Dag 328: Ik ben een Vrouw - Wat zou ik nu Verantwoordelijk zijn voor Verkrachting?!

Dit is een verderzetting van de serie over 'verkrachting' die ik al een tijdje aan het schrijven ben. In de vorige blogs heb ik mezelf de vraag gesteld 'wie ben ik als verkrachting?' omdat ik besef dat ik hier in deze wereld besta en dat het feit dat 'verkrachting' bestaat iets zegt over wie ik ben niet enkel als 'menswezen' maar als 'wezen', als 'bestaan' - en dat ik een verantwoordelijkheid heb in wat er bestaat in deze wereld, ook al lijkt het nog zo 'ver van mijn bed', en dat ik deze verantwoordelijkheid gewoon nooit heb ingezien omdat ik mezelf als 'menswezen' nooit heb onderzocht. Ik heb nooit onderzocht wie ik ben in relatie tot al wat bestaat, hoe ik bijdraag tot wat hier op dit moment bestaat als deze wereld --- en ik heb altijd verondersteld dat wat omgaat in mijn geest en dat 'wie ik ben' in en als mijn gedachten wereld een afgezonderde en geïsoleerde realiteit is, waarin ik schijnbaar niets te maken heb met de gruwel die ik zie plaatsvinden in deze wereld.

Maar, wat eigenaardig is, wanneer ik naar/in mijn geest en gedachten kijk, is dat wat ik zie om mij heen als 'de wereld', eigenlijk in mijn geest en gedachten bestaat --- in de vorm van allerlei angsten en verlangens --- waarin dat wat fysiek gemanifesteerd is in deze realiteit een weergave is van de gedachten die door mijn geest gaan waar ik een specifieke betekenis aan gegeven heb.

Bijvoorbeeld, ik kan zeggen dat ik 'niets te maken heb met verkrachting', met de fysieke manifestatie van 'verkrachting', omdat ik nooit iemand verkracht heb, ik heb nooit iemand geholpen met het verkrachten van een ander, en ik ben niet van plan om ooit iemand te verkrachten, het is zelfs zo goed als fysiek onmogelijk voor mij om verkrachting te plegen omdat ik een vrouw ben. Maar verkrachting is echter wel iets dat bestaat in mij, in mijn geest en mijn gedachten --- ik had al op zeer jonge leeftijd allerlei seksuele fantasiëen die opkwamen in mijn geest die vaak zeer gewelddadig en extreem waren. Ik kon me persoonlijk niet echt associëren of bewust identificeren met die beelden omdat ik 'een braaf meisje' was, hoe kan ik nu zo'n perverse geest hebben, neen, dat kan niet --- maar toch waren die beelden er, en er was een reactie op die beelden van seksuele opwinding. Dus, hoewel er op bewust vlak een absolute dissociatie, ontkenning en onderdrukking plaatsvond van die beelden van verkrachting en seksueel misbruik als de taferelen die zich afspeelden in mijn fantasie - omdat ze niet overeenkwamen met mijn bewuste 'identiteit' als dat van 'klein braaf meisje' --- maakte dat 'seksueel misbruik' wel deel uit van 'wie ik ben' in en als mijn geest en gedachten.

Dit wil zeggen dat, omdat die 'verkrachting'/'seksueel misbruik' wel degelijk deel uitmaakt van 'wie ik ben' als mijn innerlijke realiteit - maar nooit tot uitdrukking gebracht werd omdat ik een meisje/vrouw ben en omdat ik voldoende 'sociaal bewuste zelf-controlerende' gedachten heb --- dat als ik een jongen/man zou geweest zijn, en misschien een tikkeltje minder 'sociaal bewustzijn' en 'zelf-onderdrukking' zou ervaren (afhankelijk van het 'morele kompas' dat mij al dan niet hardleers aangeleerd werd door mijn ouders en omgeving) dat de mogelijkheid al heel wat substantiëler wordt dat ik wel degelijk die gedachten in verband met 'verkrachting' en seksueel misbruik zou gaan uitvoeren - en dat ik dan zelf de fysiek gemanifesteerde uitdrukking zou zijn/worden van 'verkrachting'.

