Dag 539: Hoe een Blind Vertrouwen in de Wetenschap de Wetenschapper in Onszelf heeft Onderdrukt

Dag 539: Hoe een Blind Vertrouwen in de Wetenschap de Wetenschapper in Onszelf heeft Onderdrukt

Hoeveel van wat we denken te 'Weten' over onze Werkelijkheid is Eigenlijk 'Echt'? 

De zelf-Eerlijkheid Series

Ik ben nu al een tijdje aan het kijken naar en aan het onderzoeken hoe en waarom er een mechanisme bestaat in en als de menselijke geest die de illusie creëert dat wij, mensen, 'alles' weten, dat we niets meer moeten bijleren - hetgeen resulteert in het constant gewoon vertellen en verklaren en delen van onze meningen en opinies, en in wezen het constant herkauwen van steeds dezelfde kennis en informatie omdat - als we kijken in zelf-eerlijkheid naar onszelf en onze samenleving, dan kunnen we misschien zien dat er niemand is die eigenlijk werkelijk aan Zelf-Onderzoek doet.

Ik bedoel, we hebben immers onze wetenschappers die dat zogezegd voor ons doen, het onderzoek naar onze geschiedenis, en biologie, en anatomie, en fysiologie en filosofie en god-weet-wat-nog -- terwijl het grootste deel van ons mensen gewoon  bestaat in en als een onzichtbare bubbel waarin we ons aan onze gewoonten en levensstijl en routines houden alsof dat is wat het leven opmaakt -- alsof hoe wij persoonlijk leven en bestaan en functioneren in relatie tot onze dagelijkse realiteit, het absolute antwoord is op de vraag 'wat is Leven?' en 'Wat is Het Leven?' -- omdat we er op een bepaald punt precies zomaar zijn vanuit gegaan dat, omdat we dingen hebben zoals wetenschappers, en leerkrachten en ouders en allerhande autoriteitsfiguren en -structuren, dat wij daarom zelf die moeite niet moeten doen om onszelf en onze wereld en realiteit en bestaan te onderzoeken. En dat, omdat we dingen lezen over wat al die wetenschappers zogezegd ontdekt hebben over de realiteit, als kennis en informatie over 'onze wereld' waar we ons in bevinden die  we dan opslagen in onze geest en transformeren tot 'onze mening' en 'ons gedacht', denken en geloven we om de één of andere reden dat wij nu een helder inzicht hebben in hoe alles bestaat. Terwijl, als we eerlijk zouden zijn met onszelf dan zouden we inzien en beseffen dat we zelf eigenlijk nooit werkelijk iets ontdekt of gezien of gerealiseerd hebben - we hebben het enkel gehoord en gelezen van een ander en gekopieerd in onze geest.

Waarom is het dus dat we zelf niet die wetenschappers zijn? Waarom en hoe is het dat we niet eens nieuwsgierig of benieuwd lijken te zijn naar wat we zelf zouden kunnen ontdekken als we het proces zouden ondernemen van het onderzoeken van hoe onze realiteit werkelijk bestaat --- en dat wil niet enkel zeggen, de realiteit buiten onszelf als de fysieke wereld, maar ook en in wezen vooral de realiteit binnenin onszelf. Dit is immers waar het is dat zelfs onze zogezegde voorname 'wetenschappers' in onze wereld die we vertrouwen om ons te laten weten hoe alles werkt de mist zijn ingegaan - in dat er namelijk nooit de link gelegd geweest is, het is zelfs nooit overwogen geweest dat er een link zou kunnen zijn, tussen onze interne realiteit en onze externe realiteit - en dat, om de externe realiteit te begrijpen zouden we misschien wel eens naar binnen moeten kijken.

Terwijl, het eerste punt dat overduidelijk zou moeten zijn voor elk wezen dat zichzelf 'wetenschapper' durft te noemen of dat durft te exclameren een waarachtige interesse te hebben in het leren kennen van de eigenlijke werkelijkheid, is dat dé grootste bepalende factor van hoe we onze waarnemingen interpreteren en ervaren en zien IS net die link en het verband tussen onze interne en externe realiteit. Het feit dat er een 'Ik' en een 'gewaarzijn' of 'bewustzijn' bestaat binnenin onszelf is het eerste punt dat het in de eerste plaats mogelijk maakt dat we überhaupt het bestaan van 'een realiteit' kunnen erkennen - dus, hoe is het mogelijk dat die link het meest genegeerde en verwaarloosde punt is doorheen de geschiedenis van de zogezegde 'wetenschap'?

