Monday, July 2, 2012

Dag 77: Wie ben ik als ik uit mijn karakter stap?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd angst te hebben om uit het karakter te stappen dat ik heb opgebouwd in en als mezelf in mijn aanwezigheid/bestaan in deze fysieke realiteit, in relatie met mijn ouders, in en als mijn geest in afscheiding met mijn omgeving als mezelf - waarin ik mezelf heb toegestaan de kopie te worden van mijn ouders/omgeving in mijn uiterlijke expressie, gebaseerd op de verwachting dat zij mij zullen 'onvoorwaardelijk' zullen ondersteunen in deze wereld, zolang ik mij maar aan dat karakter houdt, dat mooi 'past' in de karakters, als het uiterlijke gedrag, van mijn ouders/familie/omgeving/vrienden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te identificeren in en als de angst om uit het karakter dat ik heb opgebouwd in mezelf in relatie met mijn ouders/familie/omgeving te stappen, omdat ik besef dat als ik uit mijn karakter stap en dus stop met het ondersteunen van het karakter van mijn familie en ouders, dat ik aangevallen zal worden, omdat dat het automatische voorgeprogrammeerde verdedigingsmechanisme is van de menselijke geest als het karakter in de 'film van het leven

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegsetaan en geaccepteerd angst te hebben om aangevallen te worden door mijn omgeving als de 'andere karakters' als ik uit het karakter zou stappen, omdat dat is wat ik heb gedaan met andere mensen als ik mij niet ondersteund voelde in het karakter waarmee/waarin ik mezelf had gedefinieerd

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mensen aan te vallen wanneer ze mij niet valideerden en ondersteunden in het karakter waarin ik mezelf had gedefinieerd, als een automatisch voorgeprogrammeerd beschermings-mechanisme van de menselijke geest als het systeem van overleving

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd niet één en gelijk te staan met de angst die ik ervaar in mezelf om aangevallen te worden door andere mensen als ik 'uit karakter' zou stappen, als de automatische voorgeprogrammeerde reactie als zelf-beschermingsmechanisme van de menselijke geest als systeem van overleving, door mezelf te laten sturen door die emotionele ervaring van angst in mezelf door mezelf aan te passen en 'in karakter te blijven' om een 'aanval' te vermijden, als de angst van mijn eigen ervaring van angst - in de plaats van één en gelijk te staan met de menselijke geest als het systeem van afscheiding dat in en als elk mens geprogrammeerd is, één en gelijk met het systeem dat ik heb toegestaan te bestaan in mezelf, en dus niet echt is want het bestaat enkel in de menselijke geest in en als de karakters in elk mens die in relatie met elkaar bestaan in en als onderlinge ondersteuning en niet in en als de echte fysieke realiteit als het fysieke lichaam als wie ik werkelijk ben als het leven zelf

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd relaties te vormen met mijn familie en ouders als mijn omgeving gebaseerd op de verwachting/het verlangen om ondersteund te worden in 'mijn karakter' als het karakter/de identiteit die ik mezelf heb toegestaan te 'spelen' in deze wereld als gedefinieerd in relatie met andere mensen, waarin ik dan in ruil hun karakter ondersteun als het uiterlijke gedrag dat zij vertonen in deze wereld als het 'wie zij zijn' in relatie met de mensen in hun omgeving -- waarin ik mezelf heb toegestaan blindelings de hele mensheid te ondersteunen in zijn huidige vorm, als een systeem van misbruik dat draait op angst, waarin mensen niet durven 'uit karakter te stappen' omwille van wat alle andere mensen hen zouden aandoen -- hetgeen bewezen werd door Jezus die aan het kruis genageld werd omdat hij zich niet aanpaste aan de 'karakters' van de mensen om hem heen, hij drukte zich onvoorwaardelijk uit en werd daarom aangevallen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd nooit te hebben beseft dat de mens een systeem van persoonlijke overleving is als hoe het geprogrammeerd geweest is doorheen generaties als een 'karakter' in deze wereld dat volledig bestaat in en als eigenbelang en ego-centrisme en dat enkel als de mens een lang proces doorloopt van het toepassen van zelf vergeving, zelf eerlijkheid en zelf correctie kan de mens tot zelf-inzicht komen en zijn egoistische en misbruikende natuur stoppen - dus elk mens in deze wereld is een medogenloos systeem van persoonlijke overleving dat zich op geen enkele manier gewaar is van zichzelf en er alles aan zou doen om zijn persoonlijke 'karakter' te beschermen door alle mensen aan te vallen die dat karakter niet ondersteunen en voeden ---hetgeen betekent dat zij die wel een proces van zelf realisatie bewandelen, aangevallen zullen worden omdat zij de beslissing maken voor zichzelf om uit karakter te stappen en dus de karakters van andere mensen in deze wereld niet te ondersteunen




ik stel mij tot doel elke illusie van de geest in mezelf te stoppen en te staan/bestaan in en als het besef dat de mens in en als de menselijke geest een voorgeprogrammeerd systeem is van persoonlijke overleving, waarin de mens enkel zij zal ondersteunen die hen in ruil ondersteunen in hun zelf-definitie als 'karakter' in deze wereld - waarin de mensheid in haar huidige vorm een systeem is van karakters die als puzzelstukjes in elkaar passen waarin mensen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat elk 'puzzelstukje' in zijn plaats blijft zodat de 'puzzel' kan blijven bestaan

