Dag 724: Het aspect van zelf-verantwoordelijkheid in de ervaring van inferioriteit

In deze blog zet ik verder op Dag 723: Hoe Verander je het gedachten- en reactiepatroon van Competitie en vergelijking? waarin ik heb aangetoont en uiteengezet hoe het is dat bepaalde grote patronen in jezelf, zoals bijvoorbeeld het gedachten- en reactiepatroon van competitie en vergelijking, enkel veranderd kunnen worden als en wanneer je dat patroon uiteenrafelt en het geduld toepast en oefent om te beginnen met het onderzoeken en veranderen van de details en de genuanceerde manier waarop het patroon bestaat.

Het interessante aan het bewandelen van je proces en specifiek het doorwandelen van het proces van onderzoeken hoe een bepaald patroon in elkaar zit, is dat je door middel van schrijven maar ook door middel van gesprekken met anderen, deuren opent in jezelf waardoor je dingen begint te ontdekken in jezelf waar je je eerder niet van bewust was.

Je kan bijvoorbeeld lange tijd geloven dat een patroon op een bepaalde manier in elkaar zit en dus spits je je proces van zelf-verandering toe op dat begrip, maar dan plots door je ervaringen neer te schrijven of erover te spreken of zelf-vergeving toe te passen, kom je tot een nieuw inzicht en begrip en plots zie je met zoveel meer helderheid dat dit het 'puzzelstuk' is dat je steeds had moeten begrijpen en inzien om tot een punt van bevrijding en loslaten en verandering te komen met betrekking tot het patroon dat je aan het doorwandelen bent.

Ik geloofde bijvoorbeeld op een bepaald punt, wanneer ik onderzocht hoe het competitie en vergelijking patroon in mezelf in elkaar zit, dat het simpelweg iets is dat ik gekopieerd heb van mijn ouders en dat ik in en als dat patroon als het ware de 'zonden van de vaders' aan het uitleven ben - totdat ik op een welbepaald moment terwijl ik het punt uiteenzette met iemand anders, mij herinnerde dat ik voor een groot deel van mijn leven mij superieur voelde tegenover de mensen in mijn omgeving.

Ik zag met andere woorden dat het niet zozeer bij mijn ouders lag en dat ik niet zomaar het slachtoffer ben in de situatie, in termen van dat ik zomaar 'hun' patronen aan het uitleven ben, maar dat ik de ervaringen van inferioriteit, zelf-twijfel en onzekerheid als zijnde ervaringen die afkomstig zijn van het competitie patroon, zelf heb gecreëerd door mezelf compleet te definieren in en als de ervaring van superioriteit doorheen mijn leven.

Toen ik klein was kreeg ik vaak erkenning voor mijn 'superioriteit' bijvoorbeeld in school, in hoe ik kan schrijven en lezen en hoe ik mijn taken uitvoer enzovoort. Ik werd gezien als 'beter' dan bijvoorbeeld mijn broer of sommige andere kinderen, en dus ervoer ik mij er ook naar. Ik was er dan ook van overtuigd dat ik inderdaad beter ben en ik voelde mij ook superieur tegenover anderen. Dit werd dan een patroon doorheen mijn leven van mezelf vergelijken met anderen en steeds manieren vinden om mezelf ervan te overtuigen dat ik op bepaalde vlakken superieur ben.

Het is pas door mijn proces te bewandelen en door mezelf in een groep te bevinden van andere individuen die ook hun proces bewandelen, dat ik ben beginnen inzien dat ik helemaal niet 'superieur' ben en dat het steeds moeilijker wordt om mezelf op te sluiten in mijn eigen geest en mijn waanbeelden van schijnbare superioriteit. Wat ik dan langs de andere kant ervaar is de eerder negatieve kant van de medaille, namelijk inferioriteit, onzekerheid en zelf-twijfel.

En dit was voor mij een belangrijk punt om in te zien omdat ik meteen ook mijn eigen verantwoordelijkheid kon realiseren in relatie tot deze ervaringen omdat ik met mijn eigen ogen inzag dat het een direct resultaat en gevolg is van de ervaringen en gedachtenpatronen waar ik doorheen mijn leven actief in geparticipeerd heb.

Meer in Dag 725

Dag 475: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 4

Dit is een verderzetting van "Dag 474: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 3" - waarin ik mij heb gerealiseerd dat ik blijf reageren in en op hetzelfde patroon dat opkomt in mijn geest en gedachten, omdat ik mezelf heb afgescheiden van het patroon en superieur heb geplaatst door te denken dat ik op de één of andere manier beter ben als er geen gedachten of emoties of gevoelens in mijn geest bestaan in verband met competeren en opgeven - 'beter' in de zin van 'superieur'.

