Dag 474: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 3

Dit is een verderzetting van "Dag 473: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 2" - waarin ik had vastgesteld dat een patroon dat ik had bewandeld in de voorgaande blogs, in relatie tot het reageren met een emotionele ervaring van verslagenheid wanneer ik aan het verliezen ben tijdens een wedstrijd, opnieuw de kop opstak en dat ik automatisch in een reactie ging in mezelf van 'opgeven' omdat ik geloofde en dacht dat dat niet zou mogen omdat ik ergens in mijn geest de idee had gecreëerd dat ik 'veranderd' ben en dat dit specifieke patroon niet meer bestond in mezelf. En dus wanneer ik dan geconfronteerd werd met het patroon dat opkwam, geloofde ik dat ik 'gefaald' had in mijn applicatie van zelf-verandering.

Bij nader onderzoek echter besefte ik dat het feit dat dit patroon opnieuw opkomt in mezelf niet zozeer een teken is dat ik 'gefaald' heb, maar eerder een teken dat er dimensies zijn in en van mezelf in relatie tot dit patroon die ik nog niet had onderzocht of opgemerkt in het bewandelen van mijn proces van het veranderen van de emotionele reactie van verslagenheid - en dat mijn proces dus nog niet gedaan is.

Het probleem in deze situatie was dat ik een idee in mijn geest had gecreëerd over 'wie ik ben' in relatie tot dit patroon in mijn geest waarin ik geloofde dat 'dit patroon niet meer in mezelf bestaat' -- waar ik dan een positieve ervaring mee had verbonden. En dus nu dat ik in dit moment zag dat dat idee over mezelf in mijn geest als zijnde 'veranderd' niet echt was, reageerde ik met een negatieve ervaring.

En, wanneer ik onderzoek wat hier eigenlijk gaande was, dan zie ik dat ik mezelf had afgescheiden van dit specifieke patroon in mijn geest en dat ik mezelf superieur waande, door te denken en te geloven dat ik beter ben omdat dit patroon nu schijnbaar niet meer bestaat in mezelf --- nu ben ik op de één of andere manier een beter persoon dan wanneer ik nog wel participeerde in dit patroon.

Ik bedoel, hierin had ik in mijn geest in essentie een ego-construct gemaakt, waarin ik mij superieur wilde voelen en tot dat doel de idee had gecreëerd dat het inferieur en minderwaardig is om emotioneel te reageren op situaties en dat het superieur is om stabiel te zijn in mezelf. En door dit ego-construct te maken in mezelf en mezelf daarin af te scheiden van een deel van mijn eigen interne realiteit, heb ik in wezen mezelf inferieur geplaatst in relatie tot dit deel van mijn 'persoonlijkheid' --- omdat ik niet zag dat, zolang ik reageer op en mezelf afscheid van wat dan ook, dan bestaat het in mezelf en definieert het Wie Ik Ben.

Dit was dus de reden of een dimensie van waarom het is dat dit patroon mij weer bezocht en waarom het is dat ik niet stabiel stond in mezelf in relatie tot dit patroon, maar mij in de plaats daarvan 'liet overmeesteren' en liet meeslepen --- omdat, vanaf het moment dat het patroon opkwam in mezelf, reageerde ik erop vanuit de afscheiding die ik in mezelf had gecreëerd als die polariteit van 'ik ben superieur en dit patroon is inferieur' - en daarin definieerde ik mezelf in relatie tot dit patroon. In de plaats van één en gelijk te staan met dit patroon, in en als het besef dat het niet beter of minder is dan mezelf.


Wordt Vervolgd in Dag 475