Dag 540: Wij Menswezens zijn maar zo Echt als Hoe Praktisch en Relevant onze Wetenschap is

 Dag 540: Wij Menswezens zijn maar zo Echt als Hoe Praktisch en Relevant onze Wetenschap is

Het Transformatieproces van de Onderdrukte Onzekerheid in de Geest naar Ware Zekerheid

De Zelf-Eerlijkheid Series

Nu dat ik in de voorgaande blogs het algemene patroon heb uiteengezet en onderzocht van hoe we de neiging hebben om onze onzekerheden te onderdrukken in onszelf en te verbergen achter een  uiterlijke vertoning van schijnbare zelf-zekerheid en wat de consequenties zijn van dit patroon op persoonlijk en ook globale schaal - ga ik in deze blog dieper in op het 'Hoe' van dit patroon. Met andere woorden, Hoe is het precies dat we dit patroon kunnen detecteren in ons eigen leven en onze eigen geest. Omdat, het is uiteraard goed en wel om in grote lijnen te omschrijven en uit te tekenen hoe die patroon functioneert en bestaat maar als we niet specifiek het verband kunnen leggen tussen ons eigen leven en bestaan en wat er aangetoont en gedeeld wordt, dan is al wat zo mooi uitgelegd werd in wezen waardeloos omdat het niet praktisch is. Het is dan enkel een soort van theoretisch, filosofisch en metafysisch hersenspinsel van informatie dat geen nut heeft omdat het niet praktisch gebruikt en toegepast kan worden door elk mens.

Kennis en informatie, wil het van waarde zijn in het leven op aarde en het bestaan van elk levend wezen, dan moet het praktisch kunnen worden toegepast. Ik heb me soms afgevraagd hoe en waarom het kan zijn dat ik zo makkelijk de dingen die ik op school geleerd heb kon vergeten en waarom het is dat zeer weinig van wat ik geleerd heb op school of gelezen heb in boeken eigenlijk werkelijk blijft plakken in mijn geest. Maar nu zie ik in dat dat is omdat ik nooit een persoonlijk verband heb ervaren of gezien in mezelf tussen wie ik ben en mijn leven en bestaan en de dingen die ik leerde op school. Ik bedoel, de meeste leerkrachten deden niet eens de moeite om uit te leggen hoe het grootste deel van de kennis en informatie die we moesten vanbuiten kennen eigenlijk werkelijk te maken heeft met onze dagelijkse realiteit en dagelijkse leven en met wie en wat wij eigenlijk zijn als levensvorm. Zij hadden immers in zichzelf dit punt al volledig omarmd - de idee dat wie wij zijn in en als onze wereld en realiteit niet werkelijk 'echt' is en dat dus de kennis en informatie en de dingen die wij leren ook niet 'echt' moet zijn.

Ik bedoel, we hadden evengoed kunnen leren op school dat het gras 's nachts groen gespoten wordt door onzichtbare magische boselfjes en dat het universum ontstaan is toen een magische gouden eenhoorn een enorme scheet liet - er zijn trouwens scholen genoeg die kinderen gelijkaardige verhaaltjes vertellen alsof het de realiteit is, genaamd 'Creationisme' - het had ook niet veel uitgemaakt in relatie tot onze eigenlijke praktische dagelijkse werkelijkheid, omdat die wetenschap, kennis en informatie even nutteloos zou zijn in het ondersteunen van mensen om te kunnen leven en bestaan in deze wereld op een manier die het beste is voor zichzelf en elk levend wezen in deze wereld en op een manier die in de eerste plaats steek houdt. Er is zoveel dat in onze huidige wereld en levensstijl immers geen steek houdt. Zoveel dingen die we zijn gaan aanvaarden als 'normaal' die in wezen vrij tot zeer bezorgenswaardig zijn. Neem pakweg oorlog, hongersnood, armoede, leerstoornissen, mentale stoornissen, ziekte, moord, kindermisbruik, dierenmishandeling, economische manipulatie, leugens, corruptie, geplande vergankelijkheid, vervuiling, en ga zo maar verder…

