Dag 725: Raak je jezelf zoek in de Zoektocht naar Jezelf?

Deze blog is een verderzetting van Dag 724: Het aspect van zelf-verantwoordelijkheid in de ervaring van inferioriteit en specifiek op het punt van het veranderen van het gedachtenpatroon van competitie en vergelijking. Dit patroon is gebaseerd op een angst om 'minder' te zijn dan anderen en een verlangen om 'meer' te zijn. Het fascinerende aan dit patroon is dat je jezelf uiteindelijk verliest in die angst dat je minder bent en dat je daardoor die angst als het ware manifesteert.

Hoe meer je je immers zorgen maakt over wie je bent in vergelijking tot anderen, hoe minder je naar jezelf kijkt en voor jezelf zorgt en je eigen uniekheid, kracht en uitdrukking ontwikkelt. Voor je het weet zie je enkel hoe anderen 'zoveel beter' zijn dan jezelf wanneer je naar hen kijkt. Je ziet jezelf niet meer omdat je zoveel tijd besteed hebt aan het kijken naar anderen.

Wat ik bij mezelf gemerkt hebt wanneer het aankomt op dit patroon van vergelijking met anderen, is dat je het uiteindelijk zo gewend raakt om steeds je ogen (externe fysieke zowel als interne mentale ogen) te richten naar anderen, dat je het gevoel krijgt dat je jezelf zo snel en zo makkelijk verliest. Vanaf het moment dat je naar anderen buiten jezelf begint te kijken, verlies je jezelf immers even uit het oog. Als je dit dus vaak doet, raak je steeds verder en verder zoek in je eigen geest.

Ironisch genoeg geraak je zoek in de zoektocht naar jezelf. Wanneer je jezelf vergelijkt met anderen ben je in wezen op zoek naar je eigen identiteit. Je wil erachter komen 'wie je bent' in vergelijking met anderen. 'Ben ik meer?', 'ben ik minder?', 'zijn zij beter dan mij?', 'ben ik goed genoeg?', 'heb ik wat zij hebben?', enzovoort.

Je zoekt naar je plek in je wereld en omgeving en een 'definitie' van jezelf, maar daarin raak je jezelf net kwijt. Je beseft niet dat je eigenlijk simpelweg 'hier' bent, in de simpliciteit van je eigen ademhaling en fysieke aanwezigheid. Elke keer je in de gedachten gaat in je geest op zoek naar wie je bent in vergelijking met en relatie tot andere mensen, raak je voor een moment je gewaarzijn kwijt van wie je werkelijk bent als zijnde je eigenlijke gewaarzijn in het moment, je fysieke aanwezigheid in en van het moment.

Hoe meer je dan participeert in deze illusoire zoektocht van het zelf in het vergelijken van jezelf met anderen in je gedachten, des te meer je uiteindelijk het gevoel begint te krijgen dat je jezelf kwijt geraakt bent en dat je zelfs niet eens meer bestaat.

Wordt vervolgt in Dag 726

Dag 351: Is Gevoelens en Emoties al wat er is aan Onszelf?

Dit is een verderzetting van "Dag 350: Zijn Gevoelens en Emoties in wezen Sociale Manipulatie?"


Zelf-Correctie Dimensie

Wanneer en als ik zie en merk dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te definieren in en als gevoelens en emoties, waarin ik geloof dat hoe ik mij voel en de energetische reacties die ik ervaar in mezelf, in relatie tot 'andere mensen' en gedachten over en in verband met en relatie tot 'andere mensen', 'echt' zijn - dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat gevoelens en emoties deel uitmaken van het voorgeprogrammeerde systeem van de geest als het systeem van overleving en dus een teken zijn dat ik mezelf heb toegestaan te participeren in, mezelf te definieren in en mezelf te laten sturen door het voorgeprogrammeerde systeem van overleving als de menselijke geest tot het punt dat ik mezelf heb 'verloren' in de leugen

hierin stel ik mezelf tot doel om stil te staan bij wie ik ben in en als elk moment dat ik een 'ervaring' gewaar wordt in mezelf, en deze ervaring niet zomaar te aanvaarden als 'wie ik ben', maar te onderzoeken wat deze ervaring is, welke gedachte, gevoel en emotie erin/erachter zit, en op die manier ontdekken en inzien hoe en waar ik mezelf heb toegestaan mezelf af te scheiden van mezelf als het leven door mezelf te definieren in en als eigenbelang als persoonlijke overleving - en zo mezelf te ondersteunen in mijn proces van het corrigeren van mezelf en het transformeren van mezelf als ego-centrisch wezen in en als het bewustzijnssysteem van de geest tot leven in en als eenheid en gelijkheid en te leven en bestaan als de levende statement van wat het beste is voor allen