ik stel mij tot doel mezelf te stoppen in het verlangen om 'mooie illusies' te creëren waarin ik 'meer' creëer van de realiteit en van 'andere mensen' dan de overlevingssystemen van eigenbelang dat ze werkelijk zijn, waardoor ik mezelf gevangen zet in een 'karakter' in mezelf van 'positieve gedachten' die eigenlijk gebouwd zijn op de angst om de steun van mijn omgeving voor die 'mooie illusie'/mijn karakter te verliezen

dus ik stel mij tot doel om één en gelijk te staan met/in/als de realiteit in en als het besef dat mijn familie, ouders en omgeving een systeem is, net als het systeem dat ik mezelf heb toegestaan te worden in en als de menselijke geest - en dat de enige reden dat ik dit nooit heb gezien, is omdat ik nooit zelf-eerlijk was met en in mezelf en mezelf heb verloren in de 'mooie illusie' die ik heb gevormd in mijn gedachten als 'mijn karakter' als 'mijn beeld van de wereld'

ik stel mij tot doel mezelf niet te laten bepalen, definieren, sturen door de automatische ervaring van angst om aangevallen te worden als Jezus als ik uit mijn karakter zou stappen en dus niet meer in relatie sta met andere mensen gebaseerd op het ondersteunen van hun karakter - omdat ik besef dat die ervaring van angst een voorgeprogrammeerde systeem-reactie is van het bewustzijnssysteem dat ik heb toegestaan te laten programmeren in mezelf, en ik besef dat dit systeem niet is wie ik werkelijk ben, dit is niet het leven als wie ik werkelijk ben

en ik stel mij tot doel om op te staan in deze wereld om dit systeem van angst voor eens en voor altijd te stoppen door mezelf niet toe te staan mij te laten bewegen door de reactie/ervaring van angst omdat ik besef dat het die angst is die ervoor zorgt dat mensen elkaar aanvallen in deze wereld, dat oorlogen en conflict ontstaan en dat ouders hun kinderen doet onderdrukken, waarin ouders ervoor proberen te zorgen dat hun kinderen ook 'karakters' worden als systemen van overleving, vanuit de angst die zij ook in zichzelf hebben laten programmeren, als een blind programma van overleving, dat absoluut niet echt te maken heeft met wie wij werkelijk zijn als levende wezens als het leven zelf

ik stel mij tot doel om op te staan in deze wereld als het levende voorbeeld van wat het leven werkelijk is, en als het levende bewijs dat het wel mogelijk is om het menselijke programma als het systeem van overleving in en als angst, te veranderen, dat het wel mogelijk is om werkelijk in elk moment te doen wat het beste is voor al het leven en dus niet te handelen vanuit persoonlijke overleving en eigenbelang -- door in elk moment van ademhaling mezelf toe te wijden aan het wandelen van het proces uit de geest en in het fysieke lichaam --- omdat ik besef dat het karakter dat ik altijd heb geloofd dat ik ben, nooit echt geweest is omdat ik het zelf heb opgebouwd doorheen mijn opgroeiing in deze wereld

dus ik stel mij tot doel mezelf te leren kennen als wie ik werkelijk ben, als meer/verder dan het karakter waarin ik mezelf heb ervaren in mijn korte leven hier op aarde - omdat ik besef dat dat karakter niet echt is, het is maar een systeem dat ik heb laten programmeren in het fysieke vlees, als gedachten, gevoelens en emoties, dat zal weggaan als en wanneer het fysieke lichaam sterft en dus stel ik mij tot doel om mezelf te realiseren als wie ik werkelijk ben als een eeuwig wezen, voorbij het gelimiteerde systeem van karakters dat zich enkel beperkt tot wat in mij geprogrammeerd geweest is door mijn ouders/familie/schoolsysteem tijdens mijn korte leven hier op aarde, hetgeen dus absoluut niet te betrouwen is omdat het niet kan zijn wie ik werkelijk ben

ik stel mij tot doel te beseffen en te staan/bestaan in en als het besef dat het 'karakter' als 'de identiteit' waarin ik doorheen mijn leven op aarde heb bestaan in wezen al voorgeprogrammeerd was al van voor ik hier in deze wereld geboren ben, omdat het een voorspelbaar systeem is van gedachten, gevoelens en emoties waarin ik NOOIT het zelf-directieve principe geweest ben in en als mezelf in deze wereld - ik heb steeds mijn leven laten leiden door de gedachten, gevoelens en emoties die automatisch in mezelf opkwamen

ik stel mij tot doel om de discipline en toewijding te ontwikkelen in mezelf in het wandelen van dit proces van zelf realisatie in en als het toepassen van zelf-vergeving, zelf-eerlijkheid en zelf-correctie omdat ik besef dat dit mijn enige kans is, dit ene leven, om mezelf uit te breiden, om voor eens en voor altijd doorheen de grenzen en limitaties van de geest als 'karakter' te breken/stappen en om werkelijk mezelf te leren kennen als het beste dat ik kan zijn als het leven zelf  - en om dus dit ene leven te gebruiken om de geest als het ego compleet te stoppen in mezelf en te staan in en als absolute eenheid en gelijkheid in en als het principe van wat het beste is voor allen - om van hier tot in de eeuwigheid te staan als het levende voorbeeld dat de mens als het systeem van ego-centrisme als persoonlijke overleving, niet het leven is en dus gestopt en veranderd kan worden tot een 'systeem'/levensvorm die staat/bestaat als wat het beste is voor al het leven op aarde

No comments:

Post a Comment