Allemaal symptomen van een onpraktische en onleefbare levenswijze die wij als mens in deze wereld vanzelfsprekend zijn gaan vinden - omdat het ons aangeleerd geweest is toen we kinderen waren en omdat wij binnenin onszelf nooit enig grijntje van zelf-gewaarzijn gehad hebben om even stil te staan en te zeggen van "wacht eens even…". En dat allemaal omdat we ons eigen bestaan in deze fysieke wereld en realiteit nooit werkelijk hebben erkend of gerealiseerd - waartoe ons schoolsysteem en de onpraktische wijze waarop kinderen geacht worden kennis en informatie te verwerken toe heeft bijgedragen. We zijn niet in staat om het verband te leggen tussen de kennis en informatie in onze geest als wat we geleerd hebben doorheen ons leven, en onze dagelijkse, praktische fysieke werkelijkheid -- omdat er zo weinig is van wat door mensen verteld wordt in deze wereld dat werkelijk van praktisch nut is in ons bestaan hier op aarde. Het grootste deel van de kennis en informatie die we dagelijks te verwerken krijgen via allerhande media is meer gewoon afleiding, 'entertainment', dat als doel heeft om ervoor te zorgen dat de mens zich net Niet gaat bezig houden met zijn eigenlijke fysieke bestaan in en als zijn eigenlijke fysieke wereld.

Wordt Vervolgd in Dag 541

 

Dag 532: De Reis Van Ego tot Zelf-Gewaarzijn - De praktische Zelf-Verandering

Zelf-Correctieve Statements

Wanneer en als ik mezelf erop betrap dat ik in dit systeem/construct in mijn geest zit als het ego - waarin ik denk en geloof dat ik 'weet' hoe de realiteit in elkaar zit en dat ik deze wetenschap moet overdragen op andere mensen omdat ik in mijn kennis en informatie over 'de realiteit' superieur ben aan de kennis en informatie van andere mensen - waarin ik merk dat ik in en als mijn fysieke lichaam in een gespannen en rigide ervaring ga, als een fysiek teken dat ik niet relax ben in mezelf en dat ik dus niet gewoon 'mezelf' ben, maar dat ik in een staat in mijn geest ga, in en als een vorm van 'bezetenheid' waarin ik 'verbeten' ben in/aan een specifiek gedachtenpatroon en emotionele/gevoelens ervaring -- dan stop ik en ik adem -- en ik zie, besef en begrijp dat ik in een bezetenheid ben in mijn geest waarin ik mijn verbinding met mijn fysieke lichaam en de fysieke realiteit verlies door mezelf enkel te ervaren in en als energie verbonden met gedachten in mijn geest in en als het Ego

Ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf in en als het ego van de geest heb afgescheiden van, niet enkel mijn eigen lichaam als de fysieke realiteit van mezelf, maar ook het lichaam van de wereld om mij heen als de fysieke realiteit van mijn omgeving en wereld --- en dat ik al mijn vertrouwen en macht geplaatst heb in een alternatieve realiteit in en als mijn geest en gedachten als kennis en informatie 'over' de realiteit die ik heb geleerd en geaccumuleerd doorheen mijn leven hier op aarde dat ik wil gebruiken om energie op te wekken in mezelf als een gevoel van superioriteit en speciaalheid in en als mezelf

Ik zie, besef en begrijp dat ik mezelf heb afgescheiden van kennis en informatie en dat ik al de kennis en informatie in mijn geest in wezen nutteloos gemaakt heb door kennis en informatie te gebruiken voor en te definieren in en als energie en het verlangen in mezelf om gevoelens en emoties te ervaren --- waarin ik de realiteit zie door een gekleurde bril van eigenbelang als persoonlijke ervaringen --- omdat ik nooit een stabiele relatie gevormd heb in mezelf met kennis en informatie als feitelijke FEITEN over de feitelijke realiteit die hier bestaat

Omdat, ik zie, besef en begrijp dat ik eigenlijk enkel mezelf gezien heb als het middelpunt van de realiteit en ik heb nooit ingezien en overwogen dat de wereld die hier bestaat één en gelijk bestaat met mezelf - niet meer of minder dan mezelf

