Zelf-Vergeving Dimensie
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd de woorden 'seks' en 'seksualiteit' te definieren in en als en te verbinden met het woord 'taboe' en dat ik mezelf heb toegestaan te aanvaarden dat 'seks taboe is' in en als mezelf - en daarin impliciet te aanvaarden dat al wat bestaat in mezelf in verband met Seks niet bevraagd of onderzocht of 'opengetrokken' mag worden en 'het zonlicht' niet mag zien -- en dat ik daarin nooit mezelf heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik een consequentiele en problematische 'seksuele persoonlijkheid' heb toegestaan te bestaan in mezelf in en als gedachten, gevoelens en emoties, enkel en alleen omdat ik in mezelf aanvaard heb dat 'seks' nu eenmaal iets is waar je niet open/eerlijk/direct/rechtuit over kan/mag zijn, als een geloofsysteem dat ik mezelf heb toegestaan te kopiëren van voorgaande generaties en het collectieve bewustzijn in en als de menselijke geest
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd te onderzoeken en bevragen waarom en hoe het is dat Seks zo alomtegenwoordig kan zijn, als seksuele verlangens, gedachten, beoordelingen en fantasie, in en als de menselijke geest, en tegelijkertijd zo onzichtbaar - waarom ik bijna constant denk aan en verlang naar seks, maar tegelijkertijd er nooit eerlijk, direct of open over ben in mijn relaties met mensen en tegenover mezelf --- door 'taboe' te hebben toegestaan te bestaan in en als mezelf, als het stilzwijgend en zonder vragen stellen aanvaarden dat Seks 'nu eenmaal een onbesproken onderwerp is' -- en daarin nooit te hebben ingezien dat deze ontkenning/onderdrukking van hoe Seks het overgrote deel van mijn bestaan inpalmt, bepaalt en bestuurt, als een vorm van 'schitzofrenie' in mezelf in relatie tot het bestaan van 'seksualiteit' in mezelf, dé indicator is van de mate waarin ik mezelf heb afgescheiden van mezelf en de mate waarin ik mijn 'gewaarzijn' van wie ik ben als HIER, als het leven zelf in en als mezelf, heb onderdrukt - omdat ik niet eens Zie wat er zich in elk moment vlak voor mijn ogen bevindt als wat er zelfs IN MEZELF bestaat, in mijn eigen geest, mijn eigen gedachten
ik vergeef mezelf dat ik het woord 'taboe' heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als de realiteit van het menselijk bewustzijn als een algemeen aanvaardde term die impliceert dat er dingen zijn die niet besproken mogen worden - en dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mij af te vragen en te onderzoeken, in en als het toepassen van algemeen gezond verstand, waarom precies er dingen zijn die niet besproken mogen worden in relatie met 'andere mensen' --- waarin ik nooit heb begrepen, beseft en gerealiseerd dat het bestaan van een 'taboe' impliceert dat er Geheimen bestaan in en als de menselijke geest en menselijke interacties, en dat die geheimen consequenties hebben op individueel en collectief vlak
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn bestaan door nooit mijn innerlijke ervaringen en bestaan te onderzoeken - door mezelf te hebben toegestaan mijn innerlijke gedachten, gevoelens, emoties en energetische ervaringen te beoordelen vanuit voorgeprogrammeerde geloof-systemen die ik heb gekopieerd van het collectieve bewustzijn in en als de menselijke geest, zoals het geloof dat 'seks' een 'taboe' is --- en daardoor nooit te hebben ingezien dat ik een 'taboe' heb aanvaard in en op een deel van mezelf in en als mezelf en mezelf dus heb gesaboteerd in mijn ontwikkelingsprocess als een levend wezen, als het leven zelf in eenheid en gelijkheid, door bepaalde delen van mezelf opzettelijk verborgen te houden
ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van het woord en het begrip/concept 'taboe', door zomaar te aanvaarden dat 'er nu eenmaal bepaalde dingen taboe zijn', omdat dat is wat de kerk zegt, of het schoolsysteem en het familie-systeem - in de plaats van in te zien dat die dingen die zogezegd 'taboe' zijn, niet werkelijk 'taboe' zijn in en als de fysieke werkelijkheid/realiteit --- 'taboe' is een geloof-systeem dat mensen hebben gekopieerd, geleerd en doorgegeven/overgeleverd van generatie op generatie in en als het bewustzijnssysteem als de menselijke geest - omdat, het is enkel in de menselijke geest dat 'geheimen' bestaan, dat dingen 'verborgen kunnen gehouden worden', 'dingen' zoals gedachten, woorden, beelden en energetische reacties en ervaringen - terwijl, in en als de fysieke realiteit is alles gewoon, simpelweg HIER, 'open en bloot' voor iedereen en alles om direct te ZIEN wat echt is en wat bestaat --- en dat dus, 'taboe' ook niet eens 'echt' is, omdat het een concept/begrip is dat enkel bestaat in en als de 'geest-realiteit', die op zich niet echt is
Wordt Vervolgd in Dag 361
No comments:
Post a Comment