weet, omdat hij/zij volgestopt is met kennis en informatie van voorgaande generaties, van al de boeken, van al het onderzoek, van al de filosofen uit het verleden, en daardoor een intern Ego heeft opgebouwd op basis van al die kennis en informatie die hij/zij nu 'bezit', waarin hij/zij gelooft dat hij/zij 'vanalles weet' en 'meer weet dan een ander' en daardoor 'beter is dan een ander'. En dat gevoel van superioriteit, van 'beter zijn dan een ander', is wat mensen niet willen opgeven. Waardoor wetenschappers niet willen loslaten van het verleden, geen enkel mens wil loslaten van het verleden omdat dat betekent dat we moeten loslaten van het gevoel/idee van superioriteit op basis van al de opgebouwde kennis en informatie en vaardigheden en talenten in onszelf als wat we gekopieerd en geleerd hebben van de voorgaande generaties tijdens onze kindertijd en schooltijd.

En dat is waarom geen enkel mens werkelijk inzicht heeft in, beseft of begrijpt hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit - zelfs niet Jezus, omdat, als Jezus werkelijk inzicht had gehad, dan zou hij zichzelf niet hebben toegestaan zichzelf op te offeren 'voor de zonden van de mensheid', hij zou gezien hebben dat dat niets zal uitmaken, dat de mensheid daardoor niet zal veranderen. Hij staat nu enkel als een representatie van een polariteits-uiterste, waardoor mensen nu naar hem kunnen kijken en zeggen van 'ik kan zo niet zijn, ik kan mezelf zo niet opofferen als Jezus, want ik wil niet aan het kruis genageld worden - dus, dan zal ik maar Ego-centrisch zijn en blijven, en Jezus vereren als mijn 'redder', als mijn martelaar, mijn held'. Terwijl, wat het beste is voor allen, is niet ego-centrisme maar ook niet zelf-opoffering. 

Wat het beste is voor allen is om de polariteit in en als de menselijke geest te stoppen en simpelweg te kijken naar de praktische realiteit, zonder angst, zonder gedachten van ego-centrisme als ANGST, zonder persoonlijke achterliggende belangen/verlangens die altijd enkel in de geest bestaan - maar om te bestaan in en als het fysieke lichaam, daar waar alles en iedereen één en gelijk is, in en als de Praktische fysieke realiteit, waarin je dingen kan bekijken en onderzoeken als hoe ze werkelijk functioneren, of fysiek niveau, daar waar het telt en waar het Echt uitmaakt.

Wordt Vervolgd in Dag 377

Dag 348: Hoe Programmeren we onze Kinderen om te Aanvaarden dat Leven=Lijden?

Dit is een verderzetting van "Dag 347: Is Schuld het Schild van het Ego? - Seksuele Paranoia Series", waarin ik vertrokken ben vanuit het startpunt van het onderzoeken van al de dimensies die meespelen in het bestaan van "Seksuele Fantasiëen", om te begrijpen 'wie ik ben' in en als 'Seks', 'Seksualiteit', 'Verlangen', 'Energie''Gevoelens', enzovoort - teneinde verantwoordelijkheid te kunnen nemen voor deze realiteit en specifiek voor de consequenties die hier gemanifesteerd zijn in deze wereld die een gevolg zijn van de 'Menselijke Seksualiteit' en van de manier waarop 'De Mens' 'Seksualiteit' leeft, ervaart en uitdrukt in deze wereld als wat ik gedurende mijn leven/bestaan hier op aarde steeds passief en impliciet heb aanvaard en toegestaan als een Realiteit in deze wereld.

Dit voortkomende uit het besef dat hoe de mens bestaat in deze wereld en hoe ik mezelf als mens heb toegestaan te bestaan in deze wereld, vanbinnen en vanbuiten, niet het beste is voor al het leven op aarde - en de beslissing die ik voor/als mezelf gemaakt heb om mijn leven/bestaan hier op aarde toe te wijden aan het Onderzoeken van de Aanvaarde 'Patronen' van 'Leven' en het Corrigeren van die 'Levens-Patronen' teneinde op elk vlak een Wereld te Produceren die het beste is voor elke levensvorm.

