Dag 493: De Leercurve van het Menselijk Bewustzijn

Iets dat ik in mijn proces van het Onderzoeken, Ontrafelen en Leren Kennen van het Bewustzijn in en als mijn 'Reis naar Leven' heb vastgesteld, is dat er een eigenaardig iets bestaat in de geest dat ervoor zorgt dat ik als individueel wezen nooit werkelijk zal evolueren in en als mijn bestaan, maar dat ik zal blijven rondjes draaien en vaststeken in het blijven herhalen van patronen uit het verleden en dat ik in en als mezelf gelimiteerd blijf tot het voorspelbare systeem en structuur van het Ego, als mijn zogenaamde 'identiteit', 'persoonlijkheid' en 'karakter' in deze fysieke wereld en realiteit.

Om te 'evolueren' als wezen is er een leerproces nodig, dat is immers hoe een kind opgroeit tot volwassene en hoe en waarom een volwassene vloeiend kan spreken, schrijven, lopen, eten, denken en allerhande taken uitvoeren - omdat er ooit een leerproces heeft plaatsgevonden waarin al die zaken die de volwassene nu met groot gemak kan uitvoeren geintegreerd werden in het 'bewustzijn' en het lichaam van dit individu.

Maar, op een bepaald punt stopt dit leerproces en dan begint de 'herhaling', het lopen in lussen en cycli en het herkauwen en herhalen van steeds dezelfde handelingen, zowel extern als intern. Vanaf het moment dat we de school verlaten en onze weg vinden in een job, en onszelf nestelen in een relatie met iemand en onze situatie en positie in de jobmarkt en sociale structuren min of meer aanvaarden als zijnde 'ons leven' - dan stopt de behoefte van ons bewustzijn om nog dingen bij te leren, omdat we nu een volledig functionerend systeem zijn. We weten en kennen wat we nodig hebben om te functioneren in de systemen en structuren waar we ons in bevinden in onze omgeving - in lijn met hoe die omgeving ons heeft opgevoed en opgebracht in relatie tot de taal die we gebruiken om te communiceren en de handelingen die  we verwacht worden uit te voeren.

En hier krijgt het Ego in onze Geest de vrijheid en de ruimte om te ontwikkelen, omdat, ik bedoel, we doen in feite niets met onze eigen capaciteiten en potentieel om in elk moment te evolueren en ontwikkelen door te leren over onszelf en onze omgeving en onszelf in relatie tot die omgeving aangezien we een eendimensionele structuur van voorspelbare handelingen en vormen van expressie hebben aanvaard als 'wie wij zijn' in en als onze 'identiteit'/'persoonlijkheid'/'karakter' -- dus is er iets anders dat in ons begint te bewegen, namelijk Energie in en als het E-go. Die energie is gebaseerd op bijvoorbeeld vergelijking - waarin we onszelf en onze aanvaardde en gelimiteerde capaciteiten, die we dan 'talenten' gaan noemen, gaan vergelijken met de 'talenten'/'capaciteiten' van andere mensen om onszelf superieur te voelen.

Dat is het Ego, het is in feite nutteloze gevoelens en interne ervaringen van bijvoorbeeld superioriteit, gebaseerd op in essentie nutteloze gedachten zoals beoordelingen over de uitdrukking en het uiterlijk van onszelf en onze wereld en realiteit -- die enkel in onszelf kunnen bestaan omdat wij er de 'ruimte' voor gecreëerd hebben door onszelf niet in beweging te brengen in verband met het actief uitbreiden en ontwikkelen van ons potentieel door bijvoorbeeld elk moment te zien als een kans om iets bij te leren, maar door eerder te hebben aanvaard dat op een bepaald punt in ons leven het leerproces 'gedaan' is en we nu 'volleerd' zijn, als in 'vol-wassen'.

En het is dat Ego dat er paradoxaal genoeg ook voor zorgt dat we niets meer bijleren, omdat, in die ervaring van Superioriteit tegenover onze omgeving maken we een stelling van 'ik weet het beter dan jou' en 'ik weet alles al, mij moet je niets meer vertellen'. Dus, we willen niet meer luisteren naar een ander, we willen onszelf niet meer openstellen om nieuwe informatie in ons op te nemen. En, de informatie die naar ons toekomt, nemen we op vanuit dat startpunt van superioriteit, waardoor we enkel zullen zien, horen en ervaren wat we al 'weten' en 'kennen' in onszelf -- en zo kunnen we onszelf niet meer uitbreiden of ontwikkelen in 'wie we zijn' in relatie tot onze omgeving als deze fysieke wereld en realiteit.

Wordt Vervolgd...

Dag 384: De Observatie van Verandering - De paranoia van Intelligentie Series

 

Dit is een verderzetting van "Dag 383: Wanneer is Zelf-Verandering Echt? - De Paranoia van Intelligentie Series" - waarin we het verschil tussen 'de Observeerder', die bestaat in en als de 'Intelligentie' van de Geest, en de Participant, die bestaat in en als het Lichaam, hetgeen we 'Fysieke' en 'Echte' Intelligentie kunnen noemen.