Hebben we ooit als kind van onze omwereld, van het schoolsysteem, van onze ouders, van de media en de wetenschappelijke gemeenschap geleerd om, teneinde onze externe realiteit volledig te kunnen begrijpen, dat we eerst en vooral naar binnen moeten kijken en onze interne realiteit moeten leren kennen en begrijpen? Neen! En dit ondanks het voordehandliggende feit dat het onze interne wereld is die in de eerste plaats bepaald hoe we onze externe wereld zullen zien en ervaren en begrijpen. Het is de werking van onze interne structuren, niet enkel de Geest maar ook het Lichaam, dat specifieke limitaties kan leggen op ons perceptievermogen en dat bijvoorbeeld iets creëert dat 'selectieve perceptie' heet - namelijk de neiging om enkel specifieke informatie op te nemen uit wat we zien in onze omwereld, op basis van persoonlijke voorbepaalde ideëen, geloofsystemen en meningen die we in onszelf geïntegreerd hebben in relatie tot die omwereld.

Men moet dus de vraag stellen waarom het is dat dit proces van het leren kennen en onderzoeken van de interne realiteit zo angstvallig vermeden werd en wordt door al de structuren en instituties die instaan voor het opvoeden en vormgeven van de kinderen in deze wereld. Waarom is het dat kinderen niet leren om een interne stabiliteit en zelf-vertrouwen te ontwikkelen dat garant kan staan voor een welgevormd vermogen van het kind om zijn realiteit te zien als wat het is - en dat ze in de plaats daarvan leren om net niet te vertrouwen op zichzelf en vooral geen zelf-vertrouwen te ontwikkelen in relatie tot wat zij eigenlijk zien in hun wereld en omgeving, maar al hun vertrouwen te plaatsen in 'andere mensen', in de leerkracht, de ouder, het schoolsysteem, de media, enzovoort? Dit zijn pertinente vraagstukken die zouden moeten spelen in de geest van elk mens die beweert het beste voor te hebben met deze wereld en de kinderen in deze wereld en hun toekomst.

Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid? - Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen

Dag 515: Wat is Leven in Oprechtheid?

Als ik Zelf-Onoprecht ben, Dan ben ik Makkelijk te Bespelen

In Dag 514 was ik begonnen met het proces  van het onderzoeken hoe ik het principe van Zelf-Oprechtheid op een praktische manier kan toepassen en leven. Hoe kan ik met andere woorden eerlijk en oprecht zijn met mezelf in relatie tot wie ik ben en wat mijn wereld en bestaan is.

Het voorbeeld dat ik had aangehaald was bijvoorbeeld hoe ik besefte dat, terwijl ik door de winkelstraten van mijn stad wandel, ik mezelf in mijn gevoelens laat bespelen door wat ik zie met mijn ogen, zoals al de 'positieve indrukken' die winkels en winkeliers maken specifiek om klanten te lokken - en hoe ik, in en als deze interne positieve ervaring mezelf in wezen voor de gek houdt omdat ik geloof in dit positieve uiterlijk en beeld dat de winkels en winkeliers mij presenteren, waarin ik bijvoorbeeld er niet bij stilsta in het moment dat ik positief reageer en dat ik mij misschien wel laat meevoeren door dat positieve gevoel om iets te kopen, dat al wat ik zie een leugen is --- vanuit het perspectief dat er een geheime agenda ligt achter de glimlach van de verkoopster en achter de schoongepoetste vensters en de felle kleuren en de manier waarop de winkels en de winkelstraten zijn ingericht en de woorden die op de reclameborden geprint staat.

Dat hele beeld 'IS' niet 'positief', het lijkt enkel zo, omdat achter dat 'positieve'/'aantrekkelijke' uiterlijk ligt:

• De manipulatie van de verkopers om de klant te bespelen om iets te kopen
• De angst van de verkoper om  geen geld te kunnen verdienen als hij de potentiele klanten die door de winkelstraten wandelen niet bespeelt
• Het verlangen van de verkoper om via het 'positieve' uiterlijk en de glimlach en de vriendelijkheid, de beleefdheid en de zoetgevooisde woorden geld te kunnen halen uit andere mensen en mensen hun geld doen besteden aan dingen die ze niet eens echt nodig hebben en waar ze later zelfs misschien spijt van zullen hebben dat ze het gekocht hebben
• …

Met andere woorden er ligt een heel andere realiteit achter het beeld dat ik zie. Een realiteit die ik op het eerste zicht nooit overwogen heb omdat ik mijn aandacht steeds plaatste in enkel mijn persoonlijke reacties en gevoelens op wat ik zie met mijn ogen - hetgeen iets is dat heel wat mensen duidelijk doen, anders zou deze manipulatie-tactiek in en van hoe mensen producten verkopen niet werken.

