Dag 604: Weten we Eigenlijk wel wat Eerlijk zijn wil Zeggen?

 Dag 604: Weten we Eigenlijk wel wat Eerlijk zijn wil Zeggen?

Het Veranderingsproces van Onzekerheid

Maar als je jezelf achter een masker van positiefheid verschuild en als je al je 'negatieve' en gemene en 'slechte' gedachten en emotionele reacties daarachter gaat verbergen - dan creëer je in feite relaties van leugens en bedrog met anderen en met jezelf en dan zal er nooit echt vertrouwen kunnen bestaan in die relaties  omdat je relaties op leugens gebaseerd zijn - op het feit dat jij niet eerlijk wil zijn over wie je bent vanbinnen. Je verbergt je ware gedachten en dus je ware gelaat achter een masker, gewoon omdat je angst hebt dat mensen de 'negatieve' kant van je zullen zien. Dag 603: Is het hebben van een Positieve en een Negatieve Kant een vorm van Schitzofrenie?

Ik bedoel, uiteraard zijn er bepaalde factoren die we best in overweging nemen als het aankomt op het leven in deze wereld en kan je eerlijkheid en eerlijk en open zijn over wie je bent vanbinnen niet gaan interpreteren als het rondbazuinen van al wat je werkelijk denkt over mensen en hoe je je werkelijk voelt vanbinnen ook al glimlach je misschien vanbuiten. Ik bedoel, in zekere zin is die uiterlijke glimlach en dat 'sociale masker' nog steeds noodzakelijk omwille van het soort interacties die we over tijd doorheen de menselijke geschiedenis hebben opgebouwd waarin het een 'normaal' aspect van onze cultuur en onszelf geworden is om onszelf op een specifieke voorbepaalde en voorspelbare manier uit te drukken. Het is dus niet zo simpel om zomaar plots te beslissen om absolute 'eerlijkheid' beginnen toe te passen in onze relaties met anderen en om dan te verwachten dat die 'eerlijkheid' ook gewaardeerd zal worden.

Daarom beginnen we met de toepassing van Zelf-Eerlijkheid in dit proces van het ontwikkelen van onszelf als een integer en oprecht levend wezen. We hebben vaak de neiging om dingen buiten onszelf te projecteren, bijvoorbeeld wanneer we het woord eerlijkheid of de woorden zelf-eerlijkheid horen, of zelfs oprechtheid en integriteit - en om te denken dat die eerlijkheid, oprechtheid en integriteit een uiterlijke presentatie van onszelf is, een uiterlijk gedrag, zoals bijvoorbeeld het vertellen van onze geheimen aan anderen zouden we definieren als zijnde 'eerlijkheid' of 'oprechtheid'.

Hierdoor zullen we uiteraard reageren in onszelf op het concept van absolute eerlijkheid en oprechtheid, omdat we  weten en beseffen dat als we onze diepste duisterste gedachten en reacties die we hebben over anderen, onszelf en onze wereld zouden delen met mensen, dat er dan allerlei meningen en beoordelingen over ons gevormd zullen worden en dat mensen dan zullen reageren op de dingen die we te delen hebben met dezelfde beoordelingen die wij vormen over onze eigen gedachten en die precies de reden zijn voor waarom het is dat we bepaalde gedachten en gevoelens en emotionele reacties in onszelf verborgen houden.

Zelf-Eerlijkheid is echter al wat moeilijker om op het eerste zicht te bevatten omdat we het niet gewoon zijn omwille van de afscheiding die we in onszelf hebben aanvaard tussen onszelf en 'andere mensen' -- waarin we de neiging hebben om dingen te 'veruiterlijken' en 'externaliseren' in en als bijvoorbeeld het 'eerlijk zijn tegen andere mensen', waarin we een bepaald beeld van onszelf portretteren als 'wie we zijn' als 'persoon', zodat dat beeld een idee kan worden in onze geest waar we ons positief over kunnen voelen.

Maar dat beeld en dat idee is geen 'echte' eerlijkheid, omdat het een beeld en een idee is in de geest. Het is een impressie en een indruk die we willen achterlaten op de mensen in onze wereld en realiteit en op onself. Dus, wat is dan het verschil tussen de impressie van eerlijkheid en zelf-eerlijkheid?