wanneer en als ik merk en zie dat ik mensen benader vanuit gevoelens en emoties en wanneer ik communiceer met mensen vanuit gevoelens en emoties - en gevoelens en emoties gebruik als mijn 'vertrouwd platform' van 'menselijke interactie' en communicatie --- dan stop ik en ik adem, en ik zie, besef en realiseer mij dat gevoelens en emoties als 'communicatievorm' tussen en in en als 'menselijke relaties' een voorgeprogrammeerd en overgenomen/gekopieerd overlevings-mechanisme is dat ALTIJD bestaat in en als eigenbelang --- waarin ik mezelf heb toegestaan mezelf uit te drukken vanuit 'sociale angst', als de angst van verlies en de angst van mensen waarin ik mezelf heb afgescheiden van mijn omgeving als mezelf en dat ik vanuit die ervaring van angst een 'communicatievorm' van manipulatie, bedrog en leugens heb toegestaan te bestaan in mezelf als gedachten, gevoelens en emoties in en als de menselijke geest - waarin ik mezelf in en als mijn expressie opzettelijk compromitteer en verander en aanpas aan de mensen die ik zie met mijn ogen om te 'passen' in het geheel van de 'menselijke samenleving', omwille van hoe ik als kind geleerd heb dat ik andere mensen nodig heb om te overleven in en als deze fysieke realiteit

hierin stel ik mezelf tot doel om het proces te doorlopen van mezelf te leren kennen, ontdekken en verkennen als wie ik werkelijk ben als WEZEN, als het leven zelf, als HIER --- en om 'menselijke relaties' en interactie/communicatie te ontdekken en verkennen vanuit het startpunt van wat het beste is voor allen als mezelf als wie ik werkelijk ben --- en om dus te verkennen en ontdekken voor mezelf wat 'communicatie' is zonder dat het gestuurd en gedefinieerd wordt door het voorgeprogrammeerde en voorspelbare 'format' van gedachten, gevoelens en emoties - zodat ik, vanuit en in en als de stilte en de leegte van mezelf, mijn wereld en realiteit als de fysieke tastbare realiteit die HIER is kan leren kennen in eenheid en gelijkheid met mezelf -- waarin ik mezelf de kans geef om op een praktische, fysieke manier mezelf te ontwikkelen in en als het leven en toepassen van wat het beste is voor allen

ik besef, realiseer mij en begrijp hoe gelimiteerd gevoelens en emoties zijn als het voorspelbare, voorgeprogrammeerde systeem van het 'menselijk bewustzijn' dat ik heb gekopieerd van mijn ouders en omgeving uit ANGST voor mijn Overleving --- en dat ik daarin mijn hele wezen, leven en bestaan heb laten draaien rond OVERLEVING als een ééndimensioneel punt dat niet eens echt bestaat, aangezien er enkel 'het leven' is, 'overleving' bestaat niet werkelijk aangezien elk individueel fysiek wezen op aarde uiteindelijk sterft - er is enkel 'het leven' in eenheid en gelijkheid dat in elk moment van ademhaling HIER is, in en als de fysiek werkelijkheid --- waarin, ik besef dat ik mezelf heb toegestaan de fysieke werkelijkheid in en als het leven op aarde te limiteren, beperken en onderdrukken net zoals hoe ik mezelf heb gelimiteerd, beperkt en onderdrukt in en als mijn expressie in en als mezelf door mezelf te hebben toegestaan mezelf te definieren in en als het voorgeprogrammeerde en voorspelbare systeem van gedachtne, gevoelens en emoties in en als het menselijk bewustzijn

en dus stel ik mezelf tot doel om mezelf uit te breiden in en als wie ik ben als mijn bestaan HIER, door het proces te doorlopen van het stoppen van het voorgeprogrammeerde en voorspelbare systeem van gedachten, gevoelens en emoties in mezelf - en op te staan als wie ik werkelijk ben als het leven zelf als ZELF-expressie, waarin ik het zelf-directieve principe ben van mezelf als het leven zelf, en mezelf dus niet laat sturen, bepalen en beïnvloeden door een systeem van energie als gedachten, gevoelens en emoties --- en op op te staan als het levende voorbeeld van wie ik en allen als mezelf in en als deze realiteit werkelijk ben als het leven zelf