In Dag 347 heb ik de relatie tussen 'Seksuele Fantasiëen'/Seksualiteit en Schuldgevoelens onderzocht, gebaseerd op een patroon dat ik had ontdekt in mezelf als een automatisch mechanisme van zelf-onderdrukking door mij schuldig te voelen wanneer en als ik mezelf toesta te participeren in seksuele fantasiëen, gedachten, gevoelens en verlangens - en wat we in Dag 347 al geobserveerd en begrepen hadden is hoe schuldgevoelens een voorgeprogrammeerde reactie zijn van sociale manipulatie die niet werkelijk is 'wie ik ben', maar die aangeleerd is  als een specifieke overlevings-techniek.

Deze ervaring van schuldgevoel is fascinerend in hoe het een groot deel van ons bestaan bepaalt - niet enkel intern maar ook extern, in de 'Schuld' waar ons economisch systeem op gebouwd is en onder gebukt gaat --- een 'schuld' die allesbepalend is voor al het leven op aarde omwille van hoe het de menselijke samenleving vormgeeft en die tegelijkertijd 'niet echt' is omdat het een 'doorgegeven' iets is, een relikwie, net zoals hoe de schuld in onszelf ook altijd een 'relikwie' is, in hoe het steeds in verband staat met een herinnering die we met ons meedragen uit het verleden. Herinneringen die niet eens werkelijk van onszelf zijn, maar eerder gebaseerd zijn op doorgegeven beoordelingen van onze ouders en grootouders, als hoe we geleerd hebben onszelf en onze daden/expressie te beoordelen, die we dan 'onze herinneringen' en 'ons verleden' noemen, maar dat is het niet echt, het is niet echt onszelf. Net zoals de schuld in het systeem niet echt onze schuld is, het zijn niet echt wij die in de schulden zitten, omdat wij nooit werkelijk de 'bewuste' keuze of beslissing gemaakt hebben die aan het startpunt lag van het ontstaan van 'schuld', we hebben de schuld van onze voorouders overgenomen en onszelf ermee geïdentificeerd en geloven nu dat we moeten 'boeten' voor 'onze schulden'. We geloven dat het leven op aarde, ons leven/bestaan, gebukt moet gaan onder slavernij aan een economisch systeem, om 'onze schulden' af te betalen -- gewoon omdat we nooit hebben ingezien, dat we nooit de berekening gemaakt hebben en beseft hebben dat die schuld niet echt 'van ons' is, het is niet echt. Het is ons 'begrip' van 'de realiteit' dat we hebben geleerd van onze voorouders, net zoals zij die schuld hadden aanvaard als 'echt', hebben ook wij dat gedaan. Het is dat hele punt in de bijbel van de 'schulden van de vaders die tot de zevende generatie doorgegeven zullen worden' dat we nog steeds in ere houden, zonder dat we het beseffen.

Dus, het lijkt me productief om eens een kijkje te nemen in/naar hoe schuldgevoel werkt en in elkaar zit, zodat we onszelf kunnen ondersteunen in het loslaten van patronen uit het verleden die simpelweg niet het beste zijn voor onszelf en voor onze omgeving als het leven op aarde.

Een belangrijke eerste vraag die we ons kunnen stellen in het beter begrijpen van wat schuldgevoel en 'schuld' eigenlijk is - is "Wie heeft er eigenlijk baat bij?". Wie is het die voordeel haalt uit onze schuldgevoelens? Met andere woorden: als wij de 'Schuldenaren' zijn, wie is dan de 'Schuldeiser'? Omdat, wij hebben alvast geen baat bij 'schuld' of 'schuldgevoelens' - 'wij' als in 'de meerderheid'. Het is immers de meerderheid van mensen in de wereld, de middenklasse, de arbeidersklasse, de bedienden, de economische slaven, de armen maar ook de elite in de wereld - die gevangen zitten en geketend zijn aan een 'schuld' die we moeten afbetalen via belastingen. Een schuld die ergens doorheen het verleden zich heeft opgestapeld ten gevolge van beslissingen die in onze naam gemaakt zijn.

