Dag 370: Bestaat 'Zonde' in het Lichaam of in de Geest? - Seksuele Paranoia Series

Dit is een verderzetting van "Dag 366: Hoe is Seksualiteit een Programma?", "Dag 367: Hoe Evolueert het Seks-Systeem in de Menselijke Geest?" en "Dag 369: Is De Geest werkelijk Superieur aan het Lichaam?".


Zelf-Vergeving Dimensie

Ik vergeef mezelf dat ik onduidelijkheid heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in mezelf  in verband met Seks en Seksualiteit door mezelf te hebben laten programmeren door mijn omgeving in en als het stilzwijgend aanvaarden van 'Seks' en 'het lichaam' als 'taboe' - en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe 'onduidelijkheid' in de geest ruimte vrijmaakt voor interpretatie, ideëen en gedachten in verband met 'Seks' en 'het lichaam' waarin ik mezelf verlies in allerlei energetische reacties op die interpretaties, geloofsystemen, ideëen en gedachten, in en als een 'alternatieve realiteit' van energie in mezelf --- in de plaats van in te zien dat die 'onduidelijkheid' als 'taboe' in verband met 'seks' en 'het lichaam' opzettelijk tot dit doel gecreëerd is in en als de menselijke samenleving - om de mens op een eindeloos pad te zetten van het 'zoeken' naar 'seks' als het 'zoeken naar duidelijkheid' in en als de menselijke geest, als een afleidings-mechanisme zodat de mens nooit zijn verantwoordelijkheid zal inzien en opnemen in en als het bestaan hier op aarde

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat de onderdrukking en beoordeling/veroordeling van 'het fysieke/lichaam' in en als 'seks' en 'seksualiteit' in en als de menselijke samenleving en bijgevolg de menselijke geest opzettelijk gecreëerd is om ervoor te zorgen dat de mens zichzelf zo ver mogelijk afscheid van zichzelf ALS het fysieke lichaam, zodat de mens zich nooit realiseert wie hij werkelijk is als HIER, als het leven zelf - omwille van hoe de mens zichzelf heeft verloren in en als kennis en informatie in de geest, als interpretaties, ideëen, geloofsystemen en gedachten in verband met 'seks' en 'seksualiteit', in en als de 'zoektocht' naar het 'missende deel' in zichzelf, zonder ooit te beseffen dat dat 'missende deel' in wezen voorgeprogrammeerd en gefabriceerd was door middel van allerhande sociale manipulatie en indoctrinatie mechanismen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te laten programmeren in en als het geloof dat het Lichaam Slecht/Negatief/Fout/Zondig is, door middel van impliciete en subtiele signalen die ik heb opgepikt van mijn omgeving als 'andere mensen' - en dat ik daarin nooit heb ingezien hoe dit een opzettelijk 'programma'/'Construct' is dat van generatie op generatie is doorgegeven in en als de mensheid dat als doel heeft ervoor te zorgen dat ik nooit de Sleutel zal ontdekken tot het leven als wie ik werkelijk ben in en als het Fysieke lichaam - dat ik nooit mezelf als het Lichaam zal ontdekken, onderzoeken en verkennen en dat ik dus nooit zou realiseren wie ik werkelijk ben als Levend wezen, als God

ik vergeef mezelf dat ik afscheiding heb toegestaan en geaccepteerd te bestaan in en als mezelf tussen mijn 'geest' en mijn 'lichaam', door mezelf te hebben toegestaan het lichaam te beoordelen als 'inferieur' en 'zondig', en door mezelf nooit te hebben toegestaan hoe deze beoordeling een voorgeprogrammeerd systeem is van kennis en informatie dat ik heb gekopieerd van het Collectieve Bewustzijn in en als de mensheid, en dat deze beoordeling opzettelijk bestaat in mezelf opdat ik mezelf zou afscheiden van wie ik werkelijk ben als het lichaam, en daarin het Consumeren van het lichaam voor Energie in en als de Geest zou Rechtvaardigen

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd daarin een wereld te hebben toegestaan te bestaan waarin er zoiets bestaat als Porno, waarin het misbruik van het lichaam gerechtvaardigd wordt in functie van de Energie in en als de menselijke geest als Verlangens en Opwinding, gefaciliteerd door een economisch systeem dat Geld boven het Leven plaatst - omwille van hoe ik in mezelf de Geest als Energie, boven het Lichaam als het leven in en als mezelf geplaatst heb --- en dat ik mezelf daarin nooit heb toegestaan en geaccepteerd mijn verantwoordelijkheid in te zien in en als het bestaan van Porno als het Verhandelen/Verkopen van Vlees/Lichamen/Leven voor Geld/Energie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd mezelf te onderzoeken in en als wie ik werkelijk ben als het fysieke lichaam, als wie ik ben als HIER - door mezelf te hebben toegestaan mezelf te definieren in en als voorgeprogrammeerde Beoordelingen en geloofsystemen over 'Het Lichaam' als zogezegd 'zondig' of 'negatief' --- en dat ik daarin mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien hoe het fysieke lichaam op zich niet zondig, slecht, fout of negatief is, aangezien het 'zondige', 'slechte', 'negatieve' en 'foute' enkel bestaat in en als gedachten in en als de Geest, als een voorgeprogrammeerd systeem van kennis en informatie --- en dat 'het lichaam' enkel 'zondig' werd, vanaf het moment dat ik mezelf had toegestaan 'in de appel te bijten van de boom van Kennis van Goed en Kwaad', van het moment dat ik mezelf ben gaan identificeren met Gedachten als Voorgeprogrammeerde Kennis en informatie