En dus ik stel mezelf tot doel om dit inzicht en begrip te ontwikkelen in en als mezelf als een constant en continu zelf-gewaarzijn - dat wie ik ben in en als mezelf één en gelijk is aan wat bestaat buiten mezelf als wat ik zie met mijn ogen en dat, als er kennis en informatie over de realiteit om mij heen energetische ervaringen opwekt in mezelf zoals gevoelens en emoties, dat die kennis en informatie dan niet te vertrouwen is en eerder een teken is dat ik mezelf heb afgescheiden van de fysieke realiteit van mezelf en mijn omgeving en de fysieke realiteit eerder enkel zie vanuit het startpunt van eigenbelang en persoonlijke grootheidswaanzin

Dag 427: Waarom is de Idee dat ik 'Juist' ben een Illusie?

Dit is een verderzetting van "Dag 426: Waarom kan het Ego niet tegen Kritiek?" - waarin ik een nieuwe dimensie heb geopend van het onderwerp dat ik sinds Dag 423 heb onderzocht, namelijk hoe ik emotioneel reageerde wanneer iemand mij kritiek gaf op iets dat ik had gedaan.

Waarin ik heb gezien hoe mijn emotionele reactie gebaseerd is op een 'ego' punt dat ik heb gecreëerd in mezelf in relatie tot 'wat ik doe', door, in een vorm van 'koppigheid' - mezelf uit te drukken in en als de gedachte/idee dat ik 'weet wat ik doe' en dat ik 'juist' ben in wat ik doe --- waarin ik alleen werk en geen hulp of ondersteuning of advies wil van andere mensen, omdat ik vanuit dat perspectief 'kritiek' en 'advies' zie als een 'in vraag stelling' en 'uitdaging' van mijn 'persoon' en dus als een directe aanval op wie ik ben, omdat ik mezelf gedefinieerd heb in en als de idee/gedachte dat ik 'juist' ben en dat ik 'weet wat ik doe.

Hetgeen dus eigenaardig is omdat - wat wil het eigenlijk zeggen om 'juist' te zijn en te 'weten wat ik doe'? Omdat, in de realiteit weet ik eigenlijk niet hoe de fysieke werkelijkheid echt functioneert of zelfs hoe ik functioneer in en als mijn geest en mijn lichaam -- en toch ben ik ervan overtuigd dat ik 'juist' ben en 'weet wat ik doe' en dat ik geen advies of ondersteuning nodig heb in mijn bestaan hier op aarde en hoe ik in relatie sta met het leven in mijn omgeving. Hierin is de idee van 'juist' zijn en 'weten wat ik doe' dus in werkelijkheid een aanvaardde limitatie in en als wie ik ben omdat de dingen die ik 'weet' in mijn geest maar gelimiteerd zijn tot wat ik geleerd heb. En dus, wanneer ik mezelf stop in mijn leerprocess door, vanuit koppigheid, mensen weg te duwen en dingen alleen te willen doen zonder ooit open te staan voor commentaar, kritiek of advies van andere mensen --- zullen de dingen die ik doe in deze realiteit altijd gelimiteerd zijn tot de aantal dingen die ik geleerd heb over mezelf in relatie tot mijn wereld en realiteit.

Dus, vanuit een praktisch, realistisch perspectief - ben ik niet 'juist' en weet ik niet wat ik doe, in en als en vanuit mijn voorgeprogrammeerde kennis en informatie in mijn geest --- omdat die kennis en informatie gelimiteerd is tot wat ik geleerd heb tijdens mijn leven. En, de dingen die ik leer, komen altijd van andere mensen -- dus, wanneer ik mezelf isoleer van andere mensen en niet in communicatie en interactie treed met andere mensen uit koppigheid en omdat ik een negatieve emotionele ervaring heb geassocieerd met 'commentaar/kritiek/advies' krijgen over mijn handelingen/uitdrukking - dan zal ik ook nooit iets bijleren.