Ik bedoel, als onze overheid beslissingen neemt in onze naam, beslissingen die zogezegd het beste zijn voor ons en die gericht zijn op het creëren en garanderen van een gezonde samenleving en een houdbare welvaart-standaard die het leven op aarde aangenaam maakt voor elk van ons -- waarom en hoe is het dan mogelijk dat die beslissingen ons in de 'schulden' werken? Omdat, dit wil dan impliciet zeggen dat het blijkbaar niet de bedoeling is dat ons bestaan hier op aarde aangenaam is -- aangezien hier het principe toegepast wordt van "als je geluk wil, dan moet je een tol/schuld/boete betalen", "als je een goed leven wil, dan zal je betalen met je leven en het leven van je kinderen".

Hetzelfde geldt in de relatie tussen ouders en kinderen, waarin hetzelfde principe wordt toegepast: "als je wil dat ik voor je zorg, als je een welvaardig en gelukkig leven wil, dan moet je daarvoor betalen met je loyaliteit, trouw, respect en gehoorzaamheid aan mij(de moeder/vader)", dan zit je ook 'in de schulden' --- waarin impliciet wordt aanvaard dat 'leven is lijden'. Omdat, ik bedoel, het is maar vanzelfsprekend dat een kind bepaalde dingen nodig heeft om te kunnen leven, en dat de ouder bijgevolg zichzelf moet 'opofferen' om te zorgen voor zijn kinderen - als de ouder dit niet doet, dan heeft het kind geen schijn van kans om te overleven/leven in deze wereld. Dus, het aspect van het 'iets in ruil vragen' voor die hulp, ondersteuning en zorg - dat is iets wat impliciet en automatisch door ouders toegepast wordt en als vanzelfsprekend aangenomen wordt -- waardoor het principe van 'schuld' al vanaf de geboorte ingeprent en geprogrammeerd wordt in het kind: het gelijkstellen van 'Leven' en 'Bestaan' aan 'Schuld' - Leven=Schuld. En dus, hebben we 'schuldgevoel' als een constante, continue innerlijke negatieve ervaring, aanvaard als 'wie we zijn' als levende wezens. Het is dus niet verwonderlijk dat wij mensen geobsedeerd zijn met het zoeken/verlangen naar een positief gevoel/ervaring - en dat de mens een 'Verslaafde' is die de Wereld leegplundert op zoek naar vlucht uit de innerlijke negatiefheid.

En zodus is ons 'wereld-systeem', ons economisch model, een reflectie, een manifestatie, van het innerlijk aanvaardde principe van 'leven=schuld' en is het haast onmogelijk voor het menselijk bewustzijn om te bevatten dat het ook anders kan - dat het mogelijk is om te geven zonder iets terug te verwachten/willen/verlangen/eisen --- om te 'Ver-Geven'. Zelfs met al de consequenties, de kinderen die massaal sterven door honger, kou, ziekte, de natuur die kreunt en bloedt - kunnen, of eerder 'willen', we niet loslaten van dat principe van 'leven=schuld' --- we willen niet loslaten van de Be-Schuldigingen, van de haat, de woede, de wrok en rancune en de gedachte dat 'als ik moet lijden, dan zal iedereen lijden', de Basisvoorwaarde van het bestaan van Schuld - ik Beschuldig en ik wordt Beschuldigd en zo is de cirkel rond.


 Wordt vervolgd in Dag 349




Voor verdere ondersteuning in het begrijpen van hoe Schuldgevoelens in elkaar zitten en hoe ze ons saboteren in ons vermogen om te bestaan op een manier die het beste is voor onszelf en onze omgeving - beluister volgende Eqafe Interviews:

                       

Voor verdere ondersteuning in het begrijpen van hoe Schuldgevoelens in elkaar zitten en hoe ze ons saboteren in ons vermogen om te bestaan op een manier die het beste is voor onszelf en onze omgeving - beluister volgende Eqafe Interviews:

                        - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-347-is-schuld-het-schild-van-het.html#sthash.76ebxsGw.dpuf

Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?