Ik bedoel, en de consequenties van deze 'goedgelovigheid' als het onoprecht zijn met mezelf, is dat ik in het voorbeeld dat ik hier besproken heb, dingen zal kopen en mensen zal volgen in hun raad en advies waar ik uiteindelijk spijt van zal krijgen wanneer het positieve gevoel plaatsmaakt voor een besef dat ik mijn geld gespendeerd heb aan een gevoel en niet aan iets dat werkelijk een bijdrage levert aan mijn leven. En dan zal ik uiteindelijk bijvoorbeeld kwaad worden op de verkopers en op het systeem omdat ze zogezegd niet oprecht zijn met mij en niet eerlijk zijn tegen mij.maar als ik werkelijk oprecht en eerlijk zou zijn met mezelf, dan zou ik precies zien wat er werkelijk gaande is achter het beeld dat ik zie met mijn ogen en dan zou ik mij niet zo makkelijk laten verleiden en misleiden in mijn gevoelens.

Wordt vervolgd in Dag 516

Dag 387: King Leopold's Ghost: Is Intelligentie ons gereedschap voor Misleiding?

Dit is een verderzetting in de Paranoia van Intelligentie Series - waarin we onderzoeken en bekijken welke consequenties onze aanvaardde vorm van 'Intelligentie' in en als de Menselijke Geest heeft gecreëerd en gemanifesteerd doorheen ons bestaan als Mens hier op aarde.

In deze blog bespreek ik specifiek een punt dat zich aandrong terwijl ik naar de Documentaire 'King Leopold's Ghost' aan het kijken was. De documentaire vertelt hoe Koning Leopold II zijn 'Congo Missie' voltrok, en onthult het slangenvat van Leugens, Manipulatie en Bedrog dat Leopold gebruikte om de Hebzucht die in werkelijkheid aan het startpunt lag van zijn missie te Rechtvaardigen tegenover de rest van de wereld.

Hij gebruikte bijvoorbeeld het geloof en de idee dat 'de Zwarten' inferieure wezens zijn aan 'de Blanke Man' om voor zichzelf te rechtvaardigen waarom het ok is om hen medogenloos uit te moorden en hun land te plunderen. Het punt dat hierin pijnlijk duidelijk werd in verband met deze Paranoia van Intelligentie Series die we hier aan het doorlopen zijn, is hoe 'de Blanke Man' zichzelf zal afscheiden en differentiëren van de 'Inferieure Zwarte', onder de Stelling dat Wij Blanken 'Intelligentere Wezens' zijn - maar dat, wanneer je dieper graaft en onderzoekt wat die zogezegde 'Intelligentie' in wezen is, dan zie je dat de 'Intelligentie' waarmee wij onszelf als Mens afscheiden van andere levende wezens en zelfs van andere Mensen, niets meer is dan een verhoogd vermogen om onze zogezegde 'Primitieve Impulsen' zoals Hebzucht, te verbergen - door middel van bijvoorbeeld het 'vermogen' om via manipulatie andere mensen te bespelen en misleiden teneinde onze daden, die in essentie volledig gestuurd zijn door Hebzucht, te rechtvaardigen en Goed te praten en onszelf te doen uitschijnen als 'de Filantroop', 'de Missionaris', 'de Humanitaire'.

Zoals de propaganda die Leopold gebruikte om andere Naties en zijn eigen bevolking te overtuigen om hem te steunen in zijn Missie - door middel van het gebruik van woorden zoals 'de Internationale Afrikaanse Associatie', 'Filantropie', 'Humaniteit', 'Vrije Handel', 'de Onafhankelijke Staten van Congo' - zo ook gebruiken wij onze 'Intelligentie' tot geen enkel ander doel dan onze werkelijke motivaties en beweegredenen te Verbloemen. Ik bedoel, 'Intelligentie', in relatie tot de Menselijke Geest, wordt gedefinieerd door het vermogen om te werken en om te gaan met Woorden - en waar anders gebruiken wij Woorden voor, dan om dingen Uit te Leggen?