'Echte Intelligentie' omdat, wat eigenaardig is in en als de zogezegde 'Intelligentie' in en van de Geest, is dat het in de Geest van het individu blijft -- al de Observaties, de overpeinzingen, de gedachten, de ervaringen van het Individu die zogezegd bijdragen tot het Geloof dat er 'Verandering' plaatsvindt in onszelf - die blijven in de verborgen ruimte van de geest van het individu, hetgeen maakt dat het eigenlijk niet Echt is, omdat het geen enkele werkelijke impact heeft op de eigenlijke realiteit die HIER is, voor ieder levend wezen - deze fysieke werkelijkheid, dat is Echt, iedereen kan dat vaststellen. Dit wil zeggen, dat, zolang we geloven dat 'Verandering' van onszelf en onze Realiteit, plaatsvindt in en als een 'Observatie' in onze geest, namelijk een gevoel, een ervaring, gebaseerd op een gedachte, idee en perceptie - maakt het geen deel uit van de realiteit die eigenlijk in feite Echt is, en dat is de Fysieke realiteit.

Wat is dan de oplossing om ervoor te zorgen dat Verandering Echt is, dat het niet enkel een Observatie is in onze geest, niet enkel een gevoel, ervaring, gedachte en perceptie? Is dat - we eerst en vooral onderzoeken wat Verandering wil zeggen vanuit het perspectief van wat Echt is, namelijk de fysieke werkelijkheid. Wat is er noodzakelijk, op fysiek, praktisch en realistisch vlak, om Verandering te transformeren en bewerkstelligen van een Observatie naar een Praktisch geleefde en uitgevoerde, Echte Verandering in en als de Fysieke Werkelijkheid? En om dus, de observaties die we maken en vaststellen in onszelf in verband met wie wij zijn in en als onze werkelijkheid/realiteit, in lijn te plaatsen met de fysieke werkelijkheid - en daarin onszelf ervan verzekeren dat onze Observaties praktisch zijn, opdat die observaties geen onnodige extra lagen van informatie creëren in onszelf in verband met onszelf en onze Realiteit, maar steeds werkbaar en toepasbaar zijn op vlak van onze onmiddellijke fysieke invloedssfeer - waardoor echte fysiek meetbare verandering mogelijk kan zijn.

Het probleem waar we hier nu mee geconfronteerd zijn is dat wij mensen voorgeprogrammeerd zijn in en als onze Geest en Bewustzijn om  onszelf en onze realiteit te benaderen vanuit het perspectief en startpunt van De Observeerder - vanuit met andere woorden Filosofie, theorie, Redeneringen, Meningen, Opinies, Gedachten en Ervaringen --- waardoor veel van onze benaderingen en 'Oplossingen' voor specifieke problemen die zich voordoen in onze realiteit, niet praktisch zijn, omdat ze afkomstig zijn van en gebaseerd op het startpunt van De Observeerder, en niet de Participant. Politici observeren bijvoorbeeld specifieke maatschappelijke problemen in het formuleren van oplossingen, maar staan daarbij zo ver verwijderd van de eigenlijke fysieke werkelijkheid waarin de problemen zich afspelen, dat ze vanuit hun Geest onmogelijk een echte praktische oplossing kunnen bieden of vormgeven en daardoor niet in staat zijn om een samenleving daadwerkelijk te sturen op een manier die het beste is voor al de wezens in en als die samenleving.

Zo staan wij in onszelf ook in relatie met onszelf - waarin we, vanuit onze gedachten, als 'de observeerder' kijken naar onszelf en onze realiteit en problemen die de kop opsteken gaan proberen oplossen via onze gedachten, redeneringen, meningen en ervaringen, waardoor we in onszelf niet in lijn staan met de eigenlijke echte, fysieke realiteit van onszelf die zich in elk moment afspeelt en we daardoor nog meer consequenties creëren voor onszelf en onze omgeving.

De oplossing hier is om te onderzoeken wat het wil zeggen om onszelf en de realiteit praktisch te benaderen - te onderzoeken wat het wil zeggen om te Veranderen, praktisch, fysiek en realistisch - als Menswezens hier op aarde - en te bestaan op een manier die het Beste is voor al het Leven op aarde.


Wordt Vervolgd in Dag 384

Dag 382: De Paranoia van Intelligentie en de Leugen van Superioriteit

Dit is een verderzetting van:
"Dag 378: Bestaat het 'IK' wel Werkelijk?"
"Dag 379: Is mijn Thuis in het Kasteel van mijn Gedachten?"
"Dag 380: Is Intelligentie in werkelijkheid Angst?"
"Dag 381: Intelligentie getransformeerd van een Ervaring tot een Praktische Toepassing"

Vanaf Dag 378 ben ik begonnen aan een Serie over de Paranoia van Intelligentie, naar aanleiding van een Eqafe Interview dat ik beluisterd had, "My Intelligence is my Only Friend - Life Review", één van de vele Life-Review Interviews op Eqafe waarin ik een aspect/eigenschap van mezelf dat ik heb toegestaan te ontwikkelen in mezelf doorheen mijn leven herkende -- waarin, ik deze Life Review interviews uitermate ondersteunend vindt in het:

Ten eerste, zien, beseffen en begrijpen hoe elk klein deeltje van mezelf dat ik benoem en definieer als 'wie ik ben', als mijn 'karakter', mijn 'persoonlijkheid' en mijn 'identiteit', in wezen een programma is - in de zin van dat het precies hetzelfde is in verschillende mensen in deze wereld. Waarin, in het beluisteren van sommige Life Reviews, zoals "My intelligence is my only friend", is de gelijkenis met mijn ervaring in mezelf zo griezelig dat het lijkt dat het mezelf is die ik hoor praten, alsof wie ik ben vanbinnen tegen mezelf praat in de vorm van een ander Mens. Waarin ik telkens moet inzien en beseffen dat werkelijk niets van mezelf echt 'uniek' is, behalve misschien mijn genetische code, maar wanneer het aankomt op persoonlijkheid, gedachten, ervaringen en identiteit, is het een specifiek voorontworpen programma dat zichzelf herhaalt in verschillende mensen in deze wereld --- dat is ook waarom het zo makkelijk is om mensen te 'labelen' en categoriseren in verschillende 'Stereotypen' en 'Persoonlijkheden' en 'karakters', die telkens terug lijken te komen in verschillende mensen die we tegenkomen in onze wereld - dus, waarom zouden we zelf anders zijn dan ook gewoon een voorgeprogrammeerd 'Stereotyp', 'voorspelbaar' programma/Systeem?

En ten tweede assisteert het beluisteren van deze intviews mij in het beseffen en realiseren hoe ik vanuit dat voorontworpen systeem/programma, mezelf kan veranderen en als het ware kan 'herontwerpen' - zodat ik kan bestaan als een waarachtig 'uniek' levend wezen, en niet zomaar een gedachte en geloof dat ik 'uniek' ben in en als mijn 'persoonlijkheids-eigenschappen'.

Waarom de 'Paranoia van Intelligentie', en, wat is 'Paranoia' in de context van en met betrekking tot 'Intelligentie'? 'Paranoia' omdat, hoe 'intelligentie' op dit moment bestaat in en als de Menselijke Geest, een vorm van 'paranoia' is, een stoornis in de geest, een ziekte, een aandoening, een virus, een infectie - met andere woorden, iets waarin wij niet het zelf-creërende, zelf-sturende en zelf-bepalende principe zijn. Dit kan simpelweg vastgesteld worden door te beseffen dat alles dat in onze geest zit aan gedachten, aan wetenschap, aan kennis en informatie over onszelf, over de wereld en al wat bestaat nooit onze persoonlijke beslissing geweest is - al wat er bestaat in onze geest en gedachten is nooit op bewuste wijze door onszelf ondervonden, ontdekt, gecreëerd of vormgegeven, het is in ons 'geprogrammeerd'/'ingeprent' geweest, het kwam altijd 'ergens' vandaan, maar waar, dat kunnen we niet met duidelijkheid zeggen. Waar komen onze gedachten vandaan? Waar komt onze persoonlijkheid vandaan? Waar komt onze ervaring van onze wereld en realiteit vandaan?

Ik bedoel, is onze 'intelligentie', als namelijk onze gedachten, werkelijk 'intelligent', wanneer we niet eens precies kunnen zeggen waar het vandaan komt - met andere woorden, als wij niet kunnen zien of omschrijven waar onze 'intelligentie'/'gedachten'/'inzichten' vandaan komen en hoe het ontstaan is in onszelf, wil dat dan niet zeggen dat we geprogrammeerd zijn, dat onze 'intelligentie' het product is van een vorm van Hersenspoeling - waarin wie of wat dan ook die gedachten in ons geplant heeft en wij daar uiteindelijk het product van geworden zijn? Omdat, als wij zelf ook maar iets te maken zouden gehad hebben met de totstandkoming van onze 'intelligentie', dan zouden we tenminste moeten kunnen aantonen hoe precies wij onze gedachten zelf hebben gemanifesteerd in onszelf, waar onze inzichten vandaan komen en hoe onze geest functioneert.

En aangezien dit niet het geval is, aangezien onze 'wetenschappers', als zij die zichzelf het toppunt van de Menselijke Intelligentie zouden durven noemen, zelf berusten op de 'wetenschap' om hen te vertellen hoe hun eigen geest/'intelligentie' werkt/functioneert, wil dat zeggen dat er geen werkelijk inzicht bestaat in onszelf, en dat onze 'intelligentie' geen echte intelligentie is, maar eerder een voorgeprogrammeerd idee/geloofsysteem, zoals het geloof en de idee dat 'Gedachten meer waard zijn dan de fysieke realiteit, en dus, wanneer en als ik denk, dan ben ik superieur aan al wat hier bestaat'. Ik bedoel, dat is een voorgeprogrammeerd geloofsysteem, een idee dat op onderbewust niveau doorheen de menselijke evolutie/geschiedenis zich heeft vormgegeven in en als elke menselijke geest -- maar, is dat idee wel gebaseerd op Gezond Verstand? Gezond Verstand zijnde, als je kijkt naar de eigenlijke realiteit van wie wij zijn als menswezens hier op aarde - zou je werkelijk durven zeggen dat ons gedrag, onze interactie met onszelf, elkaar en onze omgeving op welke manier dan ook 'superieur' is, of net 'Inferieur'?