Dag 598: Waarom Verkiezen we om te Bestaan als een Verminderde Vorm van Onszelf?

Dag 598: Waarom Verkiezen we om te Bestaan als een Verminderde Vorm van Onszelf?

Het Veranderingsproces van de Emotie van Onzekerheid

De oplossing voor de ervaring van onzekerheid is dus het onderzoeken van dat punt dat ik in mezelf verborgen probeer te houden - datgene waar ik mezelf voor beoordeel of waarvan ik in mijn achterhoofd weet en besef dat het niet getuigt van eerbaarheid en integriteit. Zodat ik dat punt onder ogen kan komen en kan vergeven en mezelf erin kan corrigeren zodat ik mij niet meer onzeker hoef te voelen tegenover mensen en zodat ik ook mezelf in de ogen kan kijken zonder dat er verborgen spijt, schaamte of schuld verborgen ligt in mezelf. Dag 597: De Relatie met Mezelf is de Sleutel voor de Ervaring van Onzekerheid?

Het probleem in en van onzekerheid en het bestaan van de ervaring van onzekerheid in mezelf is dus dat er een gebrek aan ZELF-eerlijkheid is in mezelf in relatie tot specifieke aspecten en delen van mezelf als dingen waarin ik participeer in mijn geest.  Met andere woorden er zijn dingen die ik van mezelf verborgen houdt -- en ik ervaar de emotie van onzekerheid in reactie en relatie tot mensen in mijn wereld en omgeving om mijn blik en gewaarzijn af te wenden van mezelf en te richten naar andere mensen --- door zogezegd die specifieke delen van mezelf verborgen te houden van 'andere mensen' zodat ik geen verantwoordelijkheid zou nemen voor mijn relatie met mezelf en voor het feit dat wie ik ben in mijn relatie tot 'andere mensen' en hoe ik mijn relatie met de mensen in mijn omgeving heb gedefinieerd, namelijk in en als onzekerheid als het verborgen houden en onderdrukken van de realiteit van wie ik ben, is een representatie van hoe ik in relatie sta tot mezelf.

Dus, ik gebruik de emotie van onzekerheid  om ervoor te zorgen dat ik niet zie of besef dat ik niet eerlijk en integer ben met mezelf - zodat ik een oogje kan dichtknijpen in relatie tot bepaalde dingen die ik doe in mijn dagelijkse leven die ik eigenlijk niet wil veranderen van mezelf maar waarvan ik eigenlijk in mijn achterhoofd wel weet en besef dat het niet het beste is voor mezelf omdat het een 'mindere' vorm van bestaan is waarin ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan.

Dingen zoals bijvoorbeeld uitstelgedrag of het afdwalen in mijn geest en in dagdromen in de plaats van mezelf fysiek te bewegen en toe te passen in het actief bouwen aan mijn leven in en als de fysieke werkelijkheid. Of het ervoor kiezen om een film te kijken om 'de tijd te verdoen' en mijn aandacht af te leiden van andere zaken die eigenlijk gedaan moeten worden maar waar ik niet al te veel 'zin' in heb. Dat zijn allemaal dingen die in mezelf bestaan die niet het beste zijn voor mezelf en die niet in lijn staan met mijn beste en hoogste potentieel. Dingen waarin ik mezelf toesta en accepteer te bestaan op een manier die niet getuigt van hoe het eigenlijk is dat ik wil bestaan, als wezen.

En het zijn die dingen die ik tegelijkertijd ook niet meteen wil veranderen omdat ik mezelf er zodanig mee geïdentificeerd heb dat ik geloof dat het is 'wie ik ben' en dat ik bijgevolg mezelf niet zal kunnen zijn als ik niet meer kan participeren in die interne ervaringen en gewoontes. En om er dus voor te zorgen dat ik niet zal veranderen in en als die gewoontes, heb ik de emotionele ervaring van onzekerheid in mezelf gecreëerd waar ik mezelf achter verberg en waarin ik mijn aandacht afleid zodat ik niet direct zal zien wie ik ben vanbinnen en zodat ik niet daadwerkelijk eerlijk zal zijn met mezelf over wat ik doe in mezelf en wat ik toesta en accepteer te bestaan in mezelf en macht en authoriteit te hebben over mijn interne en externe bestaan.