Wordt Vervolgd in Dag 371

Dag 328: Ik ben een Vrouw - Wat zou ik nu Verantwoordelijk zijn voor Verkrachting?!

Dit is een verderzetting van de serie over 'verkrachting' die ik al een tijdje aan het schrijven ben. In de vorige blogs heb ik mezelf de vraag gesteld 'wie ben ik als verkrachting?' omdat ik besef dat ik hier in deze wereld besta en dat het feit dat 'verkrachting' bestaat iets zegt over wie ik ben niet enkel als 'menswezen' maar als 'wezen', als 'bestaan' - en dat ik een verantwoordelijkheid heb in wat er bestaat in deze wereld, ook al lijkt het nog zo 'ver van mijn bed', en dat ik deze verantwoordelijkheid gewoon nooit heb ingezien omdat ik mezelf als 'menswezen' nooit heb onderzocht. Ik heb nooit onderzocht wie ik ben in relatie tot al wat bestaat, hoe ik bijdraag tot wat hier op dit moment bestaat als deze wereld --- en ik heb altijd verondersteld dat wat omgaat in mijn geest en dat 'wie ik ben' in en als mijn gedachten wereld een afgezonderde en geïsoleerde realiteit is, waarin ik schijnbaar niets te maken heb met de gruwel die ik zie plaatsvinden in deze wereld.

Maar, wat eigenaardig is, wanneer ik naar/in mijn geest en gedachten kijk, is dat wat ik zie om mij heen als 'de wereld', eigenlijk in mijn geest en gedachten bestaat --- in de vorm van allerlei angsten en verlangens --- waarin dat wat fysiek gemanifesteerd is in deze realiteit een weergave is van de gedachten die door mijn geest gaan waar ik een specifieke betekenis aan gegeven heb.

Bijvoorbeeld, ik kan zeggen dat ik 'niets te maken heb met verkrachting', met de fysieke manifestatie van 'verkrachting', omdat ik nooit iemand verkracht heb, ik heb nooit iemand geholpen met het verkrachten van een ander, en ik ben niet van plan om ooit iemand te verkrachten, het is zelfs zo goed als fysiek onmogelijk voor mij om verkrachting te plegen omdat ik een vrouw ben. Maar verkrachting is echter wel iets dat bestaat in mij, in mijn geest en mijn gedachten --- ik had al op zeer jonge leeftijd allerlei seksuele fantasiëen die opkwamen in mijn geest die vaak zeer gewelddadig en extreem waren. Ik kon me persoonlijk niet echt associëren of bewust identificeren met die beelden omdat ik 'een braaf meisje' was, hoe kan ik nu zo'n perverse geest hebben, neen, dat kan niet --- maar toch waren die beelden er, en er was een reactie op die beelden van seksuele opwinding. Dus, hoewel er op bewust vlak een absolute dissociatie, ontkenning en onderdrukking plaatsvond van die beelden van verkrachting en seksueel misbruik als de taferelen die zich afspeelden in mijn fantasie - omdat ze niet overeenkwamen met mijn bewuste 'identiteit' als dat van 'klein braaf meisje' --- maakte dat 'seksueel misbruik' wel deel uit van 'wie ik ben' in en als mijn geest en gedachten.

Dit wil zeggen dat, omdat die 'verkrachting'/'seksueel misbruik' wel degelijk deel uitmaakt van 'wie ik ben' als mijn innerlijke realiteit - maar nooit tot uitdrukking gebracht werd omdat ik een meisje/vrouw ben en omdat ik voldoende 'sociaal bewuste zelf-controlerende' gedachten heb --- dat als ik een jongen/man zou geweest zijn, en misschien een tikkeltje minder 'sociaal bewustzijn' en 'zelf-onderdrukking' zou ervaren (afhankelijk van het 'morele kompas' dat mij al dan niet hardleers aangeleerd werd door mijn ouders en omgeving) dat de mogelijkheid al heel wat substantiëler wordt dat ik wel degelijk die gedachten in verband met 'verkrachting' en seksueel misbruik zou gaan uitvoeren - en dat ik dan zelf de fysiek gemanifesteerde uitdrukking zou zijn/worden van 'verkrachting'.