Dit is nog zo'n feit dat aantoont hoe dat wat in onze geest bestaat, als onze gedachten, ideëen en geloofsystemen niet werkelijk is of kan zijn omdat het het precies tegenovergestelde is van de eigenlijke realiteit die HIER bestaat - en, als onze gedachten/'intelligentie', Echt zou zijn, dan zou het tenminste gebaseerd moeten zijn op en in lijn moeten staan met de Echte Realiteit, en zou het dus niet het Tegenovergestelde mogen zijn. Ik bedoel, als onze gedachten en intelligentie, als dat wat er omgaat in onze geest, in dat wat we doorgaans 'onszelf' noemen, werkelijk Onszelf zou zijn en werkelijk onze eigen creatie zou zijn, dan zou het logischerwijze in lijn moeten staan met de realiteit die we hier zien vlak voor onze ogen, een realiteit die aantoont en laat zien, op elk vlak, in elk moment en op elke manier, dat de Mens op aarde een Inferieur wezen is en bestaat op een Inferieure manier -- waardoor dus, het geloof in onze geest dat de mens net 'Superieur' is, duidelijk ergens anders vandaan komt, uit de menselijke geschiedenis, van de voorgaande generaties van mensen - hetgeen aantoont dat onze zogezegde 'intelligentie' een voorgeprogrammeerd ontwerp is, een 'systeem' van kennis en informatie dat we in onszelf hebben laten programmeren vanaf we kinderen waren, omdat wij zelf nooit richting gegeven hebben aan onszelf, we hebben ons altijd laten doen, we hebben ons laten 'opvoeden' en 'onderwijzen' en 'onderwerpen' en 'begeleiden'/'besturen'/'richting-geven' - wij hebben ons laten vertellen en Wijsmaken dat wij als Menswezen 'Superieur' zijn aan het Leven omdat we 'Denken', terwijl het in de realiteit net andersom is.


Wordt Vervolgd in Dag 383

Dag 373: De Illusie van de Superioriteit van Gedachten

Dit is een verderzetting van "Dag 372: Is Mentale Arbeid werkelijk meer Waard dan Fysieke Arbeid?"


 ...de enige reden waarom mensen zo verslingerd zijn aan de idee dat 'mentale arbeid superieur is aan fysieke arbeid' is omdat mensen op zoek zijn naar een excuus om zich superieur te voelen, om zich beter te voelen dan een ander, om te kunnen geloven dat ze speciaal zijn, 'meer speciaal' dan een ander. Maar, net zoals elke beweging die we maken, is ook elke gedachte die we denken en zelfs elk gevoel of emotie dat we ervaren, het resultaat van gewenning, van routine, van herhaling --- het is in wezen allemaal bandwerk dat we uitvoeren: waarin, ons lichaam en onze geest is als een fabriek, en wij zijn de arbeider.


Zelf-Vergeving Dimensie 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd een onderscheid te maken in mijn geest tussen 'mentale arbeid' en 'fysieke arbeid' door te geloven dat nadenken meer waard is dan fysieke arbeid/beweging, zonder ooit gezond verstand te hebben toegepast en in te zien dat niets meer waar is dan fysieke arbeid/beweging, omdat fysieke arbeid/beweging al is wat bestaat - en dat, 'nadenken' als 'mentale arbeid' niet bestaat of kan bestaan als en wanneer het niet zichtbaar en tastbaar is in en als de stoffellijke werkelijkheid -- zolang 'nadenken'/'mentale arbeid' enkel in de geest bestaat is het een persoonlijke alternatieve realiteit van fantasie/verbeelding die geen deel uitmaakt van de eigenlijke feitelijke realiteit die HIER is als het fysieke bestaan/leven op aard

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren door het collectieve bewustzijn in en als de mens en door de Menselijke interpretatie van onze 'geschiedenis' als zogezegd de 'evolutie van het Bewustzijn en beschaving' in en als de evolutie van het 'denken', en te geloven dat het menselijk bewustzijn in en als gedachten 'superieur' is aan de fysieke werkelijkheid' --- in de plaats van gezond verstand toe te passen en in te zien hoe de mens zichzelf heeft gesaboteerd in zijn vermogen om om te gaan met de fysieke werkelijkheid, om een wereld te creëren op praktische, fysieke wijze, die het beste is voor elk levend wezen in en als die fysieke werkelijkheid, door zichzelf in en als de menselijke geest te overladen met een valse, alternatieve werkelijkheid van Gedachten - in en als de illusie dat gedachten nodig zijn om de fysieke werkelijkheid te besturen/dirigeren en zonder te beseffen dat al wat nodig is om de fysieke werkelijkheit te besturen en begeleiden is om in en als onszelf te bestaan/staan in eenheid en gelijkheid met die fysieke werkelijkheid, om onszelf in de schoenen te verplaatsen van elk wezen in die fysieke werkelijkheid, en te doen voor een ander wat we voor onszelf zouden willen, in en als het besef dat, als fysieke levende wezens, we allemaal één en gelijk zijn, we zijn allemaal HIER - terwijl, in Gedachten, zijn we afgescheiden van elkaar