Het is dus in feite vrij vreemd dat ik opzettelijk aan die inferieure en 'mindere'/'verminderde' vorm van mezelf blijf vastklampen en zelfs manieren ga bedenken om mezelf op die manier in stand te houden in de plaats van te veranderen opdat ik mijn hoogste en meest optimale potentieel kan bereiken - en dat ik er met andere woorden voor kies om te bestaan in en als een verminderde vorm van mezelf, een vorm van bestaan waarin ik met andere woorden weet en besef dat het beter kan en dat het niet hoeft te zijn wie ik ben.

Dit proces van het veranderen van de emotionele ervaring van onzekerheid zal dus uiterst interessant zijn omdat ik mezelf erin de kans geef om ten eerste de delen van mezelf waarin ik mezelf verminderd heb in hoe ik besta en wie ik ben als wezen onder ogen te komen -- zodat ik die delen en aspecten van hoe ik besta bijgevolg kan veranderen en corrigeren en daadwerkelijk kan veranderen en zodoende mijn hoogste potentieel kan verwezenlijken.

Dag 344: Sorry, maar 'Verdwijnen' in Fantasie, dat is een Illusie! - Seksuele Paranoia Series

Dit is een vervolg in de Seksuele Paranoia Series, waarin we al onderzocht en ondervonden hebben hoe Seksuele Fantasiëen en onze Participatie erin ons 'weghaalt' uit de fysieke realiteit en ons saboteert in het vermogen om oplettend en betrokken te zijn in onze omgang met onze omgeving -- waarvan de consequenties zijn dat onze omgeving niet meer optimaal functioneert omdat wij onze verantwoordelijkheid voor de impact die onze daden, woorden en gedrag hebben op onze omgeving verwaarlozen.

Er steken uiteindelijk een heleboel problemen de kop op waar we dan geschokt op reageren, omdat het ons 'wakker schudt' uit onze fantasiewereld, en door die 'schok' als een negatieve ervaring, verbonden met de gebeurtenissen in de fysieke werkelijkheid, gaan we verlangen om weer 'weg te drijven' in de wereld van positieve gevoelens en ervaringen zoals in onze fantasie en met name seksuele fantasiëen. En zo plaatsen we onszelf in een vicieuze cyclus van uiteindelijke zelf-vernietiging.

Zelf-vernietiging, omdat we vastzitten in een patroon van het consistent en systematisch vermijden, ontwijken en negeren van problemen in de plaats van ze op te lossen en aan preventie te doen - want daar is immers constante oplettendheid en betrokkenheid voor nodig.

Ik bedoel, seksuele fantasiëen en de 'fantasie' op zich als een 'toepassing' in en van de Menselijke Geest, is de 'ideale' ontsnappingsweg uit een realiteit die we ervaren als Negatief - en dus is het gezond verstand dat, hoe groter de negatieve ervaring van angst geassocieerd met de fysieke werkelijkheid, hoe groter het verlangen zal zijn om 'weg te drijven' en te 'vluchten'.

Ik zat als kind op de schoolbanken, op de speelplaats en thuis, continu 'weg te dromen' - mijn fantasiëen waren in het begin nog 'onschuldig', zoals een Disney film waarin ik de heldin speelde - maar vanaf mijn twaalf jaar begonnen ze een meer expliciet seksuele kant te krijgen. Ik had toen dat 'gevoel' ontdekt, die unieke ervaring van Seksuele Opwinding, en ik vond die ervaring zo fascinerend dat ik er steeds naar op zoek ging. Ik gebruikte dan beelden die ik had gezien op televisie, of die ik had ontdekt op porno-sites op de computer, en ik ging erop verder, ik breidde mijn eigen verhaal errond in een poging om die opwinding zo hoog mogelijk op te drijven.