Dit is dus de dimensie die ik heb ontdekt en gevonden wanneer ik keek naar en onderzocht hoe en waarom het is dat de specifieke emotionele patronen mij nog overmeesteren nadat ik een heel proces had afgelegd in schrijven en fysieke toepassing om die patronen te stoppen. Ik bedoel, mijn eerste reactie, wanneer ik het patroon zag opkomen en ik zag mezelf eringaan, was onmiddellijk een vorm van zelf-beoordeling, vanaf het moment dat ik mezelf in de emotionele ervaring zag gaan van kwaadheid en frustratie omdat ik aan het verliezen was in een squash wedstrijd. In mijn gedachten ging het van 'hey, waarom reageer ik hierop?', 'ik dacht dat ik deze emotionele reacties/ervaringen gestopt had?'.

Wat in deze situatie dus eigenaardig was, in hoe ik reageerde op wat er in mezelf aan het gebeuren was, als dit specifieke patroon van gedachten en gevoelens en emoties dat activeerde in mezelf als reactie op de specifieke situatie waarin ik aan het verliezen was in een wedstrijd - is dat ik als het ware in mezelf 'niet aanwezig' was, vanuit het perspectief dat ik niet in mijn eigen schoenen stond --- ik stond in mezelf aan de zijlijn toe te kijken en gade te slaan en te observeren wat er in mezelf aan het gebeuren was - en ik Liet het Gebeuren.

Ik stond erbij en ik Keek ernaar - dus, geen wonder dat dat patroon dat opkwam in mezelf mij 'overmeesterde' en mij hetzelfde straatje instuurde waar ik doorgaans altijd inga ten gevolge van dit energetische reactie-patroon dat telkens opkomt in mezelf als reactie op een situatie waarin ik tot de vaststelling kom dat ik aan het verliezen ben of dat ik iets wil dat ik maar niet kan krijgen/hebben --- omdat, ik stond niet op in mezelf, ik stond niet in mezelf om te zeggen van 'neen, dit is niet wie ik ben'. Ik had mezelf afgescheiden van mezelf door het patroon dat opkwam in mijn geest als gedachten, gevoelens en emoties in de context van winnen en verliezen en vergelijking, te beoordelen als iets slecht of negatief of iets dat er niet hoort te zijn.

En, door dat deel van mezelf dat opkomt in mezelf te beoordelen - wat ik daarin deed was feitelijk als het ware mezelf naar de achtergrond duwen van mezelf, zodat ik in een positie sta van het observeren van mijn interne werkelijkheid, maar zonder enige macht of authoriteit in relatie tot wat ik zie opkomen in mijn interne werkelijkheid --- ik reageer enkel op wat het is dat ik zie, door bijvoorbeeld in mijn gedachten te gaan reageren met gedachten van 'oh neen, wat nu?' of 'dit kan niet' of 'dit wil ik niet' of 'dit is niet goed' of wat dan ook.

Terwijl, als ik gewoon aanwezig zou zijn in mezelf, in en als ademhaling, in mijn fysieke lichaam --- dan zou ik staan als een punt van authoriteit en macht in mezelf -- en als er dan specifieke gedachten of emotionele reacties opkomen in mezelf, dan kan ik zelf in dat moment in en als mezelf de beslissing maken in relatie tot die gedachten, gevoelens en emoties of ik deze mentale constructen en energetische ervaringen al dan niet zal toelaten in mezelf of niet - omdat ik HIER ben, Aanwezig in mezelf, en dus Ik Beslis wie ik ben in en als mezelf.

In die context en vanuit dat perspectief is werkelijk niets dat opkomt in mijn geest, in de vorm van gedachten, gevoelens of emoties - in wezen 'slecht' of 'negatief' of 'goed', van zodra er zulke beoordelingen opkomen in mezelf dan moet ik mij ervan gewaar zijn dat ik mezelf heb afgescheiden in en van mezelf en dat ik ergens in mijn geest mezelf heb afgesloten en opgesloten in een gesloten ruimte waarin ik mezelf zit te observeren in de plaats van een aanwezige 'participant' te zijn in mijn eigen lichaam.

Omdat, als ik aanwezig ben in en als mezelf - en er komt een gedachte of een gevoel of een emotie op, dan kan ik er antwoord op geven in de zin van 'ja' of 'neen', simpel -- er komt iets op in mezelf, en, in de plaats van te Reageren - hetgeen altijd getriggerd wordt door Beoordelingen - Geef ik eerder Antwoord, omdat, ik blijf stabiel in mezelf, ik blijf aanwezig in mezelf en vanuit die zelf-aanwezigheid en interne stabiliteit kijk ik naar wat het is dat opkomt in mezelf, onderzoek ik het en neem ik een beslissing in relatie tot of ik dit al dan niet zal aanvaarden in mezelf.


Wordt Vervolgd in Dag 476