ik vergeef mezelf dat ik een wereld en realiteit heb toegestaan te bestaan waarin gedachten meer waarde worden gegeven dan de eigenlijke fysieke werkelijkheid waarin elk levend wezen gelijkwaardig bestaat en HIER IS, waarin wezens worden buitengesloten en achtergelaten omdat ze niet de vereiste kennis en informatie hebben in hun geest om hun 'waarde' te 'bewijzen' aan de Mensheid omdat de mensheid te verloren is in eigenbelang in en als persoonlijke gedachten om het leven te zien en erkennen als evenwaardig en gelijk in elk levend wezen onvoorwaardelijk -- een wereld waarin langs de ene kant kennis en informatie opgehemeld wordt en erkent wordt als iets noodzakelijk in het omgaan met de realiteit en het functioneren van een samenleving die het beste is voor allen, maar waarin tegelijkertijd de opvoeding en het onderwijs en de ondersteuning die noodzakelijk is ontkent wordt aan de meerderheid van mensen op aarde, terwijl deze mensen door de zogezegde 'welopgevoede' en 'beschaafde' mensen in de wereld aan de kant geschoven worden in en als het excuus dat ze inferieur en minderwaardig zijn omdat ze 'minder mentale arbeid verrichten', zonder op welke manier dan ook verantwoordelijkheid te nemen voor hoe wij deze wereld hebben toegestaan te bestaan waarin mensen geboren worden zonder enige ondersteuning om zich te ontwikkelen op evenwaardige wijze als degenen die zichzelf 'geëvolueerd' noemen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het geloof dat mentale arbeid superieur is aan fysieke arbeid een excuus is dat gebruikt wordt in en als de menselijke geest zodat de mens zich superieur kan voelen aan een ander - en dat hierin opzettelijk wordt ontkent hoe die mentale realiteit zelfs ontstaan is en gevormd wordt tijdens de kindertijd, op precies dezelfde wijze als hoe de fysieke beweging/vaardigheden ontwikkeld worden --- door middel van herhaling, waarin dus, die mentale realiteit in en als 'mentale arbeid' niet superieur is aan maar evenwaardig en één en gelijk aan de fysieke realiteit in en als fysieke arbeid


Wordt Vervolgd in 374

Dag 367: Hoe Evolueert het Seks-Systeem in de Menselijke Geest?

Dit is een verderzetting van "Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma? -- De Seksuele Paranoia Series" en we gaan verder op volgende statement:

En dus, hoe is het dat 'Seksualiteit' bestaat in en als het voorgeprogrammeerde systeem/programma van Woorden in en als gedachten dat we in onszelf hebben laten programmeren doorheen onze kindertijd? En hoe hebben we onszelf bijgevolg toegestaan te bestaan in en als onze realiteit Hier?


 Nu, waarom zeg ik dat Seksualiteit bestaat in en als Woorden in en als gedachten in de geest? Je kan misschien opwerpen dat dit niet zo is, omdat, wanneer we denken aan seks dan is het toch net eerder Beelden dan Woorden, het is beelden van lichamen die elkaar aanraken, lichamen die bewegen, beelden van geslachtsdelen, van bepaalde handelingen, gelaatsuitdrukkingen en lichaamsvormen -- dus, waarom zeg ik dan specifiek dat Seksualiteit in en als onze geest bestaat in en als Woorden? Is omdat, waar de geest naar op zoek is en naar verlangt in en als Fantasie, is een ervaring, een opwinding - en het is die opwinding die een reactie is op specifieke woorden die we in onze geest/fantasie gebruiken om de beelden te Omschrijven, omdat, het zijn de woorden die we hebben geleerd van onze omgeving, als de taal waarmee we onze realiteit/werkelijkheid en onszelf 'begrijpen', die een bepaalde 'lading' dragen in onszelf, als wat we impliciet hebben overgenomen/gekopieerd van onze primaire omgeving - Impliciet omdat we vaak leren dat een bepaald woord gezien/ervaren wordt door de mensen om ons heen als 'positief' of 'negatief' door middel van de tonaliteit die mensen gebruiken wanneer ze het specifieke woord uitspreken en door hoe ze het woord gebruiken - waarin vaak niet vlakaf gezegd wordt van 'dit is slecht' of 'dit is goed', het gebeurt op subtiele en impliciete wijze.

Dit ook omdat mensen vaak bepaalde beoordelingen hebben in zichzelf in verband met bepaalde woorden en dus bepaalde 'dingen'/'manifestaties' in deze realiteit waar ze die specifieke woorden mee verbonden hebben, waar ze gewoonweg niet eerlijk over willen zijn en die ze verborgen willen houden in zichzelf uit angst om zelf beoordeeld te worden. Het zijn die beoordelingen van 'goed/slecht', 'juist/fout' en 'negatief/positief' waarin en waarmee we een bepaalde energetische 'lading' geven aan bepaalde woorden, hetgeen dan onze emoties en gevoelens bepalen. Het is de BETEKENIS die je geeft aan bepaalde beelden, die bepaalt hoe je erop reageert. Dat wil zeggen dat we, in en als seksuele fantasie, in wezen op zoek zijn naar een bepaalde betekenis, waar we een positieve energetische lading mee hebben verbonden.

En dus is het interessant om te onderzoeken naar welke betekenissen we precies op zoek zijn in en als seksuele fantasiëen, welke woorden zitten er verborgen achter het woord 'seks', waardoor we reageren in onszelf met verlangen en opwinding --- en waarom zijn we precies op zoek naar die specifieke woorden/betekenissen?