In deze zin - is elk mens verantwoordelijk voor het bestaan van 'verkrachting', door hoe we collectief 'de geest' toestaan te bestaan als allerlei interne geheime misbruikende gedachten en fantasiëen. Ik bedoel, het feit dat de ene mens die gedachten/fantasiëen zal gaan uitvoeren in de fysieke werkelijkheid en de ander niet, hangt dan meer af van de specifieke situatie/context als al de factoren in het leven van dat individu die de 'drempel' verlagen om de fantasiëen om te zetten naar fysieke realiteit. Maar, 'verkrachting' bestaat in elk van ons of we het nu bewust willen of niet --- het maakt gewoon deel uit van het 'collectief bewustzijn'. (Lees mijn blog "Dag 314: Schuilt er een Ted Bundy in elk van Ons? Dossier Verkrachting in België"om te begrijpen hoe al wat bestaat in deze realiteit deel komt uit te maken van de interne realiteit van het kind door een onbewust proces van 'latent leren')

Dus, waarom is het dat we nooit verantwoordelijkheid hebben genomen voor wat wij collectief in onze geest toestaan te bestaan - en dat we nooit het verband hebben gelegd tussen wat in onszelf bestaat als onze gedachten/fantasiëen en wat we zien in deze werkelijkheid? Want, ik bedoel - het is makkelijk om als vrouw mijn handen schoon te wassen van 'verkrachting' en de schuld te steken op 'de mannen', omdat ik hoogstwaarschijnlijk nooit iemand zal verkrachten gezien mijn fysieke constitutie die daar niet meteen naar gebouwd is --- maar, ik had evengoed als man geboren kunnen worden en de gemanifesteerde onderdrukte seksuele fantasiëen kunnen belichamen die in het geheim in elk mens bestaan - het is een kwestie van fysieke voorgeprogrammeerdheid en 'opportuniteit'.

 Zelf-Vergeving voor dit patroon van het niet realiseren en nemen van verantwoordelijkheid voor dingen zoals 'verkrachting' die bestaan in deze wereld door mijn fysiek voorgeprogrammeerde constitutie en situatie te gebruiken als excuus om mezelf achter te verschuilen als een schijnbaar 'onschuldig' wezen, volgt in de volgende Blog, Dag 329.
Veel vrouwen die de titel van mijn blog lazen, zullen vast gereageerd hebben met de gedachte dat wat ik bedoel met 'verantwoordelijk zijn voor verkrachting als vrouw', is dat de vrouw zogezegd 'zich maar niet zo sexy moet gedragen', of 'maar niet zo'n korte rokjes moet dragen', of 'zich maar niet zo 'vrouwelijk' moet gedragen' - lol - hetgeen zo'n eeuwenoud bijbels gegeven is, waarin Adam Eva al sinds mensheugnis beschuldigt van hem te hebben 'verleid' met haar 'vrouwelijkheid'. Laat ik even duidelijk zijn - Neen! Dit is niet wat ik met mijn titel bedoel, hetgeen je ook kan afleiden als je mijn blog hier gelezen hebt. Want, ik bedoel, die statement van 'het is haar schuld dat ik haar wil verkrachten want ze is zo sexy en vrouwelijk', waarin 'vrouwelijkheid' blijkbaar gelijk staat aan 'sexy' en 'verleidelijk' is een typisch voorbeeld van hoe mannen hun verantwoordelijkheid tegenover zichzelf als de verlangens en de reacties in zichzelf volledig van zich af hebben geschoven.

Want, ik bedoel, de vrouw IS niet 'verleidelijk' of 'sexy', ze wordt enkel zo ervaren door mannen --- mannen zien de vrouw niet als hun gelijke en geven daarin hun macht weg aan de vrouw om hem te kunnen beïnvloeden - zo gaat het immers met alles waar je jezelf boven wil plaatsen, waar je macht en controle over wil hebben, het heeft je zelf uiteindelijk in z'n macht. Dus, het is de man die zichzelf heeft 'misleid' door zichzelf in de eerste plaats boven de vrouw te willen plaatsen en macht te willen hebben over de vrouw. Want, what goes around, comes around  --- wat jij in je geest en gedachten doet tegenover een ander is wat je zelf zal ervaren want het is wat je in jezelf heb toegestaan te bestaan.