Wat in dit proces duidelijk wordt is dat de media, zoals series, films, magazines, stripboeken en pornografische beelden op het internet - een grote rol spelen in het 'injecteren' van de beelden die kinderen kunnen gaan gebruiken in hun fantasie. Het was immers door toevallig die specifieke beelden te zien in een erotische laatavondfilm en in de 'Rooie Oortjes' Erotische Stripboeken van mijn Vader, dat ik voor de eerste keer dat 'speciale gevoel' ervoer in mezelf --- waardoor ik dan opzettelijk die specifieke beelden opnieuw en opnieuw en opnieuw ging oproepen in mijn verbeelding/fantasie/gedachten om dat gevoel opnieuw en opnieuw en opnieuw te kunnen ervaren. Ik kan me vooral levendig voor de geest halen dat ik zo vaak uit het raam zat te turen in de klas en mezelf volledig liet opgaan in het verbeelden van een complete erotische film in mijn geest, gebaseerd op de beelden die ik op de televisie had gezien, en dat, wanneer de bel ging voor de speeltijd, dat ik mij zo verdwaasd voelde alsof ik wakker moest worden uit een Roes. Ik moest dan weer even afscheid nemen van die positieve, warme ervaring van Seksuele Opwinding, als de energie van Gevoelens die ik in mijn lichaam had gegenereerd, en de naar mijn aanvoelen, negatieve en kille realiteit confronteren in het rechtkomen van mijn stoel en mij naar de speelplaats toe bewegen.

Ik bedoel, het is mij nu pas duidelijk dat ik een 'val' aan het maken was voor mezelf zonder dat ik het zelf doorhad, omdat - hoe meer ik die zogezegde 'positieve' en 'warme' energie van gevoelens genereerde in mijn lichaam, als reactie op de seksuele verbeelding, hoe 'kouder', 'killer' en 'negatiever' de 'echte wereld' aanvoelde en hoe meer ik het verlangen voelde om mij ergens in een hoekje weg te steken om mijn verbeelding verder te zetten en mezelf te 'verliezen' in de positieve gevoelens. En dat is de overheersende ervaring geweest van mezelf tijdens mijn kindertijd -- een constante schippering tussen de 'koude', 'kille' en 'negatieve' werkelijkheid van mensen in mijn omgeving als mijn 'dagelijkse leven' die mij angst aanjoeg en waarin ik mij zeer onzeker en onveilig voelde, en het verlangen om te 'verdwijnen' in de verbeelding en fantasie die ik opwekte in mijn geest en gedachten en op te gaan in het positieve gevoel van Seksuele Opwinding.

Langs de ene kant, in de 'realiteit', in mijn dagelijkse interactie met de mensen om mij heen, voelde ik mij zeer eenzaam, verloren, verward, angstig en onzeker - en langs de andere kant, in mijn verbeelding en fantasie, in mijn 'interne wereld', voelde ik mij veilig, geliefd, verbonden en geborgen. In mijn verbeelding bestond er immers niet zoiets als 'afscheiding' of 'afwijzing', alles verliep er steeds precies zoals ik het wilde, ik voelde me er veilig omdat ik het gevoel van 'controle' kon ervaren - een controle die ik niet had over mijn fysieke omgeving. Het fascinerende is echter dat deze gevoelens en ervaring van 'veiligheid', 'geliefd zijn', 'verbondenheid' en 'geborgenheid' als reactie op mijn verbeelding, niet ECHT was, het kon niet Echt zijn, omdat, vreemd genoeg, hoe meer ik die gevoelens opwekte in mezelf, hoe onveiliger, eenzamer, verwarder en angstiger ik mij voelde in de 'Echte Wereld' (Dit is een fascinerende Eigenschap van Gevoelens en Verbeelding als de 'Valse/Onbetrouwbare Interne Beleving' die we zeker nog zullen onderzoeken en bekijken in de Volgende Blogs).