Dus, hierin is het interessant om te kijken naar hoe ik het woord 'juist' en het woord 'weten' heb gedefinieerd --- omdat, terwijl ik er altijd van overtuigd was, in en als het ego van de geest, dat ik 'juist' ben en 'weet wat ik doe' en dat daarom mensen geen commentaar/kritiek/advies mogen geven in relatie tot wat ik doe en wie ik ben, was de realiteit van mezelf dat ik niet 'juist' ben en eigenlijk niet echt 'weet wat ik doe' omdat mijn kennis en informatie en vaardigheden en inzichten in relatie tot mezelf en mijn wereld/realiteit maar gelimiteerd is tot wat ik in het begin van mijn leven wel heb opgepikt en geleerd van andere mensen --- en dat ik met andere woorden net commentaar/kritiek/advies van andere mensen in mijn omgeving over mijn handelingen/daden nodig heb om te groeien en te leren en mezelf te ontwikkelen.

En dit omdat ik dus de woorden 'juist' en 'weten' heb gedefinieerd vanuit het perspectief en startpunt van het ego in en van de geest - hetgeen ter beschikking en in functie staat van het beschermen van eigenbelang --- waardoor het een punt wordt van "jij mag mij niet in vraag stellen, ik doe alles op mijn manier, en ik leid mijn leven zoals ik het wil - want ik ben Juist en Correct en ik Weet wat ik doe!!". En daarin worden de woorden 'juist' en 'weten' gebruikt en gedefinieerd als een Excuus voor mezelf in en als de geest om voor mezelf te rechtvaardigen hoe ik leef en besta en wat ik doe en om elke kans en mogelijkheid of opening tot verandering uit mijn wereld te verbannen door andere mensen de mond te snoeren in termen van het aanbieden van advies of tips of commentaar in relatie tot mijn expressie/uitdrukking/handelingen/leven - omdat ze mij dan zogezegd persoonlijk aanvallen en daarom 'slecht' en 'negatief' zijn.

En, wat een meer realistische en zelf-eerlijke en integere definitie zou zijn van de woorden 'juist' en 'weten' - als in de woorden 'ik ben juist' en 'ik weet wat ik doe' in relatie tot mijn expressie in deze wereld, is dat ik daadwerkelijk mezelf in elk moment openstel voor elk soort ondersteuning, commentaar, kritiek en advies van mijn omgeving zodat ik elk moment en elke situatie kan begrijpen en bekijken en verstaan vanuit elke mogelijk dimensie en zodat ik dus een heldere en duidelijke beslissing kan maken op basis van een gegrond inzicht in hoe de wereld en realiteit waar ik mij in bevindt werkt en functioneert --- vanuit het besef dat mijn kennis en informatie, als wat ik geleerd heb van mijn leerkrachten en mijn ouders en de media in mijn leven, in werkelijkheid zeer gelimiteerd is, en dat elk wezen dat hier bestaat in deze realiteit, een bepaald aspect/deel/dimensie van deze realiteit en van dus mezelf in en als deze realiteit, representeert en dus een bepaalde en specifieke ondersteuning kan bieden voor/aan mij zodat ik tot een meer welgevormd inzicht kan komen in relatie tot wie ik ben in en als deze wereld en realiteit.


In Dag 428 zal ik verderzetten in dit proces van het transformeren van mijn ervaring van en tegenover het krijgen van kritiek/commentaar/advies van andere mensen -- door zelf-vergeving toe te passen -- zodat ik niet meer emotioneel reageer op commentaar/kritiek/advies, maar eerder stabiel sta in mezelf en vanuit die stabiliteit de commentaar/kritiek/advies op een praktische manier kan gebruiken en aanwenden in mijn leven en bestaan om mezelf te ondersteunen in mijn proces van zelf-ontplooiing en zelf-ontwikkeling.

Dag 265: Hoe is de 'Leerkracht' een profeet van het Systeem?

Dit is een verderzetting van "Dag 263: Waarom voel ik mij aangevallen door beoordelingen?" en "Dag 264: Leerkrachten - Profeten van Het Systeem?" --- waarin ik heb uitgewijdt over een dimensie van 'beoordelingen' en hoe en waarom ik mezelf heb toegestaan mij 'aangevallen te voelen door beoordelingen'. Er zijn veel meer dimensies aan dit onderwerp, die ik zeker zal bespreken in volgende blogs.


ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, terwijl leerkrachten kinderen leren over 'het systeem' als zogezegd 'de realiteit' om hen heen, dat ze in wezen 'het systeem' van de menselijke geest als een onderdanigheid en gehoorzaamheid aan kennis en informatie in en als 'gedachten' aan het programmeren zijn in de kinderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe leerkrachten kinderen via kennis en informatie als WOORDEN programmeren om te GELOVEN in 'het systeem' als de woorden die ze leren in afscheiding met zichzelf --- en dat ze daarin opgroeien in en als de ervaring van inferioriteit tegenover 'het systeem' - door nooit in te zien dat 'het systeem' enkel plaatsvind in zichzelf in en als hun gedachten, gevoelens en emoties als de kennis en informatie die zij in zichzelf hebben laten programmeren door het schoolsysteem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten kinderen programmeren met de kennis over wat goed en slecht, juist en fout en positief en negatief is, als het beoordelen van de realiteit die ze zien met hun ogen - maar dat ze hen niet aanleren om de realiteit te bevragen en te onderzoeken  en dus om verantwoordelijkheid te nemen voor de realiteit waar ze zich in bevinden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de slaafse en blinde volgzaamheid en aanvaarding van kennis en informatie over wat goed/slecht, juist/fout en positief/negatief is dat leerkrachten programmeren in kinderen, niet het beste is voor allen --- omdat kinderen enkel leren om zich neer te leggen bij de zogezegde 'machtsstructuren' in deze wereld als de mensen met geld die zich de macht hebben toegeëigend om te beslissen over het leven van alle levende wezens op aarde, en te aanvaarden dat dit 'nu eenmaal de realiteit is', in de plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf als het leven op aarde en de realiteit te sturen/bewegen in en als wat het beste is voor allen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd de geloofsystemen in verband met wat 'goed' en 'slecht', 'juist' en 'fout' en 'positief' en 'negatief' is, die ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, als wat ik heb laten programmeren in mezelf door mijn omgeving, nooit te hebben bevraagd - en dus nooit verantwoordelijkheid te hebben genomen voor mezelf als HIER, als het leven op aarde en voor mijn woorden en daden en expressie in en als het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door het schoolsysteem heb laten programmeren om mijn macht weg te geven aan de mensen met geld en macht in deze wereld, door te geloven dat er een 'systeem' bestaat, en dat hoe de wereld op dit moment bestaat in en als het economisch en politieke systeem, 'nu eenmaal de realiteit is' --- waarin ik nooit heb ingezien dat 'het systeem' niet werkelijk bestaat als een 'superieure structuur', maar enkel een idee/geloof is dat ik in mezelf heb laten programmeren door het schoolsysteem, in opdracht van degenen in deze wereld die willen blijven bestaan in de posities van macht in deze wereld en daardoor willen dat alle mensen in deze wereld 'het systeem' aanvaarden zoals het is in en als het geloof dat dit 'de realiteit' is en dat wij inferieur en machteloos zijn tegenover die 'realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten als het ware de meest 'gebrainwashte' mensen zijn in de samenleving, omdat zij bestaan als de 'profeten' voor en van 'het systeem', en dat 'systeem' verkopen aan de toekomstige generaties als een soort van 'goddelijke/Heilige structuur', waarin zij zich belangrijk kunnen voelen als de 'gezanten' van 'god'/'het systeem' -- zonder dat ze inzien dat 'het systeem' in wezen gewoon een aantal mensen zijn die al het geld in deze wereld bezitten  en hun positie van macht trachten te behouden door alle andere mensen in deze wereld van kinds af te programmeren in en als een blind geloof in en vertrouwen op de huidige structuur van de samenleving als 'de enige echte Godgeschapen realiteit', en om er op die manier zichzelf van te verzekeren dat mensen dat 'systeem', dat in wezen niet het beste is voor het leven op aarde, nooit zullen bevragen en dus ook nooit zullen veranderen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat leerkrachten zelf geprogrammeerd zijn met ANGST van 'het systeem' - en daardoor net de mensen zijn die het minste vragen zullen stellen bij de 'leerstof' die ze in kinderen programmeren --- en de mensen zijn die het meest in staat zijn om dwang en machtsmisbruik te gebruiken om kinderen gehoorzaam en volgzaam te maken en dus tot slaven te maken van hetzelfde systeem waar zij angst van hebben en waarvan zij zichzelf hebben toegestaan trouwe onderdaan te worden --- en dat daardoor de leerkrachten in deze wereld het omgekeerde zijn van wat het beste zou zijn voor de kinderen en voor de toekomst van de wereld, omdat zij zelf niet staan als het levende voorbeeld van wat het beste is voor het leven op aarde, als zelf-verantwoordelijkheid