Ik bedoel, de specifieke details zal anders zijn voor elk individu - maar, wat is het onderliggende patroon in en als het 'seks-systeem' in en als de Menselijke Geest - Hoe bestaat Seks in en als de Menselijke Geest? Als we bijvoorbeeld kijken naar wat de woorden zouden kunnen zijn die het 'Seks-Systeem' in en als onze geest bepalen en vormgeven, kunnen we eens kijken naar waar en hoe we in contact gekomen zijn met 'Seks', wat waren onze invloeden waar we geleerd hebben over wat 'Seks' is en wat hebben we daar precies uit geleerd/overgenomen/gekopieerd/opgevat?

Ten eerste hebben de meeste onder ons geleerd dat 'Seks' over het algemeen een 'onbesproken' onderwerp is - hetgeen we al beschreven en onderzocht hebben vanaf "Dag 359: Waarom en Hoe is Seks een Taboe?", hetgeen op zich een hoogst eigenaardig fenomeen is --- 'Seks', het best bewaarde 'Geheim' dat ons tegelijkertijd in elk moment in de ogen staart - ik bedoel, er is werkelijk niets anders in onze realiteit dat zo opzettelijk verborgen, onderdrukt en onbesproken blijft als SEKS - in haast elke cultuur. En wat er fascinerend is aan dingen die onbesproken zijn, is dat het 'onduidelijkheid' schept in en als de geest. En, omwille van die onduidelijkheid, krijgt de geest de 'vrijheid' om zichzelf te overladen met allerlei informatie. Omdat, als je duidelijkheid schept, door bijvoorbeeld over dingen te praten en duidelijk dingen af te ronden in en als 'wat het IS', creëer je 'kalmte' in de geest omdat de nieuwsgierigheid in de geest niet meer opgewekt wordt - terwijl, wanneer er onduidelijkheid is, begint de geest zelf allerlei ideëen te scheppen, en die 'schepping' van ideëen blijft verderduren tot er duidelijkheid is.

In het geval van seks, is er absoluut geen enkele duidelijkheid die doorgegeven wordt van ouder op kind of zelfs van het schoolsysteem op kinderen, het blijft een veelal onbesproken en 'mysterieus' onderwerp --- en dus, gaat de geest op Zoek, en begint bijgevolg allerlei informatie in zichzelf op te stapelen, informatie als ALLE beelden, woorden, definities die er bestaan in verband met seks. Dat is bijvoorbeeld ook hoe het mogelijk is dat mensen die lange tijd porno kijken, uiteindelijk extremere vormen gaan opzoeken waarbij ze zelf niet eens weten waarom en hoe ze tot die extreme vorm gekomen zijn, waarom en hoe het is dat ze dat zijn gaan associeren met 'seks' en seksuele opwinding --- dat komt gewoon omwille van de 'vrije' informatie-opstapeling die gebeurt, waarin de geest zichzelf 'evolueert' en daarin allerlei wegen inslaat zonder echt te stoppen, omdat er nergens een 'afbakening' is in de vorm van een duidelijke definitie, omdat er nooit duidelijke communicatie geweest is in verband met wat Seks Is.

Het 'Seks-Systeem' in en als de mens is dus in feite een gigantisch systeem van opgestapelde informatie, een soort van 'informatie-magneet' of 'informatie-verzamelings-centrum' -- nu, waarom is het dat Seks op die manier bestaat in en als de menselijke geest - in en als die specifieke functie?


Wordt Vervolgd in Dag 368

Dag 364: Hoe bestaat Cognitieve Dissociatie in en als het Collectieve Bewustzijn?

Dit is een verderzetting van "Dag 363: Cognitieve Dissociatie - de Ziekte die huist in en als de Menselijke Geest"

Cognitieve dissociatie is overduidelijk een ziekte die huist in elke geest van elk mens omdat we allemaal, elk van ons, die eigenaardige capaciteit hebben ontwikkeld om ons leven te schikken en te leven op een manier die in compleet contrast staat met gezond verstand - alsof geen van ons ooit echt geleerd heeft uit het verleden. Geen enkel mens heeft ooit werkelijk verantwoordelijkheid genomen voor het verleden, voor onze 'fouten', voor al wat we ooit gedaan hebben hier in ons leven en op deze aarde - en daadwerkelijk zichzelf verandert heeft, op specifieke en substantiele wijze, om te bestaan in en als een absolute correctie van de schadelijke patronen van het verleden.