En, ik bedoel, het is pas door het proces van zelf-eerlijkheid, zelf-onderzoek, zelf-vergeving en zelf-correctie te bewandelen, sinds ik Desteni heb leren kennen - dat ik inzie in welke mate ik mezelf heb gesaboteerd in mijn leven, door steeds maar te vertrouwen op dat gevoel en bijgevolg mezelf steeds verder af te scheiden en te isoleren van mijn fysieke omgeving door te 'verdwijnen' in mijn verbeelding/fantasie. Ik had immers toen niet door dat wat ik doe in mijn geest en gedachten, net zoals hoe het fysieke lichaam zich ontwikkelt doorheen de tijd, een proces van 'opbouwing' was, een 'cumulatief' proces - en dat ik langzaam maar zeker, elke keer dat ik die specifieke gedachten/verbeelding en gevoelens opwekte in mezelf, laag na laag aan het toevoegen was aan een 'persoonlijkheid'/'entiteit' die ik onbewust in mezelf aan het opbouwen was. Een persoonlijkheid van onzekerheid, van verwarring en van al die negatieve emoties waar ik van wilde vluchten in mijn fantasie. Een persoonlijkheid die uiteindelijk zo zwaar zou gaan wegen, tegen de tijd dat ik 18 jaar was, dat ik zou beginnen te overwegen om mezelf van het leven te beroven.

Dit was het grote probleem, dat er geen enkel grijntje gezond verstand in mezelf bestond - geen enkele 'stem van rede' in mezelf die aan de alarmbel trok en mij er even op wees dat waar ik mee bezig was consequenties zal hebben voor mezelf in de toekomst - en dat, wat ik doe in mijn geest en gedachten, niet zomaar energie is die uit het niets verschijnt en naar het niets weer verdwijnt, maar dat die 'energie' wel degelijk ergens vandaan komt en ergens naartoe gaat en dus gevolgen zal hebben op mijn interne en externe realiteit.

En dus, ik bedoel: waar zou die 'stem van rede' vandaan moeten komen? Van de Ouders? Van de School/Leerkrachten? Van de Media? Omdat, als ik Desteni nooit had leren kennen, als de 'Stem Van de Rede' die aan de alarmbel trok en die mij erop wees dat er meer gaande is in de Menselijke Geest dan op het eerste zicht te zien valt, dan schat ik mijn kansen laag in dat ik er ooit zelf achter zou zijn gekomen, dat de Menselijke Geest een programma is van Informatie dat ik zelf heb opgebouwd doorheen mijn leven/ontwikkeling als een fysiek lichaam hier op aarde. Ik bedoel, wanneer ik Desteni tegenkwam, zat ik tot over mijn oren in de Idee en Overtuiging dat "De fysieke werkelijkheid een illusie is en dat mijn innerlijke gevoelens en ervaringen echt zijn" en maakte ik mezelf bijgevolg Gek met de Vraag "Maar wat IS dan ECHT?!!" en "Ben IK dan wel ECHT?!!" en "Wie ben Ik??" --- een straatje zonder einde, dolend in Wanhoop zonder een houvast te vinden in de Chaos van mijn Zelf-gecreëerde innerlijke gedachtenwereld.


...Wordt Vervolgd in Dag 345





Voor meer ondersteuning in het verwerven van een gedetailleerd inzicht in Hoe Seksualiteit bestaat in de Menselijke Geest - stel ik voor om te investeren in de "What is Sex?" Interviews op Eqafe.





                         

Dag 339: Hoe kan ik Betrouwbaarheid verwachten van een Ander als ik het zelf niet ben?!

Dit is een verderzetting van "Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij Vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie".


ik zie, besef en realiseer mij dat alle gedachten, fantasiëen en verbeelding in en als de menselijke geest ALTIJD geheimzinnigheid is, waarin de mens een deel van zichzelf verborgen probeert te houden van andere mensen - en dat er daardoor een 'schitzofrenie' plaatsvind in de mens, een afsplitsing tussen 'Dr. Jeckyll' als de 'sociale figuur' die 'goed' en 'positief' lijkt en al wat je wil van een 'sociaal aanvaardbaar en aangepast individu', en 'Mr. Hyde' als de achterliggende innerlijke demonen van persoonlijke belangen, verlangens, fantasiëen, gedachten en backchat --- en dat deze aanvaardde mentale stoornis als de innerlijke verborgen realiteiten in de geest van de mens aantoont dat de mens het meest onbetrouwbare wezen is dat bestaat en niet geschikt is om te leiden of beslissingen te maken die een impact hebben op het leven op aarde - omdat deze beslissingen altijd verpakt zullen zijn in de 'positiefheid' en 'politieke correctheid' van 'Dr. Jeckyll', maar tegelijkertijd volledig gekleurd zullen zijn door de persoonlijke belangen van 'Mr. Hyde' en daardoor steeds consequentieel zullen zijn voor de omgeving van het individu

