Cognitieve dissociatie is overduidelijk een ziekte die huist in elke geest van elk mens omdat we allemaal, elk van ons, die eigenaardige capaciteit hebben ontwikkeld om ons leven te schikken en te leven op een manier die in compleet contrast staat met gezond verstand - alsof geen van ons ooit echt geleerd heeft uit het verleden. Geen enkel mens heeft ooit werkelijk verantwoordelijkheid genomen voor het verleden, voor onze 'fouten', voor al wat we ooit gedaan hebben hier in ons leven en op deze aarde - en daadwerkelijk zichzelf verandert heeft, op specifieke en substantiele wijze, om te bestaan in en als een absolute correctie van de schadelijke patronen van het verleden.
Zelf-Vergeving Dimensie
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat de menselijke geest, in de vorm waarin ik het heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, een ziekte is, een 'mentale stoornis' - omwille van hoe ik mezelf in en als mijn geest als gedachten, gevoelens en emoties heb afgescheiden van mezelf, van mijn eigen verleden, van mijn herinneringen, van al wat ik ooit gedaan heb, in en als 'cognitieve dissociatie', door al wat ik niet wil aanvaarden van mezelf, al mijn 'fouten', al wat ik beoordeel als 'negatief' en 'slecht', al wat ik gedefinieerd heb in en als het woord 'taboe', compleet te hebben verdrongen en onderdrukt en genegeerd in mezelf - waardoor en waarin ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als een vorm van 'vergeetachtigheid' en 'selectief geheugen', teneinde een beeld dat ik van mezelf in mijn 'bewuste geest' gecreëerd heb te rechtvaardigen en valideren, en op die manier als het ware te Liegen tegen mezelf en tegen alle wezens om mij heen als mezelf over wie ik ben
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te aanvaarden en geloven dat het 'normaal' is dat ik me mijn verleden niet goed meer herinner en dat ik de herinneringen die ik wel nog heb in mijn geest heb vervormd en verdraait door mezelf en de situatie erin te beoordelen dat ik soms niet eens meer weet of het echt gebeurd was of het een droom was, en hoe het precies verlopen is --- in de plaats van in te zien dat die het gevolg is van een mentale stoornis/ziekte die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, als een 'infantiliteit' waarin ik weiger om verantwoordelijkheid te nemen voor de aspecten/delen van en in mijn leven en mezelf die ik 'niet zo leuk vindt' en die in tegenstrijdigheid zijn met het beeld dat ik van mezelf heb afgeschilderd in mijn geest en gedachten, en ten gevolge daarvan in en als energetische bewegingen/reacties in mezelf, die aspecten/delen van mezelf in en als herinneringen, gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen heb onderdrukt, verdrongen en weggeduwt tot op het punt dat 'ik' een afgescheiden/aparte geïndividualiseerde 'entiteit' geworden ben in mijn eigen geest, en daarin in complete afscheiding besta van mijn eigen verleden en herinneringen in en als een ervaring van 'vergeetachtigheid' en 'selectief geheugen'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik, door deze 'cognitieve dissociatie' te hebben toegestaan te bestaan in en als mezelf, als het afscheiden, onderdrukken, verbergen en verdringen van delen van mezelf en mezelf te definieren in en als een 'idee'/beeld/gedachte van 'wie ik ben' in en als mijn 'bewuste geest' - dat ik daarin mezelf heb toegestaan de statement te maken dat ik Niet besta, dat ik eigenlijk Niet Echt ben omdat ik niet wil aanvaarden wat eigenlijk Hier is als de fysieke werkelijkheid als de gemanifesteerde consequenties en fysiek zichtbare gevolgen van al de beslissingen die ik ooit genomen heb in mijn leven en de beslissingen die ik heb laten nemen door andere mensen door middel van mijn toelating en acceptatie, waardoor ik in wezen mezelf niet aanvaard als de realiteit van mezelf, de geaccumuleerde, chronologische, moment-voor-moment en stap-voor-stap realiteit van mezelf die ik zelf heb opgebouwd als een toren van Babel doorheen mijn beweging, leven en bestaan in en als deze fysieke realiteit/werkelijkheid --- en dat ik daarin en daardoor mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan als een soort 'parasiet', een Geest, een vampier, iets dat op zich niet echt bestaat of leeft, maar dat tegelijkertijd al wat wel bestaat consumeert, vernielt/vernietigt en schade berokkent
ik vergeef mezelf dat ik cognitieve dissociatie heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als het collectieve bewustzijn van de mens - als het opzettelijk, negeren, verbergen, ontkennen, onderdrukken, verwerpen en verbloemen van bepaalde specifieke delen van het collectieve verleden in en als de menselijke geschiedenis, teneinde een beeld dat we van onszelf als 'mens' in en als de 'menselijke geest' en 'menselijke beschaving' gecreëerd hebben in en als onze collectieve menselijke geest als de Media en literatuur te beschermen, rechtvaardigen en valideren - en op die manier geen verantwoordelijkheid te nemen voor ons bestaan hier in en als deze realiteit en werkelijkheid door ons vermogen en onze mogelijkheid/kans om te leren uit het verleden en onze fouten en op te staan in en als de oplossing en correctie van het verleden/de fouten te saboteren door gemakshalve de delen uit ons verleden waar we net het meest uit zouden kunnen leren te 'vergeten'/'verdraaien' in en als 'cognitieve dissociatie'
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik, door delen van mezelf in en als 'mijn verleden', af te scheiden van mezelf en 'in de vergeetput te gooien', consequenties creëer voor mezelf door niet in te zien dat die delen, 'mezelf' zijn, ik bedoel - dat zijn delen VAN mezelf, ALS mezelf - en dat ik mezelf in 'onbalans' breng door niet elk deel te aanvaarden in eenheid en gelijkheid in en als mezelf, en daardoor Ziekte en Stoornissen en problemen manifesteer --- en dat dus, enkel een system, zoals het fysieke lichaam en de menselijke geest, waarin en als hoe 'ik' besta, dat in 'balans' bestaat, waarin met andere woorden elk deeltje evenwaardig erkend en gewaardeerd wordt als een deel van het geheel, kan voortbestaan en is houdbaar
wordt vervolgd in Dag 365
No comments:
Post a Comment