Om verder te zetten op Dag 711: Hoe kunnen Dromen je Assisteren?, kijk ik in deze blog verder naar het patroon dat de droom waar ik in
de voorgaande blog over schreef mij liet zien. Dit was het patroon van het
proberen stabiliseren van een emotionele reactie door te vechten tegen de
gedachten die opkomen in mijn geest gekoppeld aan die emotionele reactie.
En het probleem
daarmee is dat wanneer je gaat reageren op de gedachten in je geest omdat je
een emotie in jezelf niet wil ervaren en die emotie tracht te verminderen en
stop te zetten, is dat je de emotie uiteindelijk enkel versterkt en dat je je
in feite verliest in gedachten die op zich nog meer emoties activeren die dan
weer gedachten activeren, enzoverder.
Mijn droom
assisteerde mij dus om dit patroon te zien in mezelf en te begrijpen hoe het
werkt. Vandaag merkte ik dan een reactie op binnenin mezelf die in lijn stond
met waar mijn droom mij bewust van gemaakt had. In een moment reageerde ik met
jaloezie op iets wat ik een persoon in mijn omgeving zag doen en hoe ik haar
zichzelf zag uitdrukken. En van zodra die reactie van jaloezie in mezelf naar
bovenkwam en van zodra ik mij ervan gewaar werd, zag ik mezelf ook reageren op
de reactie zelf.
Ik reageerde vanuit
een beoordeling over de reactie van jaloezie als zijnde een 'minderwaardige' of
inferieure ervaring, verbonden met een geloof dat 'jaloersheid een
slechte/lelijke eigenschap is'. Ik reageerde dus onmiddellijk met een
onderbewuste gedachten van 'oh neen ik wil mij niet jaloers voelen want dan ben
ik minderwaardig!' en 'ik wil niet iemand zijn die jaloers wordt op anderen en
naar een ander kijkt vanuit jaloezie'.
Vanuit die reactie
op de ervaring van jaloezie in mezelf, begon ik dan te vechten tegen die
jaloezie omdat ik de ervaring wilde verbergen. Maar door mij te verzetten en
door te vechten tegen die ervaring in mezelf maakte ik het enkel erger en
versterkte ik in wezen de jaloezie en de emotionele ervaring die ik ervoer
binnenin mezelf in dat moment.
Het was net zoals de
droom mij had aangetoond, als je vecht tegen je eigen gedachten en tegen je
emoties en/of gevoelens, dan versterk je deze enkel. En dat 'vechten' kan dus
bijvoorbeeld zijn in de vorm van beoordelingen, wanneer je bepaalde ervaringen of
gedachten beoordeelt. Zoals ik bijvoorbeeld de ervaring van jaloezie beoordeel
als een 'slechte eigenschap' en een 'minderwaardige' ervaring.
De oplossing hier is
dus om, in de plaats van te gaan vechten tegen hoe je je voelt vanbinnen en de
gedachten die in je geest opkomen gewoon omdat je die ervaringen en gedachten
beoordeeld en bestempeld hebt als iets negatief of slecht, om deze gedachten en
ervaringen, en voornamelijk de emotionele ervaring die opkomt in jezelf net te
omarmen en aanvaarden in jezelf.
De sleutel tot het
stabiliseren van een emotionele ervaring, is om ze niet te beoordelen en je
niet te verzetten, maar eerder om stabiel te blijven in jezelf en je niet te
laten bewegen door die emotie, hetgeen wil zeggen dat je wel kan opmerken en
zien dat ze in jezelf naar boven komt en in jezelf bestaat, maar ze brengt geen
reacties teweeg. Je aanvaard de reactie in en als jezelf zonder je te verzetten
en zonder ze te beoordelen.
Dankzij de droom
merkte ik in dat moment dus op wat ik aan het doen was en dat ik aan het
vechten was tegen een emotionele ervaring in mezelf. Wat ik in dat moment dan
deed om die reactie te stabiliseren is het toepassen van zelf-vergeving, zoals
'ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te
verzetten tegen de reactie van jaloezie', 'ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegestaan en geaccepteerd niet eerlijk te willen zijn met mezelf dat ik mij
jaloers voel', 'ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd
de emotionele ervaring van jaloezie te beoordelen als iets slecht', enzovoort.
Hierdoor kon ik
mezelf stabiliseren door die interne strijd met mezelf als mijn interne
ervaringen te kalmeren via die momentaire toepassing van zelf-vergeving.