hierin stel ik mezelf tot doel om mijn interne realiteit af te stemmen op en in één lijn te plaatsen met mijn externe realiteit, zodat ik in elk moment, in elke situatie, besta in en als absolute betrouwbaarheid - en daarin mijn waardigheid bewijs aan het leven op aarde, niet enkel de mensheid, maar vooral het dierenrijk en de natuur --- door te bestaan als het levende bewijs dat de Mens in staat is om te veranderen van een onbetrouwbare, leugenachtige, ego-centrische parasiet op de Aarde naar een zelf-verantwoordelijk, zelf-eerlijk en betrouwbaar wezen


ik zie, besef en realiseer mij dat de interne realiteit als gedachten, fantasiëen en verbeelding die ik toesta te bestaan in en als mijn Geest, wel degelijk consequenties hebben in en als de fysieke werkelijkheid, en dat ik deze consequenties nooit opgemerkt heb omdat ik nooit goed genoeg gekeken heb - omdat ik me altijd blind staarde op de oppervlakkigheid van de menselijke geest als een persoonlijke 'visie' op en 'mening' van de werkelijkheid die ik zie met mijn ogen --- en dat ik daarin nooit heb ingezien dat mijn interne realiteit consequentieel is op deze hele realiteit als 'het leven op aarde'

ik zie, besef en realiseer mij dat ik een systeem heb toegestaan te bestaan op aarde waarin consequenties worden gekanaliseerd naar de 'lagere regionen' zoals hoe het 'zuiden' in deze wereld lijdt onder de hebzucht van het Noorden/westen - waardoor ik altijd een excuus had om mezelf ervan te overtuigen dat mijn interne realiteit van geheime verlangens, gedachten en reacties geen consequenties heeft op mijn omgeving, omdat die consequenties zich vormden aan de andere kant van de wereld en niet onmiddellijk zichtbaar waren in mijn onmiddellijke omgeving

hierin stel ik mezelf tot doel om een proces te bewandelen van het steeds grondig onderzoeken van al de relaties die bestaan en die ik mezelf heb toegestaan te vormen tussen mijn interne en mijn externe wereld -- en daarin verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit die ik mezelf heb toegestaan op te bouwen op basis van die relaties --- zodat ik kan opstaan in deze wereld als een verantwoordelijk individu en zodat ik in staat ben om werkelijk bij te dragen aan het proces van het veranderen van de wereld tot een plek van waardigheid voor allen

ik zie, besef en realiseer mij dat ik geen betrouwbaarheid kan verwachten van 'de mensheid' en van 'mijn omgeving' als en wanneer ik zelf niet besta in en als absolute betrouwbaarheid, als het levende voorbeeld van wat ik wil zien in mijn wereld en realiteit

en hierin stel ik mezelf tot doel om een proces te bewandelen van zelf-transformatie, waarin ik mezelf confronteer en onderzoek in al de oneerlijkheden, manipulaties, geheimen en leugens die ik heb toegestaan te bestaan in en als mezelf --- omdat ik besef dat zelf-eerlijkheid de oplossing is voor het veranderen van de wereld tot een plek van betrouwbaarheid, stabiliteit, zekerheid en veiligheid omdat zelf-eerlijkheid, als transparantie en eenheid en gelijkheid tussen de interne en externe realiteit, het beste is voor allen

Dit is Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-338-de-mens-is-onbetrouwbaar-omdat.html#sthash.TPYHQ1LV.dpuf

Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-338-de-mens-is-onbetrouwbaar-omdat.html#sthash.TPYHQ1LV.dpuf

Dag 338: De Mens is Onbetrouwbaar omdat Hij vertrouwt op de Leugen van de Geest - Zelf-Vergeving Dimensie - See more at: http://kim-reisnaarleven.blogspot.be/2013/08/dag-338-de-mens-is-onbetrouwbaar-omdat.html#sthash.TPYHQ1LV.dpuf