Zelf-Vergeving Dimensie 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat de menselijke geest, in de vorm waarin ik het heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, een ziekte is, een 'mentale stoornis' - omwille van hoe ik mezelf in en als mijn geest als gedachten, gevoelens en emoties heb afgescheiden van mezelf, van mijn eigen verleden, van mijn herinneringen, van al wat ik ooit gedaan heb, in en als 'cognitieve dissociatie', door al wat ik niet wil aanvaarden van mezelf, al mijn 'fouten', al wat ik beoordeel als 'negatief' en 'slecht', al wat ik gedefinieerd heb in en als het woord 'taboe', compleet te hebben verdrongen en onderdrukt en genegeerd in mezelf - waardoor en waarin ik mezelf heb toegestaan te bestaan in en als een vorm van 'vergeetachtigheid' en 'selectief geheugen', teneinde een beeld dat ik van mezelf in mijn 'bewuste geest' gecreëerd heb te rechtvaardigen en valideren, en op die manier als het ware te Liegen tegen mezelf en tegen alle wezens om mij heen als mezelf over wie ik ben

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te aanvaarden en geloven dat het 'normaal' is dat ik me mijn verleden niet goed meer herinner en dat ik de herinneringen die ik wel nog heb in mijn geest heb vervormd en verdraait door mezelf en de situatie erin te beoordelen dat ik soms niet eens meer weet of het echt gebeurd was of het een droom was, en hoe het precies verlopen is --- in de plaats van in te zien dat die het gevolg is van een mentale stoornis/ziekte die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf, als een 'infantiliteit' waarin ik weiger om verantwoordelijkheid te nemen voor de aspecten/delen van en in mijn leven en mezelf die ik 'niet zo leuk vindt' en die in tegenstrijdigheid zijn met het beeld dat ik van mezelf heb afgeschilderd in mijn geest en gedachten, en ten gevolge daarvan in en als energetische bewegingen/reacties in mezelf, die aspecten/delen van mezelf in en als herinneringen, gedachten, gevoelens en emotionele ervaringen heb onderdrukt, verdrongen en weggeduwt tot op het punt dat 'ik' een afgescheiden/aparte geïndividualiseerde 'entiteit' geworden ben in mijn eigen geest, en daarin in complete afscheiding besta van mijn eigen verleden en herinneringen in en als een ervaring van 'vergeetachtigheid' en 'selectief geheugen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik, door deze 'cognitieve dissociatie' te hebben toegestaan te bestaan in en als mezelf, als het afscheiden, onderdrukken, verbergen en verdringen van delen van mezelf en mezelf te definieren in en als een 'idee'/beeld/gedachte van 'wie ik ben' in en als mijn 'bewuste geest' - dat ik daarin mezelf heb toegestaan de statement te maken dat ik Niet besta, dat ik eigenlijk Niet Echt ben omdat ik niet wil aanvaarden wat eigenlijk Hier is als de fysieke werkelijkheid als de gemanifesteerde consequenties en fysiek zichtbare gevolgen van al de beslissingen die ik ooit genomen heb in mijn leven en de beslissingen die ik heb laten nemen door andere mensen door middel van mijn toelating en acceptatie, waardoor ik in wezen mezelf niet aanvaard als de realiteit van mezelf, de geaccumuleerde, chronologische, moment-voor-moment en stap-voor-stap realiteit van mezelf die ik zelf heb opgebouwd als een toren van Babel doorheen mijn beweging, leven en bestaan in en als deze fysieke realiteit/werkelijkheid --- en dat ik daarin en daardoor mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan als een soort 'parasiet', een Geest, een vampier, iets dat op zich niet echt bestaat of leeft, maar dat tegelijkertijd al wat wel bestaat consumeert, vernielt/vernietigt en schade berokkent

ik vergeef mezelf dat ik cognitieve dissociatie heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als het collectieve bewustzijn van de mens - als het opzettelijk, negeren, verbergen, ontkennen, onderdrukken, verwerpen en verbloemen van bepaalde specifieke delen van het collectieve verleden in en als de menselijke geschiedenis, teneinde een beeld dat we van onszelf als 'mens' in en als de 'menselijke geest' en 'menselijke beschaving' gecreëerd hebben in en als onze collectieve menselijke geest als de Media en literatuur te beschermen, rechtvaardigen en valideren - en op die manier geen verantwoordelijkheid te nemen voor ons bestaan hier in en als deze realiteit en werkelijkheid door ons vermogen en onze mogelijkheid/kans om te leren uit het verleden en onze fouten en op te staan in en als de oplossing en correctie van het verleden/de fouten te saboteren door gemakshalve de delen uit ons verleden waar we net het meest uit zouden kunnen leren te 'vergeten'/'verdraaien' in en als 'cognitieve dissociatie'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien, te beseffen en te begrijpen dat ik, door delen van mezelf in en als 'mijn verleden', af te scheiden van mezelf en 'in de vergeetput te gooien', consequenties creëer voor mezelf door niet in te zien dat die delen, 'mezelf' zijn, ik bedoel - dat zijn delen VAN mezelf, ALS mezelf - en dat ik mezelf in 'onbalans' breng door niet elk deel te aanvaarden in eenheid en gelijkheid in en als mezelf, en daardoor Ziekte en Stoornissen en problemen manifesteer --- en dat dus, enkel een system, zoals het fysieke lichaam en de menselijke geest, waarin en als hoe 'ik' besta, dat in 'balans' bestaat, waarin met andere woorden elk deeltje evenwaardig erkend en gewaardeerd wordt als een deel van het geheel, kan voortbestaan en is houdbaar


wordt vervolgd in Dag 365

Dag 225: Hoe intelligent is de Mens werkelijk?

Dit is een verderzetting van "Dag 224: Is het 'dom' om iets niet te weten?"


ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik zie het intelligentie personage opkomen, te stoppen en te ademen - en stabiel te blijven in en als mezelf door te beseffen dat 'intelligentie' als een beeld dat ik zie met mijn ogen niet echt is

ik stel mezelf tot doel om intelligentie toe te passen als een echte expressie van wie ik ben in en als mezelf - als het mezelf niet laten beinvloeden door wat mijn ogen zien, omdat ik besef dat alles van wie mensen zijn als wat ik zie, een illusie/leugen is, omdat mensen bestaan in een economisch systeem van competitie waarin ze hun expressie gebruiken als 'attributen' om de 'winnaar' te zijn en 'successvol' te worden door de mensen om zich heen te manipuleren/bespelen

ik besef dat elk mens dat functioneert in het huidige systeem en zich voordoet als een intelligent persoon, maar het huidige systeem kan goedpraten --- niet werkelijk 'intelligent' is en 'intelligentie' misbruikt als een uiterlijke presentatie in functie van persoonlijke glorie/success

ik stel mezelf tot doel om - wanneer en als ik met mensen praat en ik de angst zie opkomen om over te komen/beoordeeld te worden als 'dom', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel in mezelf bestaat omdat ik mezelf heb toegestaan mezelf te definieren in en als het 'intelligentie personage' waarin ik doe alsof ik superieur ben in mijn 'intelligentie' als een manipulatie techniek om aanzien/erkenning/respect/ondersteuning te krijgen van andere mensen --- waardoor ik de angst heb gemanifesteerd dat mensen de leugen zullen doorprikken en inzien dat ik helemaal niet 'superieur' ben als hoe ik mij voordoe

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat, en ik zie de gedachte/backchat opkomen in mijn geest dat zij 'slim/intelligent' zijn, te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf heb laten misleiden/beinvloeden door wat ik zie met mijn ogen, en dat de 'intelligentie' die ik zogezegd 'zie' enkel een beoordeling is over het beeld dat ik zie met mijn ogen en niet werkelijk iets te maken heeft met de eigenlijke inhoud van de woorden die deze mensen spreken

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik met mensen praat en ik de ervaring van inferioriteit zie opkomen in mezelf en de backchat/gedachte dat ik 'niet zo slim/intelligent ben als hen', te stoppen en te ademen, en in te zien dat ik mezelf aan het laten misleiden ben door wat ik zie met mijn ogen --- ik blijf stabiel in mezelf in het besef dat ware intelligentie niets te maken heeft met het beeld dat ik zie met mijn ogen, maar enkel gezien/erkend kan worden in de woorden die mensen spreken als hun 'standpunt' in deze wereld --- en ik besef dat 'intelligentie' als een beoordeling gebaseerd op het beeld dat ik zie met mijn ogen, altijd een opzettelijke manipulatie is die enkel in het teken staat van het 'winnen' in de competitie van het economische systeem en op zich dus compleet waardeloos is, omdat het niet ter ondersteuning bestaat van het leven op aarde maar enkel van de persoonlijke verlangens naar persoonlijke glorie en success

ik stel mezelf tot doel om, wanneer en als ik angst zie opkomen om een vraag te stellen, en de gedachte/backchat dat 'ze zullen denken dat ik dom ben', te stoppen en te ademen, en in te zien dat die angst enkel bestaat vanuit persoonlijke verlangens naar success en roem/aanzien in deze samenleving/het systeem -- ik stel mezelf tot doel om deze angst te stoppen in mezelf en mezelf onvoorwaardelijk uitdrukken in en als zelf-eerlijkheid en mezelf daarin te ondersteunen in het ontwikkelen van mezelf in deze realiteit, om de realiteit te leren kennen door eerlijk te zijn met mezelf over het feit dat ik 'niets weet', omdat al het 'weten' in mezelf altijd aangenomen/aanvaardde kennis en informatie geweest is die ik nooit bevraagd of onderzocht heb

hierin stel ik mezelf tot doel om mezelf te ondersteunen in mijn proces van het opnieuw leren kennen van de realiteit vanuit de leegte/onschuld van mezelf - omdat ik inzie dat alles dat ik heb aanvaard in mezelf als 'mijn intelligentie', maar kennis en informatie is die ik blindelings heb aanvaard als 'waarheid', zonder zelf ooit enig inzicht te hebben gehad in hoe de realiteit werkelijk functionneert --- en dat ik dus al die aanvaardde kennis en informatie als 'intelligentie' volledig moet loslaten om voor de eerste keer vanuit en als wie ik werkelijk ben als HIER, voor mezelf te zien hoe alles werkt en wat alles wat HIER bestaat echt is

en hierin besef ik dat de angst om beoordeeld te worden als dom en de zelf-onderdrukking uit angst om beoordeeld te worden als dom, een opzettelijke zelf-sabotage is waarin ik mezelf opzettelijk dom houdt door mezelf tegen te houden in het stellen van de vragen die noodzakelijk zijn in het onderzoeken en leren kennen van de realiteit

Ik stel mezelf tot doel om nederigheid te oefenen als een expressie/toepassing van wie ik ben tegenover deze realiteit - en om dus niet mee te spelen in 'competitie' met mensen, maar om voor mezelf te achterhalen wat echt is en hoe de realiteit werkelijk in elkaar zit --- om de woorden die ik spreek op één lijn te plaatsen met wie ik ben in en als mezelf in en als zelf-eerlijkheid, als een levende statement in en als ware zelf-zekerheid