En, ik bedoel, is het niet eigenaardig dat, de enige reden waarom wij meer Woorden, en dus een zogezegde 'hogere Intelligentie' nodig zouden hebben, is omdat we manieren nodig hebben om dingen op een Andere/Verschillende manier Uit te Leggen - en om, in essentie, meer manieren te vinden om bepaalde zaken uit te leggen op een manier die ons zelf het beste uitkomt, een manier waarop we onszelf ervan kunnen verzekeren dat hoe een ander iets Begrijpt, op basis van de Informatie/Uitleg die wij hen gegeven hebben, steeds in lijn staat met hoe wij persoonlijk willen dat zij het begrijpen, hetgeen niets te maken heeft met het werkelijk ondersteunen van de ander om iets op meer efficiente manier te begrijpen maar eerder met onze intentie om hen in de war te brengen in verband met hoe de werkelijkheid eigenlijk in elkaar zit zodat ze niet zien hoe wij bezig zijn onze hebzucht uit te voeren en te manifesteren.

George Carlin toont dit punt in zijn Show 'Doin' It Again' op zeer treffende wijze aan:

"Arrogante, hebzuchtige, weldoorvoedde Blanke mensen hebben een Taal uitgevonden om de Realiteit te verbergen, zo simpel is het. De CIA 'vermoord' mensen niet meer, ze worden 'Geneutraliseerd', of ze 'Ontvolken het Gebied'. De overheid 'Liegt' niet, het 'Engageert zich in Disinformatie'. Het Pentagon meet zelfs Nucleaire Radiatie in iets wat ze 'Zonneschijn Eenheden' noemen. Israelische moordenaars worden 'Commando's' genoemd - Arabische Commando's worden 'Terroristen' genoemd. Contramoordenaars worden 'vrijheidsstrijders' genoemd - dus als misdaadbestrijders de misdaad bestrijden en vuurbestrijders vuur bestrijden, wat bestrijden Vrijheidsstrijders dan?..." ( George Carlin - Euphemisms)

Wanneer je in de documentaire ziet hoe Leopold tewerk ging in relatie tot wat hij deed in/met Congo en hoe de rest van de wereld daar uiteindelijk op reageerde - en je stelt jezelf de vraag 'Wat is die zogezegde 'Intelligentie' die hem als onderscheidde van de Congolezen en die zogezegd als bewijs stond voor waarom en hoe hij superieur is aan de Congolezen en het recht heeft om de Congolezen te onderwerpen?' -- dan kan je enkel tot de Conclusie komen dat het enige dat Leopold en zijn medewerkers onderscheidde van de Congolezen, was zijn slinksheid, zijn Egoïsme, zijn Arrogantie en zijn hebzuchtige natuur die hem dreef tot extreme manipulatie, corruptie en Bedrog - en dat dus de zogezegde 'superioriteit' waarin hij zijn persoon definieerde in relatie tot de Congolese Bevolking, in wezen enkel de zoveelste redenering en rechtvaardiging was die hij had bekokstooft in al zijn 'intelligentie' en die hij opzettelijk gebruikte om zijn daden en zichzelf goed te praten en te rechtvaardigen --- net zoals hoe elk van ons 'Intelligentie' op precies dezelfde manier toepast, om onszelf te definieren als 'superieur' tegenover een ander, en zodanig onze daden in deze wereld te Rechtvaardigen.

Waarin dus, vanuit dit perspectief, 'Intelligentie' in wezen, als hoe het doorheen de geschiedenis geleeft en toegepast is geweest door de Mens, een product is van de Hebzucht die de mens in zichzelf heeft toegestaan te bestaan en die de Mens gebruikt om zijn Hebzuchtige Natuur te beschermen, verdedigen, verbloemen en verbergen teneinde zijn omgeving te kunnen bespelen en manipuleren en zo zijn Hebzuchtige Motivaties te kunnen bevredigen.


In de volgende Blog bekijken we een andere dimensie van 'Intelligentie', gebruik makend van de documentaire 'King Leopold's Ghost' en met name het eigenaardige punt dat, zij die zichzelf 'Beschaafd' en 'intelligent' noemen, in relatie tot de zogezegde 'onbeschaafden' en 'onintelligenten', het minst in staat lijken te zijn om daden te verrichten die ondersteunend zijn voor het leven op aard en die de meeste Consequenties creëren en manifesteren voor iedereen.