Thursday, April 3, 2014

Dag 475: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 4


Dit is een verderzetting van "Dag 474: Het Transformeren van een Emotionele Ervaring van Opgeven - Evaluatiefase Deel 3" - waarin ik mij heb gerealiseerd dat ik blijf reageren in en op hetzelfde patroon dat opkomt in mijn geest en gedachten, omdat ik mezelf heb afgescheiden van het patroon en superieur heb geplaatst door te denken dat ik op de één of andere manier beter ben als er geen gedachten of emoties of gevoelens in mijn geest bestaan in verband met competeren en opgeven - 'beter' in de zin van 'superieur'.

Dit is dus de dimensie die ik heb ontdekt en gevonden wanneer ik keek naar en onderzocht hoe en waarom het is dat de specifieke emotionele patronen mij nog overmeesteren nadat ik een heel proces had afgelegd in schrijven en fysieke toepassing om die patronen te stoppen. Ik bedoel, mijn eerste reactie, wanneer ik het patroon zag opkomen en ik zag mezelf eringaan, was onmiddellijk een vorm van zelf-beoordeling, vanaf het moment dat ik mezelf in de emotionele ervaring zag gaan van kwaadheid en frustratie omdat ik aan het verliezen was in een squash wedstrijd. In mijn gedachten ging het van 'hey, waarom reageer ik hierop?', 'ik dacht dat ik deze emotionele reacties/ervaringen gestopt had?'.

Wat in deze situatie dus eigenaardig was, in hoe ik reageerde op wat er in mezelf aan het gebeuren was, als dit specifieke patroon van gedachten en gevoelens en emoties dat activeerde in mezelf als reactie op de specifieke situatie waarin ik aan het verliezen was in een wedstrijd - is dat ik als het ware in mezelf 'niet aanwezig' was, vanuit het perspectief dat ik niet in mijn eigen schoenen stond --- ik stond in mezelf aan de zijlijn toe te kijken en gade te slaan en te observeren wat er in mezelf aan het gebeuren was - en ik Liet het Gebeuren.

Ik stond erbij en ik Keek ernaar - dus, geen wonder dat dat patroon dat opkwam in mezelf mij 'overmeesterde' en mij hetzelfde straatje instuurde waar ik doorgaans altijd inga ten gevolge van dit energetische reactie-patroon dat telkens opkomt in mezelf als reactie op een situatie waarin ik tot de vaststelling kom dat ik aan het verliezen ben of dat ik iets wil dat ik maar niet kan krijgen/hebben --- omdat, ik stond niet op in mezelf, ik stond niet in mezelf om te zeggen van 'neen, dit is niet wie ik ben'. Ik had mezelf afgescheiden van mezelf door het patroon dat opkwam in mijn geest als gedachten, gevoelens en emoties in de context van winnen en verliezen en vergelijking, te beoordelen als iets slecht of negatief of iets dat er niet hoort te zijn.

En, door dat deel van mezelf dat opkomt in mezelf te beoordelen - wat ik daarin deed was feitelijk als het ware mezelf naar de achtergrond duwen van mezelf, zodat ik in een positie sta van het observeren van mijn interne werkelijkheid, maar zonder enige macht of authoriteit in relatie tot wat ik zie opkomen in mijn interne werkelijkheid --- ik reageer enkel op wat het is dat ik zie, door bijvoorbeeld in mijn gedachten te gaan reageren met gedachten van 'oh neen, wat nu?' of 'dit kan niet' of 'dit wil ik niet' of 'dit is niet goed' of wat dan ook.

Terwijl, als ik gewoon aanwezig zou zijn in mezelf, in en als ademhaling, in mijn fysieke lichaam --- dan zou ik staan als een punt van authoriteit en macht in mezelf -- en als er dan specifieke gedachten of emotionele reacties opkomen in mezelf, dan kan ik zelf in dat moment in en als mezelf de beslissing maken in relatie tot die gedachten, gevoelens en emoties of ik deze mentale constructen en energetische ervaringen al dan niet zal toelaten in mezelf of niet - omdat ik HIER ben, Aanwezig in mezelf, en dus Ik Beslis wie ik ben in en als mezelf.

In die context en vanuit dat perspectief is werkelijk niets dat opkomt in mijn geest, in de vorm van gedachten, gevoelens of emoties - in wezen 'slecht' of 'negatief' of 'goed', van zodra er zulke beoordelingen opkomen in mezelf dan moet ik mij ervan gewaar zijn dat ik mezelf heb afgescheiden in en van mezelf en dat ik ergens in mijn geest mezelf heb afgesloten en opgesloten in een gesloten ruimte waarin ik mezelf zit te observeren in de plaats van een aanwezige 'participant' te zijn in mijn eigen lichaam.

Omdat, als ik aanwezig ben in en als mezelf - en er komt een gedachte of een gevoel of een emotie op, dan kan ik er antwoord op geven in de zin van 'ja' of 'neen', simpel -- er komt iets op in mezelf, en, in de plaats van te Reageren - hetgeen altijd getriggerd wordt door Beoordelingen - Geef ik eerder Antwoord, omdat, ik blijf stabiel in mezelf, ik blijf aanwezig in mezelf en vanuit die zelf-aanwezigheid en interne stabiliteit kijk ik naar wat het is dat opkomt in mezelf, onderzoek ik het en neem ik een beslissing in relatie tot of ik dit al dan niet zal aanvaarden in mezelf.


Wordt Vervolgd in Dag 476

No comments:

Post a Comment