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe ik mezelf door leerkrachten heb laten programmeren in en als een 'persoonlijkheids-eigenschap' van continu zoeken en verlangen naar bevestiging van mijn omgeving dat mijn gedrag/expressie 'goed' en 'juist' en 'positief' is, omwille van hoe ik mezelf heb laten programmeren in en als de ervaring van inferioriteit tegenover de kennis van 'goed en kwaad'

en ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan in te zien dat daarom het schoolsysteem in haar huidige vorm niet het beste is voor allen - omdat het enkel wezens produceert die geen verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun expressie hier op aarde --- omwille van hoe het kinderen programmeert in en als de angst om gestraft te worden, als de angst van 'slecht gedrag' en 'negatieve beoordelingen' en het verlangen om een beloning te krijgen, als het verlangen naar 'goed gedrag' en 'positieve beoordelingen', en daarin kinderen programmeert om slaven te worden van hun omgeving, waarin ze niet beseffen dat zij zelf 'hun omgeving' zijn, dat ze zelf deel uitmaken van het leven op aarde en de 'leefomgeving' van het leven op aarde, en dus een verantwoordelijkheid hebben tegenover al het leven als zichzelf


Wordt vervolgd in Dag 266

Dag 234: Integriteit en de Invloed van Cognitieve Disinformatie

Dit is een vervolg op "Dag 233: Ben jij beïnvloedbaar door Cognitieve Disinformatie?"

In de vorige blog heb ik het 'probleem' besproken van de beïnvloedbaarheid van de menselijke geest door cognitieve disinformatie - en dit omwille van hoe onze geest opzettelijk geprogrammeerd geweest is doorheen onze opvoeding om de realiteit te zien/interpreteren/ervaren vanuit allerlei specifieke 'filters' -- door middel van invloeden van het schoolsysteem en de media die zo vormgegeven zijn dat ze het individu programmeerd in en als volgzaamheid, buigzaamheid en bestuurbaarheid.

Het is fascinerend hoe we onze westerse samenleving en mentaliteit zouden definieren als 'intelligent' en 'beschaafd' omdat we zoveel kennis en informatie over de wereld ter onzer beschikking hebben --- maar dat die 'intelligentie' als kennis en informatie zichzelf uitermate nutteloos bewijst door hoe de menselijke geest opzettelijk geprogrammeerd is door overlevings-ANGST. En het is deze angst, waar de media op inspeelt, die van de mens een blind wezen maakt die het systeem blindelings zal volgen en zijn kennis en informatie enkel zal gebruiken/misbruiken in functie van zelf-preservatie en dus niet in functie van het creëren van een betere wereld voor allen.

De mens wordt door het systeem vormgegeven om de wereld te zien vanuit specifieke 'kennis' en 'informatie', ons aangeboden door de specifieke 'officiele instituties' -- om te dienen als een 'slaaf' van en 'soldaat' voor/van het systeem. De mens is op deze manier zeer beïnvloedbaar door 'cognitieve disinformatie' omdat hij niet ontwikkeld is in de vaardigheid van zelfstandige analyse van de gegeven informatie --- maar hij zal de informatie eerder 'filteren' door voorgeprogrammeerde kennis en informatie van wat 'goed' en 'slecht' is, die hij blindelings aanvaard heeft vanuit zijn 'overlevings-ANGST'.