Dit is een verderzetting van "Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
en "Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen" -- waarin ik het concept 'mensenrechten' heb bekeken vanuit de Gelijk Leven 'Visie' en vanuit hoe die 'mensenrechten' op het moment (niet) geleeft worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de 'mensenrechten' in deze realiteit te bevragen en mij af te vragen waarom het is dat die 'mensenrechten' nergens fysiek te zien zijn in deze realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te GELOVEN in de 'mensenrechten', en te GELOVEN dat 'mensenrechten' bestaan, omdat ik er op school over geleerd heb en omdat mij dat verteld geweest is --- in de plaats van te vertrouwen op mezelf en op wat ik zie in en als de REALITEIT, als het fysieke bewijs dat de 'mensenrechten' nergens geëerd of geleeft worden en dus een leugen zijn, die enkel 'bestaan' om mensen te misleiden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te vertrouwen op wat ik zie in en als de realiteit die HIER bestaat, door te geloven dat 'de samenleving' en 'de europese communie' 'goed' is omdat er 'mensenrechten' bestaan - in de plaats van mijn ogen te vertrouwen in wat ik ZIE, als het FEIT dat mensenrechten niet bestaan omdat ze niet geleeft worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat 'mensenrechten' niet echt kunnen zijn wanneer er steeds excuses en redenen gevonden worden door de economische en politieke instanties/machten om die mensenrechten niet toe te passen - en dat de 'mensenrechten' dus maar een illusie zijn waar de 'machtshebbers'/regeringen/bedrijven/de mensheid zich achter verschuilen om te kunnen geloven dat wij 'positief' zijn en dat we in een positieve samenleving bestaan, zodat we nooit vragen zullen stellen bij de realiteit en zodat we die realiteit dus ook nooit zullen veranderen tot wat het beste is voor allen --- omdat we GELOVEN dat alles in orde en 'positief'/'goed' is, omdat 'mensenrechten' zogezegd bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de 'mensenrechten' in deze wereld in wezen maar een 'concept'/'idee'/'ideaal' zijn en niet echt bestaan omdat ze nooit werkelijk geleeft worden/werden in deze wereld, en enkel dienen om 'het volk' zoet te houden en te doen geloven dat 'het systeem' om hen geeft zodat ze niets zullen bevragen en zodat ze niet zullen opstaan ten aanschouw van misbruik en lijden in deze wereld, omdat ze denken dat 'de mensenrechtenorganisaties dat wel zullen oplossen' --- in de plaats van in te zien dat als die 'mensenrechten' op welke manier dan ook echt zouden zijn, dat ze dan ook een daadwerkelijke fysieke realiteit zouden zijn als een economisch/politiek/sociaal systeem dat functioneert op basis van een vanzelfsprekende toepassing van de mensenrechten op elke manier - een systeem dat alles onderzoekt en behoudt wat goed is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de 'mensenrechten' en hoe mensen geprogrammeerd worden door het schoolsysteem om te GELOVEN in de mensenrechten, in feite het misbruik in de wereld erger gemaakt hebben omdat die 'mensenrechten' maar een concept/idee zijn die nooit praktisch, werkelijk, geleeft/toegepast werden -- en omdat ze enkel  een samenleving heeft geproduceert die GELOOFT in een idee/concept van 'rechtvaardigheid', 'eerlijkheid', 'gelijkheid' en 'vrijheid', zoals geproclameerd in de 'mensenrechten', en die daarin een oogje dichtknijpt tegenover wat er ECHT aan het gebeuren is in en als de fysieke realiteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat woorden/ideëen/concepten die niet op elk vlak in en als de menselijke samenleving en het leven op aarde geleefd worden als een fysieke expressie, een LEUGEN zijn en in wezen enkel bestaan om af te leiden en te misleiden door de menselijke geest vol te steken en te programmeren met allerlei etherische begrippen/woorden/concepten als kennis en informatie OVER de realiteit waarin ze zich bevinden, en daarin de mens te verblinden zodat ze nooit de realiteit zullen zien als wat het werkelijk is en zullen inzien dat bijvoorbeeld het feit dat het woord/begrip/concept 'mensenrechten' bestaat in deze wereld, eigenlijk net een indicator is dat er misbruik bestaat in de wereld en dat de zogezegde 'mensenrechten' enkel een reactie zijn op het 'negatieve', als een punt van 'hoop', maar dus niet een echte fysieke leefbare en levende realiteit is


Wordt Vervolgd in Dag 270