In deze zin - is elk mens verantwoordelijk voor het bestaan van 'verkrachting', door hoe we collectief 'de geest' toestaan te bestaan als allerlei interne geheime misbruikende gedachten en fantasiëen. Ik bedoel, het feit dat de ene mens die gedachten/fantasiëen zal gaan uitvoeren in de fysieke werkelijkheid en de ander niet, hangt dan meer af van de specifieke situatie/context als al de factoren in het leven van dat individu die de 'drempel' verlagen om de fantasiëen om te zetten naar fysieke realiteit. Maar, 'verkrachting' bestaat in elk van ons of we het nu bewust willen of niet --- het maakt gewoon deel uit van het 'collectief bewustzijn'. (Lees mijn blog "Dag 314: Schuilt er een Ted Bundy in elk van Ons? Dossier Verkrachting in België"om te begrijpen hoe al wat bestaat in deze realiteit deel komt uit te maken van de interne realiteit van het kind door een onbewust proces van 'latent leren')

Dus, waarom is het dat we nooit verantwoordelijkheid hebben genomen voor wat wij collectief in onze geest toestaan te bestaan - en dat we nooit het verband hebben gelegd tussen wat in onszelf bestaat als onze gedachten/fantasiëen en wat we zien in deze werkelijkheid? Want, ik bedoel - het is makkelijk om als vrouw mijn handen schoon te wassen van 'verkrachting' en de schuld te steken op 'de mannen', omdat ik hoogstwaarschijnlijk nooit iemand zal verkrachten gezien mijn fysieke constitutie die daar niet meteen naar gebouwd is --- maar, ik had evengoed als man geboren kunnen worden en de gemanifesteerde onderdrukte seksuele fantasiëen kunnen belichamen die in het geheim in elk mens bestaan - het is een kwestie van fysieke voorgeprogrammeerdheid en 'opportuniteit'.

 Zelf-Vergeving voor dit patroon van het niet realiseren en nemen van verantwoordelijkheid voor dingen zoals 'verkrachting' die bestaan in deze wereld door mijn fysiek voorgeprogrammeerde constitutie en situatie te gebruiken als excuus om mezelf achter te verschuilen als een schijnbaar 'onschuldig' wezen, volgt in de volgende Blog, Dag 329.
Veel vrouwen die de titel van mijn blog lazen, zullen vast gereageerd hebben met de gedachte dat wat ik bedoel met 'verantwoordelijk zijn voor verkrachting als vrouw', is dat de vrouw zogezegd 'zich maar niet zo sexy moet gedragen', of 'maar niet zo'n korte rokjes moet dragen', of 'zich maar niet zo 'vrouwelijk' moet gedragen' - lol - hetgeen zo'n eeuwenoud bijbels gegeven is, waarin Adam Eva al sinds mensheugnis beschuldigt van hem te hebben 'verleid' met haar 'vrouwelijkheid'. Laat ik even duidelijk zijn - Neen! Dit is niet wat ik met mijn titel bedoel, hetgeen je ook kan afleiden als je mijn blog hier gelezen hebt. Want, ik bedoel, die statement van 'het is haar schuld dat ik haar wil verkrachten want ze is zo sexy en vrouwelijk', waarin 'vrouwelijkheid' blijkbaar gelijk staat aan 'sexy' en 'verleidelijk' is een typisch voorbeeld van hoe mannen hun verantwoordelijkheid tegenover zichzelf als de verlangens en de reacties in zichzelf volledig van zich af hebben geschoven.

Want, ik bedoel, de vrouw IS niet 'verleidelijk' of 'sexy', ze wordt enkel zo ervaren door mannen --- mannen zien de vrouw niet als hun gelijke en geven daarin hun macht weg aan de vrouw om hem te kunnen beïnvloeden - zo gaat het immers met alles waar je jezelf boven wil plaatsen, waar je macht en controle over wil hebben, het heeft je zelf uiteindelijk in z'n macht. Dus, het is de man die zichzelf heeft 'misleid' door zichzelf in de eerste plaats boven de vrouw te willen plaatsen en macht te willen hebben over de vrouw. Want, what goes around, comes around  --- wat jij in je geest en gedachten doet tegenover een ander is wat je zelf zal ervaren want het is wat je in jezelf heb toegestaan te bestaan.

Dit is zo'n mooi voorbeeld van hoe alles in deze realiteit in werkelijkheid het tegenovergestelde is van wat het lijkt: De man gelooft graag van zichzelf dat hij de 'sterke' is, degene met het meest 'zelf-controle', degene die macht heeft over alles en die superieur is aan 'de vrouw' --- maar tegelijkertijd is hij machteloos wanneer het aankomt op zijn eigen verlangens, op zijn innerlijke reacties en ervaringen tegenover datgene waar hij zich superieur aan waant: De Vrouw. En dan is hij nog zo zelf-oneerlijk om de schuld op de vrouw te steken, komaan zeg!