In deze blog pas ik de 'oplossing' toe voor dit specifieke probleem. Zelf-vergeving stelt een individu in staat om de voorgeprogrammeerde geest te 'ontmantelen' en inzicht en praktisch gezond verstand te ontwikkelen, om op te staan in deze wereld als een zelf-standig wezen dat in staat is om de realiteit te zien vanuit echt inzicht en zelf-integriteit en verantwoordelijkheid te nemen voor deze wereld - want, als je het probleem ZIET en je hebt INZICHT in hoe het werkt en ontstaan is, is het vanzelfsprekend dat je de verantwoordelijkheid hebt om het probleem ook op te lossen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd gedachten te vertrouwen in het 'begrijpen' en 'bevatten' van 'de realiteit' die ik zie met mijn ogen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat gedachten een voorgeprogrammeerde 'filter' zijn waarin ik de realiteit enkel zal zien en 'begrijpen' als hoe ik geprogrammeerd ben om de realiteit te zien en te begrijpen vanuit wat ik geleerd heb van mijn omgeving in en als kennis en informatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf af te vragen waar mijn gedachten vandaan komen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd gedachten blindelings te aanvaarden als 'de waarheid' en 'de realiteit'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te vechten voor mijn gedachten als mijn kennis en informatie over de realiteit - door te geloven dat mijn gedachten 'de realiteit' zijn, in de plaats van in te zien dat 'de realiteit' simpelweg HIER IS en dat als ik iets moet verdedigen, het niet echt is in de eerste plaats omdat het niet op en als zichzelf kan bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe gedachten niet de realiteit zijn omdat gedachten altijd ondersteuning en validatie nodig hebben, zodat ik mezelf ervan kan overtuigen dat hoe ik denk over de realiteit, werkelijk de realiteit is --- terwijl de realiteit IS gewoon HIER en heeft geen ondersteuning of validatie nodig om te kunnen bestaan

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik mezelf identificeer met mijn gedachten als een voorgeprogrammeerd systeem van kennis en informatie -- ik de statement maak dat ik een slaaf ben van mijn samenleving/omgeving, als mijn 'programmeerders' en dat ik dus beslissingen zal maken zonder integriteit of zelf standigheid door mijn beslissingen te baseren op 'gedachten', zonder in te zien hoe die gedachten volledig bestuurd zijn door de samenleving/het systeem

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat er geen integriteit bestaat in gedachten - en dat als ik mezelf identificeer met mijn gedachten, ik een wezen ben zonder integriteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat als ik mezelf laat leiden en besturen door gedachten in de beslissingen die ik maak --- ik beslissingen zal maken zonder integriteit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat integriteit enkel bestaat als en wanneer ik stabiel sta in en als mezelf, alleen en zelf standig

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ik niet integer kan zijn zolang ik mezelf laat leiden door gedachten, zonder zelfs in te zien waar die gedachten vandaan komen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd integriteit te ontwikkelen in mezelf als een standvastigheid en stabiliteit in en als mezelf en mijn expressie - door mezelf te laten leiden en beinvloeden en sturen door emotionele reacties op gedachten, zonder zelfs te weten waar die emoties en gedachten vandaan komen, en daarin dus beslissingen te maken zonder enig inzicht in de consequenties van die beslissingen en zonder verantwoordelijkheid te nemen voor mijn daden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat zolang ik mezelf laat leiden door iets zoals de geest - er geen sprake kan zijn van echte integriteit - omdat de menselijke geest geprogrammeerd is in en als overlevings angst en zelf-preservatie als een primitief systeem van eigenbelang en egoïsme

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren met het systeem van zelf preservatie en overlevings angst als de menselijke geest - en mezelf dus te definieren als een wezen zonder werkelijke integriteit of respect voor het leven op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat de menselijke geest 'normaal' is - en dat het 'overlevings-programma' van de menselijke geest 'normaal' is en 'is wie ik werkelijk ben' --- in de plaats van in te zien dat ik zelfs niet eens besta in en als de menselijke geest, omdat ik niet standvastig of stabiel sta/besta in en als mezelf, omdat ik beinvloedbaar ben door voorgeprogrammeerde energetische reacties op voorgeprogrammeerde kennis en informatie


Wordt vervolgd in Dag 235