Dit is zo'n mooi voorbeeld van hoe alles in deze realiteit in werkelijkheid het tegenovergestelde is van wat het lijkt: De man gelooft graag van zichzelf dat hij de 'sterke' is, degene met het meest 'zelf-controle', degene die macht heeft over alles en die superieur is aan 'de vrouw' --- maar tegelijkertijd is hij machteloos wanneer het aankomt op zijn eigen verlangens, op zijn innerlijke reacties en ervaringen tegenover datgene waar hij zich superieur aan waant: De Vrouw. En dan is hij nog zo zelf-oneerlijk om de schuld op de vrouw te steken, komaan zeg!

Dag 297: Mensenrechten en Ouderschap - De Leugen zal Ons Beschermen!

Deze blog is een vervolg van "Dag 296: Moeten Onze Kinderen beschermd worden tegen de Realiteit?" maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?"
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"
"Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?"
"Dag 287: De Leugen van het 'Recht op Onderwijs'"
"Dag 288: Elimineert Onderwijs werkelijk Armoede?"
"Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding"
"Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder"
"Dag 291: De uitvoering van de Mensenrechten is Echte Liefde"
"Dag 292: Is je 'Liefde' voor je Kinderen wel Echt?"
"Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven"
"Dag 294: Hoe bespeelbaar zijn Gevoelens?"
"Dag 295: Zijn Ouders de Discipelen van de Bedrijven?"

"...En dus van een zeer jonge leeftijd, leert het Kind één simpel iets: 'Het is Oké om te Liegen en het is Oké om te Bedriegen en het is Oké om een Verhaaltje te vertellen om de Betekenis van wat je doet te Rechtvaardigen.' En het is Oké omdat: 'Het maakt Deel uit van Opgroeien, het is Deel van de Menselijke Natuur' - en langzaam maar zeker wordt het Kind Geïndoctrineerd om één simpel iets te Accepteren: Het Leven draait om Verhaaltjes. En eenmaal een Persoon een Bepaald Niveau van Stabiliteit bereikt in zijn Leven, Evolueren de Verhaaltjes naar een Ander Niveau: Roddels, en Roddels wordt het Vertellen van verhaaltjes over Anderen Specifiek om hen te Verwijderen uit je Omgeving en om een Gevoel te Ontwikkelen over Jezelf gebaseerd op je Eigen Verhaal dat 'je Beter bent dan de Persoon waar je een Verhaal over aan het Vertellen bent' en dit zal je vooral merken daar waar Jaloezie meespeelt."(Day 393: Stories and Brainwashing - Creation's Journey to Life)

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het verlangen van ouders om hun kinderen te beschermen tegen de zogezegde 'kwetsende' en 'harde' waarheid van de realiteit, als een daad die schijnbaar getuigd van 'liefde' van de ouder voor het kind - in wezen enkel te maken heeft met het ego van de ouder waarin de ouder opzettelijk een fictieve realiteit wil creëren waarin de ouder de rol van de held kan spelen in het 'verhaal' dat de ouder in het hoofd van het kind programmeerd --- de 'held' die het zogezegde 'onschuldige' kind moet beschermen van alle 'gevaren' in de wereld

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat het verlangen van de ouder om de kinderen te beschermen tegen de realiteit door de dingen niet volledig te laten zien en uit te leggen zoals ze werkelijk zijn, een daad van liefde is -- in de plaats van in te zien hoe ouders in die zogezegde 'liefde' duidelijk niet stilstaan bij wat het beste is voor de toekomst van het kind, omdat ze niet beseffen dat de eerste levensjaren van een mens cruciaal zijn in het ontwikkelen van een begrip en inzicht in zijn omgeving om de basis te vormen van zijn interactie met die omgeving - en dat, wanneer die interactie dus niet gebaseerd is op gezond verstand als de REALITEIT, maar eerder op geloof-systemen die altijd draaien rond een persoonlijk verlangen naar een positief gevoel, er consequenties gecreëerd zullen worden waar het kind uiteindelijk mee geconfronteerd zal worden

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en geaccepteerd te geloven dat een kind 'onschuldig' is en dat dat wil zeggen dat het kind afgeschermd en beschermd moet worden van de 'waarheid', van de REALITEIT --- door te geloven dat 'de waarheid kwetst', en door zogezegd 'zoveel te houden van kinderen' dat ik hen niet wil 'kwetsen', waardoor ik kinderen dus niet ondersteun in het werkelijk begrijpen van elk aspect van de realiteit, maar enkel van de aspecten die ik zelf ervaar en beoordeel als 'positief' en 'goed' en 'onschuldig' om de zogezegde 'onschuld' van het kind te bewaren, door hen dus zo min mogelijk bloot te stellen aan zaken die ik beoordeel als 'slecht' en 'negatief'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd stilgestaan bij de idee dat een kind 'onschuldig' is en dat een volwassene dus 'schuldig' (als in 'niet meer onschuldig') is -- en mij nooit te hebben afgevraagd hoe en wanneer het is dat een mens van 'onschuldig' naar 'niet meer onschuldig' gaat

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd  in te zien hoe kinderen worden afgeschermd van de waarheid/realiteit omdat ze zogezegd 'onschuldig' zijn en omdat ouders hun 'onschuld willen bewaren' - net zoals de politieke leiders in deze wereld de mensen willen afschermen van de waarheid van hoe de wereld echt in elkaar zit en de consequenties waar we werkelijk voorstaan omdat ze geloven dat mensen die waarheid 'niet aankunnen'

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat, net zoals ouders hun kinderen van de waarheid willen afschermen zogezegd uit liefde, doen politici hetzelfde met de 'burgers' in de samenleving, zogezegd 'uit liefde' --- en dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat die 'liefde' altijd egoïstisch is en dat de reden waarom mensen, kind of volwassene, afgeschermd worden van de realiteit, is omdat degene die de ander zogezegd 'beschermd'/afschermd, een 'geheime agenda' heeft, en opzettelijk informatie achterhoudt zodat hij die agenda kan uitvoeren onder de neus van de mensen die hij zogezegd 'beschermd' tegen de waarheid, zonder dat die mensen beseffen wat er aan het gebeuren is

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het opzettelijk achterhouden of verdraaien van informatie, als wat ouders doen in hun opvoeding van hun kinderen, wat bedrijven doen in het verkopen van producten en wat de politiek doet in het informeren van het volk over bepaalde beslissingen - niet uit 'liefde' is, maar uit eigenbelang als een persoonlijk verlangen naar macht --- omdat, 'informatie is macht' in deze wereld  - en dat dat is hoe mensen een ander misbruiken

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat het achterhouden van informatie gebruikt wordt door mensen om misbruik te rechtvaardigen - en om zichzelf de vrijheid te geven om hun geheime plannen/agenda die altijd ego-centrisch zijn en nooit het beste voor allen, uit te voeren met de goedkeuring en de toestemming van andere mensen - onder het mom van 'wat niet weet, niet deert' --- en dat er zo veel misbruik in deze wereld plaatsvindt onder de neus van mensen en met de toestemming en goedkeuring van mensen omdat ze simpelweg niet voldoende geïnformeerd zijn of ondersteund zijn in het begrijpen van hoe de realiteit echt in elkaar zit

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat ouders, de politiek en de bedrijven, als de pilaren waar de ontwikkeling en de opvoeding van het kind op steunt en door bepaald is, kinderen niet werkelijk ten volle informeren over hoe de realiteit werkt, over elk facet en aspect van de realiteit in detail -- omdat het in hun voordeel is dat kinderen dom zijn, net slim genoeg om te functioneren in het systeem, maar dom genoeg om makkelijk beïnvloedbaar, programmeerbaar, bestuurbaar en misleidbaar te zijn - en dat dus al de structuren in deze wereld die beweren dat ze van kinderen/mensen houden, net de structuren zijn die de mens het meest misbruiken door middel van 'Cognitieve Disinformatie' als het opzettelijk achterhouden en verdraaien van Informatie

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat een wezen/mens die een inferieur begrip van en inzicht heeft in de realiteit, ook op een inferieure manier in relatie en omgang zal staan met die realiteit - en dus bijgevolg een inferieure realiteit zal creëren --- en dat, een wezen dat volledig begrijpt hoe de realiteit waar hij zich in bevindt werkt, zal op een manier omgaan met die realiteit die het beste resultaat zal produceren voor alle wezens in die realiteit en zal in staat zijn om werkelijk een hemel op aarde te creëren - en dat het dus in het belang van het kind is om volledig open en direct te zijn over hoe de realiteit werkt, om niets te verbloemen, achter te houden of te verdraaien, zodat het kind onmiddellijk zijn verantwoordelijkheid als levend wezen op aarde tegenover de rest van het bestaan kan bevatten

ik vergeef mezelf dat ik mezelf nooit heb toegestaan en geaccepteerd in te zien dat wat ouders gebruiken om hun kind zogezegd te 'beschermen' tegen de realiteit, is LEUGENS - door kinderen verhaaltjes te vertellen die dienen om het kind een goed gevoel te geven over de wereld --- als zogezegde 'leugentjes om bestwil' --- en dat de consequenties van die 'leugentjes om bestwil' zich zal manifesteren in de wereld waar het kind in opgroeid en waar het kind uiteindelijk in zal moeten leven en zelf kinderen in zal krijgen, een wereld die zal aantonen dat die 'kleine leugentjes' niet 'om bestwil' waren maar enkel afkomstig waren uit het ego van de ouder die zich belangrijk en speciaal wilde voelen door een 'heldenrol' te willen spelen en het kind daarbij opzettelijk in een inferieure positie van 'onschuld' en 'domheid' heeft geplaatst


Wordt vervolgd in Dag 298

Dag 296: Mensenrechten en Ouderschap - Moeten Onze Kinderen beschermd worden tegen de Realiteit?

Deze blog maakt deel uit van een Blog-Serie die handelt over het Onderzoeken en herdefinieren van de Mensenrechten - in functie van de Gelijk Leven Stichting die als Doel heeft een Samen-Leving te creëren op aarde waarin de Mensenrechten GELEEFD worden in en als onze dagelijkse Realiteit.

Voor Context, zie:
"Dag 267: Mensenrechten en de Gelijk Leven Stichting"
"Dag 268: Een rECHTzetting van de MensenrECHTen"
"Dag 269: Zijn de Mensenrechten een Illusie?"
"Dag 270: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan als ze niet in Mij Bestaan?"
"Dag 271: Hoe kunnen Mensenrechten bestaan wanneer Politiek en Economie Gescheiden zijn?"
"Dag 272: Bestaat Politiek wel in Afscheiding van Economie?"
"Dag 273: De Uitvoering van de Mensenrechten is volgens de Wetten van de Natuur"
"Dag 274: Er is geen Krijgen zonder Geven"
"Dag 275: Waarom zien we 'rechten' en 'plichten' als 'beloning' en 'straf'?"
"Dag 276: Wie verantwoordelijkheid neemt voor Het Leven LEEFT de Mensenrechten"
"Dag 277: Rechten voor de Gehersenspoelden"
"Dag 278: Is Vrijheid van Meningsuiting een Basisrecht?"
"Dag 279: Is Vrijheid van Meningsuiting wel een 'Recht' als ik niet begrijp waar mijn Mening vandaan   Komt?"
 "Dag 280: Wil je Rechten, dan moet je Betalen!"
 "Dag 281: Bestaat 'Rechtvaardigheid' wanneer je 'Rechten' bepaald worden door Geld?"
 "Dag 282: Het Recht om Arm te zijn en te Sterven, Dat heb je!"
 "Dag 283: Hoe Dragen Mensenrechten Organisaties bij tot de Schending van de Mensenrechten?"
 "Dag 284: De Mensenrechten Organisaties zijn Marjonetten van onze Onwetendheid"
 "Dag 285: Mensenrechten Organisaties Vechten tegen de Bierkaai"
"Dag 286: Is 'Onderwijs voor Iedereen' een Schijn-Mensenrecht?"
"Dag 287: De Leugen van het 'Recht op Onderwijs'"
"Dag 288: Elimineert Onderwijs werkelijk Armoede?"
"Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding"
"Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder"
"Dag 291: De uitvoering van de Mensenrechten is Echte Liefde"
"Dag 292: Is je 'Liefde' voor je Kinderen wel Echt?"
"Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven"
"Dag 294: Hoe bespeelbaar zijn Gevoelens?"
"Dag 295: Zijn Ouders de Discipelen van de Bedrijven?"


Dit is een vervolg van "Dag 289: Ego-centrisme is een Opvoeding", waarin ik mezelf de vraag heb gesteld 'waarom en hoe is het dat onze kinderen opgroeien tot wezens die niet geven om het leven op aarde, die, ten aanschouw van het lijden van zoveel wezens in deze wereld, op geen enkele manier werkelijk opstaan in het besef dat dat niet aanvaardbaar is in hun realiteit, maar eerder hun hoofd wegdraaien om hun volledige aandacht toe te wijden aan het 'aandikken' van hun 'imago', en zodoende ervoor kiezen om deel uit te maken van het probleem op aarde, als het economische systeem, in de plaats van deel uit te maken van de oplossing?'

Een aspect van dit fenomeen is wat we hebben bekeken in "Dag 290: De Vergiftigde Liefde van de Ouder" en "Dag 293: De Uitbuiting van de Menselijke Predispositie door Bedrijven", waarin we hebben beseft dat de manier waarop ouders hun kinderen opvoeden als het ware een 'blauwdruk' is voor de manipulatie- en misleidings-technieken die bedrijven ook toepassen in het verkopen van hun producten.

In deze blog onderzoeken we een andere factor die bepalend is in het creëren van kinderen (die uiteindelijk de volwassenen in en van de wereld zullen worden) die niet bestaan op een manier die een wereld vormgeeft en manifesteert die het beste is voor alles en iedereen in en op de aarde. Deze 'factor' is de 'maak jij je daar maar geen zorgen over' of 'jij bent daar nog te jong voor' of 'jij begrijpt dat toch nog niet' uitspraken die ouders gebruiken tegenover hun kinderen  wanneer het gaat over al wat te maken heeft met hoe het systeem werkt, hoe geld en economie en politiek in elkaar zit en hoe met andere woorden de REALITEIT van het leven op aarde en van de menselijke samenleving echt in elkaar zit, en de consequenties van deze uitspraken op het kind en uiteindelijk, bijgevolg op de wereld.

Wat heeft een kind immers te maken met het economisch systeem, want, het kind heeft nog geen economische macht --- het kind heeft nog geen macht om invloed te hebben op de economie, en dus, gaan wij er blijkbaar vanuit dat we hen ook niet moeten onderwijzen over hoe het economisch systeem werkt en hoe de realiteit in elkaar zit. het is zelfs zo dat we hen proberen af te schermen van de REALITEIT, omdat we vinden dat die 'realiteit' te 'hard' is, te 'erg' --- en dus verzinnen we vaak verhaaltjes om bepaalde fenomenen te verklaren en uit te leggen aan kinderen. Blijkbaar geloven we dat ze de 'waarheid'/'realiteit' wel vanzelf zullen ondervinden en achterhalen - alsof ze, wanneer ze 18 jaar worden, plots als bij magie door de leugens kunnen kijken en de wereld zien zoals ze werkelijk is in tegenstelling tot wat hen door hun ouders en door televisie en de media al die tijd verteld geweest is.

We denken 'wij zijn de ouders nu', hetgeen wij zien als een soort van 'helden-rol' waarin wij onszelf aanschouwen als de 'beschermers' van onze kinderen - wij moeten onze kinderen met hand en tand beschermen van deze wrede wereld waar ze zich in bevinden, door middel van onze kennis en informatie en ervaringen die wij doorheen ons opgroeien in deze wereld hebben opgedaan - en die zogezegde 'bescherming' vindt niet enkel op fysiek maar ook op cognitief niveau plaats. We willen onze kinderen niet zeggen hoe de dingen echt zitten, we vertellen hen liever verhaaltjes waarin we inspelen op EMOTIES en GEVOELENS, waarin we hen langs de ene kant angst aanjagen over al de 'gevaren' in de wereld, en langs de andere kant geven we hen 'beloningen' om hen een 'troost' te bieden in de vorm van een 'goed gevoel' om de ervaring van angst te onderdrukken die wij hen hadden aangepraat in de eerste plaats. (Zie ook blog Dag 293, Dag 294 en Dag 295 om te begrijpen hoe angst en opwinding worden gebruikt om kinderen te conditioneren tot gehoorzame en beïnvloedbare wezens)

De vraag is echter of het wel in het belang van het kind is om hen af te schermen van de realiteit, om de realiteit te verbloemen en mooier en positiever te doen uitschijnen dan wat het eigenlijk is - en om het kind aan te leren om een positief gevoel te creëren in zichzelf - wanneer dat gevoel duidelijk gebaseerd is op een illusie/leugen. Zijn we niet een onvermijdelijke 'val' aan het creëren voor het kind --- wanneer het in zijn volwassen leven geconfronteerd wordt met een realiteit die helemaal niet 'positief', 'rechtvaardig', 'eerlijk', 'gelijk' en 'vergevend' is, als al die woordjes die de ouder in het kind had geprogrammeerd als 'geloof-systemen' en overtuigingen over 'hoe de wereld in elkaar zit'?

Is het niet gezond verstand dat iemand die geen helder beeld heeft van de realiteit waar hij zich in bevindt ook niet werkelijk in staat is om om te gaan met die realiteit op een manier die het beste is voor die realiteit en bijgevolg ook zichzelf? Waarom zien wij als ouders niet in dat we onze kinderen opvoeden en aanleren om dingen te zien die er niet zijn en te vertrouwen op en geloven in dingen die enkel in hun geest bestaan, zoals GEVOELENS, en woordjes zoals 'eerlijkheid', 'liefde', 'rechtvaardigheid', 'verbondenheid' en 'gerechtigheid'  - gewoon omdat wij als 'ouder' die 'helden-rol' willen spelen als 'de beschermer' van onze kinderen, zodat we ons belangrijk kunnen voelen wanneer we kunnen geloven en denken dat wij de 'held' zijn die hen beschermt tegen 'het kwaad', zoals in de films?

Zijn wij het misschien die gebrainwashed zijn door onze ouders en door de Hollywood- en media-industrie om steeds te zoeken naar manieren waarop wij ons zelf speciaal en belangrijk kunnen voelen, bijvoorbeeld door concepten van 'goed' en 'kwaad' en 'de held' en 'de schurk' te creëren -- waardoor we nu onze kinderen op precies dezelfde manier brainwashen?

Maar, die brainwashing is echter geen excuus, omdat we eigenlijk, diep vanbinnen, wel zien en beseffen hoe de dingen echt zitten - hoe de realiteit echt in elkaar zit, het probleem is echter dat we het gewoon niet zo willen vertellen en laten zien aan onze kinderen --- omdat wij ons dan niet speciaal of belangrijk kunnen voelen in dat hele scenario. Want, de realiteit is wat het is, niets is goed en niets is slecht, alles wat hier bestaat is het resultaat van een voorpelbaar, voorgeprogrammeerd patroon van actie en reactie doorheen de TIJD/geschiedenis. En, moesten onze kinderen dat zo zien, dan zouden ze hun verantwoordelijkheid beseffen in deze wereld om de patronen te veranderen tot wat het beste is voor allen - hetgeen impliceert dat wij onze macht als 'ouder', als 'de held', als 'de verantwoordelijke' en 'de superieure', zouden verliezen -- ons speciale gevoel. En die positie van superioriteit waarin wij ons als ouder in hebben geplaatst in de ogen van het kind, kan enkel wanneer we een bepaalde 'mystiek' creëren, wanneer we informatie achterhouden, wanneer er dingen zijn die wij weten maar zij niet, wanneer we zo'n dingen zeggen als 'jij kent daar niets van', 'maak jij je daar maar geen zorgen over', 'daar begrijp jij toch niets van', 'dat is niets voor kinderen' en 'je bent daar nog te jong voor', etcetera --- omdat zij dan zullen geloven dat ze ons nodig hebben en dat ze afhankelijk zijn van ons, waardoor ze gewillig hun macht zullen weggeven aan ons, in de veronderstelling dat wij werkelijk superieur zijn en dat we werkelijk een speciaal soort 'kennis' en 'inzicht' bezitten die zij nooit zouden kunnen bevatten.

Maar, terwijl wij misbruik maken van onze zogezegde superieure kennis over de realiteit om onze kinderen slaven te maken van onszelf - beseffen we niet dat de beslissingen die wij maken niet getuigen van gezond verstand en zelfs detrimenteel zijn voor de toekomst van onszelf en onze kinderen --- en dat die kennis die wij hebben zeker niet 'superieur' is, maar ons zelfs verblind om te zien hoe de realiteit echt in elkaar zit omdat we het enkel gebruiken om onszelf een gevoel van superioriteit, macht en controle te geven over zij die die kennis niet bezitten. Het feit is dat wij zelf niet eens goed weten hoe de dingen echt zitten omdat wij op dezelfde manier dom gehouden zijn door niet enkel onze ouders, maar ook alle systemen die verantwoordelijk waren voor onze opvoeding en ontwikkeling, zoals het schoolsysteem, de politiek en de media - ga maar eens na, ze schilderen steeds allemaal een 'mooier' en 'positiever' beeld van de realiteit en verbloemen de realiteit zogezegd om ons te 'beschermen'.

Maar door al die zogezegde 'bescherming' beseffen wij niet hoe al onze daden en woorden onze wereld direct vormgeven -- en dat het dus van uiterste belang is dat we een duidelijk en helder beeld hebben over/van hoe alles werkt, zodat we er op een manier mee kunnen omgaan die altijd het beste resultaat produceert voor allen.

Het wordt tijd dat wij als ouders in deze wereld de verantwoordelijkheid op ons nemen om te onderzoeken hoe wij onze kinderen opvoeden en stil te staan bij de consequenties van die opvoeding, zowel op persoonlijk als sociaal en globaal vlak --- en bijvoorbeeld in te zien dat kinderen op zich niet werkelijk 'onschuldig' zijn. 'Onschuld' is een woord dat wij gebruiken om hen een rol toe te wijzen in onze 'helden-film' in onze geest, en om onze 'rol' van de 'held' in die 'film' te kunnen rechtvaardigen --- door te denken dat we het 'onschuld' moeten beschermen tegen 'het kwaad'. We zien niet hoe onze kinderen simpelweg een wezen is van vlees en bloed, net als elk wezen dat geboren wordt in deze realiteit. En dat, als we werkelijk zouden geloven dat kinderen 'onschuldig' zijn en dat wij die onschuld moeten beschermen - dan zouden we ELK KIND dat dan per definitie even 'onschuldig' is als ons eigen kind op gelijke mate beschermen. Het feit dat we dat absoluut niet doen en ons enkel concentreren op het beschermen van de zogezegde 'onschuld' van ons eigen kind, in hoe we bijvoorbeeld de mensenrechten niet LEVEN als een fysieke werkelijkheid - duidt aan dat die 'onschuld' een leugen is die wij hebben uitgevonden om onze persoonlijke gevoelens van speciaalheid en eigenbelang te kunnen rechtvaardigen.


Wordt Vervolgd in Dag 297


Onderzoek Desteni en Verwijder de Brainwashing